Rotskust bij Lagos

Lagos

Kanaal van Lagos

Dinsdagochtend doen we eerst school en pakken daarna de bijboot om de rotsen van Lagos te verkennen. De kust voor Lagos bestaat uit enorme mooie gekleurde rotsen met verschillende vormen. Toen we Lagos binnenvoeren zagen we allerlei kleine bootjes tussen de rotsen doorvaren dus dat willen we nu ook gaan doen. We nemen een reserve tank mee in de dinghy omdat het een aardige tocht is. De jongens vinden de trip geweldig want wat is er mooier dan hard met de dinghy over het water te varen. Het is redelijk toeristisch want er varen vele kleine bootjes met toeristen rond maar voor ons wel handig om te zien hoe we tussen de rotsen door kunnen varen. Het is echt een prachtig gezicht,  de rotsen en de kleine zandstrandjes. Op de terugweg meren we bij een strandje aan om van het uitzicht te genieten. Eenmaal terug in de haven doen we nog boodschappen en varen dan de haven uit. Het doel is Alvor een paar mijl verderop aan de kust waar een mooie lagune is waar we voor anker kunnen. Als we de lagune binnenlopen is het hoogwater en is het lastig om een goed plekje te vinden wat diep genoeg is want bij laagwater is het er erg ondiep  en verandert alles in zandbanken. Wij kunnen bij de ingang van de lagune een goed plekje vinden. Al gauw zien we de Mero binnenlopen die ook een plekje vindt.

 

 

Flying circus op het anker achter de zandbanken.

Alvor

De volgende dag wordt er eerst school gedaan en daarna nemen we de bijboot om het stadje Alvor te bekijken. Het is een redelijke tocht want we moeten met de bijboot door een kanaal door de lagune varen. Het is een prachtig gezicht om tussen de zandbanken te varen en we zien vele mensen die aan het vissen zijn of op zoek naar schelpdieren. Als we in Alvor aankomen lijkt het een rustig pittoresk vissersdorpje maar als we eenmaal in de hoofdstraat komen is het toch een aardig toeristisch dorp waar de Engelsen nog aan hun ontbijt zitten in de cafés. We zijn dan ook al gauw uitgekeken en gaan op zoek naar een internetcafé om weersberichten te kunnen kijken want we willen morgenmiddag richting Marokko. Het weer ziet er goed uit behalve dat er misschien heel weinig wind zal staan. Voorlopig blijft het plan staan om morgen te vertrekken. ’s Middags gaan we met de Mero naar het strand. Er staat een mooie branding met hoge golven dus de jongens kunnen er geen genoeg van krijgen. Wij zitten ondertussen met een biertje en een glaasje wijn op het strand. ’s Avonds halen we nog even een kopje koffie bij de Mero.

Kinderen spelen op de zandbanken.

Donderdagochtend doen we eerst school en gaan daarna met de kinderen nog even naar de zandbanken, waar ook de kinderen van de Mero aan het spelen zijn.  In de poelen zijn veel krabben, zeesterren en kleine visjes te vinden. De kinderen proberen zoveel mogelijk krabben te vangen. Na de lunch halen we het anker op en varen we de lagune uit op weg naar Mohammedia in Marokko. In totaal een tocht van 210 mijl dus we verwachten er een kleine twee dagen over te doen zeker omdat er zo weinig wind staat. We willen zoveel mogelijk proberen te zeilen dus in het begin varen we niet direct de goede richting uit maar we zijn in ieder geval op weg. Als we wat verder van de kust vandaan zijn draait de wind en kunnen we steeds meer in de goede richting gaan varen. De wind komt grotendeels van achteren dus dat is prettig maar het is een lastige zee. Voor ons gevoel staat er een deining uit de oceaan en een deining die uit de Straat van Gibraltar komt. We liggen dus aardig te schudden en de zeilen klapperen omdat er net te weinig wind staat om ze goed vol te houden als we van de golven afgaan.  ’s Nachts passeren we de shipping lane en er varen vele containerboten voor of achter ons langs die uit de Straat van Gibraltar komen of er naar toe moeten. Op de kaartenplotter kunnen we goed de richting zien welke kant de schepen uit gaan en hoe hard ze varen dus dat is een enorme hulp. Al met al een onrustige nacht!

Eerste tonijn gevangen.

De volgende dag nemen de wind en golven af en hijsen we de genaker en halen alle andere zeilen weg. Zo varen we rustig de hele dag en ook nog eens in de goede richting. Al met al erg ontspannen en  ’s middag hijsen we het gastenvlaggetje van Marokko. Raoul heeft al de hele dag twee vishengels uitstaan en tien minuten voordat ik wil gaan koken heeft hij beet. Het blijkt een tonijn te zijn, helaas nog aan de kleine kant maar we besluiten deze eerste vangst toch op te eten. Het is een heel gedoe om de vis te fileren en er blijven uiteindelijk maar weinig vis  over maar het smaakt toch erg goed. Na het eten staat er helemaal geen wind meer en gaat de motor aan. Zo motoren we rustig de nacht door en slapen allebei goed.

Tekenen van de Marokkaanse vlag.

Op zaterdagochtend komt er wat wind dus proberen we de laatste vier uur nog te zeilen. De jongens maken nog een vlag van Marokko als schoolopdracht en wij maken ons klaar voor de aankomst. We hebben verschillende verhalen op blogs gelezen. Ze komen als het goed is met de douane aan boord en de maritieme politie. We hebben gelezen dat ze soms met drugshonden langskomen en de hele boot uren doorzoeken. Pas een uur voor aankomst zien we Marokko liggen en om half twaalf meren we in haven van Mohammedia aan. Het zijn maar twee steigers maar we worden vriendelijk geholpen en de havenmeester neemt de lijnen aan en helpt ons aan te meren. Het begin is dus in ieder geval al goed. Binnen het uur krijgen we bezoek van de douane en maritieme politie. Het blijken erg aardige mensen te zijn en heten ons welkom. Alle papieren worden ingevuld en alles verloopt in een vriendelijke sfeer. Een van de heren spreekt Frans en probeert duidelijk het gesprek gaande te houden. Ze vinden het niet noodzakelijk om de boot te doorzoeken. Over een uur kunnen we de paspoorten op het kantoor ophalen en het inklaren is een feit.  We zijn allebei erg blij dat het zo makkelijk is  gegaan! We ruimen de boot op en halen de paspoorten op. We besluiten gelijk om Mohammedia te gaan verkennen want we hebben nog geen Dirhams en we kunnen ook wel wat vers brood gebruiken. Eerst nemen we nog een kijkje bij de jachtclub want daar wordt een viswedstrijd gehouden en vandaag is het de laatste dag. Bij de poort worden we vriendelijk welkom geheten en door een meneer naar de nautische expositie geleid. We krijgen vier petten met I love Morocco erop. De expositie blijkt uit allerlei stands te bestaan van maritieme bedrijven. Wij zijn bijna de enige bezoekers!!  De vissers komen om half vijf terug met de vangst dus dan gaan we nog wel even kijken. Als we door Mohammedia lopen beseffen we dat we in een hele andere wereld terecht zijn gekomen. Vrouwen lopen grotendeels bedekt rond en veelal met hoofddoek. Er zijn wel wat Westers geklede vrouwen maar niet veel. De gebouwen zijn een ratjetoe van hoge flats tot alleenstaande Westerse huizen en krotten. In het centrum vinden we gelukkig een aantal geldautomaten. Het is stoffig en warm en als we op een terrasje zitten zijn we de enige, al kosten de drankjes maar 4 euro. We gaan in Marokko zeker ons budget halen want voor twee stokbroden en 4 broodjes betalen we twee euro! Tot nu toe zijn alle mensen zeer vriendelijk en behulpzaam geweest en laten ons met rust. Dat zal waarschijnlijk in de grote stad wel anders zijn. Mohammedia wordt in de pilot omschreven als een mondaine stad waar vroeger de Franzen woonden en niet representatief is voor Marokko. Helaas kunnen wij niets terugvinden van het mondaine. In ieder geval heeft Marokko ons zover aangenaam verrast! We blijven hier waarschijnlijk tot dinsdag want we willen nog een dag naar Casablanca en varen dan door naar Agadir in Zuid-Marokko wat een tocht van twee dagen is. Van daaruit is het plan om door te varen naar Lanzarote dat deel uit maakt van de Canarische eilanden.

The beautiful rock coast close to Lagos.

Beautiful rock formations.

Bay of Alvor.

 

People fishing at the lagoon.

Flag of Morocco.

 

 

 

Baai van Sesimbra

Sines

 

Woensdagochtend verlaten we Sesimbra en varen we door naar Sines wat zo’n 35 mijl varen is. Het is wederom windstil en we zetten de motor aan om toch de vaart erin te houden. Als we maar denken dat het een beetje gaat waaien zetten we de genaker erbij om hem er na tien minuten er toch weer af te halen. Helaas toch te weinig wind! Rond een uur of één begint het te waaien en kunnen we alsnog de genaker hijsen. Het is een heerlijke dag zeilen met niet te veel wind, de boot ligt mooi recht en we varen 7 knopen. We zien al gauw de pijpen van Sines, maar het duurt nog wel een tijd voordat we er zijn. Rond een uur of vier varen we de haven van Sines in en blijkt er nog genoeg plaats te zijn om tussen de jachthaven en het strand te ankere.De baai van Sines is zeer pittoresk met een mooi zandstrand. Het stadje zelf is op een klif gebouwd. We zien niets meer van de industrie die we vanaf zee zo lang hebben gezien. Als we eenmaal liggen gaan we met de jongens nog naar het strand zodat ze hun energie kwijt kunnen.





De stad Sinus met het fort.

 

 

De volgende ochtend besteden we eerst aan school, want daar waren we gisteren niet aan toe gekomen. Vasco da Gama, een Portugese ontdekkingsreiziger,  is in 1496 in Sines geboren en heeft de vaarroute naar India ontdekt. Vandaag  besteden we een deel van de les aan Vasco. We doen research over wie hij was, wat hij gedaan en ontdekt heeft. De jongens komen op het internet heel wat over hem te weten. Na de school gaan we Sines verkennen en vinden het huis waar Vasco da Gama geboren is. Het huis staat in een hoek van het kasteel, waar nu de VVV en het lokale museum is gevestigd. Het standbeeld van Vasco da Gama staat voor het kasteel, verder is er in het dorp niet veel meer van hem terug te vinden. Sines is verder een enorm rustig dorp en stelt niet zoveel voor. In het centrum vind je een bakker met een terras waar iedereen zit en dat was het. Het doet ons echt denken aan een dorp in de Alentejo, een streek van Portugal, waar de tijd heeft stilgestaan en waar weinig te beleven is. Gelukkig is er een goeie Spar waar we onze boodschappen kunnen doen. De rest van de middag brengen we door op het strand waar de jongens hun nieuwe skimboard verder uitproberen. Ze beginnen het al aardig onder de knie te krijgen. In de loop van de middag zien we de Mero binnen komen een Nederlandse boot met kinderen, die we in Cascais ontmoet hebben. Eigenlijk zouden we morgen doorvaren maar ja het is natuurlijk erg leuk als de kinderen nog een dag met elkaar kunnen spelen. De Mero gooit het anker naast ons uit zodat er makkelijk met het bijbootje heen en weer gepeddeld kan worden.

Sjoed aan het skimmen.

                                                                                         

 

Luuk aan het skimmen

Vandaag maken we er een relaxte dag van. We doen alleen ’s ochtends wat aan school en wat kleine klussen. We hijsen Raoul de mast in zodat hij het toplicht kan vervangen met een ledlampje. Als het goed is moet ons dit heel wat energie gaan besparen, aangezien het toplicht de hele nacht aan staat als we voor anker liggen. Hij komt er ook achter dat het harpje van de rolfok bijna los is dus ook dat wordt weer goed vastgezet. De rest van de dag brengen we door op het strand met de Nederlandse familie. Luuk tuigt de surfplank op en is enthousiast aan het surfen en Sjoerd is druk in de weer met skimboarden. Als we aan het einde van de middag terug aan boord komen komt de havenmeester ons vertellen dat er vandaag een veiligheidsoefening wordt uitgevoerd in de haven en dat er vlakbij ons een helikopter een reddingsoefening gaat uitvoeren. Hij waarschuwt ons ervoor dat de helikopter veel wind zal veroorzaken. We besluiten om toch te blijven liggen want dan zitten we op de eerste rang! Voor ons ligt een klein vissersbootje en ze oefenen dat het bootje in brand staat en dat er verschillende mensen gered moeten gaan worden. Eerst komt er een helikopter iemand uit het water halen, later komt er een reddingsboot de tweede persoon uit het water halen en de strandwacht haalt een derde persoon uit het water. De hele bevolking van Sines is uitgelopen en staat op de kade te kijken. Het wordt een heel spektakel en ziekenauto’s rijden af en aan. Terwijl we zitten te eten in de kuip volgen we het hele gebeuren.



Kaap Sao Vincente

Het is ondertussen al weer zaterdag dus tijd om weer door te varen. ’s Ochtends om 8 uur varen we uit richting de Algarve voor een tocht van 60 mijl. Een aardige dagtocht dus we proberen de vaart er vanaf het begin in te houden. Er is totaal geen wind dus de motor draait aardig wat uurtjes. Af en toe proberen we de genua uit te zetten maar helaas is dat vaak geen succes. Raoul heeft twee hengels uit staan en hoopt dat het een succesvolle visdag gaat worden. Helaas zit er één keer een meeuw in de lijn, die we gelukkig makkelijk loskrijgen en de tweede keer vist hij een zak plastic op. Ook het vissen is dus nog niet een groot succes. Om een uur of één zien we de snelheidsmeter heel snel oplopen en voordat we het weten staat de windmeter op 22 knopen. We hijsen zo snel mogelijk de zeilen en zetten maar gelijk één reef in het grootzeil. We varen aan de wind dus dat is minder. Toch is het weer heerlijk om te zeilen en de motor kan uit. De hele middag blijf het lekker waaien en om vijf uur ronden we Kaap Sao Vincente. Wederom een mijlpaal bereikt want als we de kaap ronden varen we langs de zuidkant van Portugal. We besluiten om in Baleeira, een voormalige walvishaven, op het anker te gaan want Lagos is nog wel een twintig mijl varen en we komen daar ander in het donker binnen. De haven is niet erg pittoresk maar we liggen prettig achter een strekdam. Aangezien het movie night is zoekt Luuk een leuke film uit voor het hele gezin. ’s Nacht wordt het windstil en liggen we enorm te rollen. We doen geen oog dicht! 



Rotskust bij Lagos



Lagos

De volgende ochtend is het erg mistig en draaien we ons nog maar eens om. Er staat een beetje wind dus het rollen is nu een stuk minder. Om tien uur hebben we opeens zicht en vertrekken we gelijk. Een beetje enthousiast hijsen we de zeilen al in de baai maar eenmaal buiten staat er te weinig wind. We houden het grootzeil op en motorzeilen verder. Gelukkig pikt de wind na een tijdje op en kunnen we alsnog zeilen. Het gaat wel langzaam maar we hebben alle tijd en Lagos is al bijna in zicht. Tot Lagos bestaat de kust uit hoge rotsen maar als we het hoekje bij Lagos omgaan zien we een enorme kust met hoogbouw. Het is wel duidelijk dat we in de Algarve zijn aangekomen. Om in de haven van Lagos te komen moeten we een kanaal doorvaren en het lijkt wel alsof we op een snelweg zitten zoveel boten komen er het kanaal uit. Het is duidelijk met de rust gedaan!! De haven van Lagos is de duurste haven tot nu toe maar we zijn allang blij als we weer rustig aan een steiger liggen. ’s Middags verkennen we Lagos wat een aardig plaatsje blijkt te zijn. Wel lopen er nog redelijk wat toeristen rond maar het heeft zijn Portugese identiteit wel behouden. ’s Middags ontdekken we bij de haven een hotel met zwembad. Aangezien wij denken dat het hotel bij de haven hoort maken we daar dan ook graag gebruik van!!



Pool Marina Lagos hotel.



Met vrienden zwemmen.





Maandag begint weer de school dus ’s ochtends is het weer werken geblazen. Raoul gaat op onderzoek uit in de haven want er schijnt een goede watersportwinkel te zitten. We hebben problemen met het bedieningspaneel van de automatische stuurautomaat dus we willen kijken of we het hier na kunnen laten kijken. Gelukkig kan dat ook en het bedieningspaneel wordt doorgemeten. Hij blijkt kapot te zijn maar misschien met een nieuwe printplaat kunnen we hem misschien toch wel weer aan de praat krijgen?? We gaan het allemaal nog wel horen. Gisteren hebben we in het dorp een kapper gezien dus alle mannen worden vandaag weer eens geknipt. Rond het middag uur zien we de Mero binnen lopen en ze liggen vlak bij ons aan de steiger. Mats en Luuk gaan samen lego spelen en Sjoerd maakt met Mette en eigen visfles. De kinderen spelen de hele middag gezellig samen zodat ik de was kan doen en Raoul allerlei kleine klusjes aan boord doet. Aan het einde van de middag gaan we met de kinderen van de Mero zwemmen in het zwembad. Helaas krijgen we op een gegeven moment te horen dat het zwembad voor de hotelgasten is en niet voor de mensen uit de haven of we moeten een kaartje kopen van 8 Euro. We mogen nog wel even blijven maar de lol is er dan wel af. In ieder geval hebben we lekker wel twee middagen gezwommen! We eindigen de dag met pizza op de Mero. Morgen varen we waarschijnlijk naar Alvor dat maar op een paar mijl varen ligt en gaan daar voor anker. Langzamerhand wordt het dan tijd om richting Marokko te vertrekken!



 

Flying Chaos at anchor at Sines Bay

 

Vasco da Gama.

View from the top of the mast.

                             

Rescue by helicopter

Rescue by coast guard

         

 

 

 

Sjoerd with fish trap.

Luuk with new hair cut.

Torre de Belem in Lissabon

Lissabon

Dinsdagmiddag vertrekken we richting Lissabon. We hebben de wind mee en varen alleen op de genua de rivier de Taag op. Het is een fantastische tocht en een feest van herkenning. We hebben hier twaalf jaar geleden zo vaak met de Flying Chaos gevaren!  De kust tussen Cascais en Lissabon is erg mooi met z´n vele forten, bouwwerken en monumenten. We kolken Lissabon in want we hebben wel zo´n twee knopen stroom mee dus voordat we het weten varen we al onder de brug van de rivier de Taag door. Als we de Alcantara haven invaren zien we de Leao Holandes liggen, een Nederlandse driemaster waar Raoul nog op gewerkt heeft toen we in Portugal woonden. Wie weet kunnen we de eigenaar Dirk nog ergens treffen.

 

 

Brug over de Taag

Uitzicht op Lissabon vanaf kasteel Sao Jorge.

De volgende morgen staat het bekijken van Lissabon op het programma, dus we doen vandaag even geen school. Lissabon blijkt een nieuw metrosysteem gekregen te hebben waardoor het gemakkelijk  is om de stad te bekijken. Als eerste gaan we met een oud trammetje de berg op naar het kasteel Sao Jorge. Het kasteel is grotendeels een ruïne, maar je hebt er een fantastisch uitzicht op Lissabon en de Taag. We lopen daarna via het oude gedeelte (Alfama) met z´n nauwe steegjes en straatjes, naar de beneden stad en verkennen het centrum. Het lijkt wel of de tijd hier heeft stilgestaan!! De jongens willen graag naar het Benfica stadium dus we nemen de metro. Wat een uitkomst!! De tour door het Benfica stadium duurt anderhalf uur dus we krijgen alle ins en outs van Benfica te horen. Tijd om weer terug te gaan naar de boot.

 

Monument van de ontdekkingsreizigers

 

Donderdag heeft Raoul een afspraak gemaakt op het DHL kantoor in Lissabon met collega´s. Hij vertrekt dus al vroeg in een lange broek en blouse. Toch een raar gezicht omdat we al weken lang in korte broek en shirts rondlopen! Vandaag dus een goede dag om wat schoolwerk van gisteren in te halen en we maken er een lange schooldag van. Gelukkig hebben we een ventilator aan boord om het enigszins werkbaar te houden voor de kinderen. ´s Middags brengen we een bezoek aan twee tall ships, de Vespucci en een Mexicaans schip, die hier in de haven liggen. Het Mexicaanse schip lag ook in Coruna maar toen stonden er rijen mensen te wachten om het schip te bezichtigen dus zijn we er toen maar voorbij gelopen. Aangezien we nu bijna de enige bezoekers zijn kunnen we nu op ons gemak de schepen bekijken. Later op de middag als Raoul terug is fietsen we langs de Taag naar Belem, een voorwijk van Lissabon met mooie gebouwen als de Torre de Belem, Palacio Ajuda en het monument voor de ontdekkingsreizigers. De boulevard is enorm opgeknapt en er is een mooi fietspad aangelegd. Onderweg komen we allemaal leuke lounge tentjes tegen. Toch goed om te zien dat Lissabon volop in ontwikkeling is. Toch wel een verschil met Porto waar we weinig vooruitgang zagen.

 

 

Leao Holandes in de havens van Lissabon

 

 

We hebben contact gehad met Dirk de eigenaar van de Leao Holandes. Hij heeft vandaag een trip en we mogen als hij aan het varen is zijn auto lenen. Dat komt goed uit want we hadden bijna geen drank meer dus op naar de supermarkt en we laden de auto vol. Verder besteden we de rest van de dag aan school, wassen en klussen. Zo zijn we bijna de hele middag bezig om de windgenerator uit elkaar te halen, want een vislijn was in de windgenerator terecht gekomen en het is niet eenvoudig om die eruit te krijgen. Maar ja we hebben alle tijd! Aan het einde van de middag brengen we de auto terug en borrelen nog na aan boord van de Leao Holandes. We worden de volgende dag bij hem thuis uitgenodigd voor een bbq dus dat lijkt ons wel gezellig en we veranderen de plannen. We hadden eigenlijk morgen door willen varen naar Sesimbra maar nu wordt het dus Cascais.

 



Mexican tall ship

Zaterdagochtend varen we in een dichte mist de haven van Lissabon uit. Met ons vertrekt ook het Mexicaanse tall ship met alle ceremonies erop en eraan. Zo staan alle matrozen in de ra´s en wordt het Mexicaanse volkslied gespeeld. Er is niemand op de kade als ze vertrekken dus voor wie ze het doen is ons een raadsel. Wij zijn blij met dit schouwspel en genieten er volop van. De hele tocht naar Cascais varen we op de motor en hebben veel last van de mist, alhoewel het ook wel weer mooi is. Zo zien we de brug half in de mis en de Torre de Belem. Zelfs als we in Cascais aankomen trekken er steeds flarden met mist over. De hele baai van Cascais ligt vol met boten en er liggen vele bekenden. We maken een rondje met de dinghy en we maken kennis met een Nederlandse boot met oudere kinderen, een meisje van 10, jongetje van 7 en meisje van 2. Toch leuk om weer nieuwe boten met kinderen te ontmoeten want de andere boten waar we mee opgetrokken hebben in Noord-Spanje hebben we al een tijd niet meer gezien. We horen dat deze boten nog in Porto liggen dus het ziet er naar uit dat we ze voorlopig niet zullen zien. ´s Middags nemen we de taxi naar Dirk z´n huis waar de jongens gelijk het zwembad induiken. Dirk heeft nog andere Nederlandse vrienden uitgenodigd en het wordt een hele gezellige middag. Het is al donker als we weer in de baai zijn en de dinghy ligt nog op het strand op ons te wachten.

 

Sesimbra

Kaap Espichel

Zondag hebben we met Karin, een vriendin van mij in Sesimbra afgesproken dus we moeten vroeg op om er naartoe te varen. Het is een tocht van 35 mijl maar er staat bijna geen wind en net als gisteren hebben we veel last van flarden mist. We motoren rustig naar Sesimbra en proberen de radar uit om te kijken hoe dit werkt. Jammer dat er niet veel schepen om ons heen zijn want we zien weinig op de radar. Wel goed om te weten hoe de radar werkt! Rond twaalf uur ronden we kaap Espichel waar normaal veel wind staat maar nu is het water zo glad als een spiegeltje. Om half één gooien we het anker uit voor het prachtige strand van Sesimbra en zijn mooi op tijd want we hebben om één uur afgesproken. We halen Karin, Luise en hun dochter Laura van de pier op om ze de boot te laten zien. Karin en Luise waren er 12 jaar geleden ook bij toen we afscheid namen in Portugal en we met de Flying Chaos wegvoeren. Het is nu dan ook erg leuk om onze nieuwe boot te laten zien! Karin weet nog een goed visrestaurant in Sesimbra waar we de vissen zelf aan kunnen wijze, die we willen weten. Na het eten is er nog tijd voor het strand en kunnen de kinderen spelen. Het is erg goed om elkaar te zien en de tijd vliegt voorbij. Het is al donker als wij met de dinghy naar de boot terugkeren.

Peter op bezoek

De volgende dag varen we naar de haven van Sesimbra om te kijken of er plaats is. We willen er een relaxte dag van maken en weer eens op het internet. In de pilot, waar alle informatie over de havens staat, stond dat het lastig is om een plekje in deze haven te krijgen. Als we bij het havenkantoor aankomen merken wij hier niets van want dit is het meest efficiënte havenkantoor dat we tot nu toe hebben meegemaakt. We krijgen gelijk een plaats, alles wordt snel afgehandeld en we krijgen zelfs een welkomstpakket met wijn, kaas en brochures. Misschien moet we maar naar de pilot schrijven dat de informatie niet klopt en het een zeer gastvrije haven is. De rest van de dag brengen we door met school, surfen en het strand. Vergeleken bij Lissabon en Cascais is Sesimbra een heerlijk rustig dorpje met een leuke boulevard en zandstrand. We maken kennis met nieuwe Nederlanders die in de baai liggen en nodigen uit voor een borrel. Op de klap van de vuurpijl belt Peter ons, een vriend uit Nederland die jaren met ons in Portugal gewoond heeft. Toevallig is hij voor zijn werk in Lissabon en komt even op bezoek voordat hij doorvliegt. Wederom weer een super gezellige avond. We blijven hier morgen nog een dag genieten van het strand en varen dan woensdag door naar Sines.

Gate of Lisbon

Benfica stadium

Amerigo Vespucci

Bbq at Dirk's place.

 

The boys enjoying the swimming pool.

 

 

 

 

 

Cape Espichel

 



The boys playing with Laura

 

Dolfijnen begeleiden ons bij Cabo da Roca

Op naar Cascais

Windhunter 2

Woensdagochtend verlaten we Leixoes rond elf uur en gaan op weg naar Cascais. Het is in totaal zo’n 160 mijl varen en we verwachten er minimaal 24 uur over te doen. Het is heerlijk rustig en het eerste stuk varen we met de zeilen op en de motor aan. We moeten heel wat mijlen afleggen dus we houden de vaart erin. Langzamerhand komt er steeds meer wind en zetten we de genaker op. Het is een fantastische zeildag. Wind, zon en een kalme zee dus we genieten enorm. Duidelijk één van de betere zeildagen. De boot loopt als een tierelier en varen gemiddeld 7 tot 8 knopen. We hebben continu een halve knoop stroom mee wat erg prettig is! ’s Middags zien we een prachtig schip van zo’n 20 meter en het blijkt de windhunter 2 te zijn, we nemen foto’s van het schip en zij nemen foto’s van ons?! De weerskaarten hebben aangegeven dat er ’s avonds meer wind komt en in de nacht verder toe zal nemen. Voor de borrel nemen we de genaker eraf en zetten de genua er weer bij. Na het eten halen we het grootzeil eraf en bomen we de genua uit met de spinakerboom. Zo zijn we alvast voorbereid op de hardere wind, die pal van achteren zal komen  en gaan we allebei om beurten slapen. De windvoorspellingen kloppen precies en het trekt in de nacht inderdaad goed aan tot windkracht 4/5 met in de vroege ochtend vlagen tot windkracht 6. De golven zijn ondertussen ook weer aardig toegenomen we rollen aardig heen en weer. Rond drie uur ’s ochtends wisselen we de wacht en varen we tussen Peniche en de Berlenga eilanden door. We zetten koers naar Cabo da Roca het meest westelijke puntje van Portugal. Volgens de weersvoorspellingen zou het nu nog harder moeten gaan waaien maar de wind neemt juist af en de golven worden vriendelijker. Wat een geluk want zo kunnen we allebei tenminste nog een beetje slapen! ’s Ochtends vroeg als het licht wordt ronden we Cabo da Roca en begint voor ons een bekende kust.

Cabo da Roca

De wind neemt weer toe maar het waait hier altijd goed vanwege de heuvels aan de kust. Het voelt alsof we thuiskomen en we nemen alle details van de kust op. We worden begeleid door dolfijnen die voor de boeg zwemmen en voor ons uit springen. Wat een prachtig gezicht! Als we langs het strand bij Guincho varen begint het te kriebelen, want vanaf dit strand heeft Raoul toen we in Portugal woonden veel gesurft. We ronden de kaap en de wind is in sommige vlagen zo krachtig dat we zelfs met alleen de genua op uit het roer lopen! Om elf uur varen we de baai van Cascais binnen en gooien het anker uit. Wat een genot om weer op bekend terrein te zijn!!

 

We ruimen de boot op en halen onze slaap in. De wind is echter enorm en in sommige vlagen maken we enorme slingers achter ons anker, maar het anker houdt het goed. ’s Middags besluiten we met dinghy naar het strand te gaan met uitzicht op de boot want we vertrouwen het toch niet zo met deze harde wind. De boulevard van Cascais is opgeknapt en verbeterd maar de voor ons bekende John Davids bar zit er nog steeds en we herkennen de eigenaar en serveerster. Sommige dingen veranderen dus nooit! We zijn op bekend terrein dus weten de weg naar de winkels en de Macdonalds. ’s Avonds brengen we rustig aan boord door en houden de windmeter in de gaten. In sommige windvlagen hebben we meer dan 32 knopen wind maar het anker houdt het goed. Ondanks de wind gaan we met een gerust hart slapen.

 

Baai van Cascais

 

De volgende ochtend lijkt de wind verdwenen en besluiten we om vroeg de haven in te gaan voordat het weer begint te waaien. Als we bij de haven aankomen blijkt er geen plaats te zijn. We zijn er ondertussen al weer aan gewend dat Portugezen altijd eerst nee zeggen dus we blijven gewoon staan en dringen aan om nog eens goed te kijken en na tien minuten zoeken blijkt er toch plaats te zijn!! Het is wel de duurste haven die we tot nu toe zijn tegengekomen maar krijgen wel een fles wijn als welkomstgeschenk! We leggen de boot aan vlak bij de kade en blijken een zeer comfortabele plek gekregen te hebben. Vandaag is het weer een was, school en klusjesdag. We ruimen de boot op want morgen komen Vief en Dick een paar dagen op bezoek, dus de rommelhut wordt omgetoverd tot een gastenhut. Luuk is helemaal verbaasd als hij ziet hoe mooi de hut is geworden als de bedden zijn opgemaakt. ’s Middags gaan we met de dinghy naar het strand en Luuk surft er weer op los. ‘s Avonds gaan we met de taxi naar  Cascais shopping een winkelcentrum waar we vroegen menig uur hebben doorgebracht. Aangezien in Portugal alle films worden ondertiteld pikken we ook nog een bioscoopje en zien de film Brave. Al met al een geslaagde avond!

 

 

Luca bakt de pizza's

Op zaterdag worden we om elf uur door Emmy en zoon Luca opgehaald. Emmy kennen we nog van de tijd toen we in Portugal woonden en we hebben elkaar zeker zeven jaar niet gezien. Voldoende gespreksstof dus om bij te kletsen! De jongens krijgen echte Portugal voetbalshirts cadeau dus hun middag kan niet stuk. We hebben een heerlijke middag in haar tuin en eten zelf gemaakte pizza’s uit de pizzaoven. De enige onderbreking is een brand in de straat achter haar huis. We staan gelijk klaar met tuinslangen en spuiten de hele omgeving nat achter het huis want in Portugal kunnen de branden snel overslaan. Gelukkig is de brandweer er snel bij en wordt het sein brand meester al gauw gegeven. We kunnen dus weer rustig verder kletsen! Later in de middag brengen Emmy en de kinderen ons weer naar de boot en voor dat we het weten arriveren Vief en Dick.  Een gezellige drukte en we nemen afscheid van Emmy en de kinderen. We zetten de avond met Vief en Dick voort en vinden een geschikt restaurant in de haven.

 

Palacio de Pena

Vief en Dick hebben een auto gehuurd vanaf Faro om bij ons te komen dus we beschikken ineens weer over een auto, wat een luxe! We maken een trip naar Sintra en bekijken het Palacio de Pena. We zijn tijdens ons verblijf in Portugal wel tientallen keren naar dit kasteel geweest met bezoekers, maar ik wilde het graag aan de kinderen laten zien. Het kasteel was het zomer verblijf van de Portugese Koning. Het kasteel is gebouwd in 1840 en ziet eruit als een snoepjeskasteel met z’n vele prachtige kleuren. Ook het interieur is de moeite waard want het kasteel is geheel gemeubileerd en in goede staat. Vanaf de verschillende ramen heb je prachtige uitzichten op de oceaan, de bossen van Sintra en Lissabon. Na het kasteel rijden we door naar het strand van Guincho waar het enorm druk is, maar ja het is dan ook zondag en prachtig weer! Van ouds zijn er vele windsurfers bezig en blijken er ook veel mensen te kite surfen. Guincho staat bekend om zijn wind en is één van de bekende surfstekken in Europa. Als je op het strand zit is er dus altijd wat te zien! De avond brengen we rustig in de haven door en Sjoerd vangt zijn grootste vis tot nu toe!

 

 

BBQ in de baai van Cascais

De tijd gaat snel en vandaag is het al weer de laatste dag dat Vief en Dick bij ons aan boord zijn. Er staat een beetje wind en we maken een heerlijke zeiltocht langs de kust van Cascais. Tijdens het varen zien we dat de Vespucci, een Italiaans tall ship voor anker ligt en we varen er langs om het schip eens goed te bekijken. Rond de middag gooien we het anker uit in de baai van Cascais en zetten de bbq aan.  We etten heerlijke vissen en de dag kan niet meer stuk. Vief en Dick kunnen het zich wel voorstellen dat we het zo nog wel een aantal maanden vol kunnen houden! Helaas moeten we ’s middags weer afscheid van hun nemen. We rommelen de rest van de dag nog wat aan en genieten nog na van Cascais, met pijn in ons hart zullen we morgen afscheid nemen van Cascais want het is tijd om verder te varen naar Lissabon!

Nice sailing!

 

Windy coast with Guincho beach.



Italian lunch at Emmy´s place.



Selfmade pizza´s and new Portugal shirts.



Palacio de Pena

Guincho windsurfers



Catch of the day!



Tall ship Amerigo Vespucci