De kust van Lanzarote

Oversteek van Agadir naar Lanzarote.

We hebben de paspoorten en scheepspapieren maandagavond om 12 uur teruggekregen van de politie. Het kostte even wat moeite en een extra bezoekje aan de politie om 11 uur maar we zijn blij dat we nu alle belangrijke documenten terug hebben. Als we dinsdagochtend om 7 uur opstaan en ons klaarmaken om te gaan vertrekken komt de douane nog even langs en geeft ons nog een blauwe gestempelde brief dat we ons uitgeklaard hebben. Eerlijk gezegd waren we zonder dat papiertje waarschijnlijk ook wel gewoon vertrokken. Als we de haven uitvaren staat er geen wind maar wel vervelende golven. We zetten de motor aan en klotsen zo een aantal uren. Gelukkig komt er rond de middag wind en kunnen de zeilen gehesen worden. Wel blijft er een vervelende deining staan waardoor de jongens niks meer kunnen aan boord. Ze liggen op de bank luistercd’s te luisteren. Helaas wordt Sjoerd zeeziek en moet een aantal keer overgeven. Naarmate de middag vordert gaat het steeds harder waaien en worden de golven agressiever. We worden af en toe aardig weggesmeten waardoor ik dan van de bank val. Ik moet me dan ook goed vasthouden aan allerlei touwen. We zetten eerst  één reef en aan het einde van de middag zetten we het tweede reef in het grootzeil. Ik stuur nog een tijd zelf om te voelen hoe de boot loopt en het gaat reuze hard maar de boot is goed onder controle te houden. We maken goede vaart en lopen tussen de 7 en 8 knopen. Op een gegeven moment komen er een paar grote golven in de kuip en ben ik totaal nat. De pret is eraf en we halen het grootzeil er gelijk af. We blijven doorvaren met alleen de genua en halen nog steeds een gemiddelde snelheid van 6 knopen dus we gaan nog hard zat. Zonder het grootzeil is het iets rustiger varen maar het blijft oncomfortabel. Raoul en ik eten een soepje want koken zit er vandaag niet in. De jongens gaan vrij vroeg naar bed want voor hun is er ook niets te beleven. ’s Nachts worden de golven iets rustiger maar het is lastig om te slapen.

De Spaanse vlag.

De volgende dag is het gelukkig iets rustiger en de golven nemen af. Eindelijk komt de boot weer wat rechter te liggen en de jongens kijken film. Alles gaat weer een beetje z’n gangetje alleen Sjoerd blijft ziek. We hijsen het grootzeil en zetten het derde rif. De boot ligt daardoor weer wat stabieler. Langzamerhand komt er steeds minder wind en nemen de  golven verder af dus we zetten er steeds meer grootzeil bij. We hijsen het gastenvlaggetje van de Canarische eilanden. ’s Middags worden we ingehaald door een enorme grote groep dolfijnen. Ze springen naast en voor de boot en Luuk maakt er een mooie film van. We zijn blij als we Lanzarote in zicht hebben want we zijn allemaal het geschud moe! Om zes uur varen we de haven in van Arrecife en vinden een mooi beschut ankerplekje in de haven. Sjoerd is opeens weer helemaal beter. Na een overtocht van 36 uur schudden zijn we blij dat we heerlijk rustig liggen. We kunnen eindelijk weer normaal eten en gaan vroeg naar bed!

Donderdag doen we eerst school want daar is het de afgelopen dagen niet van gekomen. Na de school nemen we de dinghy om naar de stad te varen. We kunnen afmeren in de vissershaven. Als we de haven uitkomen lopen we zo recht tegen twee watersportzaken aan. Dat was trouwens ook de reden dat we naar Arrecife wilden om spullen voor de boot te kopen. We moeten ons zo langzamerhand gaan voorbereiden voor de grote oversteek en de boot goed in orde maken. Op de oversteek naar Lanzarote kwam Raoul er achter dat er speling op het roer zit en dat de doos waar de stuurautomaat op zit niet stevig genoeg vast staat en steeds heen en weer gaat. We gaan dan ook op zoek naar polyesterspullen om de doos te verstevigen. We vinden ook een  winkel waar ze onze bedieningspaneel van de stuurautomaat nog gaan nakijken. Hopelijk kunnen ze hem repareren anders moet daar ook een nieuwe voor komen. We lopen verder de stad in om de stad te verkennen en vinden een prima lunchcafé waar ze ook internet hebben. Het verslag van Marokko moet nog op het weblog want dat lukte niet vanuit Agadir. Arrecife is de hoofdstad van het eiland maar voelt aan als een dorp. Er zijn wel redelijk wat winkels en er is een mooi binnenmeer met witte huizen. Lanzarote is een vulkanisch eiland en ziet hoofzakelijk zwart van de lava wat een mooi contrast is met de witte huizen. Als we ’s middags terugkomen bij de boot zien we dat de Nederlandse zeilboot Annaelena is binnengekomen. We hebben samen met hun in Agadir gelegen dus we varen even langs om gedag te zeggen en worden uitgenodigd voor de borrel. Het is erg leuk om Gerard en Rommy te zien en ook zij komen uit Rotterdam. We zijn onderweg dus al heel wat Rotterdammers tegengekomen!

Binnenmeer van Arrecife
 

We beginnen al aardig in een ritme te komen. ’s Ochtends doen we school en daarna gaan we de stad in om bootspullen te kopen. Zo sjouwen we de hele stad af voor een paar stekkers voor de radio. Helaas is ons paneel van de stuurautomaat niet meer te redden, maar ze hebben gelukkig een nieuwe voorradig. De middag brengen we door aan boord met surfen en zwemmen. Raoul checkt de onderkant van de boot en komt geschrokken boven. Het blijkt dat de saildrive onder de boot bij de schroef behoorlijk aan het corroderen is en de anode is ook al verdwenen. We denken dat dit met de radiozender  te maken heeft en we halen gelijk de draden die voor de aarde zorgen los. Zonder goede aarde kunnen we waarschijnlijk niet zenden maar dat is dan maar jammer. We willen in ieder geval geen schade aan de boot! We merken toch ook dat veel boten om ons heen geen ssb radio aan boord hebben dus dat is zo langzamerhand ook een achterhaalde technologie. De meesten reizen met een satelliet telefoon om te communiceren en de weerkaartjes binnen te halen. Wel zullen we een nieuwe anode moeten bevestigen maar dat is even voor later zorg. 

Gecorrodeerde saildrive en anode die weg is.

’s Middags wil ik de zonnepanelen schoonmaken en krijg de windgenerator tegen m’n hoofd. Er is even wat paniek maar het bloeden stopt al gauw. Raoul gaat naar de Annaelena om te kijken of ze hechtdraad hebben want één snee is vrij groot. Hij komt terug met een nietmachine en zet er twee mooie nietjes in. Volgens Luuk en Sjoerd werkt dat zo ook bij voetballers als die een wond hebben opgelopen tijdens de wedstrijd. We hebben de Annaelena uitgenodigd voor een bbq dus we hebben in ieder geval nog een gezellige avond.



De volgende dag volgen we hetzelfde patroon. Het is zaterdag dus gezellig druk in de stad wat voor een leuke atmosfeer zorgt. De terrasjes zitten vol en er is overal muziek. We bekijken nog het Kasteel San Gabriel dat op een rif is gebouwd en diende ter verdediging van Arrecife. Vandaar heb je een fantastisch mooi uitzicht en kun je het volgende eiland Fuerteventura al zien liggen. ’s Middag doen we nog wat klusjes aan de boot en Raoul bouwt een nieuwe startaccu in die we gekocht hebben. De dynamo zou namelijk 100 ampere per uur moeten laden maar deed dat niet, aangezien het een nieuwe dynamo was kon het daar niet aan liggen. We denken dat het aan de oude startaccu ligt waar hij dan op blijft doorladen. We draaien de motor proef en het blijkt dat de dynamo nu een stuk beter laadt. Hopelijk hebben we nu dit probleem ook boven water. We halen nog een borrel op de Annehelena en nemen afscheid want morgen vertrekken we naar het zuiden van Lanzarote.

 

Luuk aan het surfen.

We varen  zondagochtend  al vroeg uit en er staat nog maar weinig wind. We hijsen de genaker en bomen hem uit. Het wordt een heerlijk ontspannen dagje zeilen met prachtige uitzichten op Lanzarote. Als we de kaap aan de zuidkant voorbij zijn zien we een paar prachtige baaien met zeilboten voor anker. We besluiten daar een lunchstop te maken en halen onze flippers en snorkels tevoorschijn. We snorkelen met z’n allen naar de kant en zien in het heldere water allerlei vissen. Het is de eerste keer dat de jongens snorkelen en ze vinden het prachtig. Luuk neemt z’n kans waar en gaat nog even surfen. Hij is aan het oefenen om een head dip te maken maar dat zal nog wel even duren voordat het hem lukt. Er staat in ieder geval genoeg wind zodat hij heerlijk kan gaan hangen! Aan het einde van de middag varen we de Marina Rubicon binnen. Het is een grote marina met barretjes, restaurantjes, winkels en een zwembad. Het is een echt toeristen resort maar wij genieten van al deze luxe. We zitten dan ook al gauw aan het zwembad na te genieten. ’s Avonds gaan Raoul en de jongens nog even de kant op om Barcelona tegen Madrid te kijken. Gelukkig is het gelijkspel en hebben de favorieten van onze jongens Ronaldo en Messi allebei twee keer gescoord.

Vulkanen in het Timanfaya park.

 

Maandagochtend huren we een auto en verkennen het eiland. Als eerste gaan we naar het Timanfaya park dat een vulkaanpark is en een beschermd natuurgebied. De vulkanen om ons heen hebben verschillende kleuren van zwart tot donkerrood. In het park laten ze ook zien hoe warm het daar vlak onder de oppervlakte is, zodat ze er zelfs op kunnen bbq’en of iets in brand kunnen steken. Overal zien we lava van grote brokken tot fijne steentjes. Na het park rijden we door een wijngebied en zien hoe ze de wijnplanten in ronde gaten laten groeien met daaromheen een muurtje. Toch een heel verschil met hoe de wijnplanten in het Ahrdal in Duitsland  groeien! Het eiland is binnen een dag goed te bereiden en we zijn in de middag al in het noorden van het eiland en huren body boards voor de jongens zodat ze het body boarden kunnen proberen op het strand van Famara. Het is een echt surfstrand en er rollen vele golven binnen,  toch is het nog niet zo makkelijk om een surfrit te maken. Aan het einde van de middag rijden we via de oost kant van het eiland terug naar de boot en maken nog een kleine stop in Puerto de Calero om nog naar een watersportzaak te gaan. We zijn op zoek naar een anode dus wie weet hebben ze daar er één. Helaas hebben ze niet wat we zoeken en we kijken of we de Ostrea kunnen vinden. Zij staan als het goed is op de kant en zijn aan het werk aan de boot. We hebben ze al gauw gevonden en kletsen bij. Ze hebben heel wat werk verzet en de boot ziet er goed uit. Hopelijk zien we ze weer ergens in de Carieb.
 

Flying Circus uit het water.

Dinsdag is weer een gewone dag. We doen school, wassen en doen klusjes. Raoul verstevigd de doos van de automatische stuurautomaat dus hopelijk is de constructie zo iets steviver. 's Middags hebben we de travel lift geboekt bij de haven en worden er uitgehaal zodat Raoul de anode kan vervangen en we halen gelijk de aardplaat van de boot. Na het harde werken is het tijd om te ontspannen aan het zwembad van de marina. 's Avonds nog even lekker uit eten en we voelen ons echte toeristen!

Het plan is om woensdagmiddag te vertrekken naar Gran Canaria voor een tocht van zo’n 90 mijl en hopen daar de volgende morgen te zijn.

Getting closer to Lanzarote.

Inner lake at Arrecife.



Castle San Gabriel.

Surfboys at Famara Beach.