flying circus

National Park Grand Etang, kratermeer.

Grenada

Vrijdagmiddag om vier uur gooien we de trossen los en gaan nog even langs de pomp om de tank goed vol te gooien met goedkope diesel uit Trinidad. Om een uur of vijf motoren we uiteindelijk de baai uit en varen tussen de eilanden door om op zee te komen. We zien enorme kopjes op de golven en als we de zee opvaren lijkt het wel alsof we in een soort wasmachine zitten. We worden alle kanten opgeworpen want er staat een sterke stroom en de wind staat tegen de stroom in. Als we eenmaal verder op zee zijn wordt het iets rustiger en hijsen we de zeilen. We zetten het derde rif en rollen de genua uit. We moeten vannacht tegen de wind in en we willen het rustig aandoen anders komen we veel te vroeg aan in Grenada. Als we eenmaal achter het eiland Trinidad vandaan zijn is de wind gemiddeld 15 tot 20 knopen en maken we af en toe aardige klappen op de golven omdat we ertegenin gaan. Gedurende de nacht komen er wat squalls door waardoor de wind toeneemt. Al met al is het te doen, al is het niet echt comfortabel aan boord en is het lastig om te slapen. Gelukkig hebben de jongens er geen last van en lijken ze aardig te kunnen slapen.

Op het anker achter Hog Island.

Om vijf uur ’s ochtends zijn we in de buurt van Grenada en laten we de zeilen zakken om vaart te minderen want het is nog steeds donker. Om zes uur liggen we precies voor de ingang van Hog Island en is het licht. We varen tussen de betonning door naar de baai waar vele boten voor anker liggen en Graham al in de kuip op ons zit wachten. We kunnen naast de Karma voor anker en varen met de dinghy naar de Karma toe om Graham en Joannie gedag te zeggen. Het is super leuk om ze na vier jaar weer te zien! In de loop van de morgen duiken we ons bed in om een beetje bij te slapen. We zetten alle luiken open en er waait een frisse wind door de boot. Heerlijk eindelijk na twee maanden is het wat koeler aan boord. Aan het einde van de ochtend gaan we naar Le Phare Blue Marina waar de douane en immigratie zit. De ambtenaar is erg vriendelijk en we kunnen in het restaurant wachten terwijl hij de papieren in orde maakt. De rest van de dag brengen we heerlijk lui door en hangen de hangmat op. Aan het einde van de middags gaan we naar Hog Island waar alle zeilers een drankje komen halen bij Rogers’ bar en ook de lokale bevolking op muziek staat te swingen. Wat een heerlijk ontspannen sfeer! ’s Avonds hebben we bij Graham en Joannie een bbq en openen we champagne op ons weerzien!

Engels ontbijt.

Taffy's bar.

Zondagochtend beginnen we met een stevig Engels ontbijt in Taffy’s bar. Manchester en Liverpool spelen tegen elkaar en wordt live uitgezonden. De Engelse gemeenschap heeft zich in Taffy’s bar verzameld. Gelukkig scoort van Persie zodat wij ook nog mee kunnen juichen. Het Engelse ontbijt is dermate stevig zodat we gelijk niet meer hoeven te lunchen! ’s Middags gaan we naar het strand op Hog Island waar het een drukte van belang is want op zondag komen er ook veel lokale mensen naar toe voor de zondagse bbq.

St. George Carenage.

We beginnen de week weer met school zoals gewoonlijk en de kinderen zitten al weer aardig in het ritme. ’s Middags gaan we met Graham en Joannie met de bus naar St. George, de hoofdstad van het eiland Grenada. We zijn hier twaalf jaar geleden ook al een keer geweest en hebben toen voor anker in de lagune gelegen, maar hebben toen nauwelijks de stad bekeken. St. George is een stad gebouwd op heuvels en we lopen omhoog naar het fort St.George waar we een prachtig uitzicht over de lagune en haven van St. George hebben. Het mooiste stuk van St. George is de Carenage, het gedeelte langs de haven van St. George. De huizen zijn mooi opgeknapt en zijn erg kleurrijk. Grenada leeft grotendeels van het toerisme en er liggen vaak cruiseschepen in de haven. ’s Avonds eten we allemaal bij ons aan boord.

Op de vliegende bank.

Dinsdagochtend starten we vroeg met school want we willen in de loop van de dag naar het strand Grand Anse met Graham en Joannie. In het verleden is Grenada een kolonie van Frankrijk geweest waardoor er nog vele Franse namen te vinden zijn op het eiland. Grand Anse schijnt het mooiste strand te zijn van Grenada met een goede branding. De jongens nemen dan ook de body -en skimboard mee naar het strand. De jongens genieten van de branding en zijn bijna de hele middag in het water. In de baai vaart een speedboot rond, die een soort kussen voortrekt waar je op kunt zitten. Als ze komen vragen of we dit willen doen staan de jongens al te juichen dus is het moeilijk om nee te zeggen. Uiteindelijk ga ik met de jongens erop en wordt met veel geweld voortgetrokken. Zij hebben de tijd van hun leven maar ik zit er toch wat krampachtig op en probeer me angstvallig vast te houden. De mannen van de speedboot hebben ook waterski’s bij zich dus Raoul heeft ook zijn uitje. Gelukkig hebben we ook nog een paar strandstoelen gehuurd en is er tijd om even weg te doezelen, liggend onder een palmboom!

De mona aap.

Grenada is een mooi en groen eiland en we hebben een tour geboekt om het eiland te bekijken. We reizen met een busje en Cutty de gids weet ons alles over de flora en fauna van het eiland te vertellen. Heel vaak stopt hij en haalt dan een vrucht uit iemands voortuin om dit ons te laten zien en ruiken. We stoppen bij het Grand Etang National Park waar je prachtig kunt wandelen en een mooi uitzicht hebt op het kratermeer. De gids heeft een zak bananen gekocht en weet de ‘Mona’ apen te lokken. Door een banaan hoog te houden klimt hij op je schouder en eet dan daar zijn banaan op. Voor de jongens is dit één van de hoogtepunten van de dag! Daarna rijden we door naar het noorden en bezoeken een cacao coöperatie waar ze van de cacaovrucht, cacaobollen maken klaar voor verzending om er cacao van te maken. Op Grenada wordt o.a. cacao, nootmuskaat, kaneel verbouwd en Grenada wordt dan ook wel het specerijen eiland genoemd. Ook wordt er veel suikerriet verbouwd waarvan rum wordt gemaakt, de lokale drank. We bezoeken de River Antoine Rum distilleerderij en het blijkt dat het proces om rum te maken nog precies zo gaat als in 1785 toen de distilleerderij begon. Het waterrad uit de 18^e eeuw doet nog steeds zijn werk!! Natuurlijk verlaten we de distilleerderij niet zonder een flesje rum. ’s Middags bezoeken we nog een nootmuskaat coöperatie waar ze de nootmuskaat opkopen van de boeren, drogen en klaarmaken voor verzending. Door de hurricane Ivan in 2004 zijn veel nootmuskaatbomen beschadigd en wordt er nauwelijks meer nootmuskaat geproduceerd. Vroeger werkten er 160 mensen in de coöperatie en nu nog maar 16! We rijden langs de oostkust terug en als laatste stoppen we in Mount Carmel waar we naar een mooie waterval toelopen. Helaas zijn we te moe om te zwemmen want het is een lange dag geweest maar wel enorm leuk!!

Cacaobonen.

River Antoine Rum Distillery.

Na een paar drukke dagen is het heerlijk om vandaag even rustig aan te doen. We komen dan ook wat later op gang en beginnen laat met de school. Luuk moet voor zijn taalles een verslag schrijven, dat komt mooi uit want nu kan hij een verslag maken van de excursie. ’s Middags gaan we met de dinghy naar het rif en snorkelen in het rond. We zien vele kleine vissen, een octopus en koralen. Na het zwemmen hebben we met Graham en Joannie een bbq bij Roger’s bar op Hog Island. Wat een heerlijk ontspannen dag.

BBQ bij Roger's bar op Hog Island.

Vrijdagochtend gaat Raoul met Graham en Joannie naar St. George om boodschappen te doen en bij een watersportzaak langs te gaan. Ik blijf met de jongens thuis om school te doen en we hebben vandaag zowaar voor het eerst een goede internetverbinding aan boord dus we kunnen ons Amerikaanse Math programma IXL weer eens doen. De jongens vinden het altijd leuk om met de computer te werken. ’s Middag gaan we nog even naar het strand op Hog Island en de jongens pruttelen wat met de dinghy in het rond. Ze beginnen al aardig goed te worden in het besturen van de dinghy en ze varen graag heen en weer als we iets vergeten zijn. Sjoerd is helemaal in de ban van de pijl en boog en maakt van de takken van het eiland een eigen boog. ’s Avonds gaan we naar Prickly Bay waar een steel band optreed en Barracuda een goede zanger. Twaalf jaar geleden hebben we in Prickly Bay voor anker gelegen en een historische avond gehad met Paulette, Guido, Graham en Joannie. Het is leuk om weer terug te zijn alleen is het nu allemaal wat commerciëler geworden.

Schoenen worden gedoopt.

Zaterdagochtend doen we het rustig aan en hebben een lunch van kreeft bij Graham en Joannie aan boord. Gisteren hebben we van vissers verse kreeft gekocht en Graham en Joannie hebben ze voor ons klaargemaakt. Om half twee worden we opgehaald door de bus om met de Hash mee te doen. De Hash wordt elke zaterdag in Grenada georganiseerd en je kunt dan rennen of wandelen langs een uitgezette route. Graham en Joannie hebben ons al gewaarschuwd dat we oude kleren aan moeten doen. Eenmaal op bestemming gekomen blijken er zo’n honderd man mee te doen. De Hash kent vele rituelen zo worden alle nieuwe schoenen gedoopt met bier voor de tocht. De renners gaan als eerste en wij wandelen er achteraan. De jongens nemen al gelijk een voorsprong en gaan met Raoul mee in de kopgroep, Graham, Joannie en ik komen er wat langzamer achteraan. Al gauw belanden we op modderige paden, glijden langs een touw de helling af, moeten door een rivier, lopen door cacao –en bananen plantages en komen door dorpen waar we een hele bezienswaardigheid zijn. Binnen een kwartier zitten we onder de modder en glijden we alle kanten op. Toch is het de moeite waard want je komt in gebieden waar je anders nooit kom en aan het einde wacht ons heerlijk eten. Als nieuwelingen krijgen we een certificaat, nadat we met bier gedoopt zijn. ’s Avonds duiken we moe ons bed in.

Morgen is ons laatste dag op Hog Island in Grenada waarna we langzamerhand omhoog zullen varen en andere eilanden gaan bezoeken. We hebben in ieder geval genoten van Grenada en van het gezelschap van Graham en Joannie, maar kijken ook uit naar de kleine eilandjes met blauw water en witte zandstranden.