Sjoerd sturend langs Vlissingen

Eindelijk vertrokken uit Nederland!!!

Op maandag, klokslag tien uur  kwam de monteur om de nieuwe dynamo te installeren. Direct daarna verlieten we Middelburg en begonnen we de trip naar de Noordzee . Om dat te bereiken  moesten  we eerst onder vijf bruggen en een sluis bij Vlissingen. We namen wat foto´s van Vlissingen. Luuk hield de wacht en stuurde wel het meeste. We overnachten  in Blankenbergen in België en hadden veel pret met vrienden die er ook waren. We gingen naar het strand en bouwden zandkastelen die we niet tegen de vloed konden beschermen, erg jammer!! Op woensdag  verlaten we België. 

Hijsen van de Belgische gastvlag

flying circus in het Engelse Kanaal

 Oversteek van België naar Frankrijk

Eén van de containerboten

Woensdagochtend vroeg nemen we afscheid van Guido en Paulette en we varen gezamenlijk de haven uit. De Noorderzon zet koers richting Ramsgate en ons einddoel is Brest in Frankrijk. We hopen er drie dagen over te doen en zijn dan zo in één keer het Kanaal door. De wind staat goed, uit het noordoosten en daar willen we gebruik van maken. Een heerlijk windje in de rug wat wil je nog meer! We hijsen de zeilen en zetten de motor bij. We verlaten al gauw de Belgische wateren, want de Belgische kust is maar 65 km lang. We hijsen de Franse vlag terwijl we proberen de het Franse vlokslied te fluiten. Het is een heerlijke ontspannen dag met een rustige zee en weinig wind. De genaker biedt uitkomst en we varen alleen met de genaker zo´n 5 knopen. Er is tijd om een boekje te lezen, spelletjes met de kinderen te doen, knopen te oefenen en film te kijken. We passeren in het begin van de avond Cap Nez Gris, het westelijke puntje van Frankrijk waar de kust precies lijkt krijtrotsen van Engeland. Er passeren veel vrachtschepen, die de vaargeul van het Kanaal gebruiken dus er is veel te zien. Helaas staat er erg veel stroming, die we tegen hebben dus we schieten niet zo op. ´s Nachts neemt de wind aardig toe en hebben we de stroom mee. We maken goede vorderingen! We moeten nog wel erg wennen aan het wachtlopen en zijn ´s ochtends aardig brak. ´s Nachts houden we om de beurt 3 uur de wacht en wisselen elkaar af. ´s  Ochtends wisselen we om de twee uur. De kinderen hebben tot gisteren laat film gekeken en slapen ook lang uit dus dat komt goed uit.

Sjoerd kijkt verbaasd hoe de
genaker naar beneden komt.

De tweede dag blijft de wind aan en de genaker doet wederom goed z´n werk. De stuurautomaat houdt de boot mooi op koers maar af en toe rijden we van een golf af en heeft hij even moeite om op koers te blijven. Om 13.00 uur luisteren we het weersbericht uit van BBC 4 de shipping forecast. Het blijkt dat er een laag drukgebied boven West Frankrijk komt en dat de wind toe zal nemen tot windkracht 4 of 5 maar nog wel steeds uit de goede richting. We vragen ons af of we hier zin in hebben en kijken of er een haven dichtbij op onze koers is. Cherbourgh zou de eerste optie zijn maar daar zouden we op z´n vroegst ´s avonds laat pas aan kunnen komen. We denken er nog even over na. Ondertussen gaan we een tijdje zelf sturen om te voelen hoe de boot loopt. De golven nemen toe en af en toe maken we een surf rit van 9,09 knopen. Jammer dat de stroom nu net weer tegen staat dus uiteindelijk lopen we over de grond nog steeds maar 7 knopen. De boot en de bemanning houden zich goed en als we het weersbericht van 19.00 uur uitluisteren en niets meer over windkracht 5 horen besluiten we door te varen. Als we ´s avonds buiten in de kuip zitten te eten valt de genaker naar beneden en blijkt de val doorgesleten te zijn. We weten de genaker heel uit het water te halen. We zetten de genua op en eten rustig verder. We ronden ´s nachts de andere kaap van West Frankrijk (Cap le Haque) en varen onder de kanaaleilanden door. Het wordt een rusteloze nacht want eerst  is er geen wind en zetten we de motor bij, daarna neemt de wind weer af en zo gaat het spelletje door. Ook draait de wind elke keer gigantisch!

spelen op de Wii bij windkracht 5

Tijdens de derde dag neemt de wind  toe en aan het einde van de morgen hebben we een goede windkracht 5 te pakken. De jongens hebben er geen moeite mee en spelen uren Wii in een slingerende boot, ongelooflijk! Overdag doen we nu niets anders dan slapen en wachtlopen omdat het niet prettig meer is. De golven bouwen zich op en we worden af en toe goed van een golf afgezet waardoor de boot erg gaat slingeren. De stuurautomaat slaat af en toe even af maar gaat daarna gewoon verder. Wat een geweldig apparaat!! De e-reader is nu een uitkomst want tijdens het wachtlopen is het heerlijk om even een boekje te kunnen lezen. Ook ´s nachts kunnen we met het lampje alles goed lezen terwijl het de omgeving niet verblindt, waardoor we alles goed om ons heen kunnen zien. De boot blijft goed lopen en we schieten enorm op. ´s Avonds neemt de wind af als we de kust naderen en om één uur ´s nachts varen we een windstil Dufour Kanaal binnen. Raoul stuurt de boot met de afstandsbediening terwijl hij achter de kaartentafel zit met zijn ogen op de kaartenplotter gericht en de zeekaart. Het lijkt wel of hij een computerspelletje zit te spelen! Buiten sta ik op wacht en houd in de gaten of we daadwerkelijk goed varen en roep elke keer als we bepaalde boeien gepasseerd zijn. Het gaat makkelijker dan we verwacht hadden! Eenmaal het kanaal uit zetten we koers richting Brest. We hebben allebei erg veel moeite om wakker te blijven en het navigeren ´s nachts op de boeien is in dit gebied een stuk lastiger. Goed dat we de kaartplotter hebben. Uiteindelijk meren we de boot om half zeven ´s ochtends aan in Brest en we zijn kapot, eerst maar eens gaan slapen.  De eerste oversteek is al met al goed verlopen waar we erg blij mee zijn! Nu maar genieten van la bonne France!

Cap Griz Nez

 

Boys playing Wii

rolling flying circus

flying circus crew met crew shirts

 

 

Vertrek 18 juli 2012

Stad aan ´t Haringvliet

Alle formaliteiten zijn afgerond: huis is opgeleverd, Irma´s auto staat in de caravanstalling in Numansdorp, kentekenplaten zijn ingeleverd en we zijn uitgeschreven uit Wachtberg. We verdwijnen dus even vanaf de radar want we schrijven ons pas in Nederland in als we weer terugkomen. Op deze manier omzeilen we de Nederlandse schoolinspectie, die sinds het zeilverhaal van Laura Dekker nauwelijks meer toestemming geeft om de kinderen van school te halen voor een zeilreis, zelfs als de juffrouw mee gaat aan boord!! 

Raoul heeft dinsdagavond een afscheidsborrel gehad en een mooie vlag van DHL ontvangen met geweldige teksten van collega´s. Woensdagochtend halen we nog even proviand aan boord en terwijl we de boodschappen wegstouwen aan boord staan de moeders al op de kade om ons uit te zwaaien. We kleden ons om voor een fotosessie want we willen in stijl de haven verlaten! We hebben crew shirts laten maken dus dat moet even vastgelegd worden. Uiteindelijk verlaten we met windkracht 6 de haven!

Wind kracht 6 op de Oosterscheld

Aangezien we de wind op kop hebben motoren we rustig het Haringvliet af en wachten op de opening van de Haringvlietbrug. Na de brug wacht ons de Volkeraksluis maar aanleggen met veel wind in een sluis is een kunst. Een boot voor ons verstaat die kunst duidelijk niet en komt dwars te liggen in de sluis en komt op ons af. Met veel geweld van de motor krijgt hij de boot weer recht en kunnen we weer gerust ademhalen. Na de sluis varen we nog steeds met windkracht 6 het Volkerak op en besluiten om bij de Krammersluis aan te leggen en daar te overnachten.

Sluis van het Veerse Meer

Na deze sluis zullen we alleen nog maar op zout water varen! We worden ´s ochtends om 7 uur ruw gewekt door de sluiswachter aangezien we daar niet mogen liggen en moeten gelijk vertrekken anders krijgen we een boete! We besluiten om dan maar gelijk te vertrekken en richting Middelburg te gaan. Na de sluis krijgen we de golven op de kop op het Zijpe en trekken er enorme regenbuien over ons heen. Het waait nog steeds windkracht 6 en zijn dan ook blij als we het Veerse Meer op kunnen. Eind van de middag leggen we in Middelburg in de haven aan en begint de zon te schijnen. Paulette en Guido liggen er ook dus het is een gezellige boel.

Ondertussen zijn we erachter gekomen dat de dynamo het niet doet terwijl we die toch hard nodig hebben om de koelkast, Wii etc. te laten draaien. De monteur komt dezelfde middag nog en er moet een nieuwe dynamo komen, die maandag geleverd kan worden.We liggen dus voor een aantal dagen vast in Middelburg. We hadden het slechter kunnen treffen want Middelburg is een enorme mooie oude stad! We krijgen nog wat bezoek van vrienden en familie en komen zo de tijd wel door. Ook genieten we nog van een heerlijk dagje strand in Zoutelande want Marlies, een vriendin van mij, komt ons halen en de jongens genieten van het strand en de zee. Maandag staat het vertrek op het programma naar Niewpoort in België waar we hopen om Paulette en Guido van de Noorderzon voor de laatste maal te treffen. Later in de week draait de wind naar het noorden en gaan we waarschijnlijk een lange slag maken naar Brest. In ieder geval het weer is zonnig, het gezelschap is goed dus we liggen hier prima!

Haven van Middelburg

A great present from DHL colleaques.

De Blues: van huis naar boot!

Huis in Duitsland: Nachtigallenweg 27, Pech

Sjoerd met zijn voetbalvrienden

De blues heeft ons aardig te pakken!! Na vier jaar Duitsland moeten we vandaag de sleutels inleveren van ons huis. Er komt zo langzamerhand een einde aan ons leven in Duitsland en we moeten afscheid nemen van de mooie omgeving, school, werk en vooral de lieve en leuke vrienden die we hier gemaakt hebben. Raoul stopt volgende week dinsdag met werken en geeft dan nog een afscheidsborrel op zijn werk. Het plan is om volgende week woensdag de zeilen te hijsen!


Al met al is het een hectische week geweest met verhuizen, huis opleveren en alles wat er nog meer bij komt kijken. We zijn wel heel wat gewend maar dit keer is de verhuizing toch wel erg ingrijpend! Onze spullen staan nu opgeslagen in een container in Duitsland, op de boot en bij Raoul´s moeder op zolder. We kijken elkaar af en toe eens aan en begrijpen wel waarom niet veel mensen zo´n slinger aan het leven geven. Maar als we eenmaal uitvaren dan zijn we waarschijnlijk alle stress vergeten!

Ons nieuwe huis