Hilde, Sjoerd, Luuk en Hilde houden van Suriname.

Suriname

Donderdagochtend staan we vroeg op want we willen vandaag Paramaribo in om alle administratieve zaken in orde te maken. Het resort heeft voor ons een taxi geregeld en we worden netjes naar de vreemdelingendienst in Paramaribo gereden, alhoewel het even zoeken is want ze zijn verhuisd. We worden snel geholpen maar blijken eerst nog een visum te moeten kopen bij het consulaat, voordat we een definitieve stempel in ons paspoort krijgen, dus op naar het consulaat in het centrum. Als we het visum hebben doorkruisen we weer de stad terug naar de vreemdelingendienst. We komen netjes voor sluitingstijd aan en krijgen een stempel in ons paspoort. De ambtenaar is verbaasd dat we het gehaald hebben, want de meesten komen de volgende dag pas weer terug. We zijn ondertussen behoorlijk klaar met het heen en weer rijden en besluiten de boot een andere keer in te klaren. De taxichauffeur brengt ons naar een autoverhuurbedrijf waar we een Foxy huren, een 8 seater met airco. Het is wel even wennen met het autorijden want in Suriname rijden de auto’s links en de infrastructuur is ook niet geweldig. De taxichauffeur brengt ons naar de rand van de stad waar we de highway kunnen pakken naar Waterland. Op Waterland krijgt Guido de sleutels van het huis waar Paulette en hij de komende dagen zullen verblijven. Het is een super de luxe onderkomen met alle faciliteiten zoals keuken, ruime woonkamer, groot terras, televisie met BVN en niet onbelangrijk een wasmachine.  Wat een heerlijke luxe waar we zeker de komende tijd van zullen meegenieten! Paulette komt ’s avonds aan met de kinderen en het is super leuk om haar en de kinderen weer te zien. We eten met z’n allen want Guido en Raoul hebben eten meegebracht van onze favoriete warung!
 

Flying Cirus aan de steiger bij Waterland.

De volgende dag beginnen we met een ontbijt geserveerd in het restaurant van het resort. Vandaag is de keuken voor het eerst open en wij zijn proefkonijn. Het is een heerlijk ontbijt met verse broodjes, eitjes en verse jus. Hier konden we op de oceaan alleen maar van dromen! De rest van de dag doen we het rustig aan en hangen wat rond op het resort. Raoul en Guido gaan met de kinderen kanoën, maar dat blijkt toch wel een vermoeiende activiteit in deze hitte. ’s Avonds eten we in het restaurant van het resort, want de kok wil graag z’n diner uitproberen. Het wordt een super gezellige avond, want ook de tweede boot die ondertussen is aangemeerd komt eten en het is altijd leuk om hun verhalen weer te horen. De wijn vloeit ondertussen ook rijkelijk!

 

Het restaurant van het resort.



Diner in het restaurant.

Zaterdag gaan we Paramaribo in om de stad te bekijken. Paramaribo is een hele uitgestrekte stad en er wonen zo’n 250.000 mensen. Het is elke keer een toer om de stad in te komen want er staat altijd file! Eenmaal in de stad is het goed te doen maar bij iedere kruising is het dringen en van voorrang verlenen hebben ze hier nog nooit gehoord. Ondanks dat het nu de tweede keer is dat we in de stad zijn hebben we al het gevoel dat we een aantal straten herkennen. We parkeren de auto en lopen door de stad. De binnenstad van Paramaribo bestaat veelal uit oude houten huizen. Sommige huizen zijn mooi opgeknapt maar anderen zijn weer totaal verwaarloosd. Aan de waterkant staan de mooiste huizen met bekende Nederlandse benamingen, zoals bijvoorbeeld de rekenkamer. Aan de waterkant staat ook het bekende fort Zeelandia met het standbeeld van koningin Wilhelmina. Helaas is het fort dicht dus kunnen we er alleen maar omheen lopen. Aan het onafhankelijkheidsplein staat het presidentiële paleis, een prachtige palmentuin als achtertuin dat tegenwoordig geopend is voor het publiek. Ondertussen hebben we behoorlijke honger gekregen en vinden een pannenkoeken –en poffertjes restaurant, Hollandser kan het niet! Als we eenmaal weer op weg gaan willen we nog winkelen in de dominee straat maar helaas gaan de winkels al om vier uur dicht op zaterdag. We zijn ondertussen behoorlijk moe dus zijn we blij als we de auto weer terugvinden en terug naar huis rijden. Ook vandaag laten we ons nog een keer verwennen door de kok van het restaurant!



De glijbaan zorgt voor uren speelplezier.

Voor de zondag willen we een relaxt uitstapje. In één van de reisboeken hebben we een leuke tip gevonden voor de kinderen, namelijk de kinderboerderij bij de colakreek. De kreek is een zijarm van de Suriname rivier, maar is afgesloten met een dam en schijnt een waar kinderparadijs met glijbanen te zijn. Er zwemmen geen piranha’s en er staat geen stroming, zoals bij het resort, dus het lijkt ons een perfect uitje. We rijden zuidwaarts en voorbij het vliegveld, Zanderij vinden we de kreek in een prachtige bosrijke omgeving. Het laatste stuk is onverhard maar goed te doen voor onze auto. Bij de ingang van het park worden we vriendelijk verwelkomt en kunnen we een kampement op een eilandje huren. Het blijkt dat er in de kreek een paar eilandjes staan met hutten. Op ons eilandje hebben we een privé glijbaan en een touw waar de kinderen mee kunnen slingeren. Het water heeft de kleur van cola en is lauw tot zelfs warm op bepaalde plekken. De kinderen hebben de grootste lol en veel zwemplezier. Wij zitten en hangen wat rond de hut en brengen de middag lezend door. Wat een genot!

De Cola kreek een kinderparadijs.

 

Op maandag gaan we al vroeg de stad in om een aantal zaken te regelen. Zo moeten we de boot nog bij de MAS inklaren (Maritieme Autoriteiten Suriname), we hebben nieuwe accubedrading nodig, we moeten langs de zeilmaker, de autohuur willen we verlengen, Raoul wil  bij DHL langs en we moeten nog een lodge in het binnenland regelen want doordat er te weinig water in de rivier staat kunnen we niet naar de lodge die we oorspronkelijk geboekt hebben. We rijden de hele ochtend kriskras door de stad en beginnen de stad steeds beter te kennen. Rond de middag parkeren we de auto in het centrum en lopen naar een reisbureau en weten alsnog een tour te boeken naar de binnenlanden naar een andere lodge wat verder stroomopwaarts. De kinderen zijn super blij want die hadden zich erg op een jungle tocht verheugd. Daarna lopen we de stad in en lunchen bij de MacDonalds. Het is daar heerlijk koel, de internet doet het en de kinderen kunnen er volop spelen. Na de lunch gaan Paulette en ik met de kinderen, funshoppen zoals de kinderen dat noemen. In Paramaribo is maar één echte winkelstraat en dat is de dominee straat, de meeste winkels zijn kleding winkels maar we vinden ook een prachtige boekenzaak. De kinderen vinden allemaal een leuk Nederlands boek, er wordt nog wat kleding gekocht, illegale dvd’s en andere souvenirs. Als we alles hebben keren we weer terug naar de MacDonalds waar we Guido en Raoul weer ontmoeten, die ondertussen naar de zeilmaker zijn geweest. We eten bij een Italiaan in het historische waaggebouw aan de waterkant en rijden in het donker terug.
 

Waterland Resort.

Gisteren was een hectische dag dus we besluiten het vandaag wat rustiger aan te doen en op het resort te blijven. De mannen werken aan de accu’s en leggen nieuwe  bedradingen aan en hopen daarmee het probleem op te lossen. Wij rommelen wat aan en bakken pannenkoeken met de kinderen, het log wordt geschreven en ruimen alle was op. ’s Middags rijden we naar Domburg om te internetten en het weblog te updaten. Helaas is het internet café net dicht als we aankomen want het meisje dat er werkt moet naar school! We drinken nog wat op het pleintje bij Domburg maar worden daar bijna door de wespen weggejaagd. Domburg is van oudsher de stek waar alle zeezeilers ankeren en op het pleintje iets gaan drinken. Helaas liggen er nog maar weinig boten en ontmoeten we geen bekenden. Op dan maar naar onze favoriete warung waar we heerlijk eten. ’s Avonds als we weer terug zijn op het resort zien we dat de vierde boot in de haven ligt. Het begint ondertussen aardig druk te worden!! We pakken de tassen en ruimen de boot op want morgen gaan we de jungle in.

In de korjaal de rivier op.

Woensdagochtend worden we keurig op tijd op de afgesproken plek opgehaald. In de bus stelt de gids Gordy zich voor en het blijkt dat we 18 andere medereizigers hebben. Het zijn allemaal Nederlanders die op vakantie zijn of bij familie op bezoek zijn. De busrit duurt drie uur en we rijden door een prachtige natuur. In Atjoni stappen we in een korjaal en varen één uur de rivier af. Onderweg komen we vele dorpen tegen waar de mensen in de rivier baden, hun kleren aan het wassen zijn of de afwas aan het doen zijn. Helaas mogen we geen foto´s maken want dat hebben ze liever niet. Het water in de rivier staat heel laag waardoor de bootsman voorzichtig langs de ondieptes moet varen en behendig de rotsen en zandstranden moet ontwijken. Het is een prachtige tocht langs de jungle en we zien vele vogels en vlinders. De lodge waar we verblijven ligt op een eiland in de rivier, aan een stroomversnelling. We blijken op een prachtig resort te zijn aangekomen met verschillende huisjes, zwembad, hangmatten, eetzaal en lobby met enorme ligbanken en dat alles in een prachtige omgeving. Voor de lunch krijgen we een heerlijk buffet geserveerd met roti´s en verschillende sausen. ´s Middag gaan we met de hele groep in de rivier zwemmen bij de stroomversnelling. Om bij de stroomversnelling te komen moeten we de rivier oversteken wat lastig is want er staat een sterke stroming. Als een ketting steken we met z´n allen de rivier over. De stroomversnelling zelf is heerlijk want je kunt erin zitten en het voelt aan als een bubbelbad. ´s Avonds gaan we de rivier op met de boten om te zoeken naar kaaimannen. Helaas zien we geen enkele kaaiman wat waarschijnlijk te maken heeft met de lage waterstand van de rivier. Toch is het erg leuk om ´s avonds over de rivier te varen.

Anaula Lodge.

De volgende dag gaan we op bezoek bij een inheems dorp. In dit gebied wonen de Samaraccanen, voormalige negerslaven die gevlucht zijn van de plantages. De dorpen zijn allemaal verscholen in de jungle en niet goed te zien vanaf de rivier. In de dorpen leven ze nog vrij traditioneel, maar we zagen ook een mevrouw met de afwas op haar hoofd en een mobiel in haar hand. Zo zie je dat de moderne tijd ook in het dorp zijn intrede heeft gedaan. De meeste mensen wonen in kleine huizen met daken van palmbladeren, al zijn er ook een aantal huizen van steen met airco. Bij elk huis is een kookhut gebouwd waar ze op vuur koken. We zien niet veel mensen in het dorp want de meeste vrouwen werken op de kostgrondjes, waar ze de groente verbouwen en de mannen zijn veelal aan het jagen. Een dorp wordt geleid door een kapitein en krijgt daarbij hulp van enkele baja´s. Als we vlakbij de offerplaats komen komt een baja ons zeggen dat we geen foto´s mogen nemen. Jammer genoeg kunnen we tijdens de rondleiding weinig foto´s nemen omdat de mensen niet willen dat we foto´s maken waar ze zelf op staan. Het is toch wel heel indrukwekkend om door het dorp heen te lopen en te zien hoe primitief deze mensen nog leven, ik zou het niet kunnen!! Na het bezoek aan het dorp varen we met de korjaal weer terug naar onze lodge waar we de middag aan het zwembad doorbrengen. De kinderen genieten van het zwembad en kunnen er geen genoeg van krijgen waardoor wij de tijd krijgen om te ontspannen met een boek!! ´s Avonds staat er een dansavond op het programma en zien we hoe de Samaraccanen dansen. Ze zijn heel soepel in de heupen en als wij worden uitgenodigd om te dansen voelen wij ons daar erg houterig bij!!



Tour door een Samaraccaans dorp.

Samaracaanse band.

Vrijdagochtend is het alweer de laatste ochtend op de lodge en gaan we met de gids het bos in. Het is ongelooflijk hoeveel hij weet van de natuur en hoe de Samaraccanen van het bos gebruik maken en daarin kunnen overleven. Hij laat ons zien hoe de Samaraccanen communiceren in het bos door op een bepaalde boom te slaan, planten gebruikt worden als medicijn, bladeren om bekertjes mee te maken etc. Je beseft dan dat wij dan wel heel ver van de natuur zijn af komen te staan!! Na de lunch worden we met de korjaal teruggebracht naar Atjoni waarvandaan we terugreizen per bus naar Waterland. We zijn het er allemaal over eens dat deze tour fantastisch was en zeker een highlight van ons bezoek aan Suriname!!  ´s Avonds hebben we nog een hele gezellige avond bij onze buren ´de Modesty´, een Nederlands gezin met een dochtertje van vier dat al vijf jaar aan het rondreizen is.

Tocht met de korjaal over de rivier.

 

Zaterdagochtend kunnen we gelukkig ontbijten in het restaurant want we hebben totaal geen voorraad aan boord. Guido en Paulette kunnen gelukkig nog een paar dagen in het huisje terecht dus dat is ook mooi geregeld. ´s Middag willen we een vlindertuin bezoeken maar helaas blijkt hij gesloten te zijn als we daar na een uur rijden aankomen. Het blijkt dat de bezoektijden niet goed in de reisgids stonden, dan maar richting Domburg en onderweg boodschappen doen voor de vierdaagse oversteek naar Tobago. We rijden uiteindelijk met drie volle boodschappenkarretjes de Chinese supermarkt uit want alle supermarkten in Suriname lijken wel in de handen te zijn van de Chinezen! Eenmaal bij Domburg aangekomen blijkt weer het internetcafé dicht te zijn en we zien ook geen bekende schepen, dus dan maar terug naar Waterland. We koken dit keer zelf want de kinderen hebben een beetje genoeg van elke dag rijst, nasi en bami.

De tijd vliegt in Suriname en over drie dagen is het al Kerstmis. Op tweede Kerstdag vertrekken we naar Tobago dat zo’n 500 mijl varen is vanaf Suriname en we hopen er zo’n vier dagen over te doen. Guido, Paulette en de kinderen varen met ons mee om samen met ons te genieten van het eerste Caribische eiland dat we aandoen.

Wij wensen iedereen prettige Kerstdagen!!

 



The jungle of Surinam.

 



Surinam


Thursday morning we have to get up early because we would like to organise a couple of things in Paramaribo the capital of Surinam. The resort has ordered a taxi for us and we are taken to the immigration for an entry permit in Surinam. We don´t have to wait too long but they tell us to go to the consulate to buy a visa and we have to come back to get our passports stamped. Incredible what a bureaucracy but anyway we get in the taxi again and cross the city. Luckily everything is going very smooth at the consulate and we get our visas quickly. Back to the immigration for the stamps and the people at the immigration are really surprised that we made it so fast. Normally people come back the next day!!  The taxi driver brings us to a car rental company where we hire a Foxy, an 8 seater with airco!! It is quite a challenge to drive in Surinam because they drive on the left hand side and the traffic is quite chaotic. The taxi driver is really nice to us and shows us the way to the highway which we need to take to get home. At the resort Guido gets his keys of the house where his family is going to stay. It is a very luxurious house with a kitchen, spacious living room, big terrace, television and a washing machine. We are definitely going to enjoy the facilities as well!! Paulette arrives at night with the kids and it is really nice to see them. We have dinner together because Raoul and Guido have ordered food at our favourite warung.



Canoeing at the Surinam River.

The next day starts with a breakfast in the restaurant of the resort. Today is the first day that the kitchen is functioning and they would like us to try their breakfast. It is a really nice breakfast with fresh rolls, eggs, pancakes and orange jus. We could only dream of such a breakfast at the ocean! The rest of the day is a relaxing day because Paulette and the kids have just arrived and need to adjust. The kids try out the canoes but is quite a challenging activity in the heat. We also have dinner in the restaurant at night because the cook would also like to have a try with the dinner. We have dinner together with the second boat which has arrived in the marina today and they are good company!

The old city centre of Paramaribo.

Saturday morning we take the car to visit the touristic sites of Paramaribo. The city is very big and spread out, about 250.000 people, halve of the population is living in this city. Each time it is quite a hassle to get into Paramaribo because there is always a traffic jam. Once you are in the city you are all right although the traffic is quite hectic and they don’t give you right of way at the crossings. This is the second time that we visit Paramaribo and are already recognizing certain roads. We park the car and walk into the city centre. The old city centre of Paramaribo is built of wooden houses, some of them are really nice renovated but others are very run down. At the waterfront you find the old houses with the funny Dutch names on it. You also find the fortress Zeelandia at the waterfront with a statue of our former queen Wilhelmina of the Netherlands. The fortress is not open so we can only walk around it. At the independence square, you find the beautiful presidential palace with a very nice palm tree garden as a back yard, which is nowadays also open to the public. We have lunch at a fine pancake restaurant, just like we are in the Netherlands!! We promised the kids to go shopping so therefore we cross the city centre again and find our way to the Dominee street, the only shopping street in Paramaribo, but unfortunately the shops close on Saturday at four o’clock. We are all tired and are happy to go home, where we have another great dinner at the restaurant of the resort.



Cola Creek a paradise for the kids.

 

We are looking for a relaxing outing for the Sunday. We have read, in one of our travel guides, about the Cola Creek which seems to be a nice outing for the kids. The creek is flowing in the Suriname River but is closed with a dam and looks like a children’s Paradise with slides and water. There are no piranha’s swimming in the creek and there is no current as in the Surinam River where we are moored. We drive southwards past the airport  Zanderij and find the creek in a beautiful scenery. The last part of the road is a dirt road but we are able to get to the entrance of the park. We are welcomed very friendly at the entrance and we can hire a hut on a little island in the creek. We have a private slide on our little island and a swing. The water has the colour of coca-cola and is nice and warm. The kids have a lot of fun and we have time to relax and read a book. What a great day!

On Monday it is time to get a couple of things organised. We need to see customs for the clearance of our boat, we need new cables for the battery, we have to pick something up at the sail maker, we need to go to the rental company, Raoul likes to visit DHL and we need to find another lodge where we can stay in the jungle because the one we have booked is cancelled because there is not enough water in the river and we can’t get there. We drive the whole morning back and forward through the city and know our way around by know. Around lunchtime we park the car and walk to a travel agency where are still able to book another lodge a bit more upstream the river. The kids are really happy because they have been looking forward to the trip into the jungle. We find a MacDonalds in the city centre where it is nice and cool, free wifi and a nice playground for the kids to play. After lunch Paulette, me and the kids are going for some fun shopping. This time the shops in the Dominee street are open and we find a nice book store with Dutch books. We also buy some illegal dvd’s , clothes and souvenirs. After the shopping we go back to MacDonalds where we meet up with Raoul and Guido, who went to the sail maker. We have dinner at a nice Italian in a historic building at the water front.

The house at the resort.

Yesterday was a hectic day so today we decide to have a calm day and to stay at the resort. The men are working at the batteries and putting new cables on. Hopefully this will solve the problems with the batteries. We stay at the house and do our washing, writing the log and bake pancakes with the kids. In the afternoon we drive to Domburg, where you have an internet café where we can update the weblog and write some e-mails. Unfortunately when we arrive at Domburg we find the internet café closed because  the girl  just left and went to school!! We buy some drinks and have a seat at the square but are scared away by the mosquito’s.  Domburg is the place where most sailors go on the anchor and we hoped to see some friends, but there are not a lot of boats at the anchor yet. Luckily our favourite warung is close to Domburg where we have an excellent meal again. When we get back to the resort we see the fourth boat entering the harbour so it is getting crowded!! We pack our bags because tomorrow we are leaving for our jungle tour.





The kids relax at the pool.

 

A nice place to relax in the hammock for the men.

Wednesday morning we are being picked up on time at the agreed pick up spot. In the bus our guide Gordy is introducing himself and the other 18 participants of the tour. They are all Dutch and on holiday or visiting family. The bus ride takes three ours through a beautiful scenery. In Atjoni we take the ‘korjaal’, river boat and motor on the river for an hour. On our way we see many villages where people take a bath in the river, washing their dishes or clothes. We are not allowed to take pictures because the culture of these people doesn’t allow it. The water in the river is very low and the driver needs to carefully go around the rocks and shallow sandy parts of the river. It is a beautiful journey over the river and we see a lot of birds and butterflies. The lodge where we stay is built on an island at the river. It is a beautiful resort with nice cabins, swimming pool, hammocks, dining room and lobby with huge couches in a beautiful scenery. In the afternoon we go swimming with the group in the river. The water is nice and warm and it is nice to swim in the stream. At night we take the korjaal to look for the caimans but we have difficulties in spotting them. The guide explains us that they might hide up river because the water is at such a low level. It is still a nice experience to be at the river at night in a boat.
 

There is not a lot of water in the river.

The next day we visit a village. In this area live the Samaracans, former slaves who worked at the fields but have run away. The villages are hidden in the jungle and are hard to spot from the river. They still have a very traditional live style, although we have also seen a woman with the dishes on her head and a mobile phone in the other hand. Slowly things are also changing for these people. Most people live in very small houses of palm trees, although there are also houses made out of bricks and with air conditioning. Next to every house you find another little house where they cook their meals at the fire. There are not a lot of people in the village because most women work on their fields and the men go hunting. The village is run by a captain and has assistance of ‘baja’s. When we get to the place where they worship their gods a baja comes up to us and tells us that we are not allowed to take pictures. We are also not allowed to take pictures of the people of the village. It is quite impressive to walk through a village like this and to see how primitive their live still is, I am sure I couldn’t live this way! After the visit we are brought back by boat and we have time to spend the rest of the afternoon at the lodge. We stay the whole afternoon at the swimming pool and the kids have a great time and we are enjoying ourselves with a book. At night we see a performance of a Samaracan band and dancers. They are really flexible with their hips and we look really stiff when we are also invited to dance!!!

The monkeys at the resort.

Luuk is feeding the ara with a banana.

 

Friday morning is already the last morning at the lodge and we  walk through the jungle with our guide. It is incredible how much he knows about the jungle. He also tells us how the Samaracan people survive and use the jungle in their daily lives. For example he shows us how they use certain trees to communicate in the woods, the way they use plants as medicines, how they use leaves for drinking water. We realise that we nowadays live far away and are not used to nature anymore!! After lunch we are brought back to Atjoni where we take the bus back to Waterland. This tour has been great and we all think this is one of the highlights of our visit to Surinam!! At night we have a very pleasant evening with our neighbours, the boat ‘Modesty’, also a Dutch family with a daughter of four years whom have been travelling already for five years.

On Saturday morning, we are able to have breakfast at the restaurant because we have no supplies on board. Guido and Paulette are able to stay a couple of extra days at their house so that is still quite luxurious. In the afternoon we would like to visit a butterfly farm but at the time we arrive it is closed already. The opening hours were wrongly mentioned in our travel guide and we have driven an hour for nothing. We decide to do our shopping, for the four day crossing to Tobago, at a big Chinese supermarket on our way to Domburg. It looks like all the supermarkets in Surinam are run by Chinese!! When we arrive at Domburg the internet café is again closed and we don’t see any new boats at the anchor. We decide to go back to Waterland and we cook ourselves because the kids are tired of eating rice every day.

Time is flying in Suriname and in three days it will be Christmas. The day after Christmas we will be leaving for Tobago and Guido, Paulette and the kids are travelling with us. The crossing is about 500 miles and we hope to sail it in four days depending on the weather.

 We wish you all a happy Christmas!!

Merry Christmas!!

 Onze positie op de kaart is/ Our position at the map is: http://www.winlink.org/dotnet/maps/PositionreportsDetail.aspx?callsign=PE3105