We zijn momenteel al veilig aangekomen in Suriname en hebben vanwege geringe internt toegang helaas de reisverhalen niet eerder kunnen update. Mijn excuses. We have arrived safely in Suriname and due to the lack of internet access we weren't able to update the log earlier. My apologizes.



Crew Flying Circus

Oversteek van Kaap Verdië  naar Frans Guyana in 14 dagen

Zaterdag (24-11) half tien uur zijn we klaar voor de start. Erik van de boot de Gabber komt nog even langs om afscheid te nemen en maakt een crew foto. Ook heeft hij nog wat goeie tips voor de SSB radio. Altijd leuk als mensen met je meedenken! We varen op het voorzeiltje de haven van Mindelo uit want tussen het eiland Sao Vicente en San Antao wil de wind nog wel eens hard doorwaaien. De acceleratie wind blijkt dit keer mee te vallen en al gauw zetten we de gennaker op. Als we onder het eiland van San Antao komen zitten we in een windstilte achter het eiland. We halen de gennaker naar beneden, motoren eruit en zien waar de wind weer oppikt. Het blijkt aardig te waaien windkracht 4 tot 5 en we besluiten om alleen op de genua te gaan varen. Het is een rare zee, de golven lopen door elkaar,  waardoor we aardig heen en weer geslingerd worden. Rond etenstijd besluiten we dan ook alleen maar bami soep te eten, al is dat zelfs al een uitdaging. De kommetjes vliegen door de kombuis! Als het donker wordt gaat het alarm weer af van de stuurautomaat en geeft aan dat de spanning van de accu te laag is. Een behoorlijke domper want we dachten het probleem boven water te hebben door van de vier accu’s de slechte eruit te halen. Eigenlijk is het alleen nog maar erger geworden want eerst piepte de stuurautomaat bij een ontlading van 80 ampère en nu al bij 40 ampère. We zetten de motor aan om de accu’s weer op te laten en verdelen de wachten. We lopen elk twee uur wacht waarna we vier uur kunnen slapen. Wat een luxe is dat voor ons! Om 7 uur ’s avonds hebben we contact via de SSB radio met het Nederlandse Maritieme Net en Erik merkt laconiek op: nu dan wordt dat overdag zelf sturen en ’s nachts de stuurautomaat aan. Tja dat hadden we ons ook al bedacht al wordt het zeilen zo een stuk intensiever, maar we zijn met drie man die kunnen sturen dus dat moet wel lukken. ’s Nachts is het vrij rustig en valt de wind wat weg, we hijsen het grootzeil erbij en zetten het tweede rif.

 

Luuk aan het roer bij het vertrek uit Mindelo.

De tweede dag begint vrij rustig, we halen een rif uit het grootzeil en maken aardige vaart. De laatste wacht is tot 9 uur en daarna kijken we elke keer wie bovendeks alles in de gaten houdt. We willen vandaag om de beurt sturen om de accu zoveel mogelijk te kunnen laden en zo weinig mogelijk energie te gebruiken. De kinderen zullen dus ook niet zoveel meer kunnen Wiien deze reis, maar gelukkig gebruikt de nintendo minder stroom!  Om 10 uur maak ik het ontbijt voor iedereen klaar en eten we dit in de kuip. Een rustige start van de morgen!! Maar ja we hebben dan ook allemaal gebroken nachten gehad. Rond twaalf uur komt iedereen pas echt tot leven en wordt er weer actief gevaren. We hijsen de gennaker en rollen de genua weg. Onmiddellijk begint de boot te lopen en halen we gemiddeld zo’n 7 knopen. Bij het sturen proberen we zo goed mogelijk van de golven af te surfen en elk de hoogste snelheid te halen. Ik vestig het record van de dag met een surfrit van 9,52 knoop. ’s Middags gaan Guido en Raoul nog aan de slag met de accu’s en plaatsen ze in een andere volgorde en sluiten de slechte ook weer aan. Wie weet helpt het?? Om 4 uur is het borreltijd en halen we de gennaker eraf en zetten we de stuurautomaat aan. Het wordt daardoor weer heerlijk rustig aan boord, waardoor we allemaal kunnen ontspannen. Vanavond staat er spaghetti op het menu want ik had nog gehakt meegenomen. Om 7 uur hebben we contact met het Nederlandse Maritieme Net en geven onze positie door. Toch fijn om op de oceaan nog contact met de andere zeilers te hebben. Ook hebben we contact met een Belgische boot de Maeva die vlak bij ons vaart en richting Barbados gaat. We spreken af dat we ook elke dag even met hem contact opnemen via de radio. We halen  weerkaarten binnen via de satelliet telefoon en hebben contact met het thuisfront. Het weer voor de komende dagen ziet er erg rustig uit dus dat is prima. Om 9 uur gaat het wachtsysteem in en gaat iedereen slapen. ’s Nachts staat er niet erg veel wind en zelfs af en toe te weinig, waardoor de zeilen erg gaan klapperen wat erg irritant is en ook niet goed voor de tuigage van de boot.

 

Wel 73 cm lang.

De derde dag beginnen we al aardig in te slingeren. We beginnen een ritme te krijgen, met vaste tijden voor bepaalde dingen. Vandaag staat er niet zoveel wind dus we hijsen om 10 uur al de gennaker zodat we meer vaart maken. Dit betekent wel dat we dan ook gelijk moeten gaan sturen!! Vannacht heeft de accu zich goed gehouden en na de motor anderhalf uur te hebben bijgedraaid hebben we de accu’s niet meer hoeven laden, dus dat gaat de goede kant op. Zoals gewoonlijk begint er op maandag ook weer een nieuwe schoolweek. Het is weer even wennen om op een slingerende boot te werken maar het lukt aardig. ’s Middag halen we een enorme dorado binnen en Sjoerd meet de vis op, hij is wel 73 cm. We eten dus vandaag vis met tortellini en een roomsaus!! We proberen zolang mogelijk met de gennaker op te blijven varen en halen hem pas voor het donker eraf en rollen de genua uit. We zetten de genua bak, dus aan de verkeerde kant waardoor we zo veel mogelijk voor de wind kunnen varen om onze koers te halen. De zeilen liggen aardig te klapperen dus dat is geen succes. We proberen het nu met de genua aan de normale kant en varen iets hoger. We liggen zo een stuk rustiger. ’s Avonds draaien we de watermaker en zetten de motor anderhalf uur bij om de accu’s te laden. Wat een luxe om zoveel water aan boord te hebben. De mannen maken er gelijk gebruik van en nemen een douche. Het is de hele nacht bewolkt en er zit soms aardig wat wind onder de wolken.

Als Raoul mijn wacht overneemt om 7 uur ’s morgens dan zien we achter ons een hele donkere, grijzige lucht oftewel een squall. We weten dat er achter zo’n donkere lucht erg veel wind zit dus ik blijf er even bij. We krijgen regen, veel wind en de wind draait enorm. Raoul maakt een surfrit van 9,8 knopen. We zetten na de bui een tweede rif en het wordt iets rustiger. Guido heeft het hele feest gemist en komt ons aflossen waardoor we kunnen gaan slapen. De zon schijnt en het lijkt alsof er niets gebeurt is. Het is vandaag de vierde dag en als we om 9 uur ’s morgens in ons logboek de gegevens noteren zien we dat we tot nu toe 350 mijl gevaren hebben en dus op één vierde zitten van de reis. We gaan er voor het gemak van uit dat we in totaal 1800 mijl zullen varen, voordat we bij Cayenne zijn. Voor de  school begint ruimt Sjoerd het voordek op want er zijn zo’n tiental kleine vliegende vissen op het  voordek beland. Het blijft een onrustige dag qua zeilen en de golven zijn behoorlijk toegenomen. Het goede nieuws is echter dat de accu steeds verder aan het ontladen is en we rond de 50 ampere ontlading zitten en nog steeds goede spanning hebben. Rara hoe kan dat terwijl hij eerder een slechte spanning had bij 30 ampere? ‘s Middags krijgen we nog een squall over maar nu zijn we goed voorbereid en hebben al een tweede rif in het zeil gezet en de genua ingerold. Al met al maken we goede voortgang maar het wordt allemaal wel wat oncomfortabeler. Als we de Maeva ’s avonds over de radio spreken dan blijkt hij ook er last van de squalls te hebben en heeft het over ‘actief’ zeilen. Als we de weerkaarten ophalen blijkt dat er voor de komende vier tot vijf dagen windkracht 4 tot 5 verwacht wordt, wind genoeg dus! Het wordt een erg onrustige nacht met bijna elk half uur wel een squall die passeert. In de squall meten we windstoten tot 30 knopen wind zo’n windkracht 7/8. Het is dan ook niet gek dat Guido het surf record verbeterd en een surfrit maakt van 10,54 knopen en dat alles in het donker. Gelukkig is het volle maan ’s nachts en hebben we redelijk wat zicht al voelt het toch wel aan alsof je in het donker in een rollercoaster terecht bent gekomen, van slapen komt dan ook niet veel terecht.

Sturen in een squall.

De volgende dagen blijven de squalls maar komen en halen we het grootzeil eraf en we varen  alleen op de genua verder die we uitbomen. Het wordt nu wat rollerig binnen maar we kunnen nu wel koers zetten naar Cayenne en zuidwestwaarts gaan varen. De jongens vinden het een goed idee om vandaag maar geen school te doen want binnen blijven de boeken nauwelijks op tafel liggen. Ik kan ze geen ongelijk geven dus hebben ze vandaag vrijaf.  De eerste vijf dagen zijn we westwaarts gevaren, om wind te blijven houden en niet in de band van de bewolking te komen beneden 15 graden noord. Aangezien we genoeg wind hebben en nu ook al te maken hebben met de bewolking en de squalls besluiten we verder de rechte koers te varen naar Cayenne. Rond het middaguur moeten we nog 1146 mijl afleggen naar Cayenne. Gelukkig nemen de squalls gedurende de middag af en lijkt het allemaal wat rustiger te worden. Uiteindelijk hebben we een redelijk rustige middag en houden om vier uur borreltijd in het zonnetje. Zo ziet het leven er toch weer beter uit!! We halen weerkaarten binnen en tot onze verbazing zien we niets meer terug van de windkracht 4 tot 5 die ons zeker voor 5 dagen was beloofd. Voor de koers die we nu varen zou het maximaal 15 knopen zijn of minder. Wat kan het weer toch grillig zijn!! We zetten de klok een uur terug want er is twee uur tijdverschil tussen de Kaap Verden en Frans Guyana. We kunnen zelf bepalen wanneer we de klokken terugzetten en doen het vandaag omdat anders ’s ochtends de zon wel heel laat op komt. Het nadeel is wel dat we om zes uur bijna in het donker zitten te eten. We hebben een rustige nacht en iedereen kan het slaaptekort van de vorige nacht een beetje inhalen.

Als we op donderdag om 9 uur het logboek invullen zitten we op 1021 mijl afstand naar Cayenne, dit betekent dat we morgen zeker over de helft zijn!! Het wordt een super relaxte dag, de zon schijnt de boot loopt mooi met twee reven in het grootzeil. De golven zijn niet te hoog en er staat een aardig windje, windkracht 3 tot 4. Eén van de mooiere zeildagen terwijl we toch tussen de 6 en 7 knopen blijven lopen. We zetten het zonnetentje op en genieten van deze dag!! Er wordt dus niet actief gevaren maar de boog kan niet altijd gespannen zijn!! Wel wordt er gewoon school gedaan want vandaag zijn er geen excuses mogelijk. Tijdens het borreluur draaien we Nederlandstalig muziek van het Nederlands Peil wat we tijdens de vorige oversteek 12 jaar geleden totaal grijsgedraaid hebben. Wat een super dag, zo had ik me deze oversteek trouwens ook voorgesteld! Het contrast met na het eten is dan ook enorm groot. We zitten rustig koffie te drinken en zien een enorm gitzwarte lucht op ons afkomen. We sluiten gauw alle ramen, trekken de zeilpakken aan  en rollen de genua in. Er komt een enorm zware squall over met veel wind en we moeten zelf sturen want de stuurautomaat kan het niet aan. Raoul stuurt maar heeft enorme moeite om de boot op koers te houden want we zijn in het pikkedonker beland en er zijn geen referentiepunten meer. Het is even een spannend uur met vlagen tot windkracht 7 en veel regen. Als de ergste windvlagen weg zijn blijft het nog zeker 5 uur gestaag doorregenen. Een erge onrustige nacht en halverwege de nacht is er helemaal geen wind meer en moeten we de motor zelfs aanzetten. Wat een toestand allemaal!!

 

Bubbels om de helft van de oversteek te vieren!

 

De volgende morgen hijsen we om 8 uur de gennaker en kan de motor weer uit. We likken de wonden en laten alle zeilpakken, natte kleding buiten drogen en slapen allemaal uit. Uiteindelijk is het twaalf uur voordat we allemaal op zijn en weer een beetje bijgekomen zijn. Er is vandaag geen school want de juffrouw heeft zich verslapen. Na de lunch zetten we de spinnaker op omdat de wind erg vanachteren komt. Het wordt vandaag een speciale dag want we zijn over de helft van de oversteek en vieren dit met een cadeau voor de jongens en bubbels voor onszelf. Als we om 4 uur zitten te borrelen zit de stemming er dan ook goed in!! Wat een heerlijke middag!! We laten ’s nachts de gennaker opstaan om de vaart erin te houden maar om half  3 nacht halen we hem eraf omdat er een squall aankomt. Dit keer zit er weinig wind in de squall maar krijgen we wederom een aantal uren regen. Een aantal uren cirkelen er vogels rond de boot en ze proberen te landen op het dek, bimini en giek. ’s Ochtends vroeg kunnen we de gennaker weer hijsen en lacht het leven ons weer toe.

We gaan alweer dag 8 in van de oversteek en het wordt steeds warmer aan boord. We merken dat we steeds zuidelijker komen en gelukkig kunnen we dankzij de watermaker blijven douchen met deze hitte. Vannacht hebben we op het log gekeken en bleek het zeewater 30.6 graden te zijn! Aan boord is het gedurende de hele dag boven de 30 graden en ’s nachts koelt het nauwelijks af. Gelukkig hebben we aardig wat ventilatoren aan boord geïnstalleerd. Ondanks dat het zaterdag is doen we vandaag gewoon school want gisteren was het er even niet van gekomen. Ondertussen is het brood dat we meegenomen hadden uit Mindelo niet goed meer dus moeten we creatief worden met de maaltijden en de tonijnsalade tussen de middag smaakt dan ook erg goed. Gelukkig hebben de kinderen cornflakes ontdekt dus dat is een goed alternatief voor het ontbijt. Halverwege de middag is de wind op en gaat de motor aan. We beginnen vandaag ook aan de adventskalender en elke dag mag iemand een chocolaatje pakken. De kalender met kerstafbeeldingen in de sneeuw zijn een groot contrast met de tropische temperaturen waar we nu in zitten! Tijdens de borrel komen we in een squall terecht waar ook dit keer geen wind inzit maar wel regen. De kinderen vinden het heerlijk en staan te dansen op het dek in de regen. Ondertussen is de vaart er aardig uit en varen we nog maar 4 knopen per uur. Als dit zo doorgaat kunnen we er wel een aantal extra dagen bij rekenen! Voorlopig geeft de kaartplotter aan dat we er met deze snelheid er nog 6  dagen en 11 uur over gaan doen. We krijgen nog een aantal squalls met regen over ons heen en eten ’s avonds pannenkoeken binnen in de kajuit. De nacht is erg rustig en er is weinig wind. We draaien een aantal uren de motor en als Raoul om 7 uur ’s ochtends de wacht overneemt komt er een beetje wind en hijsen we de gennaker.

Heerlijke broodjes.

De rest van de dag blijft het aardig waaien en maken we goede voortgang. Vandaag is het zondag en we doen geen school dus ik besluit me op het broodbakken te werpen. Tot op heden was het broodbakken nog geen succes en waren het meer schietschijven geworden. Het lukt vandaag beter en het lijkt nu meer op soldatenbrood. Stevig maar wel erg smakelijk, met een tomaatje erop en tonijnsalade. De jongens maken er een luie dag van en spelen veel nintendo op hun kamer maar zijn gelukkig ook nog te verleiden tot een spelletje dat ze voor halverwege de oversteek hebben gekregen, met letterdobbelstenen woorden maken binnen een bepaalde tijd. Als we zitten te borrelen zien we de ene squall na de ander langskomen en halen snel de gennaker naar beneden, maar we krijgen niet te veel regen over en kunnen uiteindelijk buiten blijven zitten tijdens het eten. ’s Nachts blijft het goed doorwaaien en varen we op het grootzeil en genua.

Als we op maandagochtend wakker worden blijkt het een grijze dag te zijn. We zijn totaal omgeven door grijze luchtmassa’s en op de één of andere manier is er totaal geen wind meer. We zetten de motor aan en motorzeilen uiteindelijk door de dag heen. Het is een grijze, saaie, regenachtige dag en de stemming aan boord daalt. Zelfs de barometer daalt met grote sprongen van 1012 naar 964?? Gelukkig, met een nieuwe batterij is het probleem verholpen. We hadden onszelf al op donderdag of vrijdag aan zien komen, maar met deze snelheid kunnen we er wel een aantal dagen bij op tellen. We lopen soms maar 2,7 knopen, zelfs met de motor aan omdat we zo’n 2 knopen stroom tegen hebben. Ook de school loopt vandaag moeizaam en de kinderen hebben er ook niet zo’n zin in. Gelukkig komt er weer een beetje wind voor het eten en kunnen we de zeilen weer hijsen. Als we koffie zitten te drinken in de kuip begint het steeds harder te waaien en kan zelfs de motor uit. Er gloort weer een beetje hoop! Nog 475 mijl te gaan naar Cayenne.

Dag 11 is het ondertussen en ’s ochtends begint het lekker door te waaien. We zetten de gennaker op en lopen een mooie vaart tussen de 6 en 7 knopen. Helaas is dat maar van korte duur want ’s middags zakt de wind weer langzaam weg. Gelukkig loopt de school vandaag beter en zijn de kinderen beter gemotiveerd. Zo is het voor iedereen leuker. We bereiden de Sinterklaas voor want morgen is het 5 december en krijgen de kinderen een paar kleine cadeautjes. We maken voor beiden een gedicht. Voor borreltijd hebben we een hele grote dorado aan de haak van wel 102 cm. Het is een hele klus om deze vis binnen te halen en te fileren. We kunnen er zoveel moten afsnijden dat we wel drie dagen ervan kunnen eten. Al met al is het volgens Luuk een topdag want er staat wind en we hebben vis gevangen! ’s Nachts is het nog een heel gedoe want de wind verdwijnt en we krijgen een aantal regenbuien over ons heen.



Sinterklaas tekening en gedicht schrijven.

Vandaag is het Sinterklaas en Luuk begint al om 7 uur ’s ochtends met het maken van Sinterklaas slingers om de boot te versieren!!  Hij kan niet wachten tot het feest begint, oftewel hij zijn cadeautje krijgt. Vandaag geen school vanwege Sinterklaas en de kinderen maken mooie tekeningen en een gedicht. Jammer genoeg staat er vandaag weer geen wind en we hebben één knoop stroom tegen. We moeten nog 311 mijl afleggen en we hebben bijna de helft van de diesel al gebruikt. We besluiten overdag zoveel mogelijk te zeilen en de motor niet te gebruiken om zo diesel te sparen, dit houdt wel in dat we bijna niet vooruitkomen en de snelheid varieert van 2 tot 3,5 knopen. Wel is het een heerlijke dag met blauwe luchten en zon. Rond de lunch vieren we Sinterklaas en pakken de kinderen de Sinterklaas cadeautjes uit. Ze zijn met name erg blij met het nieuwe Pokemon spel voor de Nintendo. Waarschijnlijk zullen ze dit de komende dagen nog wel nodig hebben om zich bezig te houden want met deze snelheid kan het nog wel even duren. ’s Avonds eten we de laatste resten van de dorado, die we gisteren gevangen hebben. ’s Nachts zetten we de motor bij om toch nog een beetje voortgang te hebben.

Gelukkig staat er donderdag ochtend genoeg wind om de gennaker te hijsen en de motor uit te zetten. We lopen niet erg hard maar we zeilen in ieder geval weer. We zijn allemaal behoorlijk opgelucht want we maakten ons toch wel zorgen of we nog genoeg diesel hebben om tot het einde te motoren. Het wordt een heerlijke relaxte dag met een zonnetje, een zuchtje wind en veel leesplezier. De kinderen doen vandaag weer gewoon school al is het wel erg warm aan het worden in de kajuit.  Rond borreltijd gaan we door de tweehonderd mijl heen dus we komen langzamerhand dichter bij ons doel. Het gaat wel niet snel maar het ziet er nu toch wel naar uit dat we zaterdag aan moeten kunnen komen. Als we ’s avonds het Nederlandse Maritieme Net uitluisteren dan blijken dat veel boten te kampen hebben met weinig wind dus we zijn de enigen niet! Als we ’s avonds de positie in het logboek noteren blijkt dat we nog 182 mijl moeten varen. Helaas is er ’s nachts weinig wind dus motoren we rustig verder.

Als we vrijdagochtend om 9 uur onze positie in het logboek noteren dan blijkt dan blijkt dat we nog 126 mijl moeten varen. Nu ziet het er toch echt naar uit dat we zaterdag in de loop van de dag aan moeten kunnen komen. Helaas staat er nog steeds weinig wind dus zetten we de motor goed bij want we willen zaterdag niet in het donker aankomen. Gedurende de dag krijgen we steeds meer stroom mee en uiteindelijk zien we een verschil op het log van één knoop. Heerlijk om weer eens stroom mee te hebben want we hebben zeker drie dagen stroom tegen gehad wat we niet verwacht hadden. Als we ’s ochtends school doen lezen we over het diepste punt van de oceaan dat wel 11.000 meter is. We kijken op onze kaartplotter en het blijkt dat de Atlantische Oceaan waar wij over gevaren hebben maar 4.000 meter diep is. Ook zien we dat we de boden dichter bij de kust ineens omhoog gaat naar 200 meter. We merken dat we langzamerhand in de bewoonde wereld komen want we zien vandaag wel vijf schepen langskomen, terwijl we al anderhalve week geen enkel schip hebben gezien. Na het eten komen we in de territoriale wateren van Frankrijk en verlaten we de wateren van Brazilië. We hebben nog steeds stroom mee en het wordt alleen maar meer, het lijkt wel alsof we naar Cayenne geduwd worden. We hebben er in ieder geval allemaal zin in om aan te komen! Nu alleen de laatste wachten nog lopen!!

Gastenvlag van Frans Guyana

Om 7 uur ’s ochtends als de  zon opkomt hebben we land in zicht. Wat heerlijk om weer land te zien na 14 dagen op zee geweest te zijn. We moeten nog zo’n twee uur varen naar Cayenne en weten niet zo goed waar we moeten ankeren. Op de kaartenplotter zien we dat er een grote haven is maar we krijgen de indruk dat dit alleen voor grote schepen is. Aan de westkant van Cayenne zien we een anker op de kaart wat betekent dat je er zou kunnen ankeren. We besluiten om daar naar toe te varen maar moeten dan wel door een ondiep stuk water. Navigerend op de kaartenplotter en de boeien lukt dit goed en we belanden op de Cayenne rivier. Een  modderige rivier omgeven door mangrove. We besluiten om op de aangegeven ankerplek te gaan liggen en gooien daar het anker uit. Jippie, we zijn er!!

 

 

 

Ocean view for 14 days, ocean and clouded sky.

 

Transatlantic passage from the Cape Verdes to French Guiana in 14 days.

Saturday half past nine and we are ready for departure. Erik of sailing yard the Gabber comes around to say good bye to us and he makes a crew pictures. We leave the harbour of Mindelo with only the front sail up because between the island of Sao Vicente and Antao there is often quite some wind. The acceleration winds are not really blowing today and we raise the gennaker. Once behind the island of San Antao there is no wind at all and we have to motor. We can see where the wind is picking up again and it is blowing wind force 4 to 5, so we only put the genoa up. There is a strange sea with waves coming from all sides and the boat rolls a lot. At dinner time we decide to eat noodle soup and that is even a challenge, because the bowls we use for dinner are flying around in the kitchen. After dinner the alarm of the automatic pilot goes off again and it tells us that the voltage is too low. That’s really a nightmare because we thought we had solved the problems with the batteries by taking out the bad one! Actually the problem is even worse know because the automatic pilot alarm goes off when we just used 40 ampere and it used to be 80 ampere. We have to turn on the engine to load the batteries. In the evening we decide to take shifts of each 2 hours and start the shifts at nine at night until nine in the morning. This means that we all can have a sleep of 4 hours in a row, which is quite luxurious for us! At seven o’clok at night we have contact via the SSB radio with the Dutch Maritime Net and Erik’s reply to our problem is: well you have to steer during the day and use the autopilot at night. This is what we have figured out ourselves as well! This means that the sailing is getting more intensive but with three man able to steer it shouldn’t be a big problem neither. At night it is quite relaxed and the wind is calming down, we raise the main sail and put in the second reef.

What are they talking about? Man talk?

 

The second day starts quite calm, we take one reef out of the main sail and are making quite some progress. At nine the watch system stops and we take turns in watching while others are catching up some sleep. Today we take turns in steering so the batteries can load as much as possible and we are not using too much energy. The kids can’t play Wii this trip, but luckily the Nintendo doesn’t take too much energy. At ten o’clock I make breakfast for everyone and we are eating outside in the cockpit. A nice and quiet start of the morning but we all had broken nights! Around twelve o’clock we are ready again for some active sailing. We raise the gennaker and roll the genoa away. Immediately our speed picks up to 7 knots. While we are steering we are making nice surf rides and try to get the best surf ride. Today’s record is 9,52 knots and I am the lucky one. During the afternoon Raoul and Guido are working on the batteries and they put back the bad one and put the batteries in a different order. You never know ?? At four o’clock it is time for a drink and we take down the gennaker and put on the automatic steering pilot. It is time to relax and have a drink. This evening we are having spaghetti for dinner because I have still some minced beef in the fridge. At seven o’clock we have contact with the Dutch Maritime Net and we give our position to the net leader. It is quite nice to some contact with other sailors while we are at the ocean. At least other people know that we are out there and know where we are. We also have radio contact with a Belgian sailing yard the Maeva, who left the same day as us and is sailing to Barbados. We agree to keep in contact every day via the radio. We use the satellite phone to get weather information and the weather looks fine for the next couple of days. At nine o’clock the watch system starts again and everybody goes to bed. At night there is not a lot of wind and the sails are flapping about, which is quite annoying and not good for the rigging.

 

The third day and we are getting used to the live on board. We have a certain patron during the day with fixed times for eating and sleeping. Today there is not a lot of wind so we raise at ten o’clock already the gennaker to make some more speed. This also means that we need to steer!! At night voltage of the batteries seems to be ok. We only had the engine on for one and a half hour to load the batteries and didn’t have to put the engine on again. This is a good sign! As usual we start every Monday with a new  school week. The boys need to get used to do school again on a boat which is rolling but they are doing all right. In the afternoon we catch a huge dorado and Sjoerd is measuring the fish which is 73 cm. We have fish with tortellini and cream sauce for dinner. We try to sail as long as possible with the gennaker on and we only take it down once it gets dark and roll out the genoa. We put the genoa on the wrong side, so we can sail as much as possible down wind. It is not a big success because the sails are flapping about and we put the genoa on the right side and have to sail a bit more windward. The good thing is that the boat is sailing more steady in this position. At night we put on the water maker and put the engine on for one and a half hour to load the batteries. It is quite luxurious to have so much water on board and the men are taking advantage of it and have a shower. It is quite clouded at night and there is quite some wind under the clouds.

As Raoul takes over my watch at seven o’clock in the morning we see a very dark sky and grey clouds behind us or squalls. We know that behind such a dark sky there is always a lot of wind so I stay with Raoul to see what happens. We get a lot of rain, wind and the wind is turning enormous. Raoul is making surf rides of 9.8 knots. After the squall we put in a second reef and it is getting calmer. Guido hasn’t notice anything of the whole thing when he takes over our watch at nine o’clock and the sun is shining again if nothing has happened. Today is day four of the trip and if we make notes in our logbook we see that we have sailed 350 miles so far and have sailed one fourth of the trip. We have calculated that we have to sail 1800 miles to get to Cayenne in French Guiana. Before we start our school today Sjoerd is cleaning up the front deck because more than ten little flying fish have landed on the front deck. It is an ‘active’ sailing day and the waves are quite high. The good news is that the batteries can discharge more and more and we are already at a discharge level around 50 ampere and we have still a good voltage, while before we would have a bad voltage already around 30 ampere? We don’t know have a clue how these things are happening but we are happy!! In the afternoon we get another squall but at least we are better prepared know and sailing with a second reef in the main sail. We are making good progress only it is getting more uncomfortable on board. When we contact the Maeva later on in the evening, we hear that he also had quite some squalls today and he also had an ‘active’ sailing day. We are happy that we are not the only one. When we look at the weather predictions for the next days we see that we are getting four or five days wind force 4 or 5, enough wind!! It is a restless night and every half hour another squalls comes over and in some squalls we have gusts up to wind force 7 or 8. Guido is able to break our record so far and makes a surf ride of 10.54 knots in the dark. Luckily it is full moon tonight and we have a good view but it still feels like if we are in a roller coaster. None of us are sleeping a lot tonight.

 

Sunrise at the ocean.

 

The next day the squalls keep on coming and we take the main sail of and we are only sailing on the genoa. It is very rolly on board and the boys argue that they shouldn’t have school today because the books don’t stay on the table. I can’t disagree so they have a day of. The first five days we have sailed in western direction to keep wind and not to be in the area with a lot of clouds which you normally find below 15 degrees. We have enough wind and we are already dealing with the clouds and squalls, therefore we decide to sail a straight course to Cayenne and sail a southwest direction. Around none we notice that we still have to sail 1146 miles to Cayenne. Luckily the squalls are getting less during the afternoon and it looks like the weather is stabilising a bit. We have quite a calm afternoon and around for a clock the sun is shining again and we have a drink in the cockpit. Live looks a lot better like this!! When we pick up the new weather forecasts we are totally surprised because the wind force 4 to 5 is gone and we only get a maximum of 15 knots!! Nothing is more unpredictable than the weather!! Today we put the clock back an hour because there is a time difference of two hours between the Cape Verdes and French Guiana. We can decide ourselves when we want to put the clock back but today is fine otherwise the sun is coming up quite late. The disadvantage is that we are having dinner at six o’clock at night in the dark! We have a quite night and everybody can catch up some sleep.

On Thursday morning when we write our notes in the logbook it seems that we have to cover 1021 miles to Cayenne, that means that tomorrow we are definitely half way!! Today is a super relaxed day, the sun is shining, the boat is making good speed with two reefs in the main sail. The waves are not too high and we have a nice breeze of wind force 3 to 4. This is one of the best sailing days so far and we still make a nice speed of 6 to 7 knots. We put up the suncover to be able to sit in the shade and enjoy the day!! This is definitely not an active sailing day but today we don’t care. I do school with the boys because today there is no excuse. After dinner the weather is changing enormously. We are just having our coffee and see a huge black clouds coming towards us. We close the windows, put are sailing gear on and roll in the genoa. We get a very strong squall over us and in 5 minutes it is pitch dark. We have to steer ourselves because the automatic steering pilot can’t handle it. Raoul has difficulty in keeping his course because he can’t see a thing. It is an exciting hour with wind gusts up to wind force 7 and a lot of rain. Once the wind gusts are gone we have heavy rain for another five hours. A very restless night and in the middle of the night there is no wind at all and we have to put the engine on!!

The next morning we raise the gennaker at eight o’clock and we can put the engine of again. We put all the wet gear outside to dry and catch up some sleep. At twelve o’clock everybody is awake again and refreshed. There is no school today because the teacher was asleep. After lunch we put up the spinnaker because the wind is coming from behind. It is a special day today because today we celebrate that we are half way and the boys are getting a present and we are drinking some bubbles. Everybody is in a good mood when we are having our drink!! It is a really nice afternoon!! At night we keep the gennaker up to keep the speed going but at half past two we need to get it down because we see another squall coming up. This time there is not a lot of wind in the squall but again we get hours of rain. A couple of birds are circling around the boat and they try to land on the boom. After an hour they give up and fly away.

In the morning we can put up the gennaker again. Today is day 8 of the crossing and it is getting hotter and hotter on board. We really notice that we are getting south and luckily because of the water maker we can have regular a shower. Last night we have looked at the log and it told us that the water temperature is 30.6 degrees. Inside the boat the temperature during the day is above 30 degrees and at night it hardly cools down. Luckily we have installed quite some ventilators. Today is Saturday but we are still doing school because yesterday we missed out a day. The bread from Mindelo was from a low quality and after seven days we have to throw it away. We need to be creative with our meals and the tuna salad for lunch is a good alternative. Luckily the boys like to eat cornflakes in the morning so that is also a good solution. During the afternoon the wind dies down and we have to put the engine on. Today we also start with our advent calendar and each day someone is allowed to eat a chocolate. The advent calendar has the Santa Claus in the snow on it, which is quite a contrast with our situation!! During our drink we get another squall over us but this time with no wind but only rain. The boys love it and are dancing on the front deck in the rain!! In the mean time we have lost quite some speed and are sailing with an average of 4 knot per hour. When it goes on like this than we have to take into account extra days to get across?? The chart plotter calculates with this speed and arrival time of 6 days and 11 hours! We are getting more squalls with rain and are eating pancakes in the saloon. We have a quite night with not a lot of wind.

We finally can raise the gennaker at 7 o’clock when Raoul is taking over the shift. The rest of the day it keeps blowing and we make some nice progress. Today it is Sunday and I decide to concentrate on baking bread. The bread baking hasn’t been a big success so far. Today the rolls are edible and it tastes great with a tomato and some tuna salad on it!! The boys are having a ‘chill out’ day and are playing a lot of Nintendo in their cabins but we can persuade them to play the game they have got for the half way crossing, making as much as possible words with letter dices in a certain time. When we are having our drink we see another squall coming and we put the gennaker down, also this time there is not a lot of wind and we can even have dinner outside. During the night there is a nice breeze and we can sail on the main sail and genoa.

When we wake up on Monday morning it is gray, gray and gray. We are totally surrounded by gray skies but there is totally no wind. We put the engine on and motor sailing through the day. It is a gray, dull, rainy day and we are not really in a good mood because we were hoping to arrive on Thursday or Friday but with this speed we can easily count on a couple of extra days.  Even the barometer is going down with big a big jump from 1012 to 964?? The problem is easy solved with a new battery. Even the boys have an off day with school and are not motivated!! While we are having dinner we feel a breeze coming up and we quickly raise the sails. When we are having our coffee the wind is picking up even more and we can put the engine of. There is a bit of hope again!! It is still 475 miles to go to Cayenne.

Nice catch!

Today is already day 11 and there is a nice breeze. We put up the gennaker and sailing at a nice speed of 6 to 7 knots. Unfortunately the wind dies down in the afternoon. Everyone is in a better mood and also the school is running smooth today. We prepare the Sinterklaas party because tomorrow it is the 5^th of December and the kids are getting a couple of small presents. We write a nice poem for the both boys which is a tradition with Sinterklaas. In the afternoon we catch a big dorado of 102 cm. It is quite a job to wheel the fish in and to prepare the fish for dinner. We can cut so many piece that we have enough fish for at least three meals. According to Luuk it is a great day, because there is wind and we caught a fish! At night the wind dies down totally and we have quite some rain.

Today is Sinterklaas and Luke wants to decorate the boat already at 7 o’clock!! We put up some homemade decorations and the kids can’t wait until they get their presents. Today there is no school because of Sinterklaas but they make some nice drawings and poems about Sinterklaas. There is still no wind today and we have the current of at least one knot against us. We still have to sail 311 miles and we have used almost halve of our diesel. We decide not to use the engine today to save some diesel. This means that we are hardly making any progress and our speed is about 2 to 3,5 knot. Still it is a really nice day with blue skies and a lot of sunshine. Around lunch we celebrate Sinterklaas and the kids may unwrap their presents. They are really happy with their new Pokemon game for their Nintendo. Probably they will have enough time the next couple of days to play the game, because with this speed it will take a while before we arrive. At night we are have the last pieces of the dorado for dinner. At night we put on the engine to make some progress.

Luckily the next morning there is enough wind to raise the gennaker and to put the engine of. We are still not sailing with a lot of speed but at least we are sailing again. We are all happy with the wind because we were all worried about the diesel if we would have enough to motor to Cayenne. It is a relaxing day with sun, wind and a lot of reading. The kids are doing school today although it is getting really warm inside the cabin.  When we are having our drink we see at the chart plotter that we still have to sail 200 miles so we are slowly getting closer!! It is not going fast but it looks like we should be able to arrive on Saturday. When we are listening to the Dutch Maritime Net than we hear that most boats don’t have a lot of wind so we are not the only ones. At night when we note down our position down in our logbook we write down that we still have to sail 182 more miles. Unfortunately at night there is no wind and we have to put on the engine again.

On Friday morning at nine o’clock we write down in our log that we still have to sail 126 more miles. Our goal is getting closer!! Unfortunately there is still not a lot of wind and we have to put the engine on because we don’t want to arrive on Saturday in the dark. During the day the current is changing and we finally get the current with us with at least one knot. It is so nice to have the current with us especially because we had it at least three days against us which we didn’t aspect!! In the morning when we do school we read about the deepest point of the ocean which is 11.000 meters. We look at our chart plotter and it we see that the Atlantic Ocean is just only 4.000 meters deep. We are getting closer to the coast and the bottom of the seas is rising quickly to 200 meters. We notice that we are getting back to the civilized world because today we have seen at least five ships coming by, while the last two weeks we haven’t seen a single ship!! After dinner we are leaving the waters of Brazil and entering the French waters. We still have the current with us and it is getting more and more, it looks like something is pushing us to Cayenne. We are all quite excited and are ready for arrival. Only a few couple of watches to go!!

 

At seven o’clock we see land just as the sun is coming up. It is so nice to see land after two weeks of sailing. We still have to sail another two hours to arrive in Cayenne and we don’t exactly know where to anchor. We figure out from the chart plotter that Cayenne has a big harbour but it is probably made for the big ocean ships. At the west side of Cayenne there is an anchorage place so we decide to sail to this anchorage. The entrance of the anchorage is quite shallow so we need to navigate very carefully and the chart plotter is again very useful. We end up on a muddy river surrounded by mangrove trees. We put the hook out at the anchorage and we are all happy that we have made it. A crossing from the Cape Verdes to French Guyana in 14 days.!!!! 

 

At anchor at the Cayenne River.