Flying Circus bemanning voor de oversteek van de Azoren naar Engeland.

Oversteek van de Azoren naar Engeland

Zaterdagochtend doen we nog de laatste verse boodschappen en hebben een heerlijke Italiaanse lunch bij het restaurant van de haven. Nu hoeven we vanavond niet meer te koken aan boord! We varen naar het tankstation van de haven waar we de dieseltanks vullen, zodat we voldoende hebben voor de oversteek zo’n 1165 mijl naar Falmouth. Uiteindelijk varen we om drie uur de haven uit, nagezwaaid door Sabien en Pieter van de Ostrea. Buiten waait het aardig zo’n windkracht 4 tot 5 en we rollen voorlopig nog maar alleen de genua uit, omdat de winden rondom het eiland nogal eens onvoorspelbaar kunnen zijn. Als we eenmaal het eiland voorbij zijn, is het eiland grotendeels omgeven door mist en snel uit het zicht. We hebben ondertussen het grootzeil erbij gehesen en varen met derde rif de nacht in. Het is een redelijk rustige nacht, de wind komt van achteren en de golven zijn niet hoog dus het is rustig inslingeren.

Dick vindt het allemaal een groot spektakel!

De volgende ochtend word ik rond half tien wakker van klapperende zeilen, de wind is toegenomen en veranderd van richting. Raoul staat aan het roer en Dick is ook wakker geworden, we rollen de genua in en trimmen de zeilen. De windkracht blijkt niet zozeer te zijn toegenomen maar de wind komt nu van voren, zodat het harder lijkt en we er tegenin moeten. Het wordt aan boord vrij onaangenaam en het lijkt het meest op bergbeklimmen als we door de boot lopen. We doen dan de hele dag niets anders dan slapen, lezen en filmpjes kijken. Als we ’s middags de weerberichten bekijken dan blijkt dat dit nog wel even doorgaat. Tijdens de dag bouwen de golven op en begint de boot aardig te stuiteren. ’s Avonds hebben we voor het eerst contact met andere Nederlandse oceaanzeilers via het Nederlandse Maritieme Net via de SSB Radio. Het is leuk om de anderen te horen en er zijn een aantal bekende boten bij. Wij geven onze positie door en onze condities en zullen vanaf vandaag elke avond om 9 uur aan het netje deelnemen.  ’s Avonds gaan we door de 1000 mijl heen dus dat is een goed gevoel. Bij het begin van mijn wacht van 10 uur schrik ik me rot van een blaasgeluid naast de boot. Het blijkt een enorme potvis te zijn en ik roep gauw de anderen. Zo staan we enorm te genieten als deze potvis nog een paar keer naast de boot opduikt en rondspuit.

Raoul tijdens het Nederlandse Maritieme Net.
 

De volgende ochtend schijnt al vroeg het zonnetje en de barometer is ondertussen ook al omhoog opgelopen tot 1024, dus het hogedrukgebied is vlakbij aan het komen. De windhoek wordt iets gunstiger waardoor we halve wind kunnen gaan varen en het comfortabeler wordt aan boord, maar we liggen nog steeds een beetje op z’n kant. We doen vandaag dan ook geen school ondanks dat het maandag is, maar we proberen het gewone leven wel weer een beetje op te starten want we hebben gisteren nauwelijks gegeten. De mannen hebben een goed start van de dag met vissen en halen een mooie tonijn, albacore binnen van zo’n 65 cm. Het is fantastisch weer en we brengen de grootste deel van de dag buiten door, waar het goed toeven is met een boek. ’s Middags zien we nog een school dolfijnen springen langs de boot maar onze jongens komen al niet meer kijken, zo gewoon is het ondertussen geworden. Vandaag borrelen we voor het eerst weer met heerlijke sushi van verse tonijn. Dick werpt zich op als kok van de dag en bindt zich aan het fornuis om te koken. Hij maakt een smakelijke pasta met tonijn, toch leuk als een ander kookt want dan eet je ook weer eens wat anders. We maken goede vorderingen want we lopen gemiddeld 7 knopen. Ons routingprogramma op de computer geeft aan dat we zondag aan zouden kunnen komen, maar ja het is te vroeg om daar al op te rekenen. ’s Avonds geef ik onze positie op het radio netje door en hoor dat de Ostrea ons uitdaagt voor een wedstrijd, wie het eerst in Falmouth is. Zij zijn vandaag vertrokken en gaan proberen voor ons aan te komen, de boot is een Hallberg Rassi 46 dus ze zijn wel sneller als wij. We nemen de uitdaging graag aan!

Hotdogs voor lunch.

’s Nachts is het aardig mistig en dat blijft de rest van de ochtend ook zo. Dick had zich het weer toch wel anders voorgesteld want hij heeft minstens drie korte broeken bij zich, voorlopig lopen we allemaal in zeilpakken en truien! De enige die korte broeken aan hebben zijn de kinderen want die zitten het grootste gedeelte van de dag op hun kamer te spelen. Jammer genoeg draait de wind in de loop van de ochtend verder naar het noorden, waardoor we weer aan de wind moeten varen. Wederom wordt het bergbeklimmen aan boord en hangen we wat in het rond. De zon brandt uiteindelijk de bewolking weg, waardoor het lekker wordt om buiten te zitten. Als we de weersberichten ophalen zien we dat er zaterdag veel wind (30+) komt bij de ingang van het Kanaal en dan zouden wij daar juist zijn. We gaan het weer de komende dagen goed volgen en als het zo blijft zal Brest een reële optie worden om naar uit te wijken. Wel hebben we vandaag weer wat te vieren, want we zijn op één derde van de trip en zijn door de 800 mijlen heen en vieren het met hotdogs voor de lunch. Het Maritieme Netje is naar de middaguren verschoven en we horen dat Pieter van de Ostrea de eerste dag 140 mijlen heeft afgelegd. Als hij ons wil inhalen zal hij toch echt harder moeten gaan varen!!

Zonsopgang op de oceaan.

Woensdagochtend neemt de wind af en ligt de boot voor het eerst recht. We zijn allemaal reuze blij, want na vier dagen waren we het aardig zat om door een boot te lopen waar je overal aan vast moet houden.  Het valt niet mee te leven op een boot, die 24 uur schuin ligt en het gewone leven door moet gaan, zelfs het bezoek aan het toilet is dan een opgave! Dick ontwikkelt zich vandaag tot meester kok en serveert een uitgebreid ontbijt met eieren en spek, daarna een verse groentesaus met pasta voor de lunch en voor het avondeten de ‘onvermijdelijke’ tonijn. We eten voor het eerst met z’n allen om de tafel in de kajuit en zitten gezellig binnen. Als we de weersberichten ophalen zien we dat het laag dat eraan komt alleen maar verder is uitgebreid en harder is dan verwacht (35+). Ook de extra weersinformatie van Frank, die kapitein op de grote vaart is en ons op elke oversteek met weersinformatie voorziet,  geeft aan dat er een laag voorbij met windkracht 8 tot 9. Hij geeft de suggestie om de boot af te remmen, zodat we aan de onderkant van het laag blijven. We voelen allemaal wel wat voor dit idee en hebben daardoor gelijk een lekkere rustdag! We zetten drie reven in het zeil en varen met een puntje genua, waardoor we gemiddeld zo’n 4,5 knoop varen. Tijdens het radio netje horen we dat Ostrea ook aan het uitwijken is, dus inhalen gaat lastig worden en we horen later dat ze het opgeven. We nemen allemaal een douche, doen weer school en spelletjes met de kinderen. Wat een heerlijke dag, nu maar kijken wat er de komende dagen gaat gebeuren! ’s Nachts houden we wacht vanuit de kajuit, omdat het buiten erg koud aan het worden is en kijken elk kwartier of er boten in de buurt zijn en alles in orde is.

Meester kok Dick.

Vandaag zijn we over de helft dus dat vieren we met het maken van cake. De jongens vinden het altijd leuk om te bakken en het is nog net te doen aan boord, al beginnen we wel steeds meer te rollen. Als we de weersberichten binnenhalen blijkt dat het laag toch iets minder hard doorkomt en we kunnen mooi aan de onderkant van het weerssysteem blijven als we de boot blijven remmen. Overdag neemt de wind toe naar windkracht 5 en 6 in vlagen, waardoor het lastig wordt om de boot te remmen en we toch gemiddeld zo’n 6,5 knoop varen. Het wordt steeds oncomfortabeler aan boord, omdat de golven steeds hoger worden en de boot daardoor ligt te rollen. Toch gaat het leven nog redelijk door aan boord wat op onze oude boot de Flying Chaos nooit gekund had! Voor de borrel trekken we de champagne open om te vieren dat we halverwege zijn. Dick laat nog eens zijn kookkunsten zien door heerlijke Spaanse gehaktballetjes te maken. Wel wordt dit waarschijnlijk onze laatste goede maaltijd als we de laatste weersberichten moeten geloven dus we genieten er nog maar eens extra van! Onverwachts neemt ’s nachts de wind meer af dan verwacht waardoor we een rustige nacht hebben.

We maken ons klaar voor de harde wind en halen het grootzeil eraf.
 

Vrijdagochtend liggen we nog heerlijk rustig op de golven en Dick neemt gelijk de kans waar om pannenkoeken te bakken voor ontbijt, wat een goede start van de dag is. We hebben ook de verwarming maar eens aangezet op deze eerste zomerdag 21 juni, want de temperatuur aan boord was ’s nachts gedaald tot 14 graden. Als we de weersberichten bekijken blijken de voorspellingen uit te komen, wat inhoud dat we vandaag windkracht 6 krijgen en morgen 7 met vlagen 8, waarbij de golven tot 4 meter zullen toenemen. De hele dag staat dan ook in het kader van de boot en onszelf klaarmaken voor zwaar weer. We halen het grootzeil naar beneden en varen verder op de genua, die we uitbomen met de spinnaker boom want we varen plat voor de wind. In de kajuit wordt alles opgeruimd en vast gezet, we eten nog een goede maaltijd, het slingerzeiltje komt voor de bank en kan nu als bed gebruikt worden. Gedurende de dag neemt het slingeren van de boot toe maar de stuurautomaat blijft het goed houden. Natuurlijk slaan we de borrel niet over maar, die houden we vandaag gezellig binnen! De wind begint gedurende de nacht al aardig aan te wakkeren en we rollen de genua ’s nachts nog wat verder in.

We slapen toch nog goed ondanks de harde wind.

’s Ochtends is het inderdaad windkracht 7 met vlagen 8. Als we om twee uur het Nederlandse Radio Netje uitluisteren zijn we niet de enigen die zo veel wind hebben, de meeste boten ook ver ten zuiden van ons hebben zeker 30+ knopen. Het positieve is wel dat we erg snel gaan, gemiddeld 7 knopen en als het goed is kunnen we inderdaad morgenavond in Falmouth aankomen. Gedurende de dag bouwen de golven steeds meer op tot zo’n 6 meter en op het einde van de middag staan er brekers. In de harde vlagen van windkracht 8 (storm) waait het schuim zelfs van de golven. Het is allemaal een indrukwekkend schouwspel aan het worden, het zijn hele lange golven waar we soms mooi  vanaf surfen en één keer zie ik 13,30 knopen op de teller. Soms worden we gepakt door een breker en knalt de breker tegen de boot aan, wat een ongelooflijk lawaai geeft en liters water over de boot. Het is ongelooflijk  hoe goed de boot en de stuurautomaat het houden, want we worden aardig heen en weer geslingerd op de woelige baren. Wel merken we dat er langzamerhand water binnendruppelt op verschillende plekken, maar ja het zijn dan nu ook wel extreme omstandigheden. Ondertussen vermaken wij ons binnen bij de kachel met een boek en houden om de beurt de wacht. Raoul heeft een kookverbod afgegeven omdat het te gevaarlijk is met de schuivers, die we met de boot maken dus we gaan over op droog brood. Aan het einde van de dag zijn we allemaal aardig moe aan het worden van het geweld en kijken uit naar het moment dat de wind wat minder wordt. Volgens de voorspellingen zou de wind gedurende de nacht af moeten nemen dus dat hopen we maar!

Sjoerd stuurt de baai van Falmouth in.

’s Morgens neemt de wind inderdaad af naar 25 knopen, wat nog steeds een goede windkracht zes is en maken we nog aardige schuivers. Gedurende de dag bouwen de golven af en wordt het steeds rustiger. Ondertussen is het heel druk om ons heen geworden met scheepvaart. We zien op de kaarten plotter veel schepen om ons heen, maar als we dan buiten gaan kijken is het lastig om ze te zien, vanwege de hoge golven en de witte kopjes op de golven. Vlak voor de kust bij Engeland zien we een containerschip dat recht op ons afkoerst. Als ik hem via de marifoon oproep blijkt dat hij ons niet op de radar ziet en geef hem onze positie door, de Rio Madeiro passeert ons 5 minuten later op een mijl afstand. Rond 6 uur ’s avonds zien we dan toch eindelijk land in zicht en gaat het daarna erg snel. Als we de kaap gerond hebben mag Dick de pannen weer op het vuur zetten en eten we nog één keer Spaanse gehaktballen. Als de maan om tien uur ’s avond op komt varen we de baai van Falmouth binnen en lukt het ons om nog net met licht in de haven aan te komen. Zodra de boot vastligt kleden we ons om en gaan onmiddellijk richting Chain Locker, een Engelse pub aan de haven om onze aankomst te vieren. Het was een Spartaanse tocht en we zijn blij dat we er zijn!!

Als alles goed gaat komen we zaterdag 13 juli om 15.00 uur aan in Stad aan't Haringvliet. Wil je erbij zijn dan ben je van harte welkom om een welkomstborrel met ons te drinken.


Arrival with full moon in Falmouth Bay.

Crossing from the Azores to England.

Saturday morning we buy the last groceries and have a nice Italian lunch at the restaurant at the harbour. At least we don’t have to cook tonight on board! Before we leave the harbour we motor over to the fuel station, to fill the diesel tanks for the crossing of 1165 miles to Falmouth. We leave the harbour at three o’clock, where Sabien and Pieter of the Ostrea are waving us goodbye. There is quite some wind outside wind force 4 to 5 and for the moment we only unroll the genoa, because you never know with the winds around the island. When we sail away from the island we see the island covered in clouds and it is soon out of our sight. In the mean time we have raised the main sail until the third reef and this way we sail through the night. It is a reasonable calm night, the wind is coming from behind and the waves aren’t too big.

We do eat inside a lot specially later on in the trip.

The next morning I wake up around half past nine because of the sails, which are flapping around and Raoul is behind the wheel. The wind has increased and has changed from direction. Dick also woke up and with the three of us we trim the trim the sails and roll the genoa half in. The wind force didn’t increase a lot but the wind is coming now from the front so we have to sail up wind. Soon it is quite uncomfortable on board and it looks like mountain climbing if we have to walk through the boat. The whole day we hang around, sleep and watch movies. When we have a look at the weather forecast in the afternoon it seems that it will go on for a while! During the day the waves are building up and the boat starts to slam on the waves, which makes a terrible noise. For the first time we have contact with the other Dutch Ocean sailors via the Dutch Maritime Net at the SSB Radio. It is nice to listen to the other boats and a couple of boats are familiar to us. We give our position and our conditions and from tonight onwards we will participate in the Dutch Net. At night we reach the 1000 miles and that’s a good feeling. During my evening watch I hear a blowing noise next to the boat which scares me, but it seems to be a huge sperm whale. I can see her clearly and quickly call the others. We are all enjoying the sight of the sperm whale and watching her swimming away.

We caught a big Albacore.

The next morning the sun is out early and the barometer pressure is rising to 1024, so the high pressure system should be nearby. The wind angle is a bit better so we can start sailing on a reaching course, which makes live more comfortable on board. Although it is Monday we don’t do school today because the boat is still at an angle but we try to get the normal live going again, because yesterday we didn’t eat a lot. The men have a good start of the day with fishing because they got a big tuna, albacore of 65 cm. The weather is really nice and it nice to sit outside with a book. During the afternoon we see a big group dolphins jumping around the boat but the boys don’t come out to see the dolphins because they are so used to it by now. Today we have again nice fresh sushi of tuna with our drinks. Dick wants to cook today and ties himself to the gas cooker. He makes a beautiful pasta with vegetable sauce and tuna, it is nice if somebody else is cooking! We are sailing with a good speed of 7 knots and our routing programme is telling us that we will arrive on Sunday. Well we still have to see, a lot of things can still happen. At night I give our position to the Dutch Net and I hear that the Ostrea is challenging us for a race. They have left today and they will try to arrive first!! The boat is a Hallberg Rassy, 46 foot and because of her size she is faster. We definitely will take the challenge!

Another grey day.

At night it is quite hazy and it stays like this for the rest of the day. Dick has imagined that the trip should be warmer and has brought three shorts, but for the moment we are walking around in sailing gear and sweaters. The only ones who are wearing shorts are the boys, because they play all the time inside in their room. Unfortunately the wind is turning during the morning to the north, which means that we have to sail up wind again. The boat is getting uncomfortable and we all hang around. The sun finally burns away the clouds and we can sit outside again. When we look at the weather forecast we see that a low pressure is moving towards the English Channel by Saturday and there will be a lot of wind (30 + knots). We are going to follow the weather closely and Brest might be an option to go to. We do have something to celebrate today because we have passed the 800 miles and we celebrate this with a hot dog lunch. The Maritime Net has moved to the afternoon and we hear that Pieter of the Ostrea has sailed 140 miles during the first day. If he wants to catch up with us he really needs to sail harder!!

Dick is enjoying the weather and the Cuban cigars.

Wednesday morning the wind dies down and the boat is nice horizontally. We are really happy with this, because after four days we were really getting tired of walking through a boat where you have to hold yourself  all the time. It is not easy to live on a boat which is for 24 hours in an angle and live has to go on even to go to the toilet is already a challenge. Dick takes his chances to cook for us today and he shows to be a master cook, he makes us a lovely breakfast with eggs and bacon, lunch with wonderful pasta and vegetable sauce and for dinner tuna. We eat for the first time inside in the main saloon and it is nice and cosy. When we pick up the weather forecast later on, we see that a low which is approaching is getting deeper with more wind (35+). Also the weather information of Frank, who is captain on a container boat and supplies us every crossing with extra weather information, tells us that the low has a wind force op 8 to 9. He gives the suggestion to slow down the boat so we will be at the bottom of the depression. We all agree on this idea and it will give us a relaxing day. We put three reefs in the main and a bit of genoa out, this gives us a speed of 4,5 knots. During the radio net we hear that the Ostrea altered course to avoid the low so this is more or less the end of the race, later on we hear that they gave up! It is a nice and relaxing day and we all take showers, do school and we have time to play games with the kids. At night we do our watches out of the main saloon because outside it is really getting cold. We go outside every fifteen minutes to if everything is all right and if we can see other boats around us.

Sjoerd loves the batter of the cake.

Today we have sailed more than half of the crossing so we celebrate this with making a cake. The boys love to bake cake and we are still able to do it, although the boat starts to roll more and more. When we have a look at the weather forecast later on we see that the low is less deep than yesterday and we are still on track to be on the low side of the depression if we keep the boat speed under control. Which is hard today because the wind is increasing to wind force 5 and 6, with the same set up as yesterday we are sailing now with 6,5 knots. It is also getting more uncomfortable on board, because the waves are building up and the boat starts to roll. We have champagne as a drink and toast on the half way passage. Dick again is showing his cooking capacities and makes lovely Spanish meatballs for dinner. This will be probably our last proper meal if we have to believe the weather forecast, so we definitely enjoy this meal!! Unpredictably the wind dies down at night and we have a calm night.






We make sea beds out of our couches.

It is still calm on Friday morning and Dick makes us a nice breakfast with pancakes, a good start of the day. In the meantime we have turned on the heater for the first time at this first summer day 21^st of June, because the temperature on board was less than 14 degrees. We are all anxious to see the weather forecast and the forecast for tomorrow didn’t change, today wind force 6 and tomorrow 7 to 8 in gusts and the waves will increase to at least 4 meters. We are getting ourselves and the boat ready for the strong winds. We lower the main sail and put a boom on the genoa because we are going dead down wind. Inside we stow everything away, make sea beds out of our couches and have a good meal. During the day the boat starts to roll more and more but the automatic pilot is doing very well. Off course we don’t want to miss our drink in the afternoon, but today we have our drink in the main saloon inside. The wind is increasing during the night and we roll in half our genoa.

The boys watch movies and play nintendo with wind force 7 to 8.

The next morning the wind increases to force 7 with 8 in gusts as predicted. When we listen to the Dutch Radio Net we notice that we are not the only ones having these winds. Even the boats which are further south are getting these winds. The good thing is that we are sailing very fast with an average of 7 knots and if we are lucky we might arrive tomorrow night! During the day the waves built up to 6 meters and at the end of the afternoon we can see the waves breaking. In the gusts of wind force 8 (gale) we see that the wind blows the white crest of the waves. It is quite a spectacle to see, because the waves are very long and high like houses. We sometimes make a nice surf ride of the waves and I have seen 13,30 knots on the meter, but sometimes we are thrown aside and a breaker hits the boat, which causes a huge sound on board and we get a lot of water over the boat. It is incredible how well the automatic pilot is doing his work and never let us down!! In the mean time we read a book with the heater on, sleep and do our watches. We are not able to cook anymore because it is getting too dangerous so we start eating dry food like muesli bars etc. At the end of the afternoon we are all quite tired and we are looking forward to the moment that the wind is decreasing!

Raising the British Flag.

During the morning the wind decreases to 25 knots, which is still wind force 6 but the waves are very high and we are still thrown of the waves. During the day the waves calm down and it getting more comfortable on board. We start seeing a lot of ships on our chart plotter but if we go outside we hardly see them because of the high waves and the white crest on the waves. When we are close to the English Coast we see a container ship right in front of us, when I contact him via the VHF he doesn’t seem to see us on the radar and I give him our position. Five minutes later, the Rio Madeiro is passing us at a mile distance!  Around six o’clock we finally see land and we have another 20 miles to go to get to Falmouth. It is nice to sail along the south coast of England and the wind calms down. We finally arrive at ten o’clock in the bay of Falmouth and with the last minutes of daylight we are able to more the boat in the harbour. As soon as we have tighten the boat we get ourselves changed and ready for the Chain Locker, a famous pub at the harbour to celebrate our arrival. It has been a challenging crossing and we are happy that we have arrived!!



Landfall England, Lands End.

 
Onze positie op de kaart is/ Our position at the map is: http://www.winlink.org/dotnet/maps/PositionreportsDetail.aspx?callsign