Kasteel van Baiona.

 

Baiona

Als we wakker worden is het grijs en regenachtig. Er zijn heftige windstoten dus we zijn blij dat we in de haven liggen. Wederom een uitgelezen dag om lekker te luieren, school te doen en vooral veel te internetten. Raoul doet vandaag de was met onze wasmachine in de regen, onder het motto dat als het vandaag niet droogt het dan morgen wel droogt! ’s Middags gaan we boodschappen doen en de jongens nemen hun steppen mee. De steiger is vrij glad en Sjoerd glijdt uit en zijn step valt in het water. Grote waterlanders maar Raoul belooft dat hij morgen zal proberen om de step op te duiken. Als we terugkomen is het redelijk droog en de jongens gaan vissen want er zwemmen hele grote vissen rondom onze steiger. De buurman vangt twee vissen en de jongens worden helemaal gek dat zij niets vangen. Ze mogen het aas van de buurman lenen en in ruil bieden wij de Engelse buren een borrel aan. Ze vissen nu met mosselen maar hebben helaas nog steeds geen beet.

De Pinta.

De volgende dag staat er een strak blauwe hemel. Raoul komt zijn belofte na en duikt de step van Sjoerd op. Het water is vrij koud en de jongens duiken toch maar liever niet bij nader inzien! Baiona blijkt een stad met een rijke maritieme geschiedenis. In Baiona is namelijk één van de schepen van de vloot van Columbus, de Pinta, na de ontdekkingsreis in 1493 aan land gekomen. De Santa Maria waar Columbus op voer was drie dagen later in Lissabon aangekomen en de bemanning van de Pinta had toen al het nieuws verkondigd en zij hadden dus de primeur. Ze hebben de Pinta in Baiona nagebouwd en we brengen een bezoek aan het schip. Het is erg indrukwekkend om te zien hoe ze op zo’n relatief klein (23 meter) schip en met 26 bemanningsleden onder erbarmelijke omstandigheden de oceaan zijn overgestoken. Na het schip verkennen we de stad verder en vinden een speeltuin en voetbalveld aan de voet van het kasteel van Baiona. Het is een uniek voetbalveld met uitzicht op zee en de jongens worden uitgenodigd om een partijtje mee te spelen. Dat laten ze zich geen twee keer zeggen en Sjoerd speelt ondanks de blaren die hij oploopt, want hij heeft natuurlijk niet de goede schoenen aan,  gewoon door. Wij vermaken ons ook prima want er is een heerlijk strandje naast het voetbalveld met uitzicht op zee. Wat wil je nog meer!  ’s Middags tanken we diesel en varen de boot naar de baai waar we voor anker gaan. Luuk surft van de haven naar onze boot in de baai en surft daarna nog wat in het rond. ’s Avonds gaan we eten in de oude stad want we willen nog één keer tapas eten voordat we Spanje verlaten. Er heerst een gezellige sfeer in de oude stad met nauwe straatjes want Celta de Vigo speelt en alle tv’s in de cafés staan aan en de mensen staan tot buiten op straat te kijken.



Hijsen Portugese gastenvlag.

We vertrekken om half negen en er staat weinig wind maar wederom een strak blauwe hemel. De kust is nog in nevelen gehuld en we motoren de baai uit. We hebben een prachtig gezicht op de baai en het kasteel.  Vandaag is het een lange tocht van 60 mijlen dus we houden de motor aan. We willen vaart maken zodat we voor het donker in Porto aankomen. In Portugal is het één uur vroeger dus dat scheelt en we kunnen de klok een uur terug zetten. Er is weinig tot geen wind, maar er zijn wel hoge golven dus we schommelen in het begin aardig heen en weer. We varen al vrij gauw Spanje uit en komen in Portugese wateren. Rond de middag komt er wind en zetten we de genaker bij. Langzamerhand neemt de wind toe en is het toch een aardige windkracht 4-5. De wind komt vanachter dus we kunnen op een ruime koers varen zodat de boot aardig recht ligt. Op een gegeven moment moeten we zelf sturen want de stuurautomaat laat het afweten. Luuk wil ook sturen maar heeft af en toe moeite om het stuur te houden. We besluiten de genaker weg te halen en de genua uit te rollen en deze vast te zetten met een spinaker boom, zodat hij niet klappert op deze voordewindse koers. We varen zo een stuk rustiger en comfortabeler terwijl we toch nog steeds 6 tot 7 knopen lopen. Porto is in zicht voordat we het weten en we meren om half 7 aan in de haven van Leixoes een voorstadje van Porto. Na een aantal keren in dure havens te zijn belandt liggen we nu vrij goedkoop, terwijl ze hier gratis internet hebben en ook nog douches. Lang leve Portugal!

 

Porto vanaf de Douro gezien, met zijn traditionele schepen waarop ze de port werd vevoerd.

 

Porto

Luuk heeft zijn eerste vis gevangen.

Maandagochtend doen we het rustig aan. De jongens beginnen de dag met vissen want wie weet hebben ze hier meer geluk. We proberen van alles als aas en gebruiken brood, kaas en worst. Uiteindelijk vangen we 6 vissen waarvan de kleintjes blijken af te komen op de kaas en de grote op de worst. De jongens zijn super blij dat ze eindelijk iets gevangen hebben!! De vissen zijn te klein om op te eten dus gooien we ze terug. Natuurlijk is het vandaag een gewone schooldag dus er wordt weer gerekend en aan taal gewerkt. ’s Middags zoeken we het strand op en vinden een relaxte lounge tent aan het strand met grote zitzakken helemaal goed. Jammer dat het vandaag alleen bewolkt is!! Op het strand is een volleybal en voetbalveld. Helaas vinden de jongens geen speelmaatjes maar trappen toch een balletje met elkaar en vermaken zich.

Oude centrum van Porto.

Vandaag gaan we Porto bekijken dus we maken er een korte schooldag van en gaan dan snel op pad. Voor de haven is een bushalte en we kunnen netjes in het centrum uitstappen. Porto is op een aantal heuvels gebouwd en we hoeven alleen maar naar beneden te lopen om bij de Douro rivier uit te komen. We bezoeken onderweg het oude gedeelte en bewonderen de oude gebouwen. Wel valt het me op dat de huizen in de oude stad erg vervallen zijn en van idyllische steegjes is eigenlijk geen sprake.  Aan de waterkant is het goed vertoeven en er zijn veel eettentjes te vinden. We lunchen en bestellen natuurlijk sardientjes. Wat hebben we dat in lange tijd niet gegeten!! Aan de overkant van de rivier bevinden zich de porthuizen, die je kunt bezoeken en waar je rondleidingen kunt krijgen. We bezoeken het porthuis Calem en proeven daar de port. Altijd goed! Na de het bezoek aan Calem lopen we over de brug terug naar de andere oever en nemen de funicular (een Portugese tram) waarmee je in één keer bovenop de heuvel staat en de tram heeft zeker een hellingshoek van 45 graden. De jongens zijn erg geïnteresseerd hoe dit systeem werkt. We nemen de bus terug en aangezien de zon nog lekker schijnt gaan we nog even naar het strand om na te genieten van deze mooie dag. Morgen vertrekken we voor een lange tocht van 160 mijl naar Cascais vlakbij Lissabon en varen dan 24 uur door. Als het goed is zijn we dan donderdag rond de middag in Cascais.

Harbour of Baiona.

Soccer field with ocean view.

Luuk at the wheel with the genaker up.

Pacos do Concelho in Porto

Sjoerd's first catch



2004 a good vintage year.

 

Flying Circus bij de Islas de Cies

Rias Bajas

Ria de Murros

Finisterre, het einde van de wereld!

Als we zaterdagochtend om 7 uur wakker worden waait het nog steeds hard.  We draaien ons nog maar eens een keer om en besluiten om nog maar even te wachten met het vertrek. Rond 9 uur horen we steeds meer motoren aangaan en veel zeilboten vertrekken. Lijkt het nu of is de wind nu inderdaad minder geworden?? In ieder geval  is het heel aanstekelijk dat er zoveel boten vertrekken en binnen een kwartier gooien we de trossen los en varen we de haven uit. Buiten blijkt het qua wind mee te vallen en we pruttelen de baai uit. Als we de zee verder op varen blijkt het toch goed te waaien en we besluiten het zeil te hijsen en er twee reven in te zetten. De genua rollen we wat in zodat we minder voorzeil hebben. We varen aan de wind en de kaap Finisterre is niet bezeild. De boot ligt wederom erg scheef en de bediening van de stuurautomaat heeft kuren. We kunnen alleen sturen met de afstandsbediening. Het is een grijze dag en als het ook nog eens begint te regenen is de stemming aan boord helemaal tot het dieptepunt gezakt. We houden tijdens de tocht de motor aan zodat we door de golven heen geduwd worden, want hoe dan ook we willen de kaap zo snel mogelijk ronden. De kinderen  zijn een beetje zeeziek en we zetten de luistercd´s op zodat ze lekker in de kajuit op de bank kunnen liggen en naar de verhalen kunnen luisteren. De windkracht is wederom een goede 5 met uithalen naar 6. Na de middag ronden we de kaap en kunnen we een iets andere koers varen waardoor we iets comfortabeler op de golven liggen. Gek genoeg neemt de wind steeds verder af en aan het einde van de middag is er zelf helemaal geen wind meer en varen we op de motor zonder zeil de eerste ria baja binnen. Het zonnetje breekt door dus de verhalen kloppen dat je het gevoel hebt  dat je in een mediteraans klimaat bent binnen gevaren als je de zuidelijke rias invaart.  We ankeren de boot voor het plaatsje Murros. ´s Avonds gaan we naar de kant en blijkt het kermis te zijn. De jongens genieten van de kermisattracties en Raoul ziet bij één van de winkels een transformator liggen. Dat een goede vervanging kunnen zijn voor degene die kapot is. Alle ellende van de dag is dan ook gauw vergeten!

Murros in de wolken.

De volgende ochtend is het grijs en regent het. Het is zondag dus we slapen lekker uit en de jongens doen vandaag gewoon school want ja wat moet je anders doen met dit weer. Voor Raoul is het wederom een uitgelezen kans om te klussen. Hij klust nog verder aan de radio maar helaas lukt het nog niet om de error eruit te krijgen.  ´s Middags verkennen we het plaatsje Murros nog wat uitgebreider. We nemen de i-pad mee want we hebben de vorige keer een internet café ontdekt. Als we naar de kant varen met de dinghy lijkt het wel alsof we in het tropisch regenwoud zitten. Er is een hele lage bewolking en het is toch warm! Het dorpje blijkt een heel oud centrum te hebben met kleine straatjes . In ieder geval  heerst er een leuke sfeer en is het gezellig druk. Als we terug naar de boot varen gaan we bij één van de Nederlandse boten die in de baai ligt kennismaken. Ze blijken bezoek het hebben van een ander Nederlands stel maar stellen ons bezoek zeker op prijs. Al met al wordt het een gezellige middag en het blijkt dat één stel oude bestuursgenoten van de studentenvereniging SSR zijn waar Raoul ook lid van is geweest en in het bestuur er van heeft gezeten. Wederom blijkt de wereld heel klein te zijn!

Luuk stuurt ons door het Sagres Kanaal.

Ria de Arousa

Samen op de surfboard.

Maandagochtend worden we wakker met een zonnetje en varen op de motor de baai uit. Vandaag willen we naar Ria de Arousa varen wat iets zuidelijker ligt en zo´n 35 mijl varen is. Er is niet veel wind en tot drie keer toe zetten we de genaker en halen we hem er weer af. Aangezien het toch licht weer is willen we de kortste route varen en gaan we tussen een aantal rotseilanden door. Het kanaal Sagres is erg nauw met z´n 10 meter breed, maar met behulp van de kaartenplotter en iemand op de uitkijk varen we er naadloos doorheen. Het is een prachtig gebied waar we vandaag doorheen varen met vele rotspartijen in het water en overal kleine zandstrandjes. Eenmaal in de Ria Arousa aangekomen zijn er bijna geen golven meer want die worden door de eilanden voor de kust geblokt. Voor ons gevoel varen we nu op een meer, wat een genot! Voor ons kan de dag niet stuk zeker niet als we voor een mooie baai met zandstrand het anker uitgooien. Dit is wat we ons altijd van deze reis hadden voorgesteld: zon, zee, strand en een  lekker windje. De surfplank wordt weer opgetuigd en de jongens surfen om de beurt rond de boot.  Ze kunnen nu al redelijk weer terug surfen naar de plek waar ze begonnen zijn dus ze maken vorderingen. We gaan met de bijboot naar de kant en gaan heerlijk naar het strand. Natuurlijk gaat de surfplank mee en zelf sta ik voor het eerst weer eens op de plank. Wat een goddelijke dag! ´s Avonds eten we laat buiten in de kuip en genieten van de lichtjes in de baai!

Mooie kust met zandstranden.

Als we opstaan is het mistig in de baai vanwege alle vochtigheid. We besluiten nog even wachten met het vertrekken en ik doe eerst school met de kinderen. Raoul doet nog wat boodschappen in het dorp en vindt een stekker waar we de computer op onze satelliet telefoon kunnen aansluiten waardoor we op zee weerskaarten kunnen ontvangen. Rond het middag uur is het opgeklaard en het zonnetje schijn weer volop. We willen vandaag maar een klein stukje varen naar een ander mooi zandstrandje. We varen de ria Arousa weer uit en genieten van de mooie omgeving met eilanden en zandstrandjes. We zijn te lui om de zeilen te hijsen en varen alleen met de genua. Het is prachtig weer en een mooi windje. We zetten de muziek buiten aan en genieten wederom.  We varen om de kaap en ankeren voor een mooie baai met een prachtig zandstrand. De dag voorloopt daarna net zoals gisteren, surfen, strandje, borrelen en eten. De jongens vinden dit  twee hele mooie dagen van de reis! ´s Avonds willen nog even naar de kant om koffie te drinken bij de zeilvereniging. Helaas start de motor van de bijboot niet. Raoul maakt de motor open maar kan niets vinden en na veel pijn en moeite start de motor. We besluiten alsnog naar de zeilclub te gaan. Helaas kunnen we bij de zeilclub niet op het internet en als het harder gaat waaien besluiten we terug te gaan naar de boot. De motor gaat na veel moeite pas aan. Als we halverwege zijn verliest Raoul zijn pet en gaan we terug om de pet op te vissen en de motor slaat af. We krijgen de motor niet meer aan en besluiten te peddelen. Dit valt niet mee want er staat een harde wind en we moeten ertegen in. Gelukkig ziet de achterbuurman (van een catamaran) dat we problemen hebben en komt ons helpen. Hij sleept ons met de dinghy terug naar onze boot. Wat een geluk!!

Ria Pontevedra

Volvo Ocean boot.

De volgende ochtend besluiten we naar de laatste Ria Pontevedra te gaan. Het is maar een paar uurtjes varen dus wederom varen we alleen op de genua  en doen rustig aan. Hoe verder zuidwaarts we komen hoe drukker de ria´s worden met zeilbootjes en bebouwing. In Sanxenxo besluiten we de haven in te gaan omdat op het anker met een motor van de bijboot die het niet goed doet vinden we niets. We denken dat het te maken heeft met vuile benzine die in de tank zit dus we hebben nieuwe benzine nodig.  Het blijkt een peperdure haven te zijn en later komen we erachter dat het de thuishaven is van de Volvo Ocean boot Telefonica. De haven mag dan wel duur zijn maar de voorzieningen zijn mager zo zijn er ook geen wasmachines. Een goed moment om onze eigen wasmachine uit te proberen en het blijkt prima te werken! Luuk surft nog wat in het rond en we halen nieuw benzine voor de motor van de dinghy, die het erna weer redelijk goed doet.  Er ligt nog een Nederlandse boot aan de steiger en we nodigen ze uit voor een borrel. Zo leren we steeds meer mensen kennen. Later op de middag zien we de Telefonica binnenkomen en de oude boot die ze een aantal jaren geleden gebruikt hebben ligt bij ons aan de steiger. De bemanning van de Telefonica is later op deze boot bezig om hem gebruiksklaar te maken en ik trek de stoute schoenen aan om te vragen of we de boot mogen bekijken en jawel. Raoul staat te smullen en de jongens kijken hun ogen uit. Het is bijzonder om te zien hoe kaal de boot van binnen is en onder welke omstandigheden de bemanning moet leven!

Islas de Cies.

Donderdagochtend varen we al vroeg uit want we willen vandaag naar Baiona varen en een tussenstop maken op Islas de Cies. Islas de Cies is een natuurreservaat met prachtige stranden en je hebt er een vergunning voor nodig om er te varen en te ankeren. De vergunning heb ik per internet aangevraagd maar geen antwoord gekregen. We besluiten om er gewoon maar heen te varen en we zien het wel. Als we gecontroleerd worden kunnen we altijd nog zeggen dat we in ieder geval de moeite gedaan hebben. Er staat totaal geen wind en we varen er op de motor naartoe en ankeren na twee uur aan het grootste zandstrand. Het is er inderdaad prachtig maar als we zien dat er om het kwartier een ferry honderden mensen op het eiland aflevert voelen wij ons niet meer schuldig dat we geen vergunning hebben! We maken een wandeling op het eiland en zien allerlei soorten vissen en krabben in de poeltjes. Nadat we het eiland verkent hebben gaan we weer terug naar de boot en varen verder naar Baiona. Aangezien ze vannacht harde zuidwesten wind voorspeld hebben besluiten we om de haven in te gaan want we hebben gezien in de pilot dat de havens wifi hebben dus eindelijk de kans om het blog weer eens bij te werken.  We blijven waarschijnlijk een paar dagen in Bayona en maken varen daarna als er een goed moment is door naar Porto. Bayona is dan ook gelijk de laatste haven die we in Spanje op het vasteland aandoen! Op naar Portugal!

Little beaches and islands of the coast.

 

Cape of Murros.

Our car for the moment: the dinghy.



The boys love to sit in the dinghy.

Leaving Ria Arousa

Boys in their new shirts.

Volvo Ocean boot.

Inside of the Volvo Ocean boat

New generation sailors.

                                                                            

Anchoring at the Islas the Cies.

Haven van Camarinas.

Camariñas

 

Kust van Camarinas.

Woensdagochtend is het slecht weer. Het regent, het is grijs en het waait nog steeds erg hard. Op de één of andere manier komt er nog steeds water langs de mast de kajuit in. Raoul heeft het al meerdere keren afgekit en afgeplakt maar nog steeds is het niet dicht. De Nederlandse boten die vannacht buiten de haven gelegen hebben komen druppelsgewijs de haven binnen varen. De meesten hebben vannacht geen ook dicht gedaan en Jorg van de Barnstormer heeft ´s nachts 60 knopen gemeten over het dek. Ik ben nog steeds blij dat we gisteren gelijk de haven zijn binnengevaren. ´s Ochtends hebben de jongens school en ´s middags maken we een mooie wandeling langs de kust van Camariñas. Het is een ruige kust met veel rotsen en kleine zandstrandjes. Buiten zien we de kopjes op de golven staan en we horen hoe de golven op de rotsen beuken. Wat een geweld allemaal!



Mooi doorkijkje.

De volgende dag staat om 10.00 uur de taxi voor ons klaar om naar Santiago de Compostella te brengen. We hebben gisteren nog geprobeerd om meer informatie over de bus regelingen te krijgen maar de busmaatschappijen waren niet te bereiken omdat het gisteren een feestdag was. Het was namelijk Maria Hemelvaart en alles was dicht. Aangezien ik op het internet had gelezen dat de bussen niet regelmatig reden en soms ook van de bus regelingen afweken, hebben we maar besloten om via de haven een taxi te regelen wat betaalbaar is. We rijden door een prachtig groen, boslandschap naar Santiago de Compostella. Er zijn geen snelwegen in dit deel van Galicië en we rijden door vele kleine dorpjes. Onderweg zien  typische huizen of schuren waar vroeger de mais werd  opgeslagen en nu nationaal erfgoed zijn.  Na zo´n anderhalf uur worden we netjes in het centrum van Santiago de Compostella afgezet. Santiago de Compostella heeft een heel oud centrum wat autovrij is. Via de VVV krijgen we een kaart en lopen een route waar we langs alle bezienswaardigheden van de stad lopen. De stad heeft een bijzondere sfeer doordat er vele mensen met rugzakken rondlopen, die de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella gelopen hebben. Op het plein voor de kathedraal  zitten en liggen vele mensen die blij zijn dat ze het einddoel gehaald hebben. Tijdens de hele wandeling genieten we van de mooie stad en elk straatje is weer uniek. Zelfs de jongens zijn onder de indruk en noemen het de ´kerkenstad´ want in elke straat staat wel een kerk. Aan het einde van de middag gaan we nog even winkelen want we hebben de jongens shirts beloofd van Barcelona en Madrid. Na een paar winkels vinden we ´betaalbare´ shirts en heeft Luuk er één van Messi en Sjoerd van Ronaldo, al moeten ze dit shirt  van de muur afhalen want het is de laatste! Als we terugkomen in de haven waait het nog steeds enorm en zijn we blij dat we even een dag zonder wind hebben gehad!

Santiago de Compostella

 



Speelafspraak.

Donderdag wordt de wind al iets minder al staan de kopjes nog steeds op de golven in de baai. We moeten vandaag wat school inhalen want gisteren hebben we natuurlijk niets gedaan. Alhoewel de jongens waarschijnlijk ook veel geleerd hebben van het uitje naar Santiago de Compostella. Als wij aan school werken besteedt Raoul zijn tijd aan de klussenlijst: 2^e kaartenplotter is geïnstalleerd buiten in de kuip, radiozender is aangesloten, watermaker is aangesloten, satelliet telefoon is geactiveerd, skype is geactiveerd etc. Als we de radio aanzetten blijkt hij een error te geven. Blijkbaar zijn niet alle bedradingen meegekomen  toen we de radio kochten dus daar moeten nog extra kabels voor komen. ´s Middags komen de kinderen van twee andere boten spelen en de wii is erg populair. Gelukkig kunnen we ze ook nog overhalen om lekker buiten te gaan spelen!! ´s Avonds borrelen we met een Nederlands stel dat met een klein dochtertje rondzeilt. Zij en Raoul blijken op dezelfde middelbare school gezeten te hebben in Spijkenisse. Wat is de wereld toch klein.  Langzamerhand begint de wind nu toch echt wat af te nemen en als we na het eten op de weersvoorspellingen kijken ziet het er naar uit dat we morgen kunnen varen. Het zou 10 tot 15 knopen gaan waaien maar helaas moeten we daar wel tegen in. Het is in ieder geval een mooi doel om Kaap Finisterre te ronden en daarna moeten we alleen nog maar zuidwaarts! Op naar de rias bajas (lagere rias)!

Women working on the nets in the fisherman´s harbour.

Little beach at the coast.

Old corn barns.

 

Cathedral of Santiago de Compostella

Flying Circus afgemeerd voor het strand van Laxe.

 

Rias Altas

Zaterdagochtend vertrekken we om elf uur voor een tocht van 35 mijl (7 uur varen) vanuit Coruña naar de eerste rias. De noordelijke rias (fjorden) worden de Rias Altas genoemd. Geen wind te voelen dus voorlopig even motoren! Langzamerhand komt er meer wind en kunnen we de genua uitrollen, daarna volgt er nog meer wind dus het grootzeil kan gehesen worden. We varen hoog aan de wind dus de boot ligt weer erg schuin. Ons doel is niet bezeild, dat betekent dat we er niet in één keer naar toe kunnen varen en we zullen extra mijlen moeten varen. Dat is jammer! We zien onze eerste school dolfijnen naast de boot. Helaas ben ik net te laat met de camera om er een foto van te maken! Raoul ligt daarna lekker beneden een boekje te lezen en schrikt op van al het lawaai aan dek en vraagt wat er aan de hand is. Nou, het is ondertussen lekker door gaan waaien en we zitten op 20 knopen wind. Raoul komt erbij en we zeilen de rest van de dag met z´n tweeën want de wind neemt nog verder toe tot een goede windkracht 5 - 6. Ook zijn de golven toegenomen en met name als we van de kust varen maken we goede klappen op de golven. Als we weer terugsteken naar de kust liggen we beter en lijkt ook elke keer de wind af te nemen. We zetten één reef in het grootzeil en reven de genua zodat we met minder zeil varen. We sturen de rest van de dag zelf maar toch is de stemming goed want we weten dat we aan het einde van de dag heerlijk in een baai zullen liggen met een glas bier of port! Gewoon een dagje leuk sportief varen dus! Voor de kinderen is het een lange dag want ze kunnen niets. Er wordt film gekeken en geslapen. Ook geen school dus want de juf is even bezig, dat is weer het goede nieuws voor de kinderen! We zeilen langs een ruige kust met veel rotsen voor de kust dus we moeten wel een beetje afstand houden van het land. Om half vijf is eindelijk het einddoel in zicht en varen we de ria binnen en gaan aan de zuidkant van de baai liggen bij het plaatsje Laxe. Zo liggen we prima beschermd tegen de zuidelijke wind en het is een geweldige baai met een prachtig wit zandstrand. We ankeren op 5 meter diepte vanaf het strand en het echte vakantiegevoel begint steeds meer te komen! We borrelen vandaag extra lang want we hebben het gevoel dat we dat echt verdiend hebben. Helaas komen we er op een gegeven moment achter dat onze omvormer kapot is want deze was onder de vloer gemonteerd en er is water onder de vloer gekomen waardoor onze omvormer verdronken is. We hebben de omvormer nodig om de 12 volt van de accu om te zetten in 220 volt voor veel elektrische apparaten aan boord. Gelukkig hebben we nog een reserve omvormer aan boord maar die is minder sterk. Later zullen we wel kijken of we nog een goede kunnen kopen dus voorlopig is er niet zoveel aan de hand.

Laxe

Stadspoort van Laxe.

De volgende dag is het helaas volkomen grijs en onze strandplannen gaan in rook op. We luieren wat aan want het is per slot van rekening zondag. ´s Middag klaart het langzaam op en gaan we met de bijboot naar de haven om het dorp te verkennen. Aan de kade is het een drukte van  jewelste en alle cafés zitten propvol. Die Spanjaarden weten  wel  hoe ze van het leven moeten genieten! Ik zie mensen met plastic tassen lopen dus wie weet is de supermarkt wel open. We volgen het spoor van de mensen met een plastic tas en komen inderdaad bij een supermarkt uit. We doen boodschappen en besluiten om ´s avonds te bbq´en. Op de terugweg ontdekken we een café met internet dus dit dorp heeft alle basisvoorzieningen. Terug bij de boot gekomen is het surf tijd en we beloven de jongens een ijsje als ze naar het strand kunnen surfen en jawel het lukt ze allebei! ´s Middags maken we nog kennis met een nieuwe Nederlanders die met hun boot achter ons liggen. We nodigen ze uit voor de borrel en luisteren naar hun geweldige verhalen. Ze zijn al eerder 4 jaar de wereld rondgereisd en zijn nu op pad voor een tocht van twee jaar en ze willen eerst naar Kaap Hoorn zeilen en daarna via de Carieb terug. Zo zijn er nog veel avontuurlijkere mensen dan wij! ´s Avonds zien we de Walzing Mathilda naast ons ankeren, de boot van het gezin waar we in Coruña mee kennis gemaakt hebben en een jongen en meisje hebben. Ook komt er nog een Engelse boot in de baai ankeren waar ook kinderen aan boord zijn. De boot met de drie meisjes is ook binnen. Raoul vaart een rondje met de dinghy om iedereen te begroeten en nodigt iedereen uit om naar het strand te gaan. Uiteindelijk staan we met drie gezinnen op het strand en spelen de kinderen heerlijk met elkaar!

Luuk en Sjoerd aan de afwas.

De volgende ochtend is het weer niet veel beter oftewel nog slechter. Het is grijs, mistig en het regent. Een uitgelezen dag om de verloren tijd van de school weer een beetje in te halen. Raoul heeft een klusjesochtend en sluit alle bedradingen van de radio aan. ´s Middags gaan we naar het internet café en krijgen een paar goede websites te pakken. We downloaden ook een programma op onze computer waarmee we weerkaarten (grib files) kunnen ontvangen, die voor een aangegeven gebied precies om de drie uur aan kan geven hoeveel de wind is, welke richting hij vandaan komt en of het gaat regenen. Eindelijk, goede overzichtelijke weersinformatie! Zo vinden we uit dat er momenteel een koufront overkomt en het vannacht heel erg hard gaat waaien, morgenochtend is het een tijdje rustig en daarna pikt de wind weer op. Woensdag gaat het echt bijzonder hard waaien! We besluiten om morgenochtend vroeg naar de volgende ria te varen wat maar 20 mijl verderop is (4 uur varen). Als het goed is heeft  het volgende dorp een haven waar we dan rustig de harde wind af kunnen wachten. Eenmaal terug aan boord krijgen we al gauw het verzoek van de buren om mee naar het strand te gaan want het is even droog. Uiteindelijk staan we met 5 Nederlandse gezinnen op het strand en de Engelsman vraagt zich dan ook af of we in konvooi varen. Wat een toeval om zoveel Nederlanders bij elkaar te hebben. We vinden het wel erg gezellig zeker wanneer blijkt dat één van de Nederlanders jarig is en ze hebben een mand met drank en borrelhapjes meegenomen. Wat wil je nog meer!! Misschien de volgende keer wat zon erbij!! We blazen het feest af als het enorm hard begint te regenen.

Camariñas

De volgende ochtend staan we om 8 uur op want we willen van het rustige weer gebruik maken om in de volgende ria te komen. We varen als eerste de baai uit maar al gauw volgen de andere boten. Het is een heerlijk dagje zeilen met weinig wind en een zonnetje. Wat wil je nog meer! Om half twee meren we aan in de haven van Camariñas. De havenmeester pakt onze lijnen aan en waarschuwt ons  om de boot goed vast te leggen want er komt slecht weer aan. We besluiten even van het zonnetje te genieten op het terras van de zeilclub waar ze ook heerlijke visgerechten hebben. De jongens kunnen weer niet wachten om te surfen dus al gauw wordt de surfplank klaargemaakt en oefenen de jongens in de vissershaven want er begint al aardig wat wind te komen. Ze zijn nog maar net terug van het surfen of de hel breekt los. Het waait minimaal 40 knopen wind in de haven, terwijl we toch redelijk beschut liggen. Ook begint het te regenen en uiteindelijk liggen we te schudden in de box en is het zeker windkracht 8. We vermaken ons prima aan boord al hadden we Noord-Spanje toch wel iets zonniger ingeschat!! We krijgen wel medelijden met de Nederlandse boten die hier voor de haven voor anker liggen. Moet zeker geen pretje zijn. Heerlijk dat deze haven een goede internet verbinding heeft en we vanaf de boot  op het internet kunnen. Voor de jongens maken we allebei een eigen e-mail adres aan zodat ze met hun vriendjes kunnen mailen. Dat is een reuze succes en ze krijgen allebei ook gelijk antwoord terug!! Raoul en ik speuren het internet af voor weerkaarten en komen erachter dat ook woensdag en donderdag het nog erg hard blijft waaien. Het ziet er dus naar uit dat we hier nog wel een paar dagen verwaaid zullen blijven liggen. Wie weet kunnen we wel een bezoekje brengen aan Santiago de Compostella!

Fishermen fishing at the Atlantic.

Flying Circus at the anchor in Laxe.



Sjoerd is practising in the fishermen´s harbour,

Walvis in de Golf van Biskaje

Golf van Biskaje

Vuurtoren van Ile de Seine.

Maandagochtend vertrekken we rond elf uur uit Margot. De wind is behoorlijk afgenomen maar er komen nog steeds donkere wolken over. We varen de baai van Douarnenez uit maar halen de kaap niet. We gaan overstag en varen voor ons gevoel de verkeerde richting uit. De koers is voorlopig aan de wind en we liggen aardig te bonken op de golven want we zijn ondertussen de baai uit en liggen vol op zee. Als we denken de kaap te kunnen halen gaan we weer overstag en varen tussen de kaap en Ile de Seine door. Het duurt uren voordat we de doorgang gepasseerd hebben want we hebben ondertussen stroom tegen gekregen en houden heel lang de vuurtoren van Ile de Seine in zicht. Rond drie uur varen we pas echt de Golf van Biskaje op en hebben we het gevoel dat we op weg zijn. De boot loopt goed maar aan de wind is het een heel gestuiter en de boot ligt erg schuin waardoor het binnen erg oncomfortabel is. Het lukt me nog net om de crêpes uit Frankrijk op te warmen maar de jongens genieten er maar van korte duur van want ze spugen al vrij gauw alles uit. Jammer! Ze kunnen weinig aan boord en liggen de hele middag filmpjes te kijken op bed. ´s Avonds als we willen gaan eten laten we de boot op een ruimere koers varen en met minder zeil zodat ik wat water kan koken voor de bami soep want meer zit er voor vandaag niet in. Na het eten lijkt het wel of de wind iets minder wordt en we luisteren de shipping forecast uit van de BBC 4. Het weersbericht is dat de wind naar het zuiden gaat draaien en later naar het noordoosten gaat. De windkracht is variabel tot windkracht 4, dus dat kan van alles zijn. Gedurende de nacht komt er steeds minder wind en ´s ochtends om 5 uur gaat de motor aan.

De eerste schooldag.

De volgende dag is het een heerlijke rustige dag en staat de hele dag de motor aan en houden we alleen het grootzeil op. We slapen, lezen en voor de jongens is dit de eerste schooldag want de boot ligt nu mooi recht. We doen het rustig aan en beginnen vandaag met één uurtje rekenen en lezen. We zien een walvis, wat een enorm groot beest en het is bijzonder om hem zo dicht bij de boot te zien! Tijdens de vorige trip hebben we nog nooit een walvis van zo dichtbij gezien dus dit is best wel uniek. Als we ´s avond de BBC 4 Shipping forecast uitluisteren blijkt dat er inderdaad noordoosten wind aankomt en dat hij toegaat nemen in kracht tot windkracht 5. We gaan snel eten en wassen af zodat we dat niet meer hoeven te doen als het hard waait. We varen nog zonder grootzeil op de motor en proberen het grootzeil te hijsen, maar er is nog te weinig wind. We genieten nog van een hele mooie zonsondergang. Langzamerhand komt er steeds meer wind en kan de genua uitgerold worden. Bij het wisselen van de wacht hijsen we het grootzeil maar het nadeel is dat het nu al donker is en het hijsen van de zeilen lastiger wordt, maar het lukt! De wind is ondertussen enorm aangetrokken en de golven hebben zich nog niet opgebouwd. De boot vliegt soepel door het water! Na verloop van tijd bouwen de golven steeds meer op en kan de stuurautomaat het niet meer aan. We besluiten twee reven in het grootzeil te leggen en lopen dan weer goed, alhoewel we erg liggen te rollen want de golven worden steeds hoger. Zo schommelen we door de nacht en is het een erg onrustige nacht. We hebben de windkracht 5 nu goed te pakken en dat is in de Golf van Biskaje geen pretje. In de golf van Biskaje komen de golven van de oceaan en stuiten dan op het continentale plat dat een stuk hoger gelegen is waardoor er hoge golven ontstaan met vreemde patronen, die niet hetzelfde zijn als de wind.

De kust van Spanje is in zicht.

Gelukkig neemt in de loop van de volgende dag de wind en de golven af zodat het iets comfortabeler wordt. We komen langzamerhand in de buurt van Spanje en er varen veel vissersscheepjes om ons heen. Op een gegeven moment ligt er vlak één voor ons, die we niet gezien hebben want blijkbaar heeft hij onder de genua gezeten en we hebben hem ook niet op de kaartplotter kunnen zien. We kunnen nog snel uitwijken. Rond het middaguur krijgen we land in zicht en zien de contouren van de kust. Het is een hoge kust maar aangezien het nogal nevelig is duurt het uren voordat we de kust beter kunnen zien. We hijsen het gastenvlaggetje en gaan aan de borrel want de oversteek moet natuurlijk gevierd worden. We varen daarna nog uren langs de kust en leggen om half negen ´s avonds aan in de haven van Coruña. Doodmoe maar voldaan zoeken we een restaurant op en eten uiteindelijk iets in de Koninklijke Jachtclub van Coruña. Het is toch maar weer gelukt!!

Tall ship rally 2012

Coruña

De eerste dag in Coruña zijn we echt aan het bijkomen. We slapen lekker lang uit, maken de boot schoon, wassen, doen school en de jongens krijgen hun tweede surfles. We hebben een mooi plekje aan het einde van de steiger dus Raoul heeft de surfplank vastgebonden met een touw en laat ze zo oefenen. Het gaat bijzonder goed en ze zijn al in staat om het zeil vast te houden en te wat heen en weer te surfen. Ongelooflijk!  We hebben kennis gemaakt met een ander Nederlands gezin wat ook deze reis doet en twee kinderen hebben. Na het surfen borrelen we wat bij ons aan boord en maken kennis. De kinderen vinden het inderdaad erg gezellig en wij ook. Het andere Nederlandse stel is dit jaar naar de Vertrekkersdag 2012 geweest en weten dat er zo´n 13 gezinnen met kinderen zijn die dit jaar een rondje om de Atlantische Oceaan varen dus waarschijnlijk kunnen de kinderen nog wel meer vriendjes maken onderweg.

Luuk aan het surfen in de haven

De volgende dag verkennen we Coruña. Het oude gedeelte is erg mooi met nauwe straatjes en oude gebouwen. Een echt typisch Spaans stadje! Het nieuwere gedeelte is veel levendiger met het plaza mayor waar het gemeentehuis staat. Op dat moment komt er net een rally van oude auto´s binnen op het plein, dus Raoul en de jongens staan te smullen. Ook begint vandaag de tallship parade in de oude haven en we bekijken alle schepen. Wat een mazzel dat we dit ook nog even meepakken. Er is dus van alles te doen in Coruña een levendige stad met een echte zeiltraditie! We doen boodschappen en slaan veel voorraden in want morgen willen we verder varen en de Spaanse Ria´s gaan ontdekken. De ria´s zijn een soort diepe inhammen oftewel Spaansje fjorden waar je voor anker kunt. We hebben gehoord dat het heel mooi moet zijn. ´s Middags komt er nog een Nederlandse boot binnen met 3 kleinere kinderen (meisjes) dus we moeten even kijken of dat gaat klikken. ´s Avonds eten we aan boord en volgen de finale wedstrijd van de Nederlandse hockeydames via het internet. Geweldig dat ze goud gewonnen hebben op de Olympische Spelen in Londen!

Sunset at the Gulf of Biscay 

Sjoerd is hanging over board.



Raising the Spanish flag.

Sjoerd is surfing away!



Old city centre.

Tall ship Mexico.