Flying Circus bij de Islas de Cies

Rias Bajas

Ria de Murros

Finisterre, het einde van de wereld!

Als we zaterdagochtend om 7 uur wakker worden waait het nog steeds hard.  We draaien ons nog maar eens een keer om en besluiten om nog maar even te wachten met het vertrek. Rond 9 uur horen we steeds meer motoren aangaan en veel zeilboten vertrekken. Lijkt het nu of is de wind nu inderdaad minder geworden?? In ieder geval  is het heel aanstekelijk dat er zoveel boten vertrekken en binnen een kwartier gooien we de trossen los en varen we de haven uit. Buiten blijkt het qua wind mee te vallen en we pruttelen de baai uit. Als we de zee verder op varen blijkt het toch goed te waaien en we besluiten het zeil te hijsen en er twee reven in te zetten. De genua rollen we wat in zodat we minder voorzeil hebben. We varen aan de wind en de kaap Finisterre is niet bezeild. De boot ligt wederom erg scheef en de bediening van de stuurautomaat heeft kuren. We kunnen alleen sturen met de afstandsbediening. Het is een grijze dag en als het ook nog eens begint te regenen is de stemming aan boord helemaal tot het dieptepunt gezakt. We houden tijdens de tocht de motor aan zodat we door de golven heen geduwd worden, want hoe dan ook we willen de kaap zo snel mogelijk ronden. De kinderen  zijn een beetje zeeziek en we zetten de luistercd´s op zodat ze lekker in de kajuit op de bank kunnen liggen en naar de verhalen kunnen luisteren. De windkracht is wederom een goede 5 met uithalen naar 6. Na de middag ronden we de kaap en kunnen we een iets andere koers varen waardoor we iets comfortabeler op de golven liggen. Gek genoeg neemt de wind steeds verder af en aan het einde van de middag is er zelf helemaal geen wind meer en varen we op de motor zonder zeil de eerste ria baja binnen. Het zonnetje breekt door dus de verhalen kloppen dat je het gevoel hebt  dat je in een mediteraans klimaat bent binnen gevaren als je de zuidelijke rias invaart.  We ankeren de boot voor het plaatsje Murros. ´s Avonds gaan we naar de kant en blijkt het kermis te zijn. De jongens genieten van de kermisattracties en Raoul ziet bij één van de winkels een transformator liggen. Dat een goede vervanging kunnen zijn voor degene die kapot is. Alle ellende van de dag is dan ook gauw vergeten!

Murros in de wolken.

De volgende ochtend is het grijs en regent het. Het is zondag dus we slapen lekker uit en de jongens doen vandaag gewoon school want ja wat moet je anders doen met dit weer. Voor Raoul is het wederom een uitgelezen kans om te klussen. Hij klust nog verder aan de radio maar helaas lukt het nog niet om de error eruit te krijgen.  ´s Middags verkennen we het plaatsje Murros nog wat uitgebreider. We nemen de i-pad mee want we hebben de vorige keer een internet café ontdekt. Als we naar de kant varen met de dinghy lijkt het wel alsof we in het tropisch regenwoud zitten. Er is een hele lage bewolking en het is toch warm! Het dorpje blijkt een heel oud centrum te hebben met kleine straatjes . In ieder geval  heerst er een leuke sfeer en is het gezellig druk. Als we terug naar de boot varen gaan we bij één van de Nederlandse boten die in de baai ligt kennismaken. Ze blijken bezoek het hebben van een ander Nederlands stel maar stellen ons bezoek zeker op prijs. Al met al wordt het een gezellige middag en het blijkt dat één stel oude bestuursgenoten van de studentenvereniging SSR zijn waar Raoul ook lid van is geweest en in het bestuur er van heeft gezeten. Wederom blijkt de wereld heel klein te zijn!

Luuk stuurt ons door het Sagres Kanaal.

Ria de Arousa

Samen op de surfboard.

Maandagochtend worden we wakker met een zonnetje en varen op de motor de baai uit. Vandaag willen we naar Ria de Arousa varen wat iets zuidelijker ligt en zo´n 35 mijl varen is. Er is niet veel wind en tot drie keer toe zetten we de genaker en halen we hem er weer af. Aangezien het toch licht weer is willen we de kortste route varen en gaan we tussen een aantal rotseilanden door. Het kanaal Sagres is erg nauw met z´n 10 meter breed, maar met behulp van de kaartenplotter en iemand op de uitkijk varen we er naadloos doorheen. Het is een prachtig gebied waar we vandaag doorheen varen met vele rotspartijen in het water en overal kleine zandstrandjes. Eenmaal in de Ria Arousa aangekomen zijn er bijna geen golven meer want die worden door de eilanden voor de kust geblokt. Voor ons gevoel varen we nu op een meer, wat een genot! Voor ons kan de dag niet stuk zeker niet als we voor een mooie baai met zandstrand het anker uitgooien. Dit is wat we ons altijd van deze reis hadden voorgesteld: zon, zee, strand en een  lekker windje. De surfplank wordt weer opgetuigd en de jongens surfen om de beurt rond de boot.  Ze kunnen nu al redelijk weer terug surfen naar de plek waar ze begonnen zijn dus ze maken vorderingen. We gaan met de bijboot naar de kant en gaan heerlijk naar het strand. Natuurlijk gaat de surfplank mee en zelf sta ik voor het eerst weer eens op de plank. Wat een goddelijke dag! ´s Avonds eten we laat buiten in de kuip en genieten van de lichtjes in de baai!

Mooie kust met zandstranden.

Als we opstaan is het mistig in de baai vanwege alle vochtigheid. We besluiten nog even wachten met het vertrekken en ik doe eerst school met de kinderen. Raoul doet nog wat boodschappen in het dorp en vindt een stekker waar we de computer op onze satelliet telefoon kunnen aansluiten waardoor we op zee weerskaarten kunnen ontvangen. Rond het middag uur is het opgeklaard en het zonnetje schijn weer volop. We willen vandaag maar een klein stukje varen naar een ander mooi zandstrandje. We varen de ria Arousa weer uit en genieten van de mooie omgeving met eilanden en zandstrandjes. We zijn te lui om de zeilen te hijsen en varen alleen met de genua. Het is prachtig weer en een mooi windje. We zetten de muziek buiten aan en genieten wederom.  We varen om de kaap en ankeren voor een mooie baai met een prachtig zandstrand. De dag voorloopt daarna net zoals gisteren, surfen, strandje, borrelen en eten. De jongens vinden dit  twee hele mooie dagen van de reis! ´s Avonds willen nog even naar de kant om koffie te drinken bij de zeilvereniging. Helaas start de motor van de bijboot niet. Raoul maakt de motor open maar kan niets vinden en na veel pijn en moeite start de motor. We besluiten alsnog naar de zeilclub te gaan. Helaas kunnen we bij de zeilclub niet op het internet en als het harder gaat waaien besluiten we terug te gaan naar de boot. De motor gaat na veel moeite pas aan. Als we halverwege zijn verliest Raoul zijn pet en gaan we terug om de pet op te vissen en de motor slaat af. We krijgen de motor niet meer aan en besluiten te peddelen. Dit valt niet mee want er staat een harde wind en we moeten ertegen in. Gelukkig ziet de achterbuurman (van een catamaran) dat we problemen hebben en komt ons helpen. Hij sleept ons met de dinghy terug naar onze boot. Wat een geluk!!

Ria Pontevedra

Volvo Ocean boot.

De volgende ochtend besluiten we naar de laatste Ria Pontevedra te gaan. Het is maar een paar uurtjes varen dus wederom varen we alleen op de genua  en doen rustig aan. Hoe verder zuidwaarts we komen hoe drukker de ria´s worden met zeilbootjes en bebouwing. In Sanxenxo besluiten we de haven in te gaan omdat op het anker met een motor van de bijboot die het niet goed doet vinden we niets. We denken dat het te maken heeft met vuile benzine die in de tank zit dus we hebben nieuwe benzine nodig.  Het blijkt een peperdure haven te zijn en later komen we erachter dat het de thuishaven is van de Volvo Ocean boot Telefonica. De haven mag dan wel duur zijn maar de voorzieningen zijn mager zo zijn er ook geen wasmachines. Een goed moment om onze eigen wasmachine uit te proberen en het blijkt prima te werken! Luuk surft nog wat in het rond en we halen nieuw benzine voor de motor van de dinghy, die het erna weer redelijk goed doet.  Er ligt nog een Nederlandse boot aan de steiger en we nodigen ze uit voor een borrel. Zo leren we steeds meer mensen kennen. Later op de middag zien we de Telefonica binnenkomen en de oude boot die ze een aantal jaren geleden gebruikt hebben ligt bij ons aan de steiger. De bemanning van de Telefonica is later op deze boot bezig om hem gebruiksklaar te maken en ik trek de stoute schoenen aan om te vragen of we de boot mogen bekijken en jawel. Raoul staat te smullen en de jongens kijken hun ogen uit. Het is bijzonder om te zien hoe kaal de boot van binnen is en onder welke omstandigheden de bemanning moet leven!

Islas de Cies.

Donderdagochtend varen we al vroeg uit want we willen vandaag naar Baiona varen en een tussenstop maken op Islas de Cies. Islas de Cies is een natuurreservaat met prachtige stranden en je hebt er een vergunning voor nodig om er te varen en te ankeren. De vergunning heb ik per internet aangevraagd maar geen antwoord gekregen. We besluiten om er gewoon maar heen te varen en we zien het wel. Als we gecontroleerd worden kunnen we altijd nog zeggen dat we in ieder geval de moeite gedaan hebben. Er staat totaal geen wind en we varen er op de motor naartoe en ankeren na twee uur aan het grootste zandstrand. Het is er inderdaad prachtig maar als we zien dat er om het kwartier een ferry honderden mensen op het eiland aflevert voelen wij ons niet meer schuldig dat we geen vergunning hebben! We maken een wandeling op het eiland en zien allerlei soorten vissen en krabben in de poeltjes. Nadat we het eiland verkent hebben gaan we weer terug naar de boot en varen verder naar Baiona. Aangezien ze vannacht harde zuidwesten wind voorspeld hebben besluiten we om de haven in te gaan want we hebben gezien in de pilot dat de havens wifi hebben dus eindelijk de kans om het blog weer eens bij te werken.  We blijven waarschijnlijk een paar dagen in Bayona en maken varen daarna als er een goed moment is door naar Porto. Bayona is dan ook gelijk de laatste haven die we in Spanje op het vasteland aandoen! Op naar Portugal!

Little beaches and islands of the coast.

 

Cape of Murros.

Our car for the moment: the dinghy.



The boys love to sit in the dinghy.

Leaving Ria Arousa

Boys in their new shirts.

Volvo Ocean boot.

Inside of the Volvo Ocean boat

New generation sailors.

                                                                            

Anchoring at the Islas the Cies.