Laurierbos van het Garajonay N.P. |
Op naar Gomera.
Vrijdagochtend is het grijs en het regent. Toch besluiten we
om te gaan varen want als we blijven liggen gaan we toch de hele dag maar een
beetje rondhangen. In de stromende regen lopen we naar de Maritieme Politie om
een stempel te krijgen dat we ons uitklaren uit Spanje, Santa Cruz is namelijk
de laatste haven waar we zo’n stempel kunnen krijgen en de uitklaringspapieren
zullen we waarschijnlijk moeten laten zien in Kaap Verdië. We halen alle
zeilkleding uit de kast die we al in geen maanden aangehad hebben en vertrekken
in de regen. Er staat niet of nauwelijks wind dus we motoren langs het eiland Tenerife
en zitten onder de buiskap om niet nat te worden. Toch raar om nu het eiland
van zee te bekijken want we hebben hier de afgelopen weken toch aardig wat
keren langsgereden met de auto. Halverwege de middag wordt het droog en kunnen
we de genua ook bijzetten. Het blijft een grijze dag en als we om half 5 de haven
van San Miguel, in het zuiden van
Tenerife, aanleggen begint het weer te regenen.
Op een gegeven moment begint het enorm te waaien en vliegen de stoelen
door de bar van de haven. Daarna begint
het weer enorm te regenen en houdt het de hele avond ook niet meer op.
Aankomst in San Sebastian onze laatste haven. |
Gelukkig is het de volgende dag mooi weer en genieten we
weer heerlijk van het zonnetje. We varen de haven van San Miguel uit en al gauw
zien we la Gomera liggen. Als we tussen de eilanden oversteken begint het enorm
hard te waaien en zetten we twee reven in het grootzeil. Het kanaal tussen
Gomera en Tenerife staat erom bekend dat de wind daar accelereert dus we staan
er niet van te kijken. De overtocht gaat dan ook erg snel want het is maar
minder dan twintig mijl varen. Eenmaal in de haven krijgen we een plaats aan
wat later bijna een Nederlandse steiger wordt. We maken kennis met een nieuwe
Nederlandse boot de Ile du Nord met twee kleine kinderen. Ook zien we de Annalena
liggen en we hebben via de e-mail gelezen dat de Mero er ook aan komt. De Mero
heeft ons op zee al opgeroepen maar onze marifoon blijkt het niet goed te doen
en voor onze handheld marifoon zijn ze nog te ver weg. We besluiten om alle
Nederlandse boten uit te nodigen voor een borrel bij ons aan boord, zodat we
met iedereen kunnen bijkletsen. Het is ontzettend gezellig om iedereen weer te
zien en uiteindelijk zitten we met vijf boten te borrelen. Voor de kinderen is
het ook erg leuk om weer eens met andere kinderen te spelen dus iedereen is
happy! Uiteindelijk blijft de Mero nog gezellig eten maar ja we hebben elkaar
ook al sinds Portugal niet meer gezien dus we hebben genoeg te vertellen.
Kerk la Asuncion. |
We hebben een heerlijke rustige start op zondag. Raoul en ik
verkennen het dorp terwijl de jongens op
de boot blijven spelen met Mats de buurjongen van de Mero. San Sebastian de Gomeria is de hoofdstad van
het eiland maar eigenlijk is het een dorp. Er wonen maar 22.000 mensen op het
eiland waarvan 10.000 in San Sebastian. Het is heerlijk dat we zo de haven
uit kunnen lopen en binnen 10 minuten
bij een winkel zijn. Wat een luxe want in Santa Cruz deden we er zeker een half
uur over! Er heerst in het dorp een gemoedelijke sfeer maar het lijkt er op dat
we er wel alles kunnen krijgen. Het
grappige is dat we ook hier weer allerlei sporen van Christoffel Columbus zien. Zo staat er een
huis waarin hij gelogeerd zou hebben voordat hij de oceaan over stak en een
kerk waar hij de mis zou hebben bijgewoond. Zo worden we onze hele reis aan
Christoffel Columbus herinnert. ’s Middag borrelen we bij de Mero en blijven
gezellig eten.
Het zwembad van de parador. |
Maandag start de week weer gewoon en wordt er school gedaan.
Raoul doet nog wat klusjes en wordt door de buurman de mast in gehesen omdat
hij de verstagingen graag wil controleren en de antenne van de marifoon. De
verstaging en de antenne van de marifoon zien er nog goed uit. Voor ons is het
voorlopig nog onduidelijk waarom de marifoon het niet goed doet. Het apparaat
ontvangt wel van dichtbij maar niet van een lange afstand??? De jongens krijgen
een ventilator in hun hut zodat het voortaan iets koeler is. ’s Middags gaan we
met de Mero heerlijk zwemmen in een parador. De parador ligt op de rots naast
onze haven en we hebben een mooi uitzicht op de haven. De parador is prachtig
ingericht en erg luxe. De jongens
genieten er enorm van om weer te kunnen zwemmen.
Het landschap van La Gomera. |
We hebben vandaag een auto gehuurd dus we doen even kort
school. Gomera is maar een klein eiland en zo’n 24 km breed. Als we noordwaarts
rijden zitten voor het grootste gedeelte in de wolken en het begint enorm te plenzen.
Gelukkig kunnen we het visitors centrum van het nationale park bezoeken zodat
we lekker droog zijn. Gomera blijkt een enorme grote vulkaanberg te zijn met
verschillende valleien en met middenin het nationale park Garajonay. Het park
ligt vaak in de mist en kent een hoge luchtvochtigheid waardoor het park erg
groen is met veel bomen. Het Laurierbos van el Cedro schijnt erg mooi te zijn
dus daar gaan we naar toe. Er zijn in la Gomera nauwelijks rechte wegen dus ik
word bijna wagenziek van alle bochten. Het is een hele mooie tocht door het bos
maar bij de uitzichtpunten zien we niets vanwege de mist. Eenmaal bij het
laurierbos aangekomen zien we een wandelroute en besluiten, die een deel te
lopen. We lopen dwars door het laurierbos en komen uit bij een beekje. Het is
er prachtig en het lijkt wel alsof we door de regenwouden lopen. Alle bomen
zijn begroeid met mos en het lijkt wel alsof er een soort lianen groeien. Uniek
gewoon!! Als we weer terug bij de auto zijn begint langzamerhand de zon weer te
schijnen en zien we pas hoe mooi de omgeving is. Bij een uitzichtpunt zie je
duidelijk de diepe valleien en hoe de mensen de valleien hebben bewerkt en er
allerlei terrassen in gemaakt hebben. We rijden naar de kust naar het
badplaatsje Santiago. Het woord badplaats is erg groot want er is nauwelijks
een strand alleen maar wat kiezels. Het is een leuk plaatsje aan zee en met een
haven maar wel zo ontzettend rustig!! Aan het einde van de dag rijden we terug
naar San Sebastian en doen we boodschappen. In de straat van de supermarkt
vinden we een kapper dus alle mannen worden goed kort geknipt.
Jarige jet. |
Woensdag is de grote dag want dan ben ik jarig. De mannen
versieren de kajuit en als cadeau krijg ik een mooi buitenlamp en waterkoker.
De verjaardagstaart is heerlijk en komt helemaal uit Tenerife. De jongens vinden dat er vandaag geen school
gedaan hoeft te worden want de juf is jarig. Ik kan ze geen ongelijk geven en
we maken er een ontspannen dag en de enige opdracht die ik ze geef is om een
poster voor de jarige te maken als schooltaak. ’s Middags doen we boodschappen want we hebben bijna
alle Nederlandse boten in de haven uitgenodigd om te komen bbq’en dus er moet
nog het nodige worden voorbereid. De hele dag straalt de zon maar als de gasten
zo rond vijf uur komen begint het hard te regenen. Koen biedt aan om zijn
zonnetent te gebruiken als regenscherm zodat we uiteindelijk de hele kuip dicht
krijgen en iedereen droog zit. Uiteindelijk hebben we zo’n veertien volwassenen
en 8 kinderen aan boord dus Raoul staat volle bak te bbq’en op het voordek en
ik manoeuvreer tussen de gasten met de
benodigde drankjes en etenswaren. Het is reuze gezellig en ik voel me dan ook
echt jarig. Zeker als na de bbq de verjaardagstaart opnieuw wordt aangestoken
en er gezongen wordt.
Helemaal jarig! |
De volgende dag is het wel even puinruimen aan boord maar we
kijken allemaal terug op een onvergetelijk feest. De school begint daardoor
vandaag wat later! We bekijken de weersverwachtingen en besluiten de volgende
dag te vertrekken. Het wordt waarschijnlijk een sportieve overtocht want er
staat redelijk wat wind maar als het goed is moet het wel te doen zijn. We
maken de boot van binnen en van buiten goed schoon en doen de laatste
boodschappen. ’s Middags gaan we met de jongens nog even naar het want zodat ze
nog even heerlijk kunnen spelen. ’s Avonds eten we de laatste resten van de bbq
op met de Mero en maken nog kennis met een nieuwe boot met kinderen die vandaag
zijn aangekomen. We krijgen nog een mooie Nederlandse vlag van Bertie van de
Blues, die ze zelf genaaid heeft als verjaardagscadeau, want onze oude was
helemaal gerafeld. Nog snel even een laatste borrel halen bij de Annalena en
dan moet het morgen maar gaan gebeuren als er geen onverwacht
weersomstandigheden optreden. Morgen bekijken we de laatste keer de
weersberichten, kopen nog wat verse groente en fruit en zullen dan rond de
middag vertrekken. Het is 800 mijl varen
naar Mindelo op de Kaap Verdische eilanden dus als het goed is zouden we er
ongeveer volgende week vrijdag kunnen zijn.
Colourful San Sebastian de la Gomera. |
On our way
to Gomera
On Friday
it’s raining and it is a grey morning. We still decide to leave because
otherwise we will do nothing on such a rainy day neither. While it is pouring down
we walk to the Maritime Police to get a stamp of our departure from Spain. We
need such a stamp when we arrive in the Cape Verde. We get our sailing clothes
out of our ward robes which we didn’t use in the last couple of months. There
is hardly any wind outside the harbour so we motor along the coast and in the
rain! During the day it stops raining and we are able to put the genoa up. At
half past four we enter San Miguel at the southern coast of the Tenerife. It
starts raining again and ten minutes later it is blowing 40 knots and we are
happy to be in the harbour!
Harbour of San Sebastian de la Gomera. |
The next
day is again a nice sunny day and if we leave the harbour of San Miguel we can
already see Gomera. It is really blowing hard between the islands and we have
to put up two reefs in the main sail. We are not really surprised because the
channel between Tenerife and Gomera is known to be one of the acceleration
zones. The crossing is really quick because it is just 20 miles. In the harbour
we get a nice spot on almost a Dutch pontoon. We meet a new Dutch boot the Ille
du Nord with two little kids. Also the Annalena is on our pontoon and we know
the Mero is coming because we had e-mail contact and they tried to contact us
on the VHF, but we are having problems with our VHF and they are too far away
for our handheld VHF. We decide to arrange a Dutch drink on our boat, so we can
meet up with everybody. In the end we end up with five boats on board and the
kids are happy to play with other kids again. The Mero is staying for dinner
because we haven’t seen each other since Portugal!!
Little cobbled street. |
We have a
nice and relaxing start on Sunday. Raoul and I discover the village while the
boys stay on board to play with Mats the neighbour of the Mero. San Sebastian
de Gomera is the capital of the island but it is actually a village. There are
22.000 inhabitants on the island and 10.000 of them live in San Sebastian.
There is a nice and friendly atmosphere in the village. It is funny but again
we see a lot of traces of Columbus , the house where he slept before his voyage
and the church where he went to mass. During our trip we are all the time
reminded of Columbus!! In the afternoon we are invited on board of the Mero and
they stay over for dinner.
Monday
morning, another start of the week and time for school again. Raoul is doing
some jobs and is being pulled up in the mast by our neighbour because Raoul
would like to check the stays and the antenna of the VHF. The stays and the
antenna looks good so it is unclear why the VHF is not working properly. We are
able to receive from a small distance but not from far away?? The boys are
getting a little ventilator in their cabin so they can cool their cabin a bit
more. In the afternoon we walk up to a
parador where we are can swim in the swimming pool. The parador is located on a
rock next to our harbour and we have a nice view of the harbour. The parador is
beautiful decorated and very luxurious. The boys are enjoying the swim a lot.
Beautiful drive through the Laurel forrest. |
Stream in the Laurel Forrest. |
The kids are having their own party. |
The next
day there is quite some clean-up to be done but we are looking back at a great
party. Today we just start a bit later with school. We have a look at the
weather forecast and there is quite some wind on the way to the Cape Verdes so
it will be a sporty trip this time but we should be able to handle this and
decide to leave tomorrow. Therefore we clean the boat from the outside and inside and
do the last grocery shopping. In the afternoon we go with the kids to the beach
so they can enjoy one more time the beach and the waves. We are having dinner
with our neighbours and finishing the left-overs from the bbq. We also meet a
new Dutch boat on board of our neighbours. They have arrived today from
Tenerife and are sailing around with three kids. Unbelievable how many Dutch
people we are meeting on our trip! We quickly have a last drink with Gerard and
Rommy of the Annalena and we are getting a new Dutch Flag from Bertie of the
Blues which she has sewed herself, because our old one was half gone.
Tomorrow we
will check the weather forecast one more time and if it looks ok we will leave
in the beginning of the afternoon. It is a trip of 800 miles to Mindelo on the
Cape Verdes so we should arrive there next week Friday.
Hoi Irma (en familie natuurlijk)
BeantwoordenVerwijderenLeuk om te lezen dat alles zo voorspoedig verloopt en dat iedereen het naar z'n zin lijkt te hebben!!
Missen jullie Duitsland nog niet?
Hoi Nathalie,
VerwijderenHoe staat het leven in Australie? Al helemaal je draai gevonden? We missen voorlopig Duitsland nog niet maar dat komt waarschijnlijk omdat we nu zo ontzettend veel meemaken!
Groetjes Irma