Happy Christmas!

Suriname deel 2

Zaterdagochtend ontbijten we in het huisje van Guido en Paulette en besluiten nog een laatste excursie te maken naar het Fort Nieuw Amsterdam. Helaas is Guido niet helemaal lekker en blijft hij thuis. Wij gaan met de kinderen op pad en steken bij Paramaribo de Suriname Rivier over en rijden over de hoge Suriname brug. Je komt dan in het gebied van Commewijne waar vroeger veel plantages lagen. De meeste plantages zijn momenteel niet meer in gebruik en veelal is de grond opgedeeld en verkocht aan particulieren. Op de kruising van de Suriname Rivier en de Commewijne Rivier hebben de Nederlanders in 1782 een stenen fort gebouwd om de plantages te kunnen beschermen voor aanvallen vanaf zee. Het fort is nu omgebouwd tot een museum en voor bezoekers te bezichtigen. Tot 1982 diende het fort als gevangenis voor Paramaribo. Het is erg leuk om een stukje Nederlandse geschiedenis te bekijken en te zien hoe lastig het voor de Nederlanders was om een fort en alle voorzieningen te bouwen in een tropische omgeving. Vanaf het fort heb je een prachtig uitzicht over de Suriname en Commewijne Rivier. Na dit culturele uitje is het weer tijd voor ontspanning. We rijden terug naar het huisje en we brengen de  verdere dag op het resort door.

Fort Nieuw Amsterdam

De volgende dag maken we er een echte rustdag van. We rommelen allemaal wat aan en zien Gerard en Rommy van de Annalena de haven binnen varen. Ze zijn net aangekomen van de oversteek en het is erg leuk om hun weer te zien en alle verhalen te horen. Ondertussen lopen er nog drie boten de haven binnen en is de haven bijna vol. In de loop van de middag rijden we naar Domburg. Op zondagmiddag komt de hele gemeenschap naar Domburg, er vindt een voetbalwedstrijd plaats en vele families komen naar het pleintje om te eten. Gelukkig is het internetcafé aan het pleintje dit keer wel open dus kan ik gelijk de twee verhalen die ik al klaar had op het weblog zetten. We brengen de rest van de middag op het pleintje door en eten wat bij de stalletjes die nu allemaal open zijn. We vinden zelfs een stalletje waar ze patat, kip nuggets en kroket hebben. Ondertussen wordt Hilde´s haar gevlochten, wat uiteindelijk uren blijkt te duren.

 

Hilde's haar wordt ingevlochten.

Maandag is het de laatste dag dat we de auto hebben en we bereiden ons vertrek alvast voor. Zo moeten we in Paramaribo naar de Vreemdelingendienst om een stempel in ons paspoort te krijgen zodat we het land weer verlaten. Onderweg naar Paramaribo is het ontzettend druk op de weg en het lijkt wel of alle Surinamers Paramaribo in willen om de laatste Kerst inkopen te doen. We staan dan ook geruime tijd in de file! Gelukkig zijn we wel op tijd bij de Vreemdelingendienst voor de stempels. Daarna rijden we door naar Choi´s, een soort Albert Heijn. We hebben dan al wel de basisinkopen gedaan maar we gaan nu voor de lekkere dingen. Het lijkt wel alsof we door een snoepjeswinkel heenlopen, want alle Nederlandse producten zijn er te verkrijgen en lopen we de winkel uit met ontbijtkoek, drop, stroopwafels, jodenkoeken, dubbelfris, kipkerrie salade, worsten etc. Op weg naar de Choi´s hadden we een lunchcafé gezien dat er erg Nederlands uitziet en jawel ze hebben er wentelteefjes voor de kinderen en allerlei lekkere broodjes voor ons. Ze hebben zelfs internet dus onze dag kan niet meer stuk!!! Na een heerlijke lunch rijden we naar de autoverhuurder en leveren onze auto in. We worden een taxi opgehaald en teruggebracht naar het resort, waar we ons nog eens laten verwennen door de kok van het restaurant.

 

Kerstcadeautjes onder de boom.

Kerstdag op Waterland voelt vreemd aan want normaalgesproken is het koud, zitten we binnen en hebben we de familie om ons heen. Nu zitten we ver weg, is het tropisch en brengen we de dag met vrienden door. We beginnen met een heerlijk kerstontbijt in het restaurant. Na het ontbijt mogen de kinderen de cadeautjes onder onze kleine kerstboom openmaken. We hangen wat rond in de haven en borrelen op de Modesty. Jack van de Modesty stelt voor om zijn dinghy op te blazen en de kinderen te vermaken met een opblaaskussen waarop de kinderen achter de dinghy kunnen hangen. Natuurlijk vinden de kinderen dit prachtig en brengen zo een paar uur op het water door. ´s Avonds hebben we een Kerstavond in het restaurant waar de kok van het restaurant een heerlijk Kerstbuffet gemaakt heeft. We zitten met alle zeilers aan één tafel en hebben een reuze gezellige kerstavond. De avond is compleet als Gerard verkleed als Kerstman binnenkomst en alle kinderen trakteert op een zak met snoep. Paulette heeft nog teksten van Kerstliedjes meegenomen en we zingen allemaal uit volle borst ´Jingle Bells´. We maken het uiteindelijk niet al laat want de volgende dag vertrekken we.

Tweede Kerstdag is voor ons weer een gewone dag en we vertrekken om kwart voor negen en worden uitgezwaaid door de andere boten. We hebben een heerlijke tijd gehad in Suriname maar hebben toch ook wel weer erg veel zin Tobago. In totaal moeten we 500 mijl varen en we verwachten er zo´n vier dagen over te doen. We hebben het tij mee en kolken de rivier af. Bij het einde van de riviermonding blijkt het aardig te waaien en we zetten de genua en grootzeil bij met tweede rif. Rond een uur of één varen we de zee op en blijkt het nog harder te waaien. We halen het grootzeil eraf en varen zo door. Voor de kust  blijft het heel lang ondiep waardoor er korte, agressieve golven ontstaan en het erg oncomfortabel wordt aan boord. De kinderen slapen de hele middag en wij voelen onszelf ook niet erg goed. We eten in etappes bamisoep maar bijna niemand lukt het om zijn kommetje leeg te eten. We verdelen de wacht voor de nacht onder ons vieren waardoor we allemaal twee uur wacht lopen en daarna  vier tot zes uur kunnen slapen. Voor ons is dit dus erg luxueus! De hele nacht blijft het hard waaien zo´n windkracht 4 tot 5 en de golven worden wel wat langer maar blijven agressief.  Wel hebben we de stroom goed mee en varen gemiddeld 8,5 knoop wat erg hard is voor ons doen. We schieten dus dan ook aardig op. De tweede dag zijn we allemaal een beetje beter ingeslingerd maar ideaal is het niet, zo is Hilde zeeziek maar houdt zich erg kranig, Jolien vindt de golven wat hoog en zelf ik voel me af en toe ook zeeziek en moet ook overgeven. Gedurende de dag wordt het iets rustiger waardoor we ons allemaal iets beter voelen en  gewoon kunnen eten, drinken en slapen. Tijdens de tweede nacht krijgen we nog meer stroom mee en varen we zelfs gemiddeld 9 knopen, dit is voor ons een unicum en we beginnen er dan ook in te geloven dat we het in drie dagen kunnen varen. Als we de derde ochtend op het log kijken dan moeten we nog maar 100 mijl varen. We besluiten om het grootzeil bij te zetten en nog meer vaart te maken zodat we aan het begin van de avond aan te komen. De boot spuit door het water en we krijgen redelijk veel water over de boot heen, een ´actief´ zeildagje. Uiteindelijk komen we tien uur ´s avonds in Tobago aan en hebben we een record gehaald, we hebben in 2,5 dag 500 mijl gevaren!!!  Het is dan ook heerlijk als we het anker uitgooien bij de andere boten in de baai en de boot heerlijk rustig ligt! We slapen allemaal goed en zijn blij om in Charlotteville, Tobago te zijn!!

De hele bemanning van de Flying Circus wenst u een gelukkig nieuw jaar!!

Surinam River

Fort Nieuw Amsterdam.

At the terrace of the house.

 

Sunday afternoon at Domburg at the Surinam River.

Kids having fun at the Surinam River.

Drinks at our neigbour the Modesty.

Santa Claus

Guido.