Boiling Lake

Dominica

Het is feest in Dominica en de Calypso (Caribisch muziekfestival) heeft de hele nacht geduurd tot 7 uur ’s ochtends!  Af en toe hadden we het gevoel alsof de boxen langs het strand stonden want het was een enorme herrie. Als we om negen uur klaar zitten om opgehaald te worden voor de tour blijkt het voor niets. Rond half tien roepen een aantal andere boten, die ook meegaan met de tour,  Pancho op en komt er actie. Uiteindelijk worden we om 10 uur afgehaald en blijkt dat Pancho zich verslapen heeft want hij was tot laat aan het feesten!! We rijden eerst via het centrum van Dominica, daarna langs de oostkust en genieten van de prachtige natuur. Het eiland is bijzonder groen en we passeren vele rivieren. Volgens de chauffeur zijn er zo’n 360 rivieren voor bijna elke dag één. Rond twaalven komen we in Victoria Falls aan en beginnen aan de wandeling naar de watervallen. De natuur is adembenemend mooi want we wandelen door een prachtig regenwoud en overal zijn er mooie doorkijkjes langs de rivier. De gids vertelt ons dat we de rivier zeker 5 keer moeten oversteken voordat we bij de watervallen zijn. Al gauw wordt het duidelijk dat het geen eenvoudige wandeling is want we waden door rivieren tot over onze middel en klauteren over gladde stenen. Af en toe is het wel even spannend hoe we sommige hordes moeten nemen maar de gids laat ons zien wat we moeten doen en iedereen helpt elkaar. Het water van de rivier is lichtblauw, wittig door de zwavel, want het water van de rivier komt uit het boiling lake waar we later in de week naartoe gaan. Na anderhalf uur lopen komen we bij de Victoria Falls, de hoogste waterval van Dominica en het water komt met een enorm geweld naar beneden. Nadat we in het meer gezwommen hebben nemen we dezelfde weg weer terug. Na de vermoeiende maar bijzondere tocht lunchen we in een rastarestaurant, het eten wordt geserveerd in een kalebas en met een glas bier erbij is de vermoeidheid zo vergeten. Later in de middag rijden we via de zuidkust terug naar Roseau en hebben zo ook een groot deel van het eiland gezien.

Klauteren van rots naar rots en tot onze middel door de rivier.

Maandag is het carnaval en we hebben er allemaal zin in. Wel is het onduidelijk wanneer de parade is maar we lopen om tien uur op goed geluk de stad in. We zien nog weinig activiteit dus gaan we eerst naar de douane om de boot in te klaren. In Dominica hoef je de boot alleen maar in te klaren en als je binnen twee weken het land verlaat hoef je de boot ook niet meer uit te klaren. Ongelooflijk hoe gemakkelijk het allemaal geworden is. Als we rond elf uur de stad inlopen vinden we dat er een erg onaangename sfeer heerst. Er lopen vele dronken mensen rond en alleen maar opgeschoten jeugd. We besluiten dan maar om terug te gaan naar de boot. Na de lunch proberen we het nog een keer en is de stemming in de stad heel anders. Er lopen allemaal gezinnetjes rond, er is muziek en overal kan je wat te eten of te drinken kopen. Na wat navraag gedaan te hebben wanneer de parade begint krijgen we allemaal verschillende antwoorden. Af en toe komt er een kar door de straten met veel muziek maar er is geen sprake van een parade. Na een uur wachten geven we het op en gaan terug naar de boot. Een mevrouw vertelt ons dat morgen de echte parade met alles kostuums is maar wij hebben ondertussen genoeg van het carnaval dus wij gaan het niet meer meemaken!! Als we terug gaan naar de dinghy blijkt dat onze dinghy onder de steiger is geraakt en waarschijnlijk door een spijker lek geprikt. De dinghy is half leeggelopen maar Raoul kan er nog mee varen en brengt de jongens aan boord en pompt de dinghy op. Als ook ik aan boord ben krijgen we bezoek van Fred en Lydia van de Samantha, een Nederlandse boot die naast ons aan de mooring is komen te liggen. We laten de dinghy voor wat het is en nodigen Fred en Lydia voor een borrel uit. Aan de andere kant naast ons heeft Alan van de Cheal ondertussen zijn anker uitgegooid en ook hem nodigen we uit voor een borrel. Alan is een Ierse solozeiler en hebben we in Grenada ontmoet toen we met Graham en Joannie optrokken. Het is erg leuk om Alan weer te zien en zijn verhalen te horen. Uiteindelijk is het dus nog een hele gezellig middag geworden! Na het borrelen plakken we de dinghy en het blijkt dat het plaksel houdt dus dat probleem is ook weer opgelost. ’s Avonds peddelen we nog even naar de Samantha voor een kop koffie.

De enige leuke band met kostuums.

Dinsdag staat er een wandeltocht naar de boiling lake op het programma. We zitten om acht uur netjes klaar maar er komt wederom niemand opdagen. Om half negen besluit ik om met de kinderen school te gaan doen en het wandelplan te vergeten. Pancho komt zich om tien uur verontschuldigen maar daar kunnen we niets mee. We vinden uiteindelijk een andere gids en plannen de tour voor morgen. Rond de lunch gaan we naar met de bus naar champagne reef, een rif waar de zwavelbubbels uit de grond komen. Het idee is om er te gaan snorkelen om de bubbels te bekijken maar als we er aankomen blijkt er een enorme branding op het strand met stenen te staan. Alleen Raoul gaat erin maar hij haalt zijn voeten open. Als hij eruit komt blijken de bubbels ook niet zo spectaculair te zijn dus we hebben niet veel gemist. Vanuit de bar hebben we een mooi uitzicht over de baai en horen het geluid van de branding onder ons. Plotseling klimt er een leguaan bij ons op de balustrade, die doodleuk verder wandelt en daarna in de bomen verdwijnt. Terug bij de boot worden de waterski’s tevoorschijn gehaald en volop gewaterskied. Sjoerd maakt de gekste capriolen op twee ski’s en Luuk lukt het al om te mono skiën (waterskiën op één ski). ’s Avonds komen Fred en Lydia nog langs voor een kop koffie en om afscheid te nemen, want zij varen morgen verder naar Martinique.

Sjoerd op de waterski's

Woensdagochtend vroeg komt Sea Cat, waarmee we de tour geregeld hebben, langs om te kijken of we al klaar staan. Het lijkt wel alsof het dan toch gaat gebeuren!! Om acht uur varen we naar de afgesproken plek en worden we opgehaald met een busje en er blijken nog twee Duitsers mee te gaan. We worden aan het begin van de tocht afgezet en voorgesteld aan Kello de gids, die met ons meegaat. We lopen eerst anderhalf uur door een fantastisch regenwoud en Kello legt van alles uit over de planten en bomen. Er volgt een zeer steile klim naar de top van de berg, waar de bomen veranderen in laag struikgewas en waarvandaan we een prachtig uitzicht over de vallei hebben. We dalen af en komen in de desolation valley, waar zwavel en kokend water omhoog komt. De klei met zwavel schijnt er goed voor je huid te zijn en we proberen het uit op onze gezichten. Kello kookt voor ons een eitje in het kokende water en die energie kunnen we zeker nog gebruiken want we moeten kleine riviertjes oversteken en nogmaals klimmen voordat we bij boiling Lake zijn. Na drie en een half uur lopen zijn we er en kijken we vol verbazing naar het grote bubbelende zwavelmeer voor ons, het tweede grootste boiling lake van de wereld! Na een goede lunch gaan we weer terug en lopen dit keer bijna non stop door. Gelukkig zit er nu maar één lange klim in die we moeizaam opkomen want we zijn allemaal aardig moe. De jongens lijken nergens last van te hebben en zijn continu de hele groep vooruit. De rest van de tocht is grotendeels bergaf wat ons makkelijker afgaat. Aan het einde van de tocht kunnen we heerlijk bijkomen en zwemmen in de Titou Gorge, waar ook een scene van Pirates of the Caribbean is opgenomen. De Titou Gorge is een nauwe doorgang tussen rotsen en als we ertussendoor zwemmen komen we uit bij een waterval. Het water van de Gorge is erg koud maar gelukkig komt er uit de rotsen ook warm water van het boiling lake. Na de verfrissende duik worden we teruggebracht naar de boot. ´s Avonds hebben we genoeg om over na te praten en zijn er trots dat de jongens zo goed gelopen hebben. Voor ons is zeker deze wandeltocht één van de vele highlights van onze trip tot nu toe!



Desolation valley

Een masker van zwavelklei.

Een heerlijk gekookt eitje.

 

Ile de Saints

De volgende dag hebben we allemaal, behalve de jongens, spierpijn en vertrekken we naar Ile de Saints een drietal kleine eilanden die bij Frankrijk horen. Als we langs de kust van Dominica varen staat er weinig wind en kan ik mooi school doen met de kinderen. Als we eenmaal onder het eiland vandaan komen staat er wederom een goede wind en rollen we de genua uit. We hebben geen zin in een actieve zeildag want we zijn nog een beetje aan het bijkomen van de wandeltocht. We lopen alleen met de genua zo’n 6 knopen dus dat is goed genoeg. We komen rond half drie bij Ile de Saints aan een aantal kleine eilanden voor de kust van Guadelope. In de baai liggen 80 moorings en we kunnen gelukkig nog een vrije mooring vinden. We gaan met de dinghy naar de kant om ons in te klaren want we zijn nu weer op Frans grondgebied, wat ook wel weer te merken is want alles is weer netjes aangeharkt. Het blijkt dat we uiteindelijk in een internet café de boot kunnen inklaren, door zelf alle gegevens in de computer te stoppen en uit te printen. We vinden een Carrefour waar we weer alles kunnen krijgen dus we doen weer goed inkopen. ´s Avonds genieten we in de kuip van de lichtjes van Guadeloupe onder het genot van een kopje koffie.

De baai Terres- Haute, Isle de Saints.

We starten de dag met school en gaan daarna de kant op om het fort van Napoleon te bekijken. Het fort staat hoog op de heuvel dus het is een hele klim en de kuiten zijn nog wat gevoelig. Het fort is nu een museum en de moeite waard, met name de maquete van de belangrijke veldslag bij Ile de Saints in 1782, tussen de Fransen en Engelsen maken veel indruk op de jongens. In de tuin rond het kasteel kunnen de jongens weer op leguanen jacht want er lopen er een aantal mooie exemplaren rond. We dalen wederom af naar het toeristische Bourg de Saintes en halen daar de laatste boodschappen. We varen een baai verder naar Pain de Sucre en gooien het anker uit. De  baai is redelijk idylische met zandstrand en palmbomen. Bij de rots van Pain de Sucre kun je goed duiken en we gaan alle vier naar beneden. Ik neem voor het eerst één van de jongens mee zodat we met z’n allen naar beneden kunnen gaan. Het is nog wel even wennen om met een kind te zwemmen, maar Sjoerd geniet ervan om met me te duiken en we zien weer allerlei mooie vissen en koralen.



Leguaan op Isle de Saints.

 

Guadeloupe

Zaterdagochtend verlaten we Ile de Saints rond een uur of acht voor een tocht van 40 mijl naar Deshaies in Guadeloupe. Als we net achter Ile de Saints wegvaren komen we in een enorme squall terecht met veel wind, minimaal dertig knopen en regen. Gelukkig hadden we alleen maar de genua uitstaan omdat het een korte trip tussen de eilanden was en achter het eiland de wind vaak weer wegvalt. Het is dus een korte maar heftige oversteek naar Guadeloupe maar als we eenmaal achter het eiland varen staat er inderdaad geen wind en motoren we rustig verder. We maken een lunchstop bij de Pigeon Eilanden, een paar kleine eilanden dat nu een natuurreservaat is en genoemd hebben naar de heer Jacques Cousteau. Bij de eilanden liggen moorings en je kunt er vanaf je boot duiken. We nemen ieder één van de jongens en maken een fantastische duik. We zien dit keer een grotere verscheidenheid aan vissen, de vissen zijn groter en we zien zelfs een schildpad zwemmen. Het is de beste duik tot nu toe!! Als we op de boot ons vissenboek erbij pakken kunnen we een paar soorten vissen terugvinden zoals bijv. de black durgon, trunkfish, queen parrotfish, sergeant major en four eye butterfly fish. Na de lunch varen we door naar Deshaies waar we wederom bij een internet café kunnen uitklaren. ´s Middags zien we een Engelse boot, de Mad Fish met een paar jongens erop in de leeftijden van Luuk en Sjoerd en we gaan langs om kennis te maken. De jongens kunnen het goed met elkaar vinden dus hopelijk zien we ze nog ergens tijdens de trip. Als we naar onze boot terugvaren zien we ineens de MareLiberum liggen, een Nederlandse boot die we voor het laatst in Tobago gezien hebben. ´s Avonds kletsen we gezellig bij tijdens een kop koffie en ook hun hopen we later nog weer eens te zien.v


Klaar om te duiken bij het Cousteau National Park.

Ongelooflijk hoe snel de tijd gaat!! Vandaag trekken we alweer verder naar Antigua en zijn al bijna bij de bovenste bovenwindse eilanden aangekomen. De tocht naar Antigua is 40 mijl en we vertrekken vroeg. Als we achter Guadeloupe vandaan komen staat er zeker windkracht 5 en zijn we blij dat we het grootzeil met twee reven hebben gehesen. Wel kunnen we halve wind varen maar er staan redelijk hoge golven waardoor het niet erg comfortabel is aan boord. Halverwege de overtocht gaat het harder waaien en rollen we ook de genua half in. We varen wederom als een tierelier met een gemiddelde van 7 knopen en binnen 6 uur varen zijn we in Antigua. We varen English Harbour binnen en ankeren voor de haven in Reefmann Bay. Een leuke baai met zandstrandjes maar het is een vrij drukke ankerplek en aangezien er niet veel wind staat draaien we continu rondjes. ’s Avons kunnen we meegenieten van de muziek van het feest bij Shirley Hights, de heuvel voor ons. Er speelt een goede cover band met rock’n roll muziek en reggae. De komende week gaan we de vele baaien van Antigua ontdekken en genieten van het turquoise water.

Victoria Falls

 

Dominica

It is party time in Dominica and the Calypso (Caribbean Music Festival) goes on the whole night until seven o´clock in the morning. During the night we had the feeling that they had put the amplifiers on the beach because the music was so loud! At nine o´clock we are ready for the tour but nobody comes around to pick us up. Around half past nine, other boats who are also joining the tour are calling Pancho on the VHF and he let us know that he is late because he was partying all night!! When we finally leave we drive first to the centre of Dominica, further on to the East Coast and we are enjoying the beautiful nature. The island is very green and we pass many rivers. Accordingly to the driver there are more than 360 rivers in Dominica, each for every day of the year. Around noon we arrive in Victoria Falls and start the hike to the waterfalls. The nature is impressive and we walk through beautiful rainforest and follow the river. The guide tells us that we have to cross at least five times the river before we get to the waterfalls. Soon it is clear to us that it is not going to be an easy hike because we wade through the river up to our middle and we have to climb over slippery rocks. The trip is quite tricky but the guide shows us every time how to get over an obstacle and everybody is helping each other. The water of the river is light blue, whitish of the sulphur, because the river comes out of the boiling lakes where we later in the week will hike up to. After a one and a half hour walk we finally get to the Victoria Falls, the highest waterfall in Dominica. The kids swim in the pool and we go back the same way as we came. After a very tiring but beautiful hike we have lunch in a rastarestaurant, where they serve the food in a kalebas and with a nice glass of beer we forget all the tiredness. Later on the afternoon we drive back pas the south coast to Roseau and we have seen a big part of the island.

The river.

The boys swimming in the pool of the Victoria Falls.

 

 

 

 

 

 

Monday is the big day of carnival and we are all ready for it. We walk into town around ten o´clock in the morning and it is still not clear to us what time the parade starts. We don´t see a lot of activity so we decide to go first to customs to do the clearance of the boat. In Dominica you don´t have to do clearance of the boat when you are leaving within two weeks so it is getting easier and easier. When we walk back through the town around eleven o´clock, we still don´t see a sign of the parade but the atmosphere is not nice. There are a lot of young people on the streets and most of them are drunk. We decide to go back to the boat and try later in the afternoon. When we go back the atmosphere is totally different, a lot of families are walking in the streets and you can buy food and drink. We try to find out when the parades comes by but we get different answers. We do see a couple of carnival bands passing by but there is still no sign of a parade. After an hour waiting we decide to give up and to go back to the boat. A lady is telling us that the best parade is tomorrow with costumes but we have had enough of the carnival so we probably won´t see it. When we go back to the dinghy we find our dinghy punctured by a nail, because it has been stuck under the dinghy dock. The dinghy is still half afloat and Raoul can take the kids to the boat and is able to pump it up and get me. It hasn´t been a great day so far but Fred and Lydia of the Samantha, a Dutch boat which arrived on the mooring next to us is, are paying us a visit. We leave the dinghy as it is and we invite them for a drink and have a good time. Next to us we also have a new neighbour on the anchor and it seems to be Alan of the Cheal. Alan is an Irish single handed sailor and we met Alan in Grenada when we were visiting Graham and Joannie. We also have him over for a drink and catching up what he has been doing. In the end we had a very social and nice afternoon. We manage to tape our the dinghy so that problem has also been solved. At least a happy ending of the day.

Champagne reef.

Tuesday we were all geared up at eight o´clock in the morning for the hike to the boiling lake but nobody is picking us up. We don´t want to sit and wait another time and decide to change the plans and do school first with the kids. Pancho passes by at ten o´clock to say that he is sorry that he didn´t showed up and we tell him that we have made other plans. We find in the end another tour guide for the next day. In the afternoon we go by bus to the champagne reef, a reef where the sulphur bubbles are coming out of the earth. When we arrive at champagne reef we find out that the sea is too rough and big waves are pondering on the beach. Raoul is brave enough to go in but he doesn´t think the bubbles are spectacular so we haven´t missed out a lot. From the terrace we have a nice view over the bay and can still hear the waves breaking on to the stone beach which makes a funny sound. Back at the boat we get the water skis out and the boys have a good time. Sjoerd is trying out all kind of different movements and Luuk is already able to stand on one ski (monoski).  In the evening Fred and Lydia are coming around for a cup of coffee and to say goodbye, because they are leaving tomorrow for Martinique.



Boiling Lake Valley.

 Wednesday morning Sea Cat, the guy who organizes our tour this time, is passing by to see if we are ready. It looks like it is finally going to happen!! We meet each other at eight o´clock at the meeting point and two Germans are also joining on the tour. Sea Cat drives us to the beginning of the track and introduces us to Kello the guide who will be with us the whole day. We first walk for one and a half hour through the rainforest and Kello explains us everything about the flora and fauna. We go on to a very steep climb up the mountain and the scenery is changing. We are no longer in the rainforest but in the lower elf ridge woods and have a beautiful view over the valley. We descend and getting in the desolation valley, where we smell the sulphur and boiling water is coming out of the earth. The clay of sulphur is supposed to be very good for your skin so we try it out on our faces. Kello cooks us an egg in the boiling water and we eat it with great taste. We definitely can use the energy because we have to cross several little, sulphur rivers and we have to make a final climb before we arrive at the boiling lake. After three and a half hours walk we arrive at the boiling lake and we enjoying the stunning view of the boiling lake, the second largest boiling lake in the world!! After a good lunch we walk back nonstop via the same track. Luckily this time there is only one steep climb and the rest of the time we descend which is much easier. The boys are most of the time ahead of us and are doing really well. At the end of the hike we have a relaxing swim in the Titou Gorg, where they have also shot one of the scenes of Pirates of the Caribbean. The gorge is quite cold but there is also warm water coming out of the rock from the boiling lake. At night when we are back on the boat we have enough to talk about and this hike is definitely one of the many highlight of the trip.

Natural tatoe.

National flower of Dominica.

 

 

 

 

Ile de Saints

The next day our legs are quite soar, but the boys don´t seem to have a problem and we leave for Ile the Saints a couple of small islands which still belong to France. We motor along the Dominican coast because there is not a lot of wind and I do school with the kids. There is quite some wind once we are out of the leeward side of the island. We are still recovering from the hike and don’t feel like an active sailing. We unroll only the genoa and are sailing with a speed of 6 knots what is good for us. We arrive at half past two at Ile de Saints a couple of small islands just for the coast of Guadeloupe. There are 80 moorings in the bay and we are able to pick up a free mooring. We dinghy ashore and we have to do the clearance of the boat because we are back in France, what we can clearly notice because the town is nice and clean. We find out that we can do the clearance at an internet café and we have to fill in the details ourselves in the computer. We find a Carrefour with a good selection and do a big shopping. At night we are having a coffee the cockpit and with a beautiful view at the lights of Guadeloupe.

Bourg de Saintes, Ile de Saints.

 

We start the day with school and going ashore later on in the morning to visit the fortress of Napoleon. The fortress is situated high on the hill so it is quite a climb up and our legs are still a bit soar. The fortress is turned into a museum and is really worthwhile, especially the way they show the important sea battle in 1782 of Ile the Saints where the French and British fought together. In the garden of the castle are a lot if iguanas and the boys like to look for them. We walk down to the touristy Bourg de Saintes and getting the last groceries. We sail to another bay which is called Pain de Sucre and anchor of in the idyllic bay with palm trees and a nice beach. There are some good dive sites close to the rock of Pain de Sucre and we take the boys down for a dive. It is the first time I am taking one of the boys and we can go down with the four of us.  Is still need to get used to swim with one of the boys under my arm but Sjoerd is having a good time and we see a lot of beautiful fishes and corals.

Courtesy flag of France for Isle the Saints and Guadeloupe.

 

Guadeloupe

Saturday morning we leave Ile de Saints around eight o’clock for a 40 miles trip to Deshaies in Guadeloupe. When we are just a few miles away from Ile the Saints we get an enormous squall with a lot of wind, minimal 30 knots and rain. Luckily we just unrolled the genoa because it is just a short trip between the islands. It is a short but rough crossing and once behind Guadeloupe there is no wind and we have to put on the engine. We have a lunch stop at the Pigeon islands, a couple of small islands which is a nature reserve and called after the famous Jacques Cousteau. Around the islands there are a couple of moorings and you can dive straight from the boat. We each take one of the boys and it is a great dive. We see a huge variety of fishes and the fishes are bigger this time. We even see a sea turtle swimming in front of us. Once back on the boat we take our book with all the fishes and we can find a couple of them like the black durgon, trunkfish, queen parrotfish, sergeant major en foureye butterflyfish. After the lunch it is just a short sail to Deshaies where we can do the clearance of the boat also at an internet café. Later on the afternoon we go and visit the Mad Fish and English boat with two boys on board with the same age as our kids. The boys are having a good time and we hope to see them another time during the trip. When we dinghy back to the boat we see the MareLiberum, a Dutch boat which we saw last in Tobago. We go quickly over in the evening for a cup of coffee and to hear their stories.



Pigeon Islands, National Park Jacques Cousteau.

 It is unbelievable how time is flying!! Today we are leaving already for Antigua and we are almost in one of the upper islands of the windward islands. The trip to Antigua is 40 miles and we have an early start. When we get behind Guadeloupe it is again wind force 5 and we are glad that we raised the main sail with two reeves in it. Luckily we can sail on a reach but the waves are still high and it is not comfortable on board. Half way the trip the wind is increasing and we roll in half of the genoa. We have a very fast sail with an average of 7 knots and we are in Antigua within 6 hours. We sail into English Harbour and put the anchor down in front of Reefman Bay. A nice bay with a sandy beach but again it is a crowded anchorage. There is not a lot of wind and we tend to go round and round!! At night we enjoy the music of the party at Shirley Hights, the hill in front of us. A good cover band is playing rock’n roll music and reggae. This coming week we are going to enjoy the various bays of Antigua and will enjoy the turquois water.

Onze positie op de kaarr is/ Our position at the map is: http://www.winlink.org/dotnet/maps/PositionreportsDetail.aspx?callsign