zaterdag 2 februari 2013

De Tobago Keys, ankeren achter het Horeseshoe Rif.



Tobago Keys



Zaterdagochtend varen we naar de Tobago Keys een groep van kleine onbewoonde eilandjes, die beschermd worden door het ‘Horseshoe Reef’. We zijn hier twaalf jaar geleden al eens eerder geweest en vonden dit toen één van de hoogtepunten van de trip. Het water achter het rif is prachtig helder, lichtblauw en er zijn kleine eilandjes met mooie zandstrandjes. De Tobago Keys liggen net achter het eiland Mayreau dus we zijn er binnen een uur varen en met de hulp van de kaartenplotter is het dit keer makkelijk om de ingang te vinden tussen de eilanden. We vinden een goed plekje om te ankeren tussen de andere boten achter het Horseshoe Reef en zijn wederom onder de indruk hoe mooi het hier is. Bij het eiland Baradel hebben tegenwoordig ze een stuk afgezet waar je tussen de schildpadden kunt zwemmen. We kunnen dan ook niet wachten om te gaan snorkelen en we zien zeker 8 schildpadden onderwater, het is fantastisch om deze dieren van dichtbij te zien. Ongelooflijk hoe majestueus deze dieren door het water zwemmen!! De rest van de middag wordt gevuld met windsurfen en zwemmen. Raoul heeft de voor de jongens een mooi zweeftouw gemaakt dus daar hebben ze veel pret mee. Later in de middag zien we de DixBay binnen komen en we nodigen ze uit voor de borrel en uiteindelijk blijven ze BBQen.
Sjoerd aan het slingertouw.
Zondagochtend is het grijs en regenachtig, een mooi moment om uit te slapen!! Gedurende de dag wordt het weer gelukkig beter en maken we proefduiken bij de boot. Raoul neemt de jongens mee onderwater via een extra mondstuk en ze vinden het geweldig. Idris van de DixBay wil het ook wel eens proberen dus maakt ook een proefduik. Als we ons allemaal zeker voelen met de duikapparatuur stappen we in de bijboten op naar het rif. Helaas staat er erg veel stroming bij het rif en is het niet te doen om er te duiken. We besluiten om terug te gaan naar de schildpadden en om daar te duiken. Helaas is het zicht onderwater minder als gisteren en zien we minder schildpadden, maar het blijft leuk om te duiken. ’s Avonds houden we movie filmavond met de kinderen want gisteren was het er even niet van gekomen.


Volop surfplezier bij de Tobago keys!

 









Maandagochtend moet er gewoon weer school gedaan worden zelfs als je op de Tobago Keys ligt! Gelukkig blijft er nog voldoende tijd over om te zwemmen en te surfen. Luuk krijgt surfles van Raoul en ze surfen ook nog een tijd samen. Achter het Horseshoe Reef ligt het eiland Petit Tabac, waar een scene van de film ‘Pirates of the Caribbean’ is gefilmd. Jack Sparrow wordt daar door kapitein Barbosa achtergelaten op dit eiland. Tijdens de drie dagen dat we achter het rif liggen hebben we een prachtig uitzicht op het eiland. Later in de middag gaan we nog naar één van de eilandjes zodat de kinderen nog even op het strand kunnen spelen. Sjoerd kan het goed met Finn vinden van de DixBay en samen spelen ze heerlijk in het zand. Op het eiland komen veel iguana’s voor met verschillende kleuren en Luuk gaat meerdere keren op zoek naar de iguana’s. Vanaf de top van het eiland hebben we een prachtig uitzicht over het Horseshoe Reef. ’s Avonds komt de Mero ook nog binnenlopen en hebben we op de DixBay een bbq met alle Nederlandse boten, erg gezellig!!
Iguana.

De volgende dag vertrekken we om half acht richting Bequia, een tocht van 25 mijl. Er staat een redelijke wind en we moeten er weer tegenin. Als we achter de eilanden vandaan komen blijkt het wederom windkracht 4 tot 5 te waaien. We zetten het derde rif in het grootzeil en rollen de genua uit. Er staan redelijk hoge golven en de boot maakt aardige klappen. We krijgen veel water over en we hebben de hele tijd een privé regenboog bij de boot, vanwege al het buiswater. De boot ligt erg schuin en het is erg oncomfortabel. Al met al niet een erg aangename trip, de kinderen zijn zeeziek want ze proberen film te kijken onder deze omstandigheden en we zijn dan ook blij als we rond één uur Bequia binnenlopen. We vinden gelukkig een ankerplek maar ook hier is het weer erg vol. Bequia was 12 jaar geleden één van de eerste plaatsen die we in de Carieb aandeden en we vonden het erg idyllisch. Ondertussen is er heel wat verandert en is alles netjes georganiseerd, er zijn nieuwe wegen, wegafscheidingen, paden en vele winkels bijgekomen. We maken daar dankbaar gebruik van en slaan in voor de komende dagen. We klaren de boot uit en halen de stempels bij de immigratie, want morgen willen we verder naar St. Lucia. We namelijk hebben de weersberichten bekeken en morgen zou het nog redelijk weer zijn en daarna gaat het een aantal dagen hard waaien. We nemen nu dus de kans om naar St. Lucia door te varen.

St. Vicent - St. Lucia



Groen St. Vincent
Woensdagochtend vertrekken we om half zeven als het net licht is. Als we buiten komen blijkt de koers naar St. Vincent iets ruimer dan gisteren en het lijkt of de golven ook minder zijn. Al met al is het een redelijke start en we varen erg hard op St. Vincent af. Als we eenmaal onder St. Vincent liggen wordt het rustig, want we varen in de luwte van het eiland. Ik ontbijt met de kinderen en we doen school. Af en toe kijk ik uit de raampjes en zie hoe mooi groen het eiland is. Als we onder het eiland vandaag komen blijkt er wederom windkracht 4 tot 5 te staan maar de golven zijn langer dan gisteren waardoor we niet zulke klappen maken. We varen nu met een halve genua zodat de boot wat minder scheef ligt. Al met al is het goed te doen en maken we goede voortgang. Raoul maakt er een race van met de andere boten die voor ons liggen en die ook naar St. Lucia varen. Uiteindelijk winnen we met gemak want we varen stukken hoger dan de andere boten en worden minder gezet door de stroming. Eenmaal achter het eiland valt de wind weg en motorzeilen we langs de kust van het eiland. Om vier uur varen we Marigot Bay in waar we aan een mooring een plekje vinden, pal voor een restaurant. Marigot Bay was vroeger een baai waar je goed beschermd kon ankeren tussen de mangroven. Nu is er een marina gebouwd en liggen er allemaal moorings waar je voor moet betalen. We weten af te dingen op de mooring zodat het betaalbaar blijft! Gelukkig staan de palmbomen er nog steeds en er is nu een leuk strand aangelegd met volleybalveld en ligstoelen. Al met al blijft het een leuk plekje!!
Voor anker in Marigot Bay
De andere kant van Marigot Bay.






 
 
 
 
 


De volgende dag varen we naar Rodney Bay dat maar zo’n 6 mijl verderop ligt. Hier kwamen we 12 jaar geleden aan toen we de ARC voeren en hebben er een aantal dagen op los gefeest bij aankomst. We willen erg graag weer eens in een marina liggen en herinneringen ophalen. We motoren tegen de wind in en doen gelijk school. Als we in  Rodney Bay aankomen zien we dat er veel is bijgebouwd en ziet het strand er netjes uit met parasols en ligbedden. De haven is nog redelijk hetzelfde ook al zijn er een paar steigers bijgebouwd. Het is heerlijk om weer even in een marina te liggen en zo van de boot af te kunnen stappen. We klaren de boot in en gaan langs de immigratie. Er worden geen vragen gesteld en we krijgen ook gelijk de uitklaringspapieren al mee. Wat een vooruitgang met vroeger en hoe efficiënt is het geworden! Toch leuk om te zien hoe de Caribische eilanden zich ontwikkelen! In de marina zijn veel leuke eetgelegenheden en we ontdekken zelfs een gelateria!! Sinds Europa hebben we geen ijs meer gehad dus de jongens smullen ervan. De middag brengen we relaxt door aan het kleine zwembad, nadat de was grotendeels is gedaan en Raoul wat geklust heeft.

Vrijdagochtend besteden we vooral aan school, de was doen en allerlei klussen. Zo plakt Raoul voor de zoveelste keer de bodem van de dinghy, vervangt hij de oliefilter van de motor, filter van de watermaker en maakt het contact schoon van de display van de motor. Momenteel blijft het alarm aanblijft van de gloeiknop, op zich niet een groot probleem maar we moeten er wel een keer na laten kijken nu het contact niet verbeterd is na de schoonmaakbeurt. ’s Middags relaxen we nog eens bij het zwembad en gaan aan het einde van de middag funshoppen. We nemen een lokale taxi naar een shopping centrum vlakbij de marina. Het is weer eens heerlijk om door een luxe winkelcentrum te lopen, maar tot grote teleurstelling van de kinderen is er geen speelgoedwinkel te ontdekken. Wel vinden we een Burger King en een grote luxe supermarkt waar we alles kunnen kopen!!
De Pitons.
De volgende dag maken we een tour naar Soufriere in het zuiden van St. Lucia. Twaalf jaar geleden zijn we de haven bijna niet uitgeweest en dit keer willen we het eiland wel eens zien. We rijden zuidwaarts langs Castries, de hoofdstad van St. Lucia. Er liggen drie cruiseschepen afgemeerd dus dat beloofd een drukte bij de bezienswaardigheden. We rijden langs enorme bananenplantages waarvan de bananen naar Europa verscheept worden. Het middelste gedeelte van St. Lucia is erg groen en bestaat uit regenwouden. Het is vrij onbewoond en er is maar één weg langs de westkust dat langs een aantal vissersdorpjes loopt. Helaas is het vandaag nogal regenachtig en is het zicht erg slecht. Het duurt dan ook erg lang voordat we de Pitons zien bij Soufriere. De Pitons zijn twee groene rotsen, die aan de rand staan van een enorme kratermond. Gelukkig hebben we de Pitons al een keer vanaf zee goed kunnen bekijken want vandaag is het erg grijzig. In de kratermond bezoeken we de zwavelbronnen, waar het donkere water kookt, sputtert en stoomt. Volgens de jongens stinkt het er enorm en ruikt het naar rotte eieren!! De vulkaan is al honderden jaren niet meer uitgebarsten maar is nog steeds actief en wordt goed in de gaten gehouden. Bij de zwavelbronnen hebben ze warm waterbaden gemaakt waar je je met de modder kunt insmeren wat een gezonde werking schijnt te hebben. Vooral Sjoerd heeft er plezier in om zich ermee in te smeren. Het bad is erg warm maar na een tijdje wen je eraan. Na het bad zijn we enorm loom en blij dat we teruggaan naar de haven. 






Modderbad.
We zijn tijdens de trip meerdere malen gestopt en bestookt door verkopers, het eindresultaat is dat we kokos gekocht hebben, kettingen met schildpadden voor de jongens en een mandje van palmbladeren. Is het funshoppen uiteindelijk toch gelukt!! Eenmaal bij de boot nemen we een heerlijke duik in het zwembad wat toch lekkerder aanvoelt dan zo’n modderbad. Morgen varen we verder naar Martinique en zullen daarna vrij snel doorvaren naar Dominica waar we wat langer willen blijven.







The Tobago Cays.
 


Ready to dive!



More surf fun!
Father and son surfing together.















Petit Tabac.



The crossing to  St. Vincent.


The Pitons as we sail by the south coast of St. Lucia.
 
At the Sulphur Springs.



The Sulphur Springs, boiling hot water.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten