flying circus

Haven in Chaguaramas, Trinidad.

Trinidad

Zaterdagochtend worden we wakker en luisteren naar de VHF kanaal 68, want er is in Trinidad een heus zeilers community en elke ochtend om 8 uur is er het zeilers net waarnaar je kunt luisteren. Op het net wordt informatie gegeven over het weer, sociale activiteiten die dag, je kunt er hulp vragen m.b.t. waar je bepaalde spullen kunt kopen en je kunt er spullen ruilen etc. Op die manier weet je gelijk alles van Trinidad. Vandaag zijn we voor het eerst weer alleen met het gezin aan boord en het voelt toch wel een beetje raar en leeg, alhoewel het ook weer leuk is om met z’n vieren te zijn. ’s Ochtends gaan we met de dinghy een paar watersportzaken af want hier in Trinidad is alles te krijgen en we weten dat we later in de Carieb maar weinig watersportzaken zullen tegenkomen, dus alles wat we maar denken nodig te hebben slaan we in. ’s Middags gaan de kinderen met de kinderen van de Mero naar het zwembad, want gisterenavond is de Mero ook aangekomen in de haven. Terwijl de kinderen heerlijk in het zwembad liggen ruimen Raoul en ik de boot op en brengen alles weer in de oude staat. De boot wordt weer eens goed gesopt en ruikt weer heerlijk fris.

We doen mee met het spel Mexican domino train.

De volgende dag doen we het nog eens rustig aan, we liggen ’s ochtends heerlijk aan het zwembad en doen ’s middags mee met de sociale activiteit van de dag: Mexican domino train. We kennen alle vier het spel niet maar Ian een Zuid-Afrikaan is zo vriendelijk om ons het spel te leren en uiteindelijk hebben we er alle vier erg veel plezier in. We borrelen ’s middags met de Mero nog na op een terrasje in de haven waar ze heerlijke cocktails hebben.

Maandagochtend is het grijs, grijs en nog eens grijs en regent het uren aan een stuk. Een mooie dag om weer met school te beginnen want de kinderen hebben drie weken kerstvakantie gehad. De kinderen moeten weer erg wennen en de eerste schooldag is dan ook nog geen groot succes. ’s Middags willen we de stad in maar het blijft maar regenen, dan maar een filmmiddag met popcorn op onze boot en we gaan ’s avonds met de Mero heerlijk uit eten in het restaurant.

Sjoerd haalt een certificaat met rekenen.

Gelukkig is het vandaag een mooiere dag en ook de school loopt een stuk beter. ’s Middags gaan we nog een keer naar het zwembad waar de kinderen geen genoeg van kunnen krijgen. Het verblijf in de haven bevalt ons toe nu toe erg goed. Elke ochtend krijgen we een krantje aan boord, de afval kunnen we in een afvalbak naast onze boot kwijt, we hebben 24 uur internet, heerlijke schone douches, grote wasmachines waar veel was in kan en een winkel om de hoek. Ook is het heerlijk om eens even niet te hoeven reizen en dingen te bekijken. We hebben dan allebei ook niet de behoefte om Trinidad uitgebreid te gaan bekijken. Raoul is met name met allerlei klussen bezig en het organiseren van de boot zo plakt hij de dinghy, de kussens in de kuip krijgen een nieuwe zitting en worden genaaid, we kopen extra diesel tanks, windgever wordt nagekeken etc. ’s Avonds gaan we met de kinderen van de Mero naar de film in Movietowne een groot bioskoopcomplex in Trinidad.

Naar de film 'wreck-it Ralph'

Ondertussens is het al weer woensdag en volgen we de weersverwachtingen nauwlettend. We willen onderhand weer vertrekken maar het waait erg hard tussen Trinidad en Grenada en we moeten er tegenin dus we wachten nog even totdat het iets minder hard gaat waaien. Overdag begint de dag zo z’n vaste routine te krijgen, ’s ochtends school en ’s middags zwemmen. Raoul heeft vandaag nieuwe waterski’s voor de jongens gekocht en die moeten natuurlijk uitgeprobeerd worden. Na wat oefening lukt het de jongens om uit het water te komen en op de ski’s te blijven staan. Ze zijn super trots en vinden het erg leuk om te doen. We hebben voor vandaag een uitnodiging van het resort ontvangen voor een borrel waar ook nog eens een buffet bij zit. De kinderen mogen niet mee maar hebben hun eigen feestje op de Mero waar ze pizza eten en een film kijken. De Zeemuis een andere Nederlandse boot is ondertussen ook in de haven aangekomen en gaat ook mee naar de borrel. Op de borrel zijn veel mensen uit de haven en we zijn bijna één van de jongsten, dat zegt wel iets over de gemiddelde leeftijd in de haven! De meeste vaste gasten in de haven zijn Amerikanen en Canadezen, die daar al langer liggen en op sommige boten zitten zelfs geen zeilen meer. We hebben dan ook niet zo de behoefte om te integreren maar het buffet smaak voortreffelijk.

De waterski's woden uitgeprobeerd.

Als we donderdag het weersbericht bekijken dan lijkt het erop alsof we vrijdagavond zouden kunnen vertrekken. We doen weer school en willen ’s middags nog Port of Spain in om te winkelen. We pakken een maxi-taxi naar de stad en stappen netjes in het centrum uit. Port of Spain heeft drie goede winkelstraten waar je goed kunt shoppen. Sommige winkels ogen erg rommelig en schreeuwerig, maar een aantal zien er ook aardig uit. Uiteindelijk slagen we nog aardig en vinden we een o’neill zwembroek voor Sjoerd, nieuw crocks voor de kids en natuurlijk nog nieuwe illegale films. Naast de winkels is er in Port of Spain weinig te zien en aangezien het vandaag ook weer veel regent nemen we al gauw de maxi-taxi terug naar de boot. Alleen duurt het wel even voordat de maxi-taxi vertrekt want ze gaan pas als ze vol zitten!! Eenmaal in de haven aangekomen gaan de kinderen nog heerlijk zwemmen en kijken ze ’s avonds de nieuwe films.

Port of Spain.

Wachten totdat de taxi vol is!!

Vandaag gaat het dan toch echt gebeuren en vertrekken we richting Grenada. Aangezien het 78 mijl varen is, tegen de wind in en waarschijnlijk worden we door de stroom weggezet. We hebben besloten om ’s middags weg te gaan zodat we ’s ochtends aankomen en het niet uitmaakt hoe lang we erover doen. Het zal wel geen aangename tocht worden maar het moet maar even. ’s Ochtends doen we nog eerst school en daarna de grote inkopen. Het schijnt dat de komende eilanden erg duur zijn dus we slaan hier nog maar eens goed in. We klaren de boot uit en krijgen weer nieuwe stempels in ons paspoort. Als het goed is vertrekken we rond vier uur en we kijken ernaar uit om Grahan en Joannie weer te zien, die in Grenada op ons wachten. We hebben Graham en Joannie 12 jaar geleden tijdens de vorige zeilreis ontmoet en zij liggen met hun eigen boot nu in Grenada. Een leuk vooruitzicht dus!