Kasteel van Baiona.

 

Baiona

Als we wakker worden is het grijs en regenachtig. Er zijn heftige windstoten dus we zijn blij dat we in de haven liggen. Wederom een uitgelezen dag om lekker te luieren, school te doen en vooral veel te internetten. Raoul doet vandaag de was met onze wasmachine in de regen, onder het motto dat als het vandaag niet droogt het dan morgen wel droogt! ’s Middags gaan we boodschappen doen en de jongens nemen hun steppen mee. De steiger is vrij glad en Sjoerd glijdt uit en zijn step valt in het water. Grote waterlanders maar Raoul belooft dat hij morgen zal proberen om de step op te duiken. Als we terugkomen is het redelijk droog en de jongens gaan vissen want er zwemmen hele grote vissen rondom onze steiger. De buurman vangt twee vissen en de jongens worden helemaal gek dat zij niets vangen. Ze mogen het aas van de buurman lenen en in ruil bieden wij de Engelse buren een borrel aan. Ze vissen nu met mosselen maar hebben helaas nog steeds geen beet.

De Pinta.

De volgende dag staat er een strak blauwe hemel. Raoul komt zijn belofte na en duikt de step van Sjoerd op. Het water is vrij koud en de jongens duiken toch maar liever niet bij nader inzien! Baiona blijkt een stad met een rijke maritieme geschiedenis. In Baiona is namelijk één van de schepen van de vloot van Columbus, de Pinta, na de ontdekkingsreis in 1493 aan land gekomen. De Santa Maria waar Columbus op voer was drie dagen later in Lissabon aangekomen en de bemanning van de Pinta had toen al het nieuws verkondigd en zij hadden dus de primeur. Ze hebben de Pinta in Baiona nagebouwd en we brengen een bezoek aan het schip. Het is erg indrukwekkend om te zien hoe ze op zo’n relatief klein (23 meter) schip en met 26 bemanningsleden onder erbarmelijke omstandigheden de oceaan zijn overgestoken. Na het schip verkennen we de stad verder en vinden een speeltuin en voetbalveld aan de voet van het kasteel van Baiona. Het is een uniek voetbalveld met uitzicht op zee en de jongens worden uitgenodigd om een partijtje mee te spelen. Dat laten ze zich geen twee keer zeggen en Sjoerd speelt ondanks de blaren die hij oploopt, want hij heeft natuurlijk niet de goede schoenen aan,  gewoon door. Wij vermaken ons ook prima want er is een heerlijk strandje naast het voetbalveld met uitzicht op zee. Wat wil je nog meer!  ’s Middags tanken we diesel en varen de boot naar de baai waar we voor anker gaan. Luuk surft van de haven naar onze boot in de baai en surft daarna nog wat in het rond. ’s Avonds gaan we eten in de oude stad want we willen nog één keer tapas eten voordat we Spanje verlaten. Er heerst een gezellige sfeer in de oude stad met nauwe straatjes want Celta de Vigo speelt en alle tv’s in de cafés staan aan en de mensen staan tot buiten op straat te kijken.



Hijsen Portugese gastenvlag.

We vertrekken om half negen en er staat weinig wind maar wederom een strak blauwe hemel. De kust is nog in nevelen gehuld en we motoren de baai uit. We hebben een prachtig gezicht op de baai en het kasteel.  Vandaag is het een lange tocht van 60 mijlen dus we houden de motor aan. We willen vaart maken zodat we voor het donker in Porto aankomen. In Portugal is het één uur vroeger dus dat scheelt en we kunnen de klok een uur terug zetten. Er is weinig tot geen wind, maar er zijn wel hoge golven dus we schommelen in het begin aardig heen en weer. We varen al vrij gauw Spanje uit en komen in Portugese wateren. Rond de middag komt er wind en zetten we de genaker bij. Langzamerhand neemt de wind toe en is het toch een aardige windkracht 4-5. De wind komt vanachter dus we kunnen op een ruime koers varen zodat de boot aardig recht ligt. Op een gegeven moment moeten we zelf sturen want de stuurautomaat laat het afweten. Luuk wil ook sturen maar heeft af en toe moeite om het stuur te houden. We besluiten de genaker weg te halen en de genua uit te rollen en deze vast te zetten met een spinaker boom, zodat hij niet klappert op deze voordewindse koers. We varen zo een stuk rustiger en comfortabeler terwijl we toch nog steeds 6 tot 7 knopen lopen. Porto is in zicht voordat we het weten en we meren om half 7 aan in de haven van Leixoes een voorstadje van Porto. Na een aantal keren in dure havens te zijn belandt liggen we nu vrij goedkoop, terwijl ze hier gratis internet hebben en ook nog douches. Lang leve Portugal!

 

Porto vanaf de Douro gezien, met zijn traditionele schepen waarop ze de port werd vevoerd.

 

Porto

Luuk heeft zijn eerste vis gevangen.

Maandagochtend doen we het rustig aan. De jongens beginnen de dag met vissen want wie weet hebben ze hier meer geluk. We proberen van alles als aas en gebruiken brood, kaas en worst. Uiteindelijk vangen we 6 vissen waarvan de kleintjes blijken af te komen op de kaas en de grote op de worst. De jongens zijn super blij dat ze eindelijk iets gevangen hebben!! De vissen zijn te klein om op te eten dus gooien we ze terug. Natuurlijk is het vandaag een gewone schooldag dus er wordt weer gerekend en aan taal gewerkt. ’s Middags zoeken we het strand op en vinden een relaxte lounge tent aan het strand met grote zitzakken helemaal goed. Jammer dat het vandaag alleen bewolkt is!! Op het strand is een volleybal en voetbalveld. Helaas vinden de jongens geen speelmaatjes maar trappen toch een balletje met elkaar en vermaken zich.

Oude centrum van Porto.

Vandaag gaan we Porto bekijken dus we maken er een korte schooldag van en gaan dan snel op pad. Voor de haven is een bushalte en we kunnen netjes in het centrum uitstappen. Porto is op een aantal heuvels gebouwd en we hoeven alleen maar naar beneden te lopen om bij de Douro rivier uit te komen. We bezoeken onderweg het oude gedeelte en bewonderen de oude gebouwen. Wel valt het me op dat de huizen in de oude stad erg vervallen zijn en van idyllische steegjes is eigenlijk geen sprake.  Aan de waterkant is het goed vertoeven en er zijn veel eettentjes te vinden. We lunchen en bestellen natuurlijk sardientjes. Wat hebben we dat in lange tijd niet gegeten!! Aan de overkant van de rivier bevinden zich de porthuizen, die je kunt bezoeken en waar je rondleidingen kunt krijgen. We bezoeken het porthuis Calem en proeven daar de port. Altijd goed! Na de het bezoek aan Calem lopen we over de brug terug naar de andere oever en nemen de funicular (een Portugese tram) waarmee je in één keer bovenop de heuvel staat en de tram heeft zeker een hellingshoek van 45 graden. De jongens zijn erg geïnteresseerd hoe dit systeem werkt. We nemen de bus terug en aangezien de zon nog lekker schijnt gaan we nog even naar het strand om na te genieten van deze mooie dag. Morgen vertrekken we voor een lange tocht van 160 mijl naar Cascais vlakbij Lissabon en varen dan 24 uur door. Als het goed is zijn we dan donderdag rond de middag in Cascais.

Harbour of Baiona.

Baiona

It is rainy and grey when we wake up. There are quite some wind gusts and we are glad that we are save in the harbour. Again a day to relax, do some school and to internet a lot. Raoul is washing the clothes with our washing machine while it is raining. At least it is done and it might dry tomorrow! In the afternoon we are going shopping and the boys are taking their scooters. The pontoon is really slippery and Sjoerd slides and his scooter falls in the water. Sjoerd is really upset and Raoul promises him that he is going to dive for the scooter tomorrow. When we come back it is almost dry and the boys start fishing because there are so many fishes in the water around our pontoon. Our neighbour caught two fishes and the boys go crazy that they don’t catch anything. The may use the bate from our British neighbour and in return we invite them for a drink. Unfortunately they still don’t catch anything!

Soccer field with ocean view.

The next day there is a blue sky and the sun is out. Raoul keeps his promise and dives for the scooter. It is low tide and it is quite clear underwater. He is able to find Sjoerd’s scooter and takes it up! Later that morning we discovering Baiona which is a city with a rich maritime history. One of the ships of the fleet of Columbus, the Pinta,  made landfall in Baiona in 1493. They  arrived three days earlier than Columbus, who made landfall in Lisbon and spread the word already about the new discoveries. They have rebuild the Pinta in Baiona and we visite the ship. It is impressive to see how, a relative small ship (23 meters) and with 26 crew members. At the bottom of the castle we find a playground and football field and the football has got ocean view! The boys are invited to play soccer and they are both doing well in the game and score a couple of times. While the boys are playing, we are sitting down at the beach café with panoramic view at the coast and the ocean. Everybody is happy! In the afternoon we get some diesel in the harbour and sail the boat into the bay and put it on the anchor. Luuk windsurfs from the harbour to our boat and goes on windsurfing. At night we have dinner in the city because we would like to eat some more tapas before we leave Spain. There is a nice atmosphere in the old city with his narrow streets because Celta de Vigo plays soccer and every bar has a tv and people are watching the game. They are even standing outside and supporting their club.

Luuk at the wheel with the genaker up.

The next morning there is not a lot of wind but a nice blue sky. The coast is still hazy and we leave the bay at the engine. While we are leaving the harbour we have a beautiful view at the bay and the castle. Today it is going to be a long day of 60 miles therefore we keep the engine running. We don’t want to arrive in Porto in the dark! There is an hour difference and we can put our watches one hour back. There is hardly any wind at sea but there are still some waves so it is quite rolly. Around noon the wind is picking up and we can raise the genaker. The wind is picking up and in the end it is a wind force 4-5. The wind is becoming from behind so the boat is nice and stable. At a certain moment we have to steer ourselves because the automatic steering pilot can’t cope anymore. Luuk also want to give it a try but he can hardly hold the wheel. We decide to take the genaker down and to put the genoa up and stabilize it with a spinnaker pole. It is much comfortable this way and we are still making a speed of 6 to 7 knots. It is a fast trip this time and before we know it we can see Porto already. At half past 6 we are arrive in the harbour of Leixoes a city close to Porto. Lately we have stayed a couple of times in very expensive harbours but this harbour seems to be cheap and it has free internet and showers. Long live Portugal!

Pacos do Concelho in Porto

Porto



Sjoerd's first catch

We take it easy on Monday morning and the boys start their day with fishing, because you never know maybe they have more luck out here. We try everything to use as bate like bread, cheese and sausages. In the end we catch 6 fishes and the boys are really happy. The fishes are too small to eat so we throw them back. Of course Monday is a normal school day and we work on Math and Languages. In the afternoon we go out to the beach and find a relaxed lounge café. What a pity that it is cloudy otherwise it would have been perfect! In front of the café there is a beach football court and volleyball field. The boys are kicking the ball and play at the beach.







2004 a good vintage year.

Today we are going to discover Porto and we make it a short school day. In front of the harbour there is a bus stop and the bus will bring us right into the centre of Porto. Porto is built on different hills so we only need to walk down to get to the river Douro. On our way we discover the old city and the beautiful buildings. The old city centre itself is quite run down and most of the houses are in a bad state. What a pity! The waterfront is really nice with a lot of terraces an stunning views of the river. We find a nice restaurant where they serve sardines. We haven’t had them for a long time! On the other side of the river are the port houses located where they make the port wines. We visit the port house Calem and get a tour at their premises. We like the wine tasting after the tour a lot. After the visit we cross the bridge and walk back to the other side. We take the funicular ( a Portuguese tram) which brings you op the hill in an angle of at least 45 degrees. Soon we have found our bus stop and take the bus back to the boat. The sun is still shining and we decide to go to the beach to enjoy the day a bit more. Tomorrow we are leaving for a long trip of 160 miles to Cascais in the Lisbon area and will sail for 24 hours. We hope to arrive there around noon on Thursday.

 

Onze huidige positie is, our current location is:

http://www.winlink.org/dotnet/maps/PositionreportsDetail.aspx?callsign=PE3105

 

Flying Circus bij de Islas de Cies

Rias Bajas

Ria de Murros

Finisterre, het einde van de wereld!

Als we zaterdagochtend om 7 uur wakker worden waait het nog steeds hard.  We draaien ons nog maar eens een keer om en besluiten om nog maar even te wachten met het vertrek. Rond 9 uur horen we steeds meer motoren aangaan en veel zeilboten vertrekken. Lijkt het nu of is de wind nu inderdaad minder geworden?? In ieder geval  is het heel aanstekelijk dat er zoveel boten vertrekken en binnen een kwartier gooien we de trossen los en varen we de haven uit. Buiten blijkt het qua wind mee te vallen en we pruttelen de baai uit. Als we de zee verder op varen blijkt het toch goed te waaien en we besluiten het zeil te hijsen en er twee reven in te zetten. De genua rollen we wat in zodat we minder voorzeil hebben. We varen aan de wind en de kaap Finisterre is niet bezeild. De boot ligt wederom erg scheef en de bediening van de stuurautomaat heeft kuren. We kunnen alleen sturen met de afstandsbediening. Het is een grijze dag en als het ook nog eens begint te regenen is de stemming aan boord helemaal tot het dieptepunt gezakt. We houden tijdens de tocht de motor aan zodat we door de golven heen geduwd worden, want hoe dan ook we willen de kaap zo snel mogelijk ronden. De kinderen  zijn een beetje zeeziek en we zetten de luistercd´s op zodat ze lekker in de kajuit op de bank kunnen liggen en naar de verhalen kunnen luisteren. De windkracht is wederom een goede 5 met uithalen naar 6. Na de middag ronden we de kaap en kunnen we een iets andere koers varen waardoor we iets comfortabeler op de golven liggen. Gek genoeg neemt de wind steeds verder af en aan het einde van de middag is er zelf helemaal geen wind meer en varen we op de motor zonder zeil de eerste ria baja binnen. Het zonnetje breekt door dus de verhalen kloppen dat je het gevoel hebt  dat je in een mediteraans klimaat bent binnen gevaren als je de zuidelijke rias invaart.  We ankeren de boot voor het plaatsje Murros. ´s Avonds gaan we naar de kant en blijkt het kermis te zijn. De jongens genieten van de kermisattracties en Raoul ziet bij één van de winkels een transformator liggen. Dat een goede vervanging kunnen zijn voor degene die kapot is. Alle ellende van de dag is dan ook gauw vergeten!

Murros in de wolken.

De volgende ochtend is het grijs en regent het. Het is zondag dus we slapen lekker uit en de jongens doen vandaag gewoon school want ja wat moet je anders doen met dit weer. Voor Raoul is het wederom een uitgelezen kans om te klussen. Hij klust nog verder aan de radio maar helaas lukt het nog niet om de error eruit te krijgen.  ´s Middags verkennen we het plaatsje Murros nog wat uitgebreider. We nemen de i-pad mee want we hebben de vorige keer een internet café ontdekt. Als we naar de kant varen met de dinghy lijkt het wel alsof we in het tropisch regenwoud zitten. Er is een hele lage bewolking en het is toch warm! Het dorpje blijkt een heel oud centrum te hebben met kleine straatjes . In ieder geval  heerst er een leuke sfeer en is het gezellig druk. Als we terug naar de boot varen gaan we bij één van de Nederlandse boten die in de baai ligt kennismaken. Ze blijken bezoek het hebben van een ander Nederlands stel maar stellen ons bezoek zeker op prijs. Al met al wordt het een gezellige middag en het blijkt dat één stel oude bestuursgenoten van de studentenvereniging SSR zijn waar Raoul ook lid van is geweest en in het bestuur er van heeft gezeten. Wederom blijkt de wereld heel klein te zijn!

Luuk stuurt ons door het Sagres Kanaal.

Ria de Arousa

Samen op de surfboard.

Maandagochtend worden we wakker met een zonnetje en varen op de motor de baai uit. Vandaag willen we naar Ria de Arousa varen wat iets zuidelijker ligt en zo´n 35 mijl varen is. Er is niet veel wind en tot drie keer toe zetten we de genaker en halen we hem er weer af. Aangezien het toch licht weer is willen we de kortste route varen en gaan we tussen een aantal rotseilanden door. Het kanaal Sagres is erg nauw met z´n 10 meter breed, maar met behulp van de kaartenplotter en iemand op de uitkijk varen we er naadloos doorheen. Het is een prachtig gebied waar we vandaag doorheen varen met vele rotspartijen in het water en overal kleine zandstrandjes. Eenmaal in de Ria Arousa aangekomen zijn er bijna geen golven meer want die worden door de eilanden voor de kust geblokt. Voor ons gevoel varen we nu op een meer, wat een genot! Voor ons kan de dag niet stuk zeker niet als we voor een mooie baai met zandstrand het anker uitgooien. Dit is wat we ons altijd van deze reis hadden voorgesteld: zon, zee, strand en een  lekker windje. De surfplank wordt weer opgetuigd en de jongens surfen om de beurt rond de boot.  Ze kunnen nu al redelijk weer terug surfen naar de plek waar ze begonnen zijn dus ze maken vorderingen. We gaan met de bijboot naar de kant en gaan heerlijk naar het strand. Natuurlijk gaat de surfplank mee en zelf sta ik voor het eerst weer eens op de plank. Wat een goddelijke dag! ´s Avonds eten we laat buiten in de kuip en genieten van de lichtjes in de baai!

Mooie kust met zandstranden.

Als we opstaan is het mistig in de baai vanwege alle vochtigheid. We besluiten nog even wachten met het vertrekken en ik doe eerst school met de kinderen. Raoul doet nog wat boodschappen in het dorp en vindt een stekker waar we de computer op onze satelliet telefoon kunnen aansluiten waardoor we op zee weerskaarten kunnen ontvangen. Rond het middag uur is het opgeklaard en het zonnetje schijn weer volop. We willen vandaag maar een klein stukje varen naar een ander mooi zandstrandje. We varen de ria Arousa weer uit en genieten van de mooie omgeving met eilanden en zandstrandjes. We zijn te lui om de zeilen te hijsen en varen alleen met de genua. Het is prachtig weer en een mooi windje. We zetten de muziek buiten aan en genieten wederom.  We varen om de kaap en ankeren voor een mooie baai met een prachtig zandstrand. De dag voorloopt daarna net zoals gisteren, surfen, strandje, borrelen en eten. De jongens vinden dit  twee hele mooie dagen van de reis! ´s Avonds willen nog even naar de kant om koffie te drinken bij de zeilvereniging. Helaas start de motor van de bijboot niet. Raoul maakt de motor open maar kan niets vinden en na veel pijn en moeite start de motor. We besluiten alsnog naar de zeilclub te gaan. Helaas kunnen we bij de zeilclub niet op het internet en als het harder gaat waaien besluiten we terug te gaan naar de boot. De motor gaat na veel moeite pas aan. Als we halverwege zijn verliest Raoul zijn pet en gaan we terug om de pet op te vissen en de motor slaat af. We krijgen de motor niet meer aan en besluiten te peddelen. Dit valt niet mee want er staat een harde wind en we moeten ertegen in. Gelukkig ziet de achterbuurman (van een catamaran) dat we problemen hebben en komt ons helpen. Hij sleept ons met de dinghy terug naar onze boot. Wat een geluk!!

Ria Pontevedra

Volvo Ocean boot.

De volgende ochtend besluiten we naar de laatste Ria Pontevedra te gaan. Het is maar een paar uurtjes varen dus wederom varen we alleen op de genua  en doen rustig aan. Hoe verder zuidwaarts we komen hoe drukker de ria´s worden met zeilbootjes en bebouwing. In Sanxenxo besluiten we de haven in te gaan omdat op het anker met een motor van de bijboot die het niet goed doet vinden we niets. We denken dat het te maken heeft met vuile benzine die in de tank zit dus we hebben nieuwe benzine nodig.  Het blijkt een peperdure haven te zijn en later komen we erachter dat het de thuishaven is van de Volvo Ocean boot Telefonica. De haven mag dan wel duur zijn maar de voorzieningen zijn mager zo zijn er ook geen wasmachines. Een goed moment om onze eigen wasmachine uit te proberen en het blijkt prima te werken! Luuk surft nog wat in het rond en we halen nieuw benzine voor de motor van de dinghy, die het erna weer redelijk goed doet.  Er ligt nog een Nederlandse boot aan de steiger en we nodigen ze uit voor een borrel. Zo leren we steeds meer mensen kennen. Later op de middag zien we de Telefonica binnenkomen en de oude boot die ze een aantal jaren geleden gebruikt hebben ligt bij ons aan de steiger. De bemanning van de Telefonica is later op deze boot bezig om hem gebruiksklaar te maken en ik trek de stoute schoenen aan om te vragen of we de boot mogen bekijken en jawel. Raoul staat te smullen en de jongens kijken hun ogen uit. Het is bijzonder om te zien hoe kaal de boot van binnen is en onder welke omstandigheden de bemanning moet leven!

Islas de Cies.

Donderdagochtend varen we al vroeg uit want we willen vandaag naar Baiona varen en een tussenstop maken op Islas de Cies. Islas de Cies is een natuurreservaat met prachtige stranden en je hebt er een vergunning voor nodig om er te varen en te ankeren. De vergunning heb ik per internet aangevraagd maar geen antwoord gekregen. We besluiten om er gewoon maar heen te varen en we zien het wel. Als we gecontroleerd worden kunnen we altijd nog zeggen dat we in ieder geval de moeite gedaan hebben. Er staat totaal geen wind en we varen er op de motor naartoe en ankeren na twee uur aan het grootste zandstrand. Het is er inderdaad prachtig maar als we zien dat er om het kwartier een ferry honderden mensen op het eiland aflevert voelen wij ons niet meer schuldig dat we geen vergunning hebben! We maken een wandeling op het eiland en zien allerlei soorten vissen en krabben in de poeltjes. Nadat we het eiland verkent hebben gaan we weer terug naar de boot en varen verder naar Baiona. Aangezien ze vannacht harde zuidwesten wind voorspeld hebben besluiten we om de haven in te gaan want we hebben gezien in de pilot dat de havens wifi hebben dus eindelijk de kans om het blog weer eens bij te werken.  We blijven waarschijnlijk een paar dagen in Bayona en maken varen daarna als er een goed moment is door naar Porto. Bayona is dan ook gelijk de laatste haven die we in Spanje op het vasteland aandoen! Op naar Portugal!

 

Rias Bajas

 

Little beaches and islands of the coast.

 

Ria de Murros

Cape of Murros.

It is still blowing very hard when we wake up at seven o´clock. We decide not to leave and to have some more sleep. Around 9 o´clock it looks like the wind is calming down and boats are leaving. So we decide to go as well and are ready to leave within 15 minutes! The wind doesn´t look too bad in the bay but once out at sea it is still blowing hard and we have to put two reeves in the main sail. We can´t sail straight to Cape Finisterre and have to tack all the time. The boat is again very uncomfortable and the control panel of the automatic steering is not working. It is also a grey day and when it starts to rain you can imagine that the atmosphere on board is not great. The kids are seasick and are laying down on the couches in the main salon and are listening to cd with stories. The wind force is again 5 with gusts up to wind force 6. Finally we are able to round the cape in the afternoon. We are able to change the course and the boat is sailing more comfortable. Strangely enough the wind is calming down and in the end there is no wind at all! At the end of the afternoon we sail into the first ria and the sun is coming out. It looks that the stories are right that once you enter the southern rias that it gives you an Mediterranean feeling. We anchor the boat in front of the city Murros. When we go on shore in the evening it seems like a party is going on and there is a nice atmosphere. Raoul finds in the shops a new transformer so everybody is happy in the end!

Our car for the moment: the dinghy.

The next morning it is grey and rainy. It is Sunday so time to sleep in and to do some school with the boys, because what should you do else with this weather. Raoul is doing some jobs on board and is trying to fix the radio but he still gets the error. In the afternoon we discover Murros and when we take the dinghy to go on shore it looks like we are in a rainforest climate. The clouds are very low and it is still very hot and humid. Murros turns out to be  a lovely old city with nice narrow cobbled streets. When we go back to the boat with our dinghy we notice that there are two more Dutch boats in the bay and we decide to say hello to them. We are invited on board and having a lovely afternoon with these people.

Ria de Arousa



The boys love to sit in the dinghy.

On Monday morning the sun is shining and the weather is beautiful. Today we would like to sail to Ria de Arousa which is a bit southwards about 35 miles away. There is not a lot of wind so we have tried up to three times to sail with the genaker but we have to take it down all the time because there is not enough wind. The advantage of the light winds is that we can take the shortest route through the small channels in between islands of rocks. The Sagres channel is only 10 meters wide but with the chart plotter and someone out on the outlook we are able to do it easily. We are sailing today through a beautiful scenery with a lot of rocks and little beaches. Once we get into Ria the Arousa there are no more waves because they are blocked because of all the little islands. It looks to us like we are sailing on a lake, really nice! Once in Riveira we throw the anchor over board and we are totally happy because we are anchored of in front of a nice beach. This is how we imagined the trip: sun, see , beach and a nice breeze. The boys are eager to windsurf again and we take the dinghy out to the beach. The boys are really improving and are able to surf back to the spot where they began. In the evening we are having dinner outside and are looking at the lights in the bay. A stuning view!

Leaving Ria Arousa

Boys in their new shirts.

The next day when we wake up it is hazy because of the humidity. We decide not to leave and to do  school with the kids first. Raoul is going into town and he is going to try to get a cable which he can connect to the satellite telephone to the computer, so we are able to get weather information. He is really happy when he achieves to buy such a cable! Around noon the sun is coming out and we decide to sail a couple of miles and to anchor in front of  another nice beach. We are really lazy and only unroll the genoa. The weather is really nice with sunshine and a nice breeze. We are putting the radio outside on the speakers and are enjoying the day. Once we get to the anchor place we follow the same routine as yesterday: surfing, beach, drinks and dinner. In the evening we decide to go to the shore to drink some coffee and to look for internet. Raoul tries to start the engine of the dinghy but it is not working. He opens the engine but can´t see anything wrong. After a couple of tries he is working again and we still decide to go on shore. There is no internet at the sailing club so we don´t stay to long because it is starting to blow. The engine is giving us problems again and is working after a couple of tries. On the way to the boat Raoul loses his cap and we go back to pick it up and then the engine stops again. We can´t get it going so we decide to row but it is really blowing hard. Luckily the neighbour of the catamaran behind us is seeing that we are in trouble and comes out with his dinghy and tows us to our boat. Lucky us!!

Ria de Pontevedra

Volvo Ocean boot.

The next day we decide to leave for the last Ria Pontevedra. It is just a couple of hours sailing so we have a relaxed sail again only on the genoa. How further south we go how busier the rias are with sailing boats and how more developed the rias are. In Sanxenxo we decide to stay in a harbour because on the anchor with an engine of the dinghy which is not properly working is no fun. We think that the problem is that the fuel is not clean so we need new  fuel which we can buy in a harbour. We end up in a very expensive harbour which seems to be the home port of the Volvo ocean boat of Telefonica. The harbour may be expensive but they don´t have a washing machine. So we decide to use our own camping washing machine for the first time and it is working quite well! We meet another Dutch couple who is also doing the same trip and we invite them for a drink. We are getting to know more and more people! Later on that day we see the Telefonica coming into the harbour. They are training with an older boat and we are allowed to see the boat from the inside. Raoul is quite happy about to see this race monster!! It is totally stripped from the inside and I can´t  imagine to do the trip on such a boat!

Inside of the Volvo Ocean boat

New generation sailors.

                                                                            

 Thursday morning we are leaving early because we want to sail to Baiona with a lunch stop at the islands de Cies (islas de Cies). These islands are a nature reserve and have beautiful beaches.  You should have a permit to visit the island but we are taking the change without one. I have tried to obtain a permit via internet but never got a reply from the Spanish Government. There is hardly any wind if we leave so we are motoring along to the islands. Once we get to the islands we see every half hour a ferry coming in unloading thousands of passengers so we are not bothered anymore with the fact  that we don´t have a permit.  We are walking around the island and see a lot of fishes in the marshes and stay a while on the beach. After the break we sail on to Baiona and decide to stay in the harbour because they have predicted strong winds from the south and the harbour should have wifi. Finally a chance to check the internet and to write the blog. We probably stay a couple of days and then go on to Porto. Baiona would be our last port of call in Spain! Portugal here we come!

 

Anchoring at the Islas the Cies.

 

 

Bekijk onze positie op de kaart:

http://www.winlink.org/dotnet/maps/PositionreportsDetail.aspx?callsign=PE3105

Haven van Camarinas.

Camariñas

 

Kust van Camarinas.

Woensdagochtend is het slecht weer. Het regent, het is grijs en het waait nog steeds erg hard. Op de één of andere manier komt er nog steeds water langs de mast de kajuit in. Raoul heeft het al meerdere keren afgekit en afgeplakt maar nog steeds is het niet dicht. De Nederlandse boten die vannacht buiten de haven gelegen hebben komen druppelsgewijs de haven binnen varen. De meesten hebben vannacht geen ook dicht gedaan en Jorg van de Barnstormer heeft ´s nachts 60 knopen gemeten over het dek. Ik ben nog steeds blij dat we gisteren gelijk de haven zijn binnengevaren. ´s Ochtends hebben de jongens school en ´s middags maken we een mooie wandeling langs de kust van Camariñas. Het is een ruige kust met veel rotsen en kleine zandstrandjes. Buiten zien we de kopjes op de golven staan en we horen hoe de golven op de rotsen beuken. Wat een geweld allemaal!



Mooi doorkijkje.

De volgende dag staat om 10.00 uur de taxi voor ons klaar om naar Santiago de Compostella te brengen. We hebben gisteren nog geprobeerd om meer informatie over de bus regelingen te krijgen maar de busmaatschappijen waren niet te bereiken omdat het gisteren een feestdag was. Het was namelijk Maria Hemelvaart en alles was dicht. Aangezien ik op het internet had gelezen dat de bussen niet regelmatig reden en soms ook van de bus regelingen afweken, hebben we maar besloten om via de haven een taxi te regelen wat betaalbaar is. We rijden door een prachtig groen, boslandschap naar Santiago de Compostella. Er zijn geen snelwegen in dit deel van Galicië en we rijden door vele kleine dorpjes. Onderweg zien  typische huizen of schuren waar vroeger de mais werd  opgeslagen en nu nationaal erfgoed zijn.  Na zo´n anderhalf uur worden we netjes in het centrum van Santiago de Compostella afgezet. Santiago de Compostella heeft een heel oud centrum wat autovrij is. Via de VVV krijgen we een kaart en lopen een route waar we langs alle bezienswaardigheden van de stad lopen. De stad heeft een bijzondere sfeer doordat er vele mensen met rugzakken rondlopen, die de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella gelopen hebben. Op het plein voor de kathedraal  zitten en liggen vele mensen die blij zijn dat ze het einddoel gehaald hebben. Tijdens de hele wandeling genieten we van de mooie stad en elk straatje is weer uniek. Zelfs de jongens zijn onder de indruk en noemen het de ´kerkenstad´ want in elke straat staat wel een kerk. Aan het einde van de middag gaan we nog even winkelen want we hebben de jongens shirts beloofd van Barcelona en Madrid. Na een paar winkels vinden we ´betaalbare´ shirts en heeft Luuk er één van Messi en Sjoerd van Ronaldo, al moeten ze dit shirt  van de muur afhalen want het is de laatste! Als we terugkomen in de haven waait het nog steeds enorm en zijn we blij dat we even een dag zonder wind hebben gehad!

Santiago de Compostella

 



Speelafspraak.

Donderdag wordt de wind al iets minder al staan de kopjes nog steeds op de golven in de baai. We moeten vandaag wat school inhalen want gisteren hebben we natuurlijk niets gedaan. Alhoewel de jongens waarschijnlijk ook veel geleerd hebben van het uitje naar Santiago de Compostella. Als wij aan school werken besteedt Raoul zijn tijd aan de klussenlijst: 2^e kaartenplotter is geïnstalleerd buiten in de kuip, radiozender is aangesloten, watermaker is aangesloten, satelliet telefoon is geactiveerd, skype is geactiveerd etc. Als we de radio aanzetten blijkt hij een error te geven. Blijkbaar zijn niet alle bedradingen meegekomen  toen we de radio kochten dus daar moeten nog extra kabels voor komen. ´s Middags komen de kinderen van twee andere boten spelen en de wii is erg populair. Gelukkig kunnen we ze ook nog overhalen om lekker buiten te gaan spelen!! ´s Avonds borrelen we met een Nederlands stel dat met een klein dochtertje rondzeilt. Zij en Raoul blijken op dezelfde middelbare school gezeten te hebben in Spijkenisse. Wat is de wereld toch klein.  Langzamerhand begint de wind nu toch echt wat af te nemen en als we na het eten op de weersvoorspellingen kijken ziet het er naar uit dat we morgen kunnen varen. Het zou 10 tot 15 knopen gaan waaien maar helaas moeten we daar wel tegen in. Het is in ieder geval een mooi doel om Kaap Finisterre te ronden en daarna moeten we alleen nog maar zuidwaarts! Op naar de rias bajas (lagere rias)!

Women working on the nets in the fisherman´s harbour.

Camariñas

Little beach at the coast.

The weather is still bad on Wednesday morning. It is raining, grey and it is still blowing really hard. It is also raining inside because there is still water coming inside through the mast. Raoul tried everything to fix it and taped the mast but it didn´t work yet. The other Dutch boats which were outside at the anchor are all coming into the harbour. Most of them didn´t sleep well and one of them measured 60 knots of wind during the night. In the morning the kids work on their school tasks and in the afternoon we walk along the coast of Camariñas. It is a beautiful walk along a rugged coast with little beaches. Outside at sea we see the white horses on the water and the waves are breaking at the coast!

Old corn barns.

The next day the taxi is waiting at 10 o´clock to bring us to Santiago de Compostella. Yesterday I tried to get some information about public buses but because of the public holiday I couldn´t reach one of them. The bus services seems to be not so trustworthy so we didn´t want to take the risk to get stuck somewhere and the taxi is not that expensive. We are driving through a green and hilly landscape to Santiago de Compostella. There are no highways in this area so we are passing a lot of little villages. We see a lot of typical barns where they used to keep the corn in the past.  After one and a half hour drive we are dropped at the city centre. Santiago de Compostella has a very beautiful, picturesque city centre. The tourist office has set out a beautiful walking route which takes us along all the beautiful  sightseeings of Santiago de Compostella. The city is free of cars and very clean. There is a special atmosphere in the city because of  the people with their backpacks,  who walked the famous Santiago de Compostella pilgrimage route which ends in front of the cathedral. Everybody is happy to have finished the walking and they are euphoric. Most of them are sitting and laying down on the square but others are singing and dancing. The boys are also impressed by the city and they call the city, ´the city of churches´, because it looks like that every street has  its own church. At the end of the afternoon we are going shopping because we have promised to buy the boys a Barcelona and Real Madrid football shirts. After a couple of shops we have found an affordable shirt of Mesi and Reinaldo. When we arrive back at the harbour it is still blowing hard and we are happy that we had a day without wind!

Cathedral of Santiago de Compostella

The wind is finally calming down a bit on Thursday. We have to make up for school because we didn´t do anything yesterday! Raoul is working away on all the jobs on board again: installing a second chart plotter outside, connection the radio, connection the water maker, activate the satellite telephone, activate skype etc. In the afternoon the kids have a play date with kids of the other boat and the wii is very popular! After dinner the wind is really calming down and we are looking at the weather forecasts and it should be ok to leave tomorrow. The wind will be 10-15 knots but again we have to beat against the wind. We would like to round Cape Finisterre tomorrow and from there we only need to sail southwards! So tomorrow we are off to the rias bajas (lower rias)!

Flying Circus afgemeerd voor het strand van Laxe.

 

Rias Altas

Zaterdagochtend vertrekken we om elf uur voor een tocht van 35 mijl (7 uur varen) vanuit Coruña naar de eerste rias. De noordelijke rias (fjorden) worden de Rias Altas genoemd. Geen wind te voelen dus voorlopig even motoren! Langzamerhand komt er meer wind en kunnen we de genua uitrollen, daarna volgt er nog meer wind dus het grootzeil kan gehesen worden. We varen hoog aan de wind dus de boot ligt weer erg schuin. Ons doel is niet bezeild, dat betekent dat we er niet in één keer naar toe kunnen varen en we zullen extra mijlen moeten varen. Dat is jammer! We zien onze eerste school dolfijnen naast de boot. Helaas ben ik net te laat met de camera om er een foto van te maken! Raoul ligt daarna lekker beneden een boekje te lezen en schrikt op van al het lawaai aan dek en vraagt wat er aan de hand is. Nou, het is ondertussen lekker door gaan waaien en we zitten op 20 knopen wind. Raoul komt erbij en we zeilen de rest van de dag met z´n tweeën want de wind neemt nog verder toe tot een goede windkracht 5 - 6. Ook zijn de golven toegenomen en met name als we van de kust varen maken we goede klappen op de golven. Als we weer terugsteken naar de kust liggen we beter en lijkt ook elke keer de wind af te nemen. We zetten één reef in het grootzeil en reven de genua zodat we met minder zeil varen. We sturen de rest van de dag zelf maar toch is de stemming goed want we weten dat we aan het einde van de dag heerlijk in een baai zullen liggen met een glas bier of port! Gewoon een dagje leuk sportief varen dus! Voor de kinderen is het een lange dag want ze kunnen niets. Er wordt film gekeken en geslapen. Ook geen school dus want de juf is even bezig, dat is weer het goede nieuws voor de kinderen! We zeilen langs een ruige kust met veel rotsen voor de kust dus we moeten wel een beetje afstand houden van het land. Om half vijf is eindelijk het einddoel in zicht en varen we de ria binnen en gaan aan de zuidkant van de baai liggen bij het plaatsje Laxe. Zo liggen we prima beschermd tegen de zuidelijke wind en het is een geweldige baai met een prachtig wit zandstrand. We ankeren op 5 meter diepte vanaf het strand en het echte vakantiegevoel begint steeds meer te komen! We borrelen vandaag extra lang want we hebben het gevoel dat we dat echt verdiend hebben. Helaas komen we er op een gegeven moment achter dat onze omvormer kapot is want deze was onder de vloer gemonteerd en er is water onder de vloer gekomen waardoor onze omvormer verdronken is. We hebben de omvormer nodig om de 12 volt van de accu om te zetten in 220 volt voor veel elektrische apparaten aan boord. Gelukkig hebben we nog een reserve omvormer aan boord maar die is minder sterk. Later zullen we wel kijken of we nog een goede kunnen kopen dus voorlopig is er niet zoveel aan de hand.

Laxe

Stadspoort van Laxe.

De volgende dag is het helaas volkomen grijs en onze strandplannen gaan in rook op. We luieren wat aan want het is per slot van rekening zondag. ´s Middag klaart het langzaam op en gaan we met de bijboot naar de haven om het dorp te verkennen. Aan de kade is het een drukte van  jewelste en alle cafés zitten propvol. Die Spanjaarden weten  wel  hoe ze van het leven moeten genieten! Ik zie mensen met plastic tassen lopen dus wie weet is de supermarkt wel open. We volgen het spoor van de mensen met een plastic tas en komen inderdaad bij een supermarkt uit. We doen boodschappen en besluiten om ´s avonds te bbq´en. Op de terugweg ontdekken we een café met internet dus dit dorp heeft alle basisvoorzieningen. Terug bij de boot gekomen is het surf tijd en we beloven de jongens een ijsje als ze naar het strand kunnen surfen en jawel het lukt ze allebei! ´s Middags maken we nog kennis met een nieuwe Nederlanders die met hun boot achter ons liggen. We nodigen ze uit voor de borrel en luisteren naar hun geweldige verhalen. Ze zijn al eerder 4 jaar de wereld rondgereisd en zijn nu op pad voor een tocht van twee jaar en ze willen eerst naar Kaap Hoorn zeilen en daarna via de Carieb terug. Zo zijn er nog veel avontuurlijkere mensen dan wij! ´s Avonds zien we de Walzing Mathilda naast ons ankeren, de boot van het gezin waar we in Coruña mee kennis gemaakt hebben en een jongen en meisje hebben. Ook komt er nog een Engelse boot in de baai ankeren waar ook kinderen aan boord zijn. De boot met de drie meisjes is ook binnen. Raoul vaart een rondje met de dinghy om iedereen te begroeten en nodigt iedereen uit om naar het strand te gaan. Uiteindelijk staan we met drie gezinnen op het strand en spelen de kinderen heerlijk met elkaar!

Luuk en Sjoerd aan de afwas.

De volgende ochtend is het weer niet veel beter oftewel nog slechter. Het is grijs, mistig en het regent. Een uitgelezen dag om de verloren tijd van de school weer een beetje in te halen. Raoul heeft een klusjesochtend en sluit alle bedradingen van de radio aan. ´s Middags gaan we naar het internet café en krijgen een paar goede websites te pakken. We downloaden ook een programma op onze computer waarmee we weerkaarten (grib files) kunnen ontvangen, die voor een aangegeven gebied precies om de drie uur aan kan geven hoeveel de wind is, welke richting hij vandaan komt en of het gaat regenen. Eindelijk, goede overzichtelijke weersinformatie! Zo vinden we uit dat er momenteel een koufront overkomt en het vannacht heel erg hard gaat waaien, morgenochtend is het een tijdje rustig en daarna pikt de wind weer op. Woensdag gaat het echt bijzonder hard waaien! We besluiten om morgenochtend vroeg naar de volgende ria te varen wat maar 20 mijl verderop is (4 uur varen). Als het goed is heeft  het volgende dorp een haven waar we dan rustig de harde wind af kunnen wachten. Eenmaal terug aan boord krijgen we al gauw het verzoek van de buren om mee naar het strand te gaan want het is even droog. Uiteindelijk staan we met 5 Nederlandse gezinnen op het strand en de Engelsman vraagt zich dan ook af of we in konvooi varen. Wat een toeval om zoveel Nederlanders bij elkaar te hebben. We vinden het wel erg gezellig zeker wanneer blijkt dat één van de Nederlanders jarig is en ze hebben een mand met drank en borrelhapjes meegenomen. Wat wil je nog meer!! Misschien de volgende keer wat zon erbij!! We blazen het feest af als het enorm hard begint te regenen.

Camariñas

De volgende ochtend staan we om 8 uur op want we willen van het rustige weer gebruik maken om in de volgende ria te komen. We varen als eerste de baai uit maar al gauw volgen de andere boten. Het is een heerlijk dagje zeilen met weinig wind en een zonnetje. Wat wil je nog meer! Om half twee meren we aan in de haven van Camariñas. De havenmeester pakt onze lijnen aan en waarschuwt ons  om de boot goed vast te leggen want er komt slecht weer aan. We besluiten even van het zonnetje te genieten op het terras van de zeilclub waar ze ook heerlijke visgerechten hebben. De jongens kunnen weer niet wachten om te surfen dus al gauw wordt de surfplank klaargemaakt en oefenen de jongens in de vissershaven want er begint al aardig wat wind te komen. Ze zijn nog maar net terug van het surfen of de hel breekt los. Het waait minimaal 40 knopen wind in de haven, terwijl we toch redelijk beschut liggen. Ook begint het te regenen en uiteindelijk liggen we te schudden in de box en is het zeker windkracht 8. We vermaken ons prima aan boord al hadden we Noord-Spanje toch wel iets zonniger ingeschat!! We krijgen wel medelijden met de Nederlandse boten die hier voor de haven voor anker liggen. Moet zeker geen pretje zijn. Heerlijk dat deze haven een goede internet verbinding heeft en we vanaf de boot  op het internet kunnen. Voor de jongens maken we allebei een eigen e-mail adres aan zodat ze met hun vriendjes kunnen mailen. Dat is een reuze succes en ze krijgen allebei ook gelijk antwoord terug!! Raoul en ik speuren het internet af voor weerkaarten en komen erachter dat ook woensdag en donderdag het nog erg hard blijft waaien. Het ziet er dus naar uit dat we hier nog wel een paar dagen verwaaid zullen blijven liggen. Wie weet kunnen we wel een bezoekje brengen aan Santiago de Compostella!

Fishermen fishing at the Atlantic.

Rias Altas

Saturday morning we are leaving at eleven o´clock from Coruna for a trip of 35 miles (7 hours sailing) to the first rias. The northern rias are called rias altas. There is no wind when we are leaving so we put on the engine and are motoring! Slowly the wind is picking up and we can unroll the genoa and later on raise the main sail. We are again sailing up wind and we can´t sail the course we are heading for and therefore have to tack all the time. This means that we have to make extra miles! What a pity! Raoul spots a group of dolphins next to our boat and I am too late to get the camera out on time. Raoul is going down and starts reading a book. At a certain moment he gets annoyed by the noise on deck and asks me what is going on. Well, the wind in the mean times has picked up to 20 knots! We have to sail with the two of us and we are reeving the genoa and the main sails so we are sailing with less sails. The waves have increased as well and we are slamming on the waves especially as we are sailing from the coast. When we are tacking back to the coast it looks like the wind is calming down a bit and we don´t slam on the waves that bad. We are steering ourselves but we are still in a good mood because we know that at the end of the day we will be anchored of in a bay and drinking beers and port wine! For the kids it is a boring day because the can hardly walk in the boat so the sleeping and watching movies. The good news for them is that there won´t be school today because the teacher is busy. We are sailing along a rugged coast with a lot of rocks along the shore so we need to keep away from the coast. Around half past four our goal is in sight and we are sailing into the ria. We are anchoring the boat at the south side of the bay at to be protected from the southerly wind in a very nice bay in front of the village Laxe, with a beautiful with sandy beach. We are anchoring at 5 metres from the beach. This is the real holiday feeling! We are drinking an extra glass because we have deserved it today! Later on the day we find out that our invertor doesn´t work anymore. We need the invertor to change 12 volt from the battery to 220 volt for a lot of electrical appliances we have with us on board. The invertor was installed under the floor and we found water under the floor so probably some water got into the invertor. We have another spare converter, less stronger though, so it is not a big deal. Later on we need to try to get a good new one.

Laxe

Flying Circus at the anchor in Laxe.

The next day it is totally grey so we are sleeping in and are extremely lazy, but why not on a Sunday! In the afternoon we have blue skies and we decide to discover the village. We take the dinghy to get to the harbour. It is busy at the quay and  all the bars are really full. Spanish people know how to enjoy live! I see some people with plastic bags with groceries so there must be a supermarket around. We are following the trail of the people with the plastic bags and find the supermarket and decide to do some shopping for a bbq.  On the way back we discover a bar with internet so this little village has got all the basic needs! When we get back to the boat it is surf time for the boys and we promise the boys and ice cream if they can surf up to the beach. They are both able to do this! In the afternoon we meet a Dutch couple of another boat and we invite them for a drink and listen to their stories. They have once done a trip around the world in four years and our now on their way for two years and want to sail up to Cape Horn in South America and then sail back via the Caribbean. As you can see there are much more adventurous people then us! In the evening we see the boat Walzing Mathilda coming into the bay and they anchor right next to us. This is the Dutch family whom we have met in Coruna. There is also an English boat coming in with some kids on board and a  Dutch boat with the three girls. Raoul is going around in the dinghy to invite the other boats to come out with the kids to the beach. In the end we are standing at the beach with three families and the kids are having a good time!

The next day the weather is even worse. It is grey, hazy, raining and it feels like home! A very good day to catch up with school! Raoul is doing some jobs on board and is connecting all the cables for the radio. We spend most of the afternoon in the internet bar and find a couple of good websites for the weather. We are also able to download a programme to our computer which enables us to receive grib files (weather charts) for a specific area. These grib files gives us every three hours a chart with the wind direction, wind force and the rain. Finally good weather information! We find out that a cold front is passing us at the moment and that is it going to blow quite hard tonight. Tomorrow morning the wind will be calm for a couple of hours and then the wind will pick up again. On Wednesday it is really going to blow hard! We decide to leave tomorrow morning early and sail to the next ria which is 20 miles away (4 hours). Our information tells us that there would be a harbour in the village on the north side of the bay where we could ride out the storm. Back on board we are invited by our neighbours to go to the beach with the kids. We end up on the beach with 5 Dutch families and our English neighbour. He is asking if we are sailing in a fleet because there are so many Dutch boats in the bay. It is nice to socialize with the other Dutch families and to get to know them. The party is on when one of the Dutch guys is telling us that today is his birthday and he brought drinks and snacks with him! What do you want else? May be some sunshine? The party is over when it is really starting to poor.

Camariñas



Sjoerd is practising in the fishermen´s harbour,

The next morning we wake up at 8 o’clock to because in the morning there is supposed to be less wind and we want to take advantage of it to get to the next ria. We are the first ones leaving the bay but we see other boats following us. It is a really nice day sail with some wind and sun. What do we want more? We arrive around half past one in Camariñas. The harbour master who takes the lines of the boat warns us that we need to tie the boat well because they have predicted bad weather. We decide to enjoy the sunshine and have lunch at the terrace of the sailing club. The boys  can’t  wait to get back on the surf board so we are getting the surf board ready. They practise in the fisherman’s  harbour because there is already quite some wind and they are a bit protected over there. As soon as the boys are back on board the hell breaks loose! It starts blowing up to 40 knots in the harbour and we are quite protected. It also starts to rain and we are shaking in our berth in the marina. It must be at least wind force 8. We have fancied Spain a bit sunnier!! We have pity with a couple of Dutch boats which are anchored outside of the harbour! On board we are enjoying ourselves with the internet because we have access from the boat what is quite luxurious. The boys are getting an own e-mail address and are mailing with their friends. They are quite happy when their friends send straight away an e-mail back. Raoul and I are roaming the internet for weather forecasts. It looks like Wednesday and Thursday will be still a stormy days. We are probably going to stay here for a couple of days to ride out the storm. Maybe we can visit Santiago de Compostella  while we are stuck here?