Eén van de stranden van Eleuthera.

Eleuthera in de Bahama's

Donderdag gaan we als eerste met de dinghy naar de kant om Rock Sound te bekijken. Vanaf de boot lijkt Rock Sound niet ‘the big apple’ en dat klopt want als we er doorheen lopen blijkt het echt een dorp te zijn, met zeer vriendelijke mensen want we worden door iedereen gegroet. Waarschijnlijk zijn de mensen op Eleuthera zeer gelovig want we tellen onderweg wel acht verschillende kerken. We vinden er alles wat we nodig hebben zoals een supermarkt, wasmachines, diesel en we kunnen een kaart kopen voor goede internetverbinding, dus wat wil je nog meer. De rest van de dag zijn we dan aan boord druk bezig met skypen, e-mails beantwoorden en de kinderen kunnen eindelijk weer eens verder met IXL, een Amerikaans rekenprogramma dat ze voor school doen. Als we aan het einde van de middag nog een keer de kant op gaan en een zeer goede supermarkt vinden met daarnaast een leuk restaurant dan kan onze dag niet meer stuk! Na bijna anderhalve week op onbewoonde eilanden geweest te zijn is het wel weer eens leuk om in de bewoonde wereld rond te lopen waar je alles weer kunt krijgen!

Rock Sound.

De volgende dag besteden we vooral aan school en klusjes doen. Zo brengt Raoul de meeste was naar de wasserij en doe ik de kleine was aan boord. We kunnen nog steeds geen genoeg krijgen van het internet dus daar gaat ook veel tijd in steken, vooral ook omdat we steeds meer bezig zijn met de terugkomst naar Nederland. We zijn op funda aan het kijken naar mogelijke huurhuizen in Mijnsheerenland, plannen bezoek van vriendjes in de zomervakantie, de kinderen worden per e-mail aangemeld op hun nieuwe school en heeft Raoul eindelijk weer eens toegang tot z’n DHL account op de computer.  ’s Middags gaan we naar Ocean Hole, een grote oneindig diepe vijver(??) van minimaal 187 meter diep, omgeven door rotswanden en waarvan de bodem tot op heden nog niet gevonden is, zelfs Jacques Cousteau heeft hier gedoken.

Een prachtige zonsondergang bij het restaurant.

Het water is brak en er is een licht getijde verschil dus de vijver moet in verbinding staan met de oceaan maar hoe, dat weet niemand. Het levert ons in ieder geval veel zwemplezier op want het is heerlijk om erin te zwemmen en de jongens maken er een sport van om zo hard mogelijk in het water te springen vanaf de rotswanden. Vanaf de kant kun je mooi de vissen zien die in Ocean Hole leven en ze komen naar boven zwemmen als ze gevoerd worden met brood! We sluiten de avond af in een restaurant aan het water met een mooie ondergaande zon, om te vieren dat we bijna zes maanden in de Carieb zijn. We halen herinneringen van de reis op met de jongens en het valt ons op hoeveel ze onthouden hebben. Jammer dat we de enige gasten zijn maar de eigenaar vertelt ons dat in het seizoen zeker 60 boten er voor anker liggen en het zeker drukker is, terwijl er nu maar vier liggen!

Ocean Hole.
 

Voor zaterdag hebben we een auto gehuurd om het eiland te gaan bekijken. Het eiland is een heel langgerekt eiland van zo’n 60 km lang en zo’n 10 km breed op de meeste plaatsen. We rijden ’s ochtends over één weg de ‘Queenshighway’ naar het noorden en zijn na 1 ½ uur in Preacher Cave, het meest noordelijke plaatsje waar de eerste bewoners van het eiland zijn aangespoeld en zijn gaan wonen in een grot. De eerste eilandbewoners kwamen in 1648 van Bermuda en zochten een nieuw land waar ze vrij hun geloof konden belijden, ze noemden het nieuwe land Eleuthera, wat in het Grieks vrijheid betekent. Misschien dat er daarom zoveel kerken op Eleuthera staan? In ieder geval bekijken we de grot en de jongens vinden het een sport om door de gaten in het gesteente te klimmen. Door de gaten in het plafond komt er redelijk wat licht in de grot en kan ik het me voorstellen dat de eerste bewoners daar een tijdelijk onderkomen hebben gevonden.

De kliffen bij Glass Window Bridge.

Daarna rijden we langzaam zuidwaarts terug en bekijken Glass Window Bridge, een brug over het smalste gedeelte van Eleuthera. Als we op de rotskust staan zie je aan de ene kant de donker blauwe oceaan en aan de andere kant het ondiepe lichtblauwe water van de zandbanken, wat een erg mooi contrast vormt. We zakken steeds verder zuidwaarts en bekijken Governors Harbour waar het eerste parlement van Eleuthera gevestigd was, maar naast een oude bibliotheek is er niet zoveel te zien. De meeste oude houten huizen blijken op de heuvel achter de stad te staan waar we later doorheen rijden op weg naar het strand waar we een heerlijke lunch hebben. Eleuthera heeft vele zandstranden waarvan de mooiste aan de oostelijke kant van het eiland te vinden zijn en je zou elke dag wel een ander strand kunnen bezoeken. In ieder geval hebben we het gevoel iets van Eleuthera gezien te hebben. Het eiland is groener dan de meeste andere eilanden en het ziet er ook allemaal niet erg armoedig uit. De huizen zijn over het algemeen goed verzorgd en we rijden langs vele afgesloten ‘estates’ waar waarschijnlijk rijke Ameriken wonen. Aan het eind van de middag doen we boodschappen om de boot te bevoorraden voor de oversteek naar Bermuda en leveren de auto in. 



Preacher Cave.

Als we zondagochtend het weersbericht bekijken dan zijn de voorspellingen weer anders. We volgen nu al een aantal dagen het weer maar het is ongelooflijk hoe snel de weervoorspellingen in dit gebied veranderen. Niets geen tradewinds, die maanden vanuit dezelfde hoek waaien maar hier zijn het de fronten uit Noord-Amerika (Florida), die het weerbeeld bepalen en veel of weinig wind opleveren uit allerlei mogelijke hoeken. We besluiten om morgenochtend uit Rock Sound weg te varen en dan naar Little San Salvador te gaan een klein eilandje verderop met een mooi zandstrand, zodat we startklaar staan voor de oversteek. Vandaag worden dan ook de laatste klussen gedaan, boodschappen, boot schoongemaakt, motor gecheckt, verstagingen gecheckt, onderwaterschip schoongemaakt, school gedaan en we proberen via skype nog zoveel mogelijk mensen te spreken. ’s Middags varen we met de dinghy naar de luchthaven en klaren de boot uit. ’s Avonds heeft Luuk een Beyblade toernooi georganiseerd waar het hele gezin aan meedoet. Het is jammer om afscheid te moeten nemen van de Carieb want we hebben er een geweldige tijd gehad maar we hebben ook allemaal zin om weer naar huis te gaan!

Een spannende battle: one, two three let it rip!

De oversteek naar Bermuda is zo’n 750 mijl en zal zo’n 6 tot 7 dagen duren met de huidige weersomstandigheden. Als we dinsdagochtend van Little San Salvador wegvaren dan hopen we na het weekend in Bermuda aan te komen! Wij zijn klaar om te vertrekken!

View from the Preacher Cave.

At anchor in Rock Sound.

The boys like to jump in the water.

The fishes are looking for food!

The old library.



Glass Window Bridge.

 

 

Een geweldige dorado gevangen op de Exuma Sound.

Exuma Sound

Woensdagochtend vertrekken we om acht uur ’s ochtends vanuit George Town richting de Exuma Sound, met als doel Musha Cay zo’n 32 mijl varen. De Exuma Sound is een breed stuk water met een diepe oceaan bodem. Links van de Exuma Sound vind je de  Exuma Cays, de kleine eilandjes en de zandbanken en aan de rechterkant een aantal grotere eilanden zoals Cat Island en Eleuthera. Om bij de Exuma Sound te komen moeten we wederom een slalom parcours afleggen tussen koraalriffen en zandbanken door, om bij de uitgang te komen. Onze kaartenplotter en extra kaarten die we in George Town hebben gekocht, hebben we dan ook hard nodig. Het is een prachtige zeildag met een leuk windje van achteren, we hijsen de gennaker en lopen gemiddeld 7 knopen. We varen de hele dag langs allerlei kleine eilandjes en de dag kan helemaal niet meer kapot als we ook nog een dorado binnenhalen van 80 cm. Rond de middag vinden we de doorgang Cave Cay Cut, waar we tussen de eilandjes door kunnen en het is wel even spannend want de doorgang is niet heel diep en vrij smal. Als we eenmaal door Cave Cay Cut gevaren zijn, komen we in prachtig helder ondiep water terecht en we blijven ons verbazen over de verschillen kleurschakeringen, die we in het water zien. We gooien het anker uit achter Musha Cay, een privé eiland in het bezit van de beroemde goochelaar David Copperfield.

Huis van David Copperfield.

Mooi aangeharkt strand.

 

 

 

 

 

 

Je kunt het eiland huren voor 261.500 dollar per week! Het ziet er dan ook wel luxe uit, een aangeharkt strand met strandbedden, parasols en een beach bar. Helaas maakt alleen niemand gebruik van het strand! Raoul ziet een paar roggen onder de boot doorzwemmen en maakt er mooie filmpjes van. Later in de middag komt de Ile du Nord er ook aan en gooit naast ons het anker uit. Als we staan te praten zien we ineens haaien onder onze boot doorzwemmen. Raoul springt het water in om er een filmpje van te maken, maar weet toch niet hoe snel hij eruit moet komen als de haaien dichterbij komen. We zoeken de haaien op in ons vissenboek en het blijken ongevaarlijke Nurse Sharks te zijn! ’s Avonds hebben we nog een heerlijke bbq bij ons aan boord met de vers gevangen dorado!

Flying Circus op het anker achter Musha Cay.

De volgende dag zeilen we weer door de Cave Cay Cut door om terug in de Exuma Sound te komen. Vandaag staat er een zeiltocht van 20 mijl op het programma naar Staniel Cay. Als we eenmaal op de Exuma Sound varen blijkt er een redelijke wind te staan maar niet te hard, zodat we toch de gennaker kunnen hijsen. Het is wel wat sportiever zeilen dan gisteren want met zo’n enorme lap erop is het vandaag redelijk sleuren aan het stuurwiel. De Ile du Nord is vandaag eerder vertrokken zodat we onderweg foto’s van elkaar kunnen maken. Voordat we goed en wel op weg zijn hebben we al beet en laten de gennaker zakken, wat niet soepel verloopt want de lijn van de sok zit rond de radar. Als we de gennaker eenmaal naar beneden hebben blijkt de vis er nog steeds aan te zitten.

Prachtige dorado van 100 cm.

Het is een heel gevecht want het is een joekel van een vis, maar de vis springt op het laatste moment van de haak als Raoul hem in het schepnet wil doen waardoor we de schepnet verliezen. We proberen het schepnet nog te zoeken maar helaas!! Als we de gennaker weer willen hijsen blijkt hij om de voorstag te zitten zodat we een paar rondje moeten varen voordat we de gennaker kunnen hijsen. Als we in de buurt van Ile du Nord komen hebben we wederom beet en dit keer lukt het ons wel om de vis binnen te halen, het is een dorado van wel 100 cm lang en past nauwelijks in de breedte van onze kuip. Als we langs Ile du Nord varen laten we vol trots onze vangst zien en schieten mooie foto’s van elkaars boten met de gennaker op. Al met al is het een actief zeil –en visdagje!! Rond de middag varen we door de Big Rock Cut, de doorgang naar Staniel Cay. Wederom is het spannend want we kunnen de doorgang slecht zien omdat er een eiland achter ligt, we varen dus grotendeels op de kaartenplotter! Eenmaal door de doorgang komen we weer in prachtig ondiep water en varen naar een ankergebied achter een paar rotsen, waar we prima liggen. ’s Middags gaan we met Ile du Nord naar het strand bij Staniel Cay, waar Timo en Luuk op haaienjacht gaan. Timo heeft z’n onderwatercamera mee en schiet een mooie foto van Luuk als hij wegloopt voor de haai!

Luuk loopt weg voor de haai.

Vrijdag is het toch echt weer tijd om iets aan school te doen want de laatste twee dagen is het er niet van gekomen. Na school gaan we met z’n allen snorkelen bij de Thunderball Grotto, een grot met een aantal gaten in de bovenkant waardoor er lichtbundels in het waterschijnen wat een prachtig effect geeft. In de grot zwemmen veel vissen en je kunt merken dat ze aan mensen gewend zijn want ze komen heel dichtbij je, het lijkt wel alsof je in een aquarium rondzwemt. De grot heeft meerdere uitgangen en een aantal zijn onderwater, de jongens vinden het  geweldig om daar doorheen te zwemmen. Na het snorkelen lunchen we aan boord en halen daarna het anker op om achter het volgende eiland, Big major te gaan liggen waar een mooi strand is.

Foto gemaakt met de gopro camera.

We hijsen de jongens om de beurt de mast in tot de eerste zaling want het waait aardig en ze maken een paar prachtige foto’s met de go pro camera van het turquoise water. Het volgende eiland is niet zover weg dus we hijsen de zeilen niet en navigeren door de smalle ondiepe vaargeulen. Eenmaal achter het eiland gekomen zien we zeker zo’n 20 boten voor anker liggen en je ligt er inderdaad heerlijk beschut! In de Bahama’s hebben we tot nu toe alleen Amerikanen en Canadezen rond zien varen maar vandaag zien we de eerste Europese boot een Duitser!  ’s Middags vinden we een mooi strandje waar tafels, stoelen, een bar en een bbq staan. Het blijkt dat een Amerikaans stel, dat al een half jaar in de baai ligt, dit strand heeft aangekleed en ze hebben het Pirate Beach genoemd. Iedereen mag ervan gebruik maken, ideaal, zeker als we ook nog een bal vinden en er volop mee gespeeld wordt in het water. ’s Avonds komt de Ile du Nord bij ons bbq’en want de dorado van 100 cm heeft 12 moten opgeleverd en 4 filetjes.

 

Snorkelen bij Thunderball Grotto,

 

Vandaag waait het redelijk hard en de kopjes staan buiten de baai op de golven. We besluiten dan ook nog maar een dagje te blijven en doen ’s ochtends eerst school, ondanks dat het zaterdag is. ’s Middags varen we naar het grote strand waar Raoul varkens gezien heeft en we hebben erover gelezen dat ze in het water naar je toe komen zwemmen. We varen met de dinghy dicht naar het strand en jawel daar komen ze aan gerend en ze zwemmen naar ons toe. Het zijn enorme varkens en als we popcorn naar ze gooien dan eten ze dat met groot plezier op en houden hun mond open voor meer. Het is toch wel eng als ze zo dichtbij komen en met hun grote tanden, we varen dan ook snel weg! Tijd om naar het strand te gaan en wederom genieten we van de luxe van ‘Pirate beach’. ’s Avonds borrelen we na bij de buren ‘Ile du Nord’.

De varkens komen dichtbij de dinghy van Ile du Nord.

Zondagochtend halen we om 10 uur het anker op voor een tocht naar Warderick Wells, waar het hoofdkantoor staat van het nationale park, ‘Exuma Cays Land and Sea Park’. Het nationale park is zo’n 22 mijl lang en 4 mijl breed met zo’n 15 grote eilanden en vele kleintjes. Aangezien de zandbanken, hier iets minder ondiep zijn dan zuidelijker besluiten we vandaag om over de zandbanken naar Warderick Wells te varen. Er staat vandaag zo’n windkracht drie en we hijsen de grootzeil en genua. We hijsen Luuk de mast in tot de eerste zaling en schieten wederom foto’s van de Ile du Nord en zij van ons, hopelijk zijn er wat mooie foto’s bij! Het water is overal zo’n 4 tot 6 meter diep en we hebben het gevoel dat we over het IJsselmeer varen, alleen is het water hier zo mooi lichtblauw! Halverwege de middag zijn we er al en ankeren een behoorlijk stuk van de kant omdat het allemaal erg ondiep is. Als we naar het stand willen doet de bijboord motor van Ile du Nord het niet dus besluiten we maar op onze boot te zwemmen en te borrelen. Raoul hangt de spinnakerboom aan de mast vast waardoor de kinderen van de boot kunnen slingeren, wat altijd een groot succes is! ’s Avonds hebben we nog een heerlijke currymaaltijd waar de laatste stukken dorado in verwerkt zijn bij de buren op ‘Ile du Nord.

Luuk neemt foto's vanuit de mast.

 

 

Als we de volgende dag wakker worden is het grijs en grauw. Via het weersbericht op de marifoon hadden we al begrepen dat er een front overkomt en het zou gaan regenen. Na school ziet de lucht er donker uit maar we besluiten toch om naar het kantoor van het park te gaan om meer informatie te krijgen over het park. Het kantoor staat aan een prachtige baai waarin de mooringen in de vorm van een hoef liggen met een zandbank in het midden. Jammer dat er vandaag zulke donkere luchten hangen anders zou het een fantastisch plaatje zijn!! Er zijn nog een aantal mooringen vrij en tegen een bedrag van 20 Bahamian Dollar kunnen we eraan gaan liggen en met nog 15 Bahamian Dollar voor het internet zijn we dan helemaal klaar. We gooien het in de groep maar we hebben geen van allen zin om de boot om te varen met dit weer en het lukt Timo uiteindelijk toch om een internetkaartje te bemachtigen, kunnen we voorlopig onze e-mails weer eens checken. 



Iguana op Warderick Wells

Op het eiland zijn een aantal wandelingen uitgezet en we lopen de ‘bekende’ BooBoo trail, door een droog stuk eiland met een droge vegetatie. Op zich wel aardig maar niet spectaculair. Binnen een kwartier staan we aan de andere kant van het eiland met uitzicht op de oceaan. Aangezien het begint te regenen lopen we snel weer terug naar de baai waar we kunnen schuilen. Als we denken dat de regen over is springen we in de dinghy maar we krijgen halverwege alsnog een plens regen over ons heen.  ’s Middags checken we bij internetcafé ‘Ile du Nord’ onze mailtjes onder het genot van een kop koffie! Als ik ’s avonds het groente afval over boord gooi blijken er haaien onder onze boot te zitten en het zijn dit keer geen nurse sharks. Het zijn typische haaien met een soort kieuwen aan de bovenkant. Het worden een beetje onze ‘huishaaien’ want ze zitten de rest van de dagen klaar onder onze boot om het afval te eten als ik het overboord gooi!

De prachtige baai voor het kantoor van het Natioanle Park in Warderick Wells.

Als we dinsdagochtend wakker worden straalt de zon weer zoals gewoonlijk en staat er nauwelijks wind. Het wordt een heerlijk dagje en na school gaan we met z’n allen snorkelen bij de Emerald Rock. Tot nu toe zijn we nog weinig leuke snorkelplaatsen tegengekomen in de Bahama’s en we merken dat we aardig verwend zijn! Uiteindelijk zitten er redelijk wat vissen bij Emerald Rock en door het heldere water kun je de vissen fantastisch goed zien. We varen na het snorkelen door naar het strand. Alicia van de Ile de Nord haalt vandaag haar diploma Bahama A zoals haar ouders het noemen. Alicia doet erg goed haar best en laat zien dat ze een goede schoolslag heeft, op haar rug kan zwemmen en zelf al een beetje kan borstcrawlen. Voordat ze weg ging kon ze nog niet zwemmen en heeft dit jaar dus heel wat geleerd! We hebben dus wat te vieren op het strand. ’s Avonds nodigen we de Ile du Nord uit voor een laatste maaltijd ons aan boord en we vinden het erg jammer om afscheid van hun te moeten nemen want we hebben hele leuke weken samen gehad. Zij varen morgen richting Amerika en wij moeten zo langzamerhand weer eens terug naar Europa.



De laatste keer naar het strand met de bemanning van Ile du Nord.

Woensdagochtend vroeg zwaaien we nog een laatste keer naar Timo, Else, Alicia en Luca van Ile du Nord en varen de baai uit. Vandaag staat er helaas redelijk wat wind en die komt ook nog eens uit de verkeerde hoek. Het begint al als we de doorgang bij Warderick Wells doorvaren. Er staan hoge golven in de ingang en we krijgen redelijk wat water over. Eenmaal op zee wordt het wat rustiger en hijsen we de zeilen. De wind is inderdaad noordoost zo’n 15 knopen en we moeten er recht tegenin. We kunnen dus niet de koers varen waar we heen willen maar moeten aan de wind opkruisen, wat al een tijd geleden is voor ons. De oversteek naar het eiland Eleuthera, 29 mijl varen duurt dan ook langer als gepland en is ook redelijk oncomfortabel. Gelukkig nemen de golven halverwege de tocht af omdat we achter de zandbanken van Eleuthera komen. Uiteindelijk varen we rond vijf uur de ondiepe Rock Sound in waar we voor het stadje Rock Sound het anker uitgooien. We zijn allemaal redelijk moe en duiken vroeg ons bed in.

Eleuthera is ons laatste eiland in de Bahama’s die we aan willen doen en gaan ons vanaf nu klaar maken voor de oversteek naar Bermuda. We willen wachten op een goed weersmoment om over te steken naar Bermuda waar Ton onze opstapper op 11 mei bij ons aan boord stapt. We gaan heerlijk een paar dagen chillen op Eleuthera!!



Nurse Shark under our boat at Musha Cay.

Cave Cay Cut.

Nice catch a dorado of 80 cm.

 

The dorado tastes good on the bbq!

 

 

 

 

 

 

 

 

Anchorage at the Staniel Cay, Grotto.

Nice sailing with the gennaker up on the Exuma Sound.

Sjoerd in the mast.

Nice snorkelling in the Thunderball Grotto.

Pigs at Big Major Island.
 



Passage to Warderick Wells.

 

Is it a shark??

 

Warderick Wells bay, with Emerald Rock in the front.

  

 

Flying circus op het anker bij Ragged Island Bahama's.

Bahama’s

Maandagavond vertrekken we om vijf uur ’s avonds naar de Bahama’s vanuit de haven van Puerto de Vita in Cuba en het waait aardig door. Het is even een gedoe om de juiste vaarweg te vinden en we lopen nog vast aan de grond ook. De Ile du Nord vaart achter ons aan en weet de ondieptes te vermijden. Als we eenmaal de juiste route gevonden hebben varen we met veel gemak de lagune uit. Vlak voordat we bij de zee zijn hijsen we het grootzeil tot het derde rif. Er staat redelijk wat wind en eenmaal buiten zetten we een halve genua erbij. Het is oncomfortabel varen want er staan redelijk wat golven en we moeten bijna aan de wind varen. De boot ligt erg schuin en we maken harde klappen op de golven. De wind neemt langzaam toe tot 20 knopen en we varen eigenlijk te hard met ruim 6,5 knoop gemiddeld want de afstand is maar 70 mijl en we willen niet in het donker aankomen. We halen het grootzeil er voor het donker weer af om vaart te minderen en varen alleen verder op de genua, die we nu helemaal uitrollen. Het blijkt dat we nauwelijks vaart minderen, maar we lopen wel iets lekkerder door de golven. Als Raoul de wacht van 12 uur overneemt besluiten we de genua nog verder in te rollen om nog meer vaart te minderen. Ondertussen is het wel wat comfortabeler geworden aan boord zeker nu we minder hard gaan en we achter een zandbank gekomen zijn waardoor de golven afnemen.

Gastenvlag van de Bahama's.

Rond vijf uur ’s ochtends zijn we bij de zandbank aangekomen achter Ragged Islands, de eerste eilandengroep in de Bahama’s die grotendeels onbewoond zijn en wordt het heel erg ondiep. We besluiten de genua er ook af te halen en rustig op de motor verder te varen. Uiteindelijk varen we om half acht de baai Southside in, nadat we tussen twee riffen zijn doorgevaren en gooien het anker uit. Ile du Nord zit vlak achter ons en komt naast ons liggen. We zijn allemaal redelijk moe van de onrustige nacht en halen ’s ochtends grotendeels de slaap in. Als rond de middag de zon schijnt is het water om ons heen erg mooi blauw en begrijpen we waarom iedereen altijd lyrisch is over de Bahama’s. We liggen in een grote baai met een strand en gaan ’s middags samen met de Ile du Nord naar het strand, waar de kinderen weer eens heerlijk kunnen spelen. ’s Avonds hebben we de bemanning van Ile du Nord uitgenodigd voor een maaltijd want we hadden in Cuba nog drie kippenpoten kunnen krijgen. Het wordt uiteindelijk nog een hele gezellige avond maar we zijn allemaal redelijk moe!!



Timo aan het kiten en Raoul aan het surfen.

De volgende dag slapen we heerlijk uit en doen ’s ochtends eerst school met de kinderen. Om half twaalf staan we met z’n allen weer op het strand en hebben Raoul en Timo hun surfspullen opgetuigd, Raoul z’n surfzeilen en Timo z’n surf kite. Het is een spektakel om hun bezig te zien want het waait vandaag goed! Else en ik vermaken ons prima op het strand en de kinderen bouwen enorme zandkastelen. Bij het strand staat een huis met een vliegtuig erop, later horen we dat het een restaurant moet worden. Timo en Raoul gaan langs om te kijken of we een lift kunnen krijgen naar het dorp ‘Duncan Town’. Op het eiland wonen zo’n 80 mensen waarvan de meesten in het dorp wonen. We hadden begrepen dat er bij het politiekantoor en de school internetverbinding was, zeker na Cuba hebben we allemaal erge behoeften om onze mailtjes te checken. Het blijkt geen enkel probleem en we kunnen om drie uur met Bashi meerijden in de truck, want hij moet toch zijn dochter uit school halen. Tussendoor gaan we terug naar de boot en maken ons klaar voor het uitje.

Met z'n allen in de pick-up.

Om drie uur stappen we achterin de pick-up en de Bashi haalt een stretcher waar we allemaal op kunnen zitten. Het is hilarisch om met z’n allen in de achterbak te zitten maar het ritje is van korte duur want het dorp is maar 2 km verderop. We stappen in het dorp uit en proberen op verschillende plaatsen het internet. Bij de school hebben we de beste verbinding al is deze verbinding nog steeds te traag om het weblog te kunnen updaten. We worden op de school heel hartelijk ontvangen door de leerkracht en hij vertelt over de school ‘voor alle leeftijden’. In totaal zijn er 17 leerlingen verdeeld over de basisschool en middelbaar onderwijs. Het lokaal is in tweeën gedeeld en hij geeft les aan de middelbare school en zijn vrouw aan de basisschool aan de andere kant van het bord. Ze komen zelf uit Brits Guyana want er zijn nauwelijks leerkrachten te vinden, die op de buiten eilanden van de Bahama’s les willen geven. Op zich kan ik het me wel voorstellen want om op een eiland met 80 mensen te wonen daar moet je wel zin in hebben! Wel zijn er een aantal basisvoorzieningen in het dorp zoals winkel, restaurant, gezondheidszorg en politiepost. Het dorp maakt een verwaarloosde indruk en staat er veel rommel rond de huizen. Om vijf uur worden we netjes opgehaald bij de school en worden we weer terug naar het strand gebracht. In ieder geval zijn de mensen op dit eiland wel reuze vriendelijk. Vanavond eten we op de Ile du Nord en sluiten de avond af met Cubaanse sigaren en Cubalibres om te vieren dat we in de Bahama’s zijn aangekomen, de volgende etappe in onze reis.

School voor 'alle leeftijden'.

Donderdagochtend bekijken we nog eens de weersberichten en de windrichting zou morgen gunstiger zijn om te vertrekken en de wind zou gedurende de dag nog iets afnemen. We blijven dus nog een dagje liggen en maken er een ontspannen stranddag van, nadat we eerst school gedaan hebben. Vandaag waait het nog steeds redelijk maar het moet voor Luuk wel mogelijk zijn om te surfen dus we tuigen ook zijn zeil op. Het is een leuk gezicht om iedereen op het water bezig te zien Timo is aan het kite surfen, Raoul en Luuk om de beurt aan het windsurfen. Luuk en Sjoerd gaan ook af en toe met Raoul mee en we maken wat filmpjes met de nieuwe go pro camera. We borrelen nog wat na op onze boot en we besluiten dat de Bahama’s ons tot nu toe erg bevallen!!



Luuk aan het surfen.

De volgende ochtend staan we al vroeg op en om acht uur halen we het anker op voor een tocht van 150 mijl naar Georgetown op Great Exuma. Voorzichtig motoren we de baai uit en kunnen al gauw de genua opzetten richting Long Island wat ons eerste doel is. Helaas is het bijna aan de wind en staat er een redelijke stevige wind, kracht 4 met vlagen vijf. Wederom geen super comfortabele rit maar we klappen dit keer niet zo erg op de golven dus we vinden het te doen. We vangen een enorme barracuda, waarschijnlijk de grootste vis die we tot nu toe gevangen hebben, maar we gooien hem weer terug omdat het bekend is dat de barracuda veel rif vissen eten en die nog wel eens ziek zijn. Jammer anders was het een mooie vis voor de BBQ geweest! ’s Avonds is het lastig om te koken want de boot ligt nog redelijk schuin dus eten we tot groot plezier van de jongens bami soep in de kuip. Rond tien uur ronden we de zuidelijke kant van het eiland Long Island en varen we langs de oostkust van het eiland naar het noorden. De koers is ruim waardoor de boot rechter gaat liggen en we allemaal rustig kunnen slapen. ’s Nachts neemt de wind af en hijsen we het grootzeil tot het tweede rif om toch nog vaart te blijven maken.

 

’s Ochtends vroeg zijn we het eiland Long Island voorbij en kunnen we koers zetten naar George Town de hoofdstad van Great Exuma. Voor George Town liggen nog een aantal riffen waar we voorzichtig doorheen varen en het is er erg ondiep. Rond elf uur gooien we het anker uit achter Stocking Island dat voor George Town ligt. Even later komt de Ile du Nord er al aan en legt achter ons het anker uit. We liggen prachtig op turquoise water en vlak bij het strand van Stocking Island. ’s Middags hebben we ontzettende trek in vers brood en lekkere sandwiches, want ons brood is zo langzamerhand toch echt op. Op het strand van Stocking Island staat een bar waar we heerlijke cheeseburgers en friet kunnen bestellen. We genieten met z’n allen van deze maaltijd want we hebben al in geen weken meer ‘fast food’ gegeten, alhoewel ze het hier ‘slow food’ noemen omdat het vers wordt klaargemaakt. We hebben het gevoel dat we op vakantie zijn. Zon, zee, strand en we hoeven niet zo heel veel want op de Bahama’s is er niet zoveel te bezichtigen. Luuk surft in het rond op zijn surfplank en de andere kinderen spelen in het water. We sluiten de dag af met een BBQ op onze boot want Timo heeft onderweg twee king vissen gevangen, die door Raoul zeer vakkundig worden klaargemaakt. Rond zonsondergang wordt er vanaf een Amerikaanse boot de ‘Last Post’ geblazen met een trompet, dit blijkt later een dagelijks ritueel te zijn.



Borrelen in het warne zeewater bij Stocking Island.

Zondag gaan we koffiedrinken bij Ile du Nord en blijkt dat ze internet aan boord hebben. De verbinding is zelfs erg goed dus we kunnen de mailtjes weer bijwerken en skypen. Eenmaal terug op de boot zijn we daar de hele middag mee bezig en wordt het blog geupdate. Aan het einde van de middag vinden we een paar bankjes op het strand, waarmee we in het water kunnen zitten borrelen. We hebben een prachtig uitzicht op de baai en het kristal heldere water. Luuk surft weer in het rond en Sjoerd doet ook weer een poging om te surfen. In de baai zwemt telkens een rog op en neer en Raoul schiet met de gopro camera een hele serie van de rog. Zo vermaakt iedereen zich prima en wederom overheerst het vakantiegevoel!

De rog in de baai bij Stocking Island.

 

Maandagmorgen doen we weer gewoon school zoals gebruikelijk en gaan rond tien uur gaan met de dinghy naar George Town om de boot in te klaren en naar de immigratie te gaan. Normaal moet je op de eerste dag bij aankomst inklaren en wij varen ondertussen al vijf dagen in de Bahama’s rond. Bij de douane vraagt niemand wat we de afgelopen dagen gedaan hebben, want ze kunnen van de uitklaringspapieren van Cuba zien wanneer we daar zijn weggegaan. Maar ja we moeten 300 USD voor een cruising permit betalen dus waarschijnlijk zijn ze allang blij dat ze het geld binnen hebben. We moeten dwars door George Town lopen om bij de immigratie te komen en ook daar vullen we wederom allerlei formulieren in. Het lijkt wel of elk land zijn best doet om zoveel mogelijk formulieren te produceren!! George Town wordt omschreven als de ‘place to be’ in de Bahama’s maar wij vinden er niets aan.

 Hot dog van 'een voet' lang.

Het is een rommelig gebeuren, je kunt er wel goed je boodschappen doen en alles op boot gebied regelen, maar een gezellig dorp is het absoluut niet. Wel hebben ze er enorme hot dogs van wel ‘één voet’ lang, waar de kinderen enorm van genieten. Als we door het dorp lopen vinden we plekken waar er gratis internet is dus we skypen nog wat af en checken alle e-mails. We doen weer boodschappen voor een week, want de komende week zitten we waarschijnlijk weer op bijna onbewoonde eilanden waar niets te krijgen is. Het is een lange dag voor de kinderen en ze zijn blij als ze aan het einde van de middag weer heerlijk op het strand van Stocking Island kunnen spelen. Er staat vandaag zo weinig wind dat het water in de baai heel vlak is en Luuk en Sjoerd kunnen eindelijk weer eens waterskiën. ’s Avonds hebben we nog een gezellige avond bij Ile du Nord in Spaanse sfeer met sangria, broodjes , worst en tappenade. We blijven klinken op de Bahama’s!

Klussen aan de buitenboord motor op het strand.

Dinsdagochtend wordt er weer eerst school gedaan en maakt Raoul de onderkant van de boot schoon, want de aangroei gaat nu wel heel hard. Tot onze schrik begeeft de buitenboord motor het en we worden door Ile de Nord naar het strand gesleept. Timo en Raoul buigen zich over de motor en na een half uur doet hij het gelukkig weer. De jongens zijn erg blij want ze wilden graag nog een rondje waterskiën. De komende week zullen we de Exuma Sound doorvaren en allerlei kleine eilandjes bezoeken. We kijken er naar uit om weer te snorkelen en te duiken in dit mooie water!!

Stocking Island close to  George Town,  Great Exuma.

Together with Ile du Nord at anchor at Soutside Bay, Ragged Island.
 

The kids are playing at the beach of Ragged Island.

  

Timo on his kite board.

 

Raoul on his surf board.

Raoul and Sjoerd on the surf board.

 

The boys eating noodle soup.



At anchor behind Stocking Island, George Town.



A toast to the Bahamas!

 

Sjoerd on the water ski.