flying circus

Eén van de stranden van Eleuthera.

Eleuthera in de Bahama's

Donderdag gaan we als eerste met de dinghy naar de kant om Rock Sound te bekijken. Vanaf de boot lijkt Rock Sound niet ‘the big apple’ en dat klopt want als we er doorheen lopen blijkt het echt een dorp te zijn, met zeer vriendelijke mensen want we worden door iedereen gegroet. Waarschijnlijk zijn de mensen op Eleuthera zeer gelovig want we tellen onderweg wel acht verschillende kerken. We vinden er alles wat we nodig hebben zoals een supermarkt, wasmachines, diesel en we kunnen een kaart kopen voor goede internetverbinding, dus wat wil je nog meer. De rest van de dag zijn we dan aan boord druk bezig met skypen, e-mails beantwoorden en de kinderen kunnen eindelijk weer eens verder met IXL, een Amerikaans rekenprogramma dat ze voor school doen. Als we aan het einde van de middag nog een keer de kant op gaan en een zeer goede supermarkt vinden met daarnaast een leuk restaurant dan kan onze dag niet meer stuk! Na bijna anderhalve week op onbewoonde eilanden geweest te zijn is het wel weer eens leuk om in de bewoonde wereld rond te lopen waar je alles weer kunt krijgen!

Rock Sound.

De volgende dag besteden we vooral aan school en klusjes doen. Zo brengt Raoul de meeste was naar de wasserij en doe ik de kleine was aan boord. We kunnen nog steeds geen genoeg krijgen van het internet dus daar gaat ook veel tijd in steken, vooral ook omdat we steeds meer bezig zijn met de terugkomst naar Nederland. We zijn op funda aan het kijken naar mogelijke huurhuizen in Mijnsheerenland, plannen bezoek van vriendjes in de zomervakantie, de kinderen worden per e-mail aangemeld op hun nieuwe school en heeft Raoul eindelijk weer eens toegang tot z’n DHL account op de computer. ’s Middags gaan we naar Ocean Hole, een grote oneindig diepe vijver(??) van minimaal 187 meter diep, omgeven door rotswanden en waarvan de bodem tot op heden nog niet gevonden is, zelfs Jacques Cousteau heeft hier gedoken.

Een prachtige zonsondergang bij het restaurant.

Het water is brak en er is een licht getijde verschil dus de vijver moet in verbinding staan met de oceaan maar hoe, dat weet niemand. Het levert ons in ieder geval veel zwemplezier op want het is heerlijk om erin te zwemmen en de jongens maken er een sport van om zo hard mogelijk in het water te springen vanaf de rotswanden. Vanaf de kant kun je mooi de vissen zien die in Ocean Hole leven en ze komen naar boven zwemmen als ze gevoerd worden met brood! We sluiten de avond af in een restaurant aan het water met een mooie ondergaande zon, om te vieren dat we bijna zes maanden in de Carieb zijn. We halen herinneringen van de reis op met de jongens en het valt ons op hoeveel ze onthouden hebben. Jammer dat we de enige gasten zijn maar de eigenaar vertelt ons dat in het seizoen zeker 60 boten er voor anker liggen en het zeker drukker is, terwijl er nu maar vier liggen!

Ocean Hole.

Voor zaterdag hebben we een auto gehuurd om het eiland te gaan bekijken. Het eiland is een heel langgerekt eiland van zo’n 60 km lang en zo’n 10 km breed op de meeste plaatsen. We rijden ’s ochtends over één weg de ‘Queenshighway’ naar het noorden en zijn na 1 ½ uur in Preacher Cave, het meest noordelijke plaatsje waar de eerste bewoners van het eiland zijn aangespoeld en zijn gaan wonen in een grot. De eerste eilandbewoners kwamen in 1648 van Bermuda en zochten een nieuw land waar ze vrij hun geloof konden belijden, ze noemden het nieuwe land Eleuthera, wat in het Grieks vrijheid betekent. Misschien dat er daarom zoveel kerken op Eleuthera staan? In ieder geval bekijken we de grot en de jongens vinden het een sport om door de gaten in het gesteente te klimmen. Door de gaten in het plafond komt er redelijk wat licht in de grot en kan ik het me voorstellen dat de eerste bewoners daar een tijdelijk onderkomen hebben gevonden.

De kliffen bij Glass Window Bridge.

Daarna rijden we langzaam zuidwaarts terug en bekijken Glass Window Bridge, een brug over het smalste gedeelte van Eleuthera. Als we op de rotskust staan zie je aan de ene kant de donker blauwe oceaan en aan de andere kant het ondiepe lichtblauwe water van de zandbanken, wat een erg mooi contrast vormt. We zakken steeds verder zuidwaarts en bekijken Governors Harbour waar het eerste parlement van Eleuthera gevestigd was, maar naast een oude bibliotheek is er niet zoveel te zien. De meeste oude houten huizen blijken op de heuvel achter de stad te staan waar we later doorheen rijden op weg naar het strand waar we een heerlijke lunch hebben. Eleuthera heeft vele zandstranden waarvan de mooiste aan de oostelijke kant van het eiland te vinden zijn en je zou elke dag wel een ander strand kunnen bezoeken. In ieder geval hebben we het gevoel iets van Eleuthera gezien te hebben. Het eiland is groener dan de meeste andere eilanden en het ziet er ook allemaal niet erg armoedig uit. De huizen zijn over het algemeen goed verzorgd en we rijden langs vele afgesloten ‘estates’ waar waarschijnlijk rijke Ameriken wonen. Aan het eind van de middag doen we boodschappen om de boot te bevoorraden voor de oversteek naar Bermuda en leveren de auto in.

Preacher Cave.

Als we zondagochtend het weersbericht bekijken dan zijn de voorspellingen weer anders. We volgen nu al een aantal dagen het weer maar het is ongelooflijk hoe snel de weervoorspellingen in dit gebied veranderen. Niets geen tradewinds, die maanden vanuit dezelfde hoek waaien maar hier zijn het de fronten uit Noord-Amerika (Florida), die het weerbeeld bepalen en veel of weinig wind opleveren uit allerlei mogelijke hoeken. We besluiten om morgenochtend uit Rock Sound weg te varen en dan naar Little San Salvador te gaan een klein eilandje verderop met een mooi zandstrand, zodat we startklaar staan voor de oversteek. Vandaag worden dan ook de laatste klussen gedaan, boodschappen, boot schoongemaakt, motor gecheckt, verstagingen gecheckt, onderwaterschip schoongemaakt, school gedaan en we proberen via skype nog zoveel mogelijk mensen te spreken. ’s Middags varen we met de dinghy naar de luchthaven en klaren de boot uit. ’s Avonds heeft Luuk een Beyblade toernooi georganiseerd waar het hele gezin aan meedoet. Het is jammer om afscheid te moeten nemen van de Carieb want we hebben er een geweldige tijd gehad maar we hebben ook allemaal zin om weer naar huis te gaan!

Een spannende battle: one, two three let it rip!

De oversteek naar Bermuda is zo’n 750 mijl en zal zo’n 6 tot 7 dagen duren met de huidige weersomstandigheden. Als we dinsdagochtend van Little San Salvador wegvaren dan hopen we na het weekend in Bermuda aan te komen! Wij zijn klaar om te vertrekken!