Engeland

Veilig aangekomen in Falmouth!



Maandagochtend hebben we voor het eerst weer croissants voor het ontbijt, wat is het toch heerlijk om weer op het vaste land te zijn! Op de steiger komen we Piet tegen van de boot ‘Job’, we hebben zijn stem meerdere malen via het Nederlandse Radio Net gehoord en nodigen hem uit voor een kop koffie. Hij komt samen met zijn opstapper Renée aan boord en alle ervaringen worden uitgewisseld. Hij heeft niet één maar twee stormen meegemaakt onderweg naar Engeland en heeft er een reis van zes jaar opzitten. Hij is om Zuid-Amerika heengevaren, via Kaap Hoorn, door het Panama Kanaal en via de Caribbean terug. Het blijft leuk om naar al deze reisverhalen te luisteren! Volgens Dick moeten we bijgevoederd worden dus beginnen we met een warme lunch op het terras van de Chain Locker. Er staat zelfs een lekker zonnetje dus het is genieten. ’s Middags ruimen we de boot op en maken hem eens goed schoon. ’s Avonds duiken we weer de Chain Locker in voor een goede avondmaaltijd en vieren we de aankomst nog eens een keer dunnetjes over.

Onze stamkroeg in Falmouth.

De volgende morgen brengen we Dick naar de trein en nemen afscheid. We hebben genoten van zijn kookkunsten en zijn gezelschap! Langzamerhand wordt het weer eens tijd dat we het gewone leventje eens oppakken en doen voor het eerst sinds lange tijd school. De illusie duurt niet lang want Pieter van de Ostrea stuurt een bericht dat hij over een uur in de haven aankomt. We volgen zijn boot via de AIS op de kaartenplotter en staan met de misthoorn klaar voor ontvangst. Helaas lopen ze voor de haven aan de grond, omdat het laag water is en ze moeten voor anker. Na twee uur wachten kunnen ze eindelijk de haven in en halen we ze toeterend binnen. Het is super om ze weer te zien en binnen een half uur tijd zitten we met z’n allen in Chain Locker om hun aankomst te vieren. Pieter is zo eerlijk om toe te geven dat ze de wedstrijd verloren hebben maar we hebben allemaal veel lol gehad over de e-mails, die op de oceaan heen en weer gingen over de wedstrijd en de tactieken!


De jongens vinden de reddingshelicopter erg interessant.



Vandaag gaan we het nog eens proberen om ons leventje weer op te pakken. We doen school en gaan daarna Falmouth in om de stad te verkennen. Falmouth is een aardig Engels stadje met een grote winkelstraat. Volgens de jongens is dit weer voor het eerst sinds de Canarische eilanden dat we in een winkelstraat rondlopen en we doen ons te goed aan lekkere Engelse pies bij de bakker. Vlak bij de haven staat een maritiem museum waar we goede verhalen over gehoord hebben. Onderweg komen we de Ostrea tegen en gezamenlijk gaan we naar het museum. Het is een fantastisch interactief museum en we zijn met name onder de indruk van de ‘Search en Rescue’ afdeling, waar allerlei heftige weersituaties en reddingen zijn nagebootst. Boven de afdeling staat ‘Het is windkracht tien, golven van 12 meter hoog, iemand moet gered worden. Het is tijd om aan het werk te gaan’. Gelukkig hebben we dit museum niet bezocht voordat we de oceaan over zouden steken!! Na het gaan we met z’n allen naar het terras van de Chain Locker en komen de bemanning tegen van de Beluga, die net zijn aangekomen. Ook zien we Vitalis van de Cula binnenvaren, dus alle reden om met elkaar hun aankomst te vieren!

De aankomst van de Beluga wordt op terras van de Chain Locker gevierd.

Ondertussen is het al weer donderdag en we doen ’s ochtends als eerste school. Raoul krijgt via zijn telefoon een bericht dat de Mare Liberum rond één uur aan zal komen. We hebben hun voor het laatst in Puerto Rico gezien en zijn dolblij dat we hun hier nog gaan treffen. Keurig netjes komen ze om één uur aan en maken de boot voor ons aan de steiger vast. Aangezien het nog te vroeg is voor de bar en we de kinderen beloofd hebben om naar het zwembad te gaan, besluiten we om dat eerst te doen. Zo liggen we een half uur later met de Ostrea en Mare Liberum bemanning in het zwembad. Onvermijdelijk brengen we de avond met z’n allen in Chain Locker door en toasten later op de avond bij de Mare Liberum aan boord nog eens op hun aankomst.

Traditionele en moderne boten varen door elkaar tijdens de race.
 

De volgende ochtend wordt het toch echt tijd om weer eens door te varen want er is genoeg gefeest! We worden uitgezwaaid door alle Nederlanders en het voelt aan als een soort afscheid. Vanaf Falmouth zullen we ze niet meer tegenkomen want we gaan allemaal op weg naar huis, de één wat sneller dan de ander. Het is vandaag voor het eerst aardig weer en we zeilen met een mooi windje de haven uit. In de baai van Falmouth zijn verschillende wedstrijden aan de gang en we zeilen dwars door het wedstrijdveld heen. Eenmaal buiten op zee blijkt er toch minder wind te staan dus gaat de motor aan. We hijsen het grootzeil maar er staat net niet genoeg wind om het vol te houden. We proberen de gennaker te hijsen maar bij harde vlagen wind lopen we uit het roer. Uiteindelijk varen we alleen op de genua en blijft de motor bij staan. We varen ’s nachts door naar de Solent, waar we ’s ochtends bij de Needles aankomen, de ingang van de Solent.

De begkende Needles aan de ingang van de Solent.

Het lijkt wel of heel Engeland van dit mooie weer wil genieten en het vaarwater is vol met zeilbootjes. Om twaalf uur meren we af in de haven van Hamble. De Solent is het Mekka van de watersport en de haven ligt dan ook vol met allerlei wedstrijdboten, dus Raoul kan zijn hart ophalen. We willen een auto huren om morgen op bezoek te gaan bij Allison Ann, de zus van Graham. Het blijkt dat er in Hamble geen autoverhuur bedrijf is dus we gaan met de bus naar Southampton. In het centrum van Southampton vinden we geen autoverhuur bedrijf, maar het is toch leuk om even de stad gezien te hebben. We nemen de trein naar de luchthaven, waar meerdere verhuurbedrijven zitten en waar we zo een auto kunnen meenemen. Het is wel even wennen om weer links te rijden en voordat we het weten zijn we terug in de haven. We laten ons eens lekker verwennen door het restaurant en gaan vroeg naar bed, want zo’n nachttochtje hakt er toch wel weer in.

Salisbury fantastische oude stad met veel bloemen!

Zondagochtend schijnt de zon al vroeg en gaan we op pad naar Salisbury. In Salisbury staat een prachtige kathedraal uit de dertiende eeuw en het is dicht bij het huis van Allison Ann. De kathedraal is echt de moeite waard en de kinderen volgen een speurtocht door de kathedraal, geheel in stijl met een bisschopsmijter op. Salisbury is een sfeervol stadje met typische oude Engelse huizen en mooie gebouwen, overal langs de kant van de weg hangen plantenbakken vol met bloeiende bloemen. Het is erg leuk om door de stad te wandelen en we vinden een prima lunchplek in een omgebouwde kerk. ’s Middag rijden we naar Allison Ann, waar we de middag in de tuin doorbrengen met haar familie en heerlijke scones krijgen bij de thee. Het is erg leuk om hun te zien, zeker omdat we via Graham en Joan altijd op de hoogte gehouden worden van hun doen en laten.

 

De Kathedraal van Salisbury.

Twee bisschoppen op speurtocht.

 

 

We hebben de jongens beloofd om naar Londen te gaan en Hamleys, de grootste speelgoedwinkel ter wereld te bezoeken. We zitten dus al vroeg in de auto op we naar Londen en nemen in Richmond de metro om in hartje Londen te komen. We stappen in Oxford Street uit en vinden al gauw Regent Street waar Hamleys aan ligt. Bij Hamleys maken ze er echt een feest van als je binnenkomt en we krijgen een regen van zeepbellen over ons heen. Er lopen allemaal medewerkers rond die demonstraties geven en de jongens genieten volop. Ze mogen allebei een cadeau uitzoeken omdat ze zo flink zijn geweest tijdens de laatste oversteek. Het valt alleen niet mee als er zoveel keuze is! Uiteindelijk lukt het en kunnen we op weg naar de Big Ben, die ze ook wilden zien. Het is genieten om door de straten van Londen te lopen, met z’n dubbeldekkers, mensenmassa’s en prachtige gebouwen. Als we de Big Ben en het Parliament House hebben bewonderd gaan we terug in de metro en naar de boot.
 

De Big Ben van Londen.
 

Helaas is het over met het mooie weer en we vertrekken op dinsdag vroeg voor de oversteek naar Oostende, wat zo’n 180 mijl varen is. De hele dag is het grijs, grijs en nog eens grijs maar vooral ook koud. Er staat niet voldoende wind, zodat we de hele dag de genua op hebben staan met de motor erbij en het zicht is slecht. Vlak voor Dover vangen we nog net een glimp van de krijtrotsen op. In het donker varen we langs Dover waar het een drukte van belang is met ferry’s, die met een razende vaart de haven in en uit varen. Gelukkig kunnen we er mooi doorheen manoeuvreren. Langzamerhand komt er steeds meer wind en uiteindelijk steken we met windkracht zes het Kanaal over. Het is wel even opletten met het vrachtverkeer, maar het is gelukkig niet al te druk en we zien de lichten van de overkant al snel groter worden.

We kunnen nog net de krijtrotsen voor Dover zien.
 

’s Ochtends varen we in de regen tussen de zandbanken van de Belgische kust en komen rond elf uur in Oostende aan. We hebben de oversteek in een record tijd gedaan, wat grotendeels te danken is aan het feit dat we bijna de hele weg vanaf de Solent stroom mee hebben gehad. Hoe dat kan weten we ook niet, maar we zijn blij dat we er zijn en dat dit onze laatste nachttrip geweest is. Vanaf hier zullen het alleen nog maar dagtripjes zijn. We krijgen de komende week nog de Canadese vriendjes van Luuk en Sjoerd aan boord, die naar Nederland mee zullen varen.

Als alles goed gaat komen we zaterdag 13 juli om 15.00 uur aan in Stad aan't Haringvliet. Wil je erbij zijn dan ben je van harte welkom voor een welkomstborrel.

The Needles at the entrance of the Solent.

 

England

Monday morning we have for the first time croissants for breakfast since a long time. It is really nice to be back on land again! After breakfast we meet Piet of the sailing yacht Job, we have heart his voice several times on the Dutch Maritime Radio Net. It is nice to meet him in person for the first time and we invite him for a cup of coffee. He takes his crew member along and we exchange our experiences. He had two storms on his way to England and he has sailed for 6 years along South America, via Cape Horn, back to the Panama Channel and the Caribbean. It is always nice to listen to these kind of adventures! Around lunch time Dick mentions that we need some supplementary feeding so we go over to the Chain Locker for hot lunch. In the afternoon we give the boat a proper clean because after a week at the ocean the boat is always a mess. For dinner we again go over to the Chain Locker and we celebrate our arrival for the second time.



Everything in Falmouth is about sailing.

The next morning we bring Dick to the train and say goodbye. We have enjoyed his cooking and company! Slowly it is time to pick up our normal lives again and I do school with the kids. The illusion doesn’t take long because Pieter of the Ostrea sends us a text message that he will arrive within an hour. We follow his boat via the AIS on our chart plotter, as soon as he is near we go out and wait for him on the pontoon ready with the fog-horn. Unfortunately they run aground a couple of times and they can’t get in the harbour because of the low water. They throw out their anchor and have to wait for high tide. After two hours they are able to get in the harbour and we can finally blow our fog-horn. It is really great to see them again and within an half hour time we are all sitting in the Chain Locker to celebrate their arrival.

The new Olympic generation.

Today we are going to try again to pick up our lives. We do school first and then go into Falmouth to visit the city. Falmouth is a really nice English coastal town with a big shopping street. According to the boys this is the first time, since the Canary Islands that we walk around in a shopping street and we buy ourselves some nice pies at the bakery. Other people have recommended to visit the Maritime Museum which is close to the harbour. On our way to the museum we meet the Ostrea and together we visit the Museum. It is a really nice interactive museum and we are very impressed with the Search and Rescue Department, where they have simulated several rescues in dangerous weather situations. On the ceiling of the department is written, ‘It is wind force 10, waves of 40 foot high and someone needs to be rescued. It is time to go to work’. Luckily we didn’t visit the museum before we went out to cross the ocean! After the museum we have a drink at the terrace of the Chain Locker and we bump into the crew of Beluga, who just arrived. Half an hour later the Cula is arriving as well in the harbour, so we have another celebration of their arrival.

 

We celebrate the arrival of the Mare Liberum crew in the Chain Locker.

Time is flying and it already Thursday, we do school first and Raoul gets a text message that the Mare Liberum will arrive around one o’clock. We have seen them for the last time in Puerto Rico, so we are really happy that we will meet up another time. They arrive on time exactly at one o’clock and more the boat of in front of our boat. It is too early to go to the bar and we have promised the kids to go to the swimming pool. Half an hour later we float around with the Mare Liberum and the Ostrea in the pool. Inevitable we spend the night together with the Dutch sailors in the Chain Locker to celebrate the arrival of the Mare Liberum!

A farewell of the Dutch Atlantic Sailing community.

The next day it is time to sail on because we have partied enough! All the Dutch sailors wave us goodbye and it feels like a farewell. After Falmouth we will not see them anymore because we are all on our way home, some quicker than the other. It is a nice sailing day today because there is a nice breeze. In the bay of Falmouth several sailing matches are going on and we sail through the matching area. Outside at sea there is less wind and we raise the mainsail but can’t keep it full. We try to sail with the gennaker but with some strong gusts we broach a couple of times. We finally sail on with only the genoa on and the engine running. We sail through the night to the Solent, where we arrive in the morning at the Needles, at the entrance of the Solent.

Traditional Sailing boats in Falmouth Bay.

It looks like everybody wants to enjoy the beautiful weather and the waterway is full with sailing boats. We more the boat around twelve o’clock in the harbour of Hamble. The Solent is the Mekka for the sailing world so Raoul loves to look at the different kind of racing boats in the harbour. We would like to hire a car so we can visit tomorrow Allison Ann, the sister of Graham. Unfortunately there is no car rental company in Hamble and we have to go by bus to Southampton. We also can’t find a rental company in the centre of Southampton, but it is nice to have seen the city. We have to go to the airport by train, where many car rental companies are located and where we can easily get a car. It is strange to drive on the left hand side of the road again and before we know it we are back in the harbour.

Part of the Catherdral where they have the Magna Carta on display.

Sunday morning the sun is out very early and we are on our way to Salisbury. In Salisbury is a nice old English town with beautiful old buildings, many churches and a lot of flowers along the road. The main attraction is a cathedral build in the 13^th Century. The cathedral is indeed very beautiful and the kids follow a trail dressed accordingly as bishops. We have a nice lunch in a church, which is converted into a restaurant. In the afternoon we drive to Allison Ann, where we spend the afternoon with her family in the garden enjoying the and scones. It is really nice to catch up with them because we haven’t seen them for years although Graham and Joan always keep us updated with what they are doing.



The queen is still going strong at Hamelys.

We have promised to take the boy to London and visit Hamleys, the biggest toy story in the world. We have an early start and drive up the way to London and take in Richmond the tube to get to the centre. We get out at Oxford street and soon find Regent Street where Hamleys is located.
The shop is a kind of Disney World and they know how to make a party! There are soap bubbles all over the place and they are showing magical tricks. There are a lot demonstrations of different toys and the boys are loving it.

They both are allowed to choose a present because they have been very good during the last crossing. They manage to find a nice present but it is hard because there are so may toys to choose from. Once they got their present we walk through the city centre because the boys wanted to see the Big Ben. We enjoy the walk because there are enough beautiful buildings to look at and the streets are full with double-deckers. After we have found the Big Ben and the Parliament House we go back by tube to the car and drive back to the boat. We go early to bed because tomorrow we want to leave for Belgium.

Londen, nice city to stroll around.



Unfortunately the beautiful weather is over and we leave Tuesday morning at 8 o’clock for the crossing to Oostende, which is about 180 miles away. The whole day it is grey, grey and grey but also very cold. There is not enough wind and we have the genoa up and the engine running all day. Close to Dover we see a glimpse of the chalk-cliffs. We pass Dover at night where it is very busy with ferries but luckily we can manoeuvre in between the ferries. Slowly the wind is picking up and in the end we cross with wind force 6 the Channel. It is not really busy and we can cross the first lane behind a couple of freighters. Quickly we see the light of the other side getting bigger and we are over before we know it.During the morning it rains, rains and rains while we are sailing along the sand banks in front of the Belgium coast and we arrive around eleven o’clock in Oostende. We have done the crossing very fast, mainly because we had most of the time the tide with us. I don’t know how this is possible but we are happy that we have arrived in Belgium and that this has been our last night trip. From here it will only be day trips to the Netherlands. We will get friends of Luuk and Sjoerd on board for the last week and they will sail with us to the Netherlands where we will arrive on Saturday the 13^th of July in Stad aan’t Harringvliet our own marina.

Onze positie op de kaart is/ Our position at the map is: http://www.winlink.org/dotnet/maps/PositionreportsDetail.aspx?callsign