De El Teide van Tenerife komt net boven de wolken uit.

Puerto Rico

Als we vrijdag wakker worden is het prachtig weer. De zon schijnt aan een blauwe hemel, er is niets meer van het slechte weer van gisteren te merken. Vandaag willen we de dag een beetje nuttig besteden dus wordt er weer school, de was, klusjes aan de boot gedaan en de weblog geschreven. In de middag houden we Sandra en Martin gezelschap bij het zwembad. Er staat een goede wind dus Raoul neemt z’n kans waar om te gaan surfen en we kunnen hem vanaf het zwembad goed volgen.

Terug in de haven van Puerto Rico.

Zaterdag is de laatste dag van Sandra en Martin in Puerto Rico en we proberen alles in deze laatste dag te proppen. De mannen gaan ’s ochtends duiken en Sandra en ik gaan met de kinderen naar het strand in Puerto Rico waar we de hele week nog niet geweest waren. De mannen komen terug met mooie verhalen over octopussen, die ze gezien hebben en scholen met kleine zwaardvissen. ’s Middags gaan we nog even zeilen. Helaas zien we dit keer geen dolfijnen, maar is er wel meer wind waardoor het varen iets spectaculairder is. Als we de genaker opzetten schrikt Martin, die aan het roer, staat zich een ongeluk. De genaker vult zich in één keer met wind, de boot loeft enorm op en gaat daardoor erg schuin. Ik neem het roer over en met behulp van Raoul, die de schoot aan lijzijde laat vieren krijgen we de boot weer recht. Martin had op het blog wel over de genaker gelezen maar wist niet dat het zo’n enorm groot voorzeil was. We zijn dan ook snel weer terug bij de haven en nemen aan het einde van de middag nog een laatste dip in het zwembad. ’s Avonds gaan we nog met elkaar uit eten als afscheid en klinken op de gezellige week.

Tenerife

Zondagochtend gaat de wekker al heel vroeg om 6 uur want de bus van Sandra en Martin vertrekt om 6.25 uur en we willen ze graag nog even uitzwaaien. In het donker lopen we naar het hotel en zien hun al staan. Gelukkig komt de bus op tijd en kunnen we daarna nog even terug naar bed. Om 8 uur varen we de haven van Puerto Rico uit op weg naar Tenerife. Als we langs de zuidwest kust van Gran Canaria varen zien we de El Teide al liggen omringd door een wolk. Er staat niet of nauwelijks wind dus we varen op de motor en met de genua uitgerold. Als we eenmaal ver van het eiland vandaan zijn wordt de wind stabieler en zetten we het grootzeil erbij. Helaas is er niet genoeg wind om de motor uit te zetten en de afstand naar Santa Cruz Tenerife is zo’n 50 mijl. We houden de motor aan want we willen voor het donker aankomen. Het is wel een reuze relaxte dag zo en er is genoeg tijd om een boek te lezen, spelletje met de kinderen te doen of om wat bij te slapen. Van een afstand zien we Santa Cruz al liggen en om half vijf varen we de haven in. We zullen zo’n 10 dagen in Santa Cruz blijven omdat Raoul zijn moeder op bezoek komt en we de boot in orde willen maken voor de oversteek. Tenerife is namelijk het laatste grote eiland wat we aandoen voor de grote oversteek en waar we alles nog kunnen krijgen.

 

Aankomst in Santa Cruz.

Na een week de toerist te hebben gespeeld en bezoek gehad te hebben moeten we allemaal weer even onze draai vinden. We beginnen de week weer gewoon met school wat dit keer moeizaam verloopt. In de middag verkennen we de stad en sjouwen we de hele stad door op zoek naar de watersportzaken. De jongens nemen altijd als we een stad of dorp in gaan hun stepjes mee en hebben zo de afgelopen maanden heel wat gestept. Ook vandaag gaan ze weer mee met hun stepjes en klagen niet over de afstanden die we lopen. Santa Cruz is een hele leuke en sfeervolle stad met vele winkeltjes en pleintjes met terrassen. We zullen ons de komende weken hier dan ook niet vervelen. We lopen nog even bij een autoverhuur zaak langs want we willen een auto huren voor de rest van de week als Raouls moeder er is. Voordat we het weten lopen we al met de sleutels het kantoor uit want een paar dagen extra autohuur koste ook bijna geen geld. Als we terug komen in de haven zien we dat de Annalena binnen gekomen is . We hebben ze voor het laatst op Lanzarote gezien dus we gaan gauw even gedagzeggen. Het is erg leuk om Gerard en Rommy weer te zien en we kletsen bij onder het genot van een wijntje.


Raoul gaat ’s ochtends met de auto op pad om bij watersportzaken en supermarkten inkopen te doen en ik doe met de kinderen school. ’s Middag gaan we met de auto naar San Andres dat net buiten Santa Cruz ligt en het mooiste strand van Tenerife schijnt te zijn. Het klopt inderdaad want het strand is mooi wit en er staan palmbomen om het strand heen. Het lijkt zo bijna wel de Carieb!! Het  zwemwater is mooi afgebakend met een dam tot grote teleurstelling van de jongens want zo zijn er helemaal geen golven. Gelukkig vermaken ze zich zonder golven ook in de zee en kunnen ze zich weer even helemaal uitleven. Wij liggen ondertussen op een ligbed onder de parasol!

 

San Andres, Playa Teresitas.

 

Vandaag wordt het een reuze klusdag en helpen we na de school allemaal mee. Raoul gaat aan het polyesteren en maakt een versteviging met een soort spantenstructuur voor de doos waar de stuurautomaat op staat. Hopelijk helpt dit en beweegt de doos dan niet meer. Het is een rot karwei en ook niet goed voor de gezondheid. Raoul heeft dan ook last van zijn keel en voelt zich de rest van de dag ook niet erg lekker. De dinghy wordt geplakt en ik verf het bankje van de dinghy. Het bankje was in Puerto Rico kapot gegaan en we hebben een nieuwe plank bij een houtzaak laten maken. We bevestigen een vetveter rond de roerkoning en hopen zo dat de speling definitief uit het roer is. ’s Middags zien we de Quies binnekomen met Jan-Willem en Attie. We hebben ze al sinds Camarinas (Noord-Spanje) niet meer gezien dus leuk om even bij te kletsen. ’s Avonds lopen we de stad in en verwennen ons zelf met een MacDonalds.

Donderdag maken we de kluslijst verder af en halen we de zeereling van de boot. De zeereling stond al een tijd slap en we laten bij een watersportzaak een stukje van de reling afhalen en opnieuw spannen zodat het weer goed strak zit. We rijden de halve stad af op zoek naar een grote supermarkt voor onze boodschappen voor de oversteek. We zullen straks in totaal drie weken op het water zitten dus we hebben een goede voorraad nodig. We eindigen uiteindelijk bij een supergrote Carrefour waar we schap voor schap de winkel doorlopen om vooral niets te missen. We komen met twee winkelwagens de winkel uit en hebben dan alleen nog maar de drank en ontbijtspullen ingekocht. De meeste ruimte nemen de 10 tanks met 5 liter water in, die we als reserve mee nemen voor nood. Stel je voor dat de watertanks kapot gaan of de watermaker het niet meer doet dan hebben we in ieder geval reserve water in tanks aan boord. Alle tanks, flessen en pakken drinken stouwen we op de boot zoveel mogelijk onder de vloer en het lijkt aardig te passen. Later in de week zullen we nog een keer terug moeten gaan om de blikken, sausen, pasta en chips te kopen. Voordat we het weten is het al laat in de middag en rijden we naar het zuiden om Raoul’s moeder op te halen. Het idee was om nog even met de jongens naar een goed bodyboard surfstrand te gaan. Helaas is het vandaag niet zo mooi weer en staan er nauwelijks golven. We verkennen de zuidkust en zien een leuke haven waar we volgende week nog wel naar toe kunnen gaan. Als we bijna klaar zijn met eten zien we het vliegtuig van Raoul’s moeder landen dus springen we in de auto om zo snel mogelijk naar de luchthaven te rijden. We zijn gelukkig nog op tijd en staan netjes klaar voor de gate. Het is erg leuk om Raoul’s moeder weer te zien en we brengen haar naar het hotel in Santa Cruz dat vlak bij de haven is. We drinken nog even wat om bij te kletsen.
 

Tourist city Puerto Rico.

Puerto Rico



Raoul surfing.



On our way to Tenerife (south coast Gran Canaria)

 

6.25 hrs. in the morning saying goodbye.

 

 

The boys on their scooters.

Het droge binnenland van zuid Gran Canaria

Gran Canaria

Woensdagochtend doen we eerst school en na een relaxte dip in het zwembad maken we ons klaar om te vertrekken naar Gran Canaria. Om half vijf varen we de haven van Rubicon uit en kijken nog eens een laatste keer naar Lanzarote. De weersvoorspellingen geven harde wind op in het begin van de avond (20 knopen) dus we besluiten alleen maar de genua op te zetten en het rustig aan te doen. We zijn nog niet de haven uit of er staat al een snoeiharde wind. Op bepaalde punten rond de eilanden waait het erg hard en ontstaan er versnellingszones. We zitten nu duidelijk in zo’n versnellingszone want het waait windkracht 6 maar er zijn nauwelijks golven. Als we eenmaal een stuk van het eiland zijn weggevaren wordt de wind minder maar beginnen de golven toe te nemen. De weersvoorspellingen kloppen en we krijgen een aantal uren zeker 20 knopen. We eten dus dit keer makkelijk, kant en klare macaroni met een beetje water erbij. Gedurende de nacht wordt de wind wel wat minder maar het blijft hard waaien. Het wordt zo een snelle overtocht en als het om half acht licht wordt zijn we al bij Las Palmas. We zijn blij dat we met licht binnenvaren en zoeken een plekje voor anker bij de haven. Er liggen veel boten dus het is even zoeken. Als we eenmaal liggen gaan Raoul en ik nog even liggen om wat slaap in te halen.

Haven en baai van Las Palmas.

Twaalf jaar geleden hebben we drie weken in de haven van Las Palmas gelegen omdat we meededen met de ARC, een rally met boten die gezamenlijk de Atlantische Oceaan oversteken. We hebben goede herinneringen aan die tijd dus het is erg leuk om weer terug te zijn in Las Palmas. Het leuke aan Las Palmas is dat je het gevoel hebt weer in de bewoonde wereld te zijn, want Las Palmas is een grote stad met een leuk centrum om te winkelen. Voor Raoul zijn er ook vele watersport zaken waar hij even wil gaan kijken. ’s Middags verkennen we de stad en winkelen we  bij El Corte Ingles een beroemd Spaans warenhuis.

De volgende dag doe ik school met de kinderen en gaat Raoul naar de kant om inkopen te doen bij de watersportzaken. Hij komt al gauw terug en het blijkt dat het een Nationale feestdag is en alle winkels zijn dicht. Wat een pech want we wilden zeker nog één keer lekker shoppen!! Aan de andere kant geeft het ook weer rust en besluiten we er een relaxte dag van te maken en gaan ’s middags met de kinderen naar het strand. Las Palmas heeft een hele leuke boulevard aan de westkant van de stad met een mooi strand. Het is druk op het strand en op de boulevard heerst een gezellige sfeer! De jongens hebben de bodyboards mee maar helaas staan er geen grote golven. Ze zijn dan ook gauw uitgekeken op het strand en we lopen door de stad terug naar onze boot. Er staat een leuk windje dus Luuk gaat nog even surfen, terwijl zitten te borrelen. Wat een heerlijke ontspannen dag!



De duinen van Maspalomas.

Zaterdagochtend halen we om 10 uur het anker op en varen richting het zuiden. Morgen krijgen we bezoek en komen Martin, Sandra, Cas en Tessa aan. Ze hebben een hotel geboekt naast de haven in Puerto Rico waar wij een plaats hebben gereserveerd. De jongens kijken er enorm naar uit en wij hebben er ook zin in. We kennen Martin en Sandra uit Bonn en Luuk heeft in grade 1 van de BIS bij Cas in de klas gezeten en sindsdien zijn ze vrienden. Zodra we de haven uit zijn kunnen we de genaker hijsen en we zeilen rond de oostkant van het eiland. Als we aan de zuidoostkant van het eiland aankomen zien we kopjes op de golven en dit gebied staat erom bekend dat de wind tussen de 5 en 20 knopen kan toenemen, omdat de wind daar om het eiland accelereert. Het advies is dan ook om zo snel mogelijk de zeilen te reven en we besluiten de genaker eraf te halen en de genua erop te zetten. Raoul en de jongens vinden het wel jammer want we gingen net zo lekker hard en we maakten mooie surfritten, maar ja ik ben er niet gerust op. De wind neemt langzaam toe maar op een gegeven moment waait het toch windkracht 6 met vlagen 7. Zijn we toch blij dat we alleen maar de genua erop hebben en we sturen zelf. Het is goed te doen want de golven nemen niet al te veel toe en als we bij de zuidkant van het eiland aankomen lijkt het wel of iemand een knop omdraait en de wind is opeens weg. We zijn ondertussen bij de duinen van Maspalomas aangekomen en het is duidelijk dat hier het toerisme begint en we zien vele hotels. Vreemd genoeg krijgen we nu ineens de wind van voren en is de wind 180 graden gedraaid. We halen de genua eraf en we motoren het laatste stuk naar Puerto Rico. De zuidkant van het eiland is heel droog en steil met kleine baaitjes. Puerto Rico is ook zo’n baai met een aangelegd strand en de hotels zijn tegen de rotsen opgebouwd. We krijgen al gauw een plaats toegewezen pal naast het hotel van Martin en Sandra dus dat is dik in orde. De laatste maand hebben we bijna geen Scandinavische boten meer gezien maar nu liggen we ineens aan een steiger met alleen maar Noren en Zweden! Aan het einde van de middag komt de een na de andere toeristische boot binnen met veel muziek en dansende mensen op het dek. Tja het is niet echt een idyllische haven!

 



Zwembad bij het hotel.

Zondag doe ik eerst nog school met de kinderen want deze week zullen er zeker dagen bij zijn dat we geen school zullen doen vanwege het bezoek. Rond half één komen Sandra en Martin aan en drinken we met z’n allen koffie. Ze hebben heerlijke spulletjes bij zich uit Nederland en we smullen van de chocoladeletters, kruidnootkoeken en niet te vergeten de hagelslag!! Ook hebben ze genoeg boeken meegenomen, zodat we de komende tijd weer genoeg te lezen hebben. De kinderen krijgen een Wii spel Fifa 13 dus hun geluk kan ook niet op. Het is erg leuk om ze te zien en weer helemaal bij te kletsen. ’s Middags spreken we bij hun in het hotel af want ze hebben een super mooi zwembad aan de zee. We genieten van het zwembad en voelen ons ook echt op vakantie. Wat een luxe!!

Snorkelexpeditie met de dinghy.

’s Ochtends doen we eerst school en maken er verder een rustige dag van en brengen het grootste deel van de dag aan het zwembad door. De mannen gaan nog op snorkelexpeditie met onze dinghy en bekijken de onderwaterwereld. Er blijken bij de rotsen mooie zeesterren en vele vissen te zitten. Om vijf  uur wordt er bij ons op de steiger een boot gedoopt waar we voor uitgenodigd zijn. Er wordt een toespraak in het Noors gehouden en er wordt een act opgevoerd met een trol. Het blijkt dat de nieuwe naam van de boot de Troll Hunter is en de boot wordt met champagne gedoopt. Het is een heel Noors feestje met wavels, koffie en drank. We worden ingewijd in de verhalen over trollen en krijgen een DVD mee met de film Troll Hunter. Toch ook weer eens leuk om wat Scandinaviërs te ontmoeten!

 

Dolfijnen rondom de boot.

 

Vandaag zijn de weersverwachtingen goed dus we hebben Sandra en Martin uitgenodigd om een dagje. Het is vandaag een heldere dag en we kunnen de berg El Teide op Tenerife al zien. mee te gaan zeilen. Als we de haven uit varen staat er al wind dus we kunnen gelijk de zeilen hijsen.  Het is vandaag een heldere dag en we kunnen de berg El Teide op Tenerife al zien. Raoul ziet wat excursieboten bij elkaar en hij vermoedt dat ze dolfijnen gespot hebben en ja hoor, als we de verrekijker erbij pakken is dat inderdaad zo. We varen hun richting op en zien de dolfijnen rond de boten zwemmen. Op een gegeven moment zitten ze ook vlak naast onze boot. Het blijft een mooi gezicht om deze beesten in het water te zien zwemmen. Als de dolfijnen weg zijn zetten we koers naar de kust om een baai te vinden waar we voor anker kunnen Voor Morgan zien we een klein strandje en varen daar op af. Als we dichtbij komen zien we er vele toeristische boten voor anker liggen dus we zitten zeker goed. We gooien het anker uit en zetten de bbq aan. De kinderen zwemmen heerlijk in het water. Op een gegeven moment zijn alle toeristische boten weg en hebben we de baai voor ons alleen en ziet het er gelijk idyllischer uit.  Aan het einde van de middag varen we terug naar de haven en nemen nog even een duik in het zwembad van het hotel om het zoute zeewater eraf te spoelen.

De kinderen zwemmen elke dag in het zwembad.

Als we woensdagochtend wakker worden is het grijs. We draaien ons dan ook nog maar eens een keer om. Het wordt een rustige ochtend en ik doe school met de jongens. Rond het middaguur komen Sandra en Martin kijken waar we zijn en we besluiten te geocachen in Puerto Rico. De bedoeling is dat je op zoek gaat naar een soort schat in de omgeving waar je bent. Op de i-phone zit een kompas die aangeeft hoe ver je moet lopen en in welke richting. Als je dicht in de buurt bent moet je gaan zoeken en je krijgt er hints bij. Helaas kunnen we de eerste schat niet vinden, maar de tweede is gelukkig makkelijk en de hint is ‘on top of the mirror’ en de derde is ook makkelijk te vinden. Het is een leuke manier om de plaats te ontdekken waar je bent en de kinderen vinden het erg leuk om het spoor te zoeken en de schat te vinden. Eigenlijk is het geen schat maar een buisje waar je op een papiertje je naam kunt schrijven dat je hem gevonden hebt. Het is ondertussen al weer aardig warm geworden en de we nemen een heerlijke dip in de pool van het zwembad.

Roque Nublo

 

Het hele gezelschap op Roque Nublo

De voorspelling voor donderdag is niet zo geweldig dus we besluiten om een auto te huren. We blijken een pausmobiel auto te hebben en toeren daarmee door het binnenland van Gran Canaria. Puerto Rico ligt in het zuiden van Gran Canaria en via een vallei rijden we naar het hartje van het eiland. Het zuiden is erg droog maar daardoor wel ontzettend mooi en ruig. We rijden door allerlei kleine dorpjes en mooie landschappen. In dit zuidelijke gedeelte vind je een aantal stuwdammen voor de watervoorziening. Na talloze haarspeldbochten komen we in de buurt van Roque Nublo , het symbool van Gran Canaria waar we naar toe willen wandelen. Het is nog een aardige klim om er te komen maar we hebben een mooi uitzicht op de omgeving. We rijden door naar het noorden en lunchen in een toeristisch stadje Tejeda waar ze met ezeltjes klaarstaan en ons van alles proberen te verkopen bij een klein marktje. Na de lunch rijden we door naar Las Palmas om inkopen bij de winkels die vorige keer dicht waren tijdens de Nationale feestdag. Helaas regent het behoorlijk dus we rijden zo snel mogelijk weer zuidwaarts. Hoe verder zuidelijk we komen hoe droger en we rijden langs Playa de Ingles een grote toeristische stad. Opeens krijgen we enorme trek in kroketten en friet. Zou er hier ergens een ‘patatje van adje ’ zijn? We rijden langs een mega groot winkelcentrum en vinden inderdaad een Nederlandse bar waar ze bitterballen hebben. Zo zitten we al gauw achter de bitterballen, frikadellen en patat onder het gezang van Nederlandse meezingers in de bar ‘de vliegende hollander’. Het is slecht maar wel lekker!!! Voldaan rijden we terug naar Puerto Rico . Nog een paar dagen genieten van het bezoek en dan varen we zondag waarschijnlijk verder naar Santa Cruz op Tenerife.

 

Gran Canaria

We do school first with the boys and take a dip in the pool of the marina. By the end of the afternoon we get ourselves ready for the trip to Gran Canary and leave the harbour of Rubicon around half past four. The weather forecast predicts that there will be quite some wind in the beginning of the evening (20 knots) so we decide  to sail only with the genoa and to take it easy. We are still in the bay and it starts already to blow. At certain areas around the island the wind accelerates and they create acceleration zones. We are in the middle of such an acceleration zone and it is blowing  wind force 6 only the waves are still calm. Once we are far away of the island the wind decreases but the weather forecast was right and it is blowing at least 20 knots and the waves are building up. Dinner will be easy this time and we are eating instant macaroni. During the night the wind decreases but it keeps on blowing quite hard. It is going to be a fast trip and when it gets light, we are already in Las Palmas. We are happy to arrive at Las Palmas with daylight and enter the harbour looking for an anchorage place. There are quite some boats on the anchor so we have to look for a good spot. We are still quite tired so once we are anchored Raoul and I take the chance to recover and get some more sleep.

Twelve years ago we have stayed more than three weeks in the harbour of Las Palmas because we joined the ARC, a rally of boats which cross the Atlantic Ocean together. We have good memories about that time so it is nice to be back in Las Palmas. The nice thing about Las Palmas is that Las Palmas is a big city with a good city centre with a lot of shops. Raoul wants to visit the chandleries to get stuff for the boat. In the afternoon we discover the city and we shop at El Corte Ingles.
 

Boulevard of Las Palmas.

The next day I do school with the kids and Raoul is going to look at some chandleries. Soon he is back and it seems to be a National Holiday. What a pity because we definitely wanted to do some shopping!! We decide to change our plans and to make it a relaxing day. In the afternoon we go with the kids to the beach. Las Palmas has a nice boulevard at the west side of the city with a beautiful beach. It is quite crowded at the beach and there is a good atmosphere at the boulevard. The boys have their wave boards with them but there are no big waves. They are bored easily and we go back the boat and need to cross the city another time. Once we are at the boat there seems to be some wind and Luuk is going to practise windsurfing while we are having a drink. What a nice and relaxing day!


 

Windmills at the acceleration zone.

Saturday morning we leave around 10 o’clock and are sailing southward. Tomorrow we are getting visitors and Martin, Sandra, Cas and Tessa will arrive. They have booked a hotel next to the harbour of Puerto Rico, where we have also booked a birth. We know Martin and Sandra from Bonn and Luuk was in the same class as Cas in Grade 1 of the BIS and they are friends since that time. As soon as we leave the harbour there is a nice wind blowing and we raise the genaker and sail along the east coast of the island. When we get to the south east coast of the island I see white crest at the waves. This is also an acceleration zone and the wind can increase from 5 to 20 knots. The advice is to reef the sails as soon as you see the white crest and we decide to take the genaker down and to put the genoa on. Raoul and boys find this a pity because we were making a nice speed and had some good surf rides, but I don’t trust it. The wind increases slowly but at a certain point it starts to blow wind force 6 with gusts up to wind force 7. The nice thing is that that the waves don’t build up and it is an exhilarating sail! Once we get to the south side of the island it looks like someone pushes a button because the wind is suddenly gone. We are close to the dunes of Maspalomas and you can clearly see that there is a lot of tourism because we see a lot of hotels . Strange enough the wind is turning 180 degrees and we have it against us? We take the genoa down and motor the last miles to Puerto Rico. The south side of the island is very dry and steep with little bays. Puerto Rico is also such a bay with an artificial beach and the hotels are built against the rocks. Once we get into the harbour we get a spot right next to the hotel of Martin and Sandra! The last month we didn’t see a lot of Scandinavian boats but now we are on a pontoon with only Norwegian and Swedisch boats! At the end of the afternoon a tourist boat is coming in with a lot of music and people dancing on deck. Well, it is not an idyllic harbour.
 

Jamsession on board.

First I do some school on Sunday because this week we will definitely skip some days because of the visitors. Around half past twelve Sandra and Martin arrive and we have a cup of coffee. They have brought nice things from home like chocolate letters, sweets and chocolate sprinkles !! We also get new books and the boys get a new Wii game Fifa 13. Everybody is happy with the presents and it is good to see them. In the afternoon we meet each other at their hotel because they have a beautiful swimming pool overlooking the ocean. We enjoy the pool and we feel like we are on holiday as well

Baptism of the Troll Hunter

The next day we do some school and the rest of the day is a relaxing day. Most of the time we spend at the pool. The men take out the dinghy and go on a snorkelling expedition and are looking at the underwater world. There are quite some nice star fish and fishes around the rocks. At five o’clock we are invited for a baptism of a boat. The boat is going to be renamed and the speech is in Norwegian. There is an act with a troll and it seems that the new name of the boat is Troll Hunter. The boat is baptised with champagne. It is a total Norwegian party with waffles, coffee and champagne. We get to know the stories of the trolls of Norway and get a dvd with the movie of the Troll Hunter. It is good to meet some Norwegians and to get to know their culture!

Kids enjoying the bbq.

Today the weather forecast looks good and we have invited Sandra and Martin for a day of sailing. There is a nice breeze and we are able to raise the sails. It is a clear day and we can see the mountain El Teide on Tenerife.  Raoul sees some excursion boats together and he suspects that they might have spotted some dolphins. We get the binoculars out and see the dolphins swimming alongside the boats. We are setting course to the boats and at a certain point the dolphins swim around our boat as well. It is still nice to see dolphins swimming and jumping up in front of the boat. Once the dolphins are gone we set course to the coast to find a little bay. We spot a little beach north of Morgan. Once we are getting closer we see a lot of tourist boats at anchor so we have found definitely a good spot. We throw out the anchor and put on the bbq. The kids swim alongside the boat. At a certain point all the tourist boats are gone and it is much more idyllic like this. At the end of the afternoon we motor back to the harbour and taking a dip in the swimming pool of the hotel to wash the salt water of.



Second treasure, hint on top of the mirror.

When we wake up on Wednesday morning the sky is grey. We sleep in and wake up late. It is a relaxing morning and we do school first. Around noon Sandra and Martin come around and we decide to geocache with the kids in Puerto Rico. It is a kind of a treasure hunt in the area where you are. On the i-phone is a compass which indicates where you need to go and how for it is. If you are close to the treasure you will get some tips where to find it. We are a bit unlucky because we can´t find the first one but we did find the second and third. It is a nice way of discovering a city because the kids are happy to walk with the compass and like to look for the treasure. The treasure is actually a tube with a piece of paper where you can put your name on and date. In the meanwhile it is getting pretty hot again and we spend the rest of the afternoon at the pool.

 



Resevoir Soria.

The weather forecast for Thursday isn´t that great so we have hired a car. We drive from Puerto Rico which is in the south of the island through a valley to the centre of the island. The south is really dry but very beautiful and rough. We drive through little villages with beautiful scenery. In the southern part of the islands are a couple of reservoirs to supply the area of water. After endless sharp turns we get close to Roque Nublo, the symbol of the Gran Canaries, where we would like to walk to. It is a beautiful walk and we have a beautiful view from the rock at the scenery. After the walk we drive north and have lunch in a touristic city Tejeda where they try to sell of all kind of local stuff to us and the donkeys are waiting for passengers. After the lunch we drive to Las Palmas to do some shopping we couldn´t do a couple of days ago because of the National holiday. Once we arrive in Las Palmas it starts to rain and we do our shopping as quickly as possible and drive southwards. The further south we get the drier it becomes and we pass Playa de Ingles a very touristy town. Suddenly we have a great appetite in Dutch food like kroket and frikandel. Maybe we can find in such a city a Dutch bar? Around a big shopping centre are some bars and we find  ´the flying Dutchman´. A couple of minutes later we enjoy our beer, some Dutch food and listen to Dutch songs. It feels so good!! Totally happy we drive back to Puerto Rico! We have a couple of more days to enjoy the company of Sandra and Martin and their kids and on Sunday we will sail on to Santa Cruz on Tenerife.
 



Eating 'kroket' and 'frikandel'.

The Dutch bar.

Onze positie op de kaart is/ Our position on the map is:

http://www.winlink.org/dotnet/maps/PositionreportsDetail.aspx?callsign=PE3105

 

De kust van Lanzarote

Oversteek van Agadir naar Lanzarote.

We hebben de paspoorten en scheepspapieren maandagavond om 12 uur teruggekregen van de politie. Het kostte even wat moeite en een extra bezoekje aan de politie om 11 uur maar we zijn blij dat we nu alle belangrijke documenten terug hebben. Als we dinsdagochtend om 7 uur opstaan en ons klaarmaken om te gaan vertrekken komt de douane nog even langs en geeft ons nog een blauwe gestempelde brief dat we ons uitgeklaard hebben. Eerlijk gezegd waren we zonder dat papiertje waarschijnlijk ook wel gewoon vertrokken. Als we de haven uitvaren staat er geen wind maar wel vervelende golven. We zetten de motor aan en klotsen zo een aantal uren. Gelukkig komt er rond de middag wind en kunnen de zeilen gehesen worden. Wel blijft er een vervelende deining staan waardoor de jongens niks meer kunnen aan boord. Ze liggen op de bank luistercd’s te luisteren. Helaas wordt Sjoerd zeeziek en moet een aantal keer overgeven. Naarmate de middag vordert gaat het steeds harder waaien en worden de golven agressiever. We worden af en toe aardig weggesmeten waardoor ik dan van de bank val. Ik moet me dan ook goed vasthouden aan allerlei touwen. We zetten eerst  één reef en aan het einde van de middag zetten we het tweede reef in het grootzeil. Ik stuur nog een tijd zelf om te voelen hoe de boot loopt en het gaat reuze hard maar de boot is goed onder controle te houden. We maken goede vaart en lopen tussen de 7 en 8 knopen. Op een gegeven moment komen er een paar grote golven in de kuip en ben ik totaal nat. De pret is eraf en we halen het grootzeil er gelijk af. We blijven doorvaren met alleen de genua en halen nog steeds een gemiddelde snelheid van 6 knopen dus we gaan nog hard zat. Zonder het grootzeil is het iets rustiger varen maar het blijft oncomfortabel. Raoul en ik eten een soepje want koken zit er vandaag niet in. De jongens gaan vrij vroeg naar bed want voor hun is er ook niets te beleven. ’s Nachts worden de golven iets rustiger maar het is lastig om te slapen.

De Spaanse vlag.

De volgende dag is het gelukkig iets rustiger en de golven nemen af. Eindelijk komt de boot weer wat rechter te liggen en de jongens kijken film. Alles gaat weer een beetje z’n gangetje alleen Sjoerd blijft ziek. We hijsen het grootzeil en zetten het derde rif. De boot ligt daardoor weer wat stabieler. Langzamerhand komt er steeds minder wind en nemen de  golven verder af dus we zetten er steeds meer grootzeil bij. We hijsen het gastenvlaggetje van de Canarische eilanden. ’s Middags worden we ingehaald door een enorme grote groep dolfijnen. Ze springen naast en voor de boot en Luuk maakt er een mooie film van. We zijn blij als we Lanzarote in zicht hebben want we zijn allemaal het geschud moe! Om zes uur varen we de haven in van Arrecife en vinden een mooi beschut ankerplekje in de haven. Sjoerd is opeens weer helemaal beter. Na een overtocht van 36 uur schudden zijn we blij dat we heerlijk rustig liggen. We kunnen eindelijk weer normaal eten en gaan vroeg naar bed!

Donderdag doen we eerst school want daar is het de afgelopen dagen niet van gekomen. Na de school nemen we de dinghy om naar de stad te varen. We kunnen afmeren in de vissershaven. Als we de haven uitkomen lopen we zo recht tegen twee watersportzaken aan. Dat was trouwens ook de reden dat we naar Arrecife wilden om spullen voor de boot te kopen. We moeten ons zo langzamerhand gaan voorbereiden voor de grote oversteek en de boot goed in orde maken. Op de oversteek naar Lanzarote kwam Raoul er achter dat er speling op het roer zit en dat de doos waar de stuurautomaat op zit niet stevig genoeg vast staat en steeds heen en weer gaat. We gaan dan ook op zoek naar polyesterspullen om de doos te verstevigen. We vinden ook een  winkel waar ze onze bedieningspaneel van de stuurautomaat nog gaan nakijken. Hopelijk kunnen ze hem repareren anders moet daar ook een nieuwe voor komen. We lopen verder de stad in om de stad te verkennen en vinden een prima lunchcafé waar ze ook internet hebben. Het verslag van Marokko moet nog op het weblog want dat lukte niet vanuit Agadir. Arrecife is de hoofdstad van het eiland maar voelt aan als een dorp. Er zijn wel redelijk wat winkels en er is een mooi binnenmeer met witte huizen. Lanzarote is een vulkanisch eiland en ziet hoofzakelijk zwart van de lava wat een mooi contrast is met de witte huizen. Als we ’s middags terugkomen bij de boot zien we dat de Nederlandse zeilboot Annaelena is binnengekomen. We hebben samen met hun in Agadir gelegen dus we varen even langs om gedag te zeggen en worden uitgenodigd voor de borrel. Het is erg leuk om Gerard en Rommy te zien en ook zij komen uit Rotterdam. We zijn onderweg dus al heel wat Rotterdammers tegengekomen!

Binnenmeer van Arrecife
 

We beginnen al aardig in een ritme te komen. ’s Ochtends doen we school en daarna gaan we de stad in om bootspullen te kopen. Zo sjouwen we de hele stad af voor een paar stekkers voor de radio. Helaas is ons paneel van de stuurautomaat niet meer te redden, maar ze hebben gelukkig een nieuwe voorradig. De middag brengen we door aan boord met surfen en zwemmen. Raoul checkt de onderkant van de boot en komt geschrokken boven. Het blijkt dat de saildrive onder de boot bij de schroef behoorlijk aan het corroderen is en de anode is ook al verdwenen. We denken dat dit met de radiozender  te maken heeft en we halen gelijk de draden die voor de aarde zorgen los. Zonder goede aarde kunnen we waarschijnlijk niet zenden maar dat is dan maar jammer. We willen in ieder geval geen schade aan de boot! We merken toch ook dat veel boten om ons heen geen ssb radio aan boord hebben dus dat is zo langzamerhand ook een achterhaalde technologie. De meesten reizen met een satelliet telefoon om te communiceren en de weerkaartjes binnen te halen. Wel zullen we een nieuwe anode moeten bevestigen maar dat is even voor later zorg. 

Gecorrodeerde saildrive en anode die weg is.

’s Middags wil ik de zonnepanelen schoonmaken en krijg de windgenerator tegen m’n hoofd. Er is even wat paniek maar het bloeden stopt al gauw. Raoul gaat naar de Annaelena om te kijken of ze hechtdraad hebben want één snee is vrij groot. Hij komt terug met een nietmachine en zet er twee mooie nietjes in. Volgens Luuk en Sjoerd werkt dat zo ook bij voetballers als die een wond hebben opgelopen tijdens de wedstrijd. We hebben de Annaelena uitgenodigd voor een bbq dus we hebben in ieder geval nog een gezellige avond.



De volgende dag volgen we hetzelfde patroon. Het is zaterdag dus gezellig druk in de stad wat voor een leuke atmosfeer zorgt. De terrasjes zitten vol en er is overal muziek. We bekijken nog het Kasteel San Gabriel dat op een rif is gebouwd en diende ter verdediging van Arrecife. Vandaar heb je een fantastisch mooi uitzicht en kun je het volgende eiland Fuerteventura al zien liggen. ’s Middag doen we nog wat klusjes aan de boot en Raoul bouwt een nieuwe startaccu in die we gekocht hebben. De dynamo zou namelijk 100 ampere per uur moeten laden maar deed dat niet, aangezien het een nieuwe dynamo was kon het daar niet aan liggen. We denken dat het aan de oude startaccu ligt waar hij dan op blijft doorladen. We draaien de motor proef en het blijkt dat de dynamo nu een stuk beter laadt. Hopelijk hebben we nu dit probleem ook boven water. We halen nog een borrel op de Annehelena en nemen afscheid want morgen vertrekken we naar het zuiden van Lanzarote.

 

Luuk aan het surfen.

We varen  zondagochtend  al vroeg uit en er staat nog maar weinig wind. We hijsen de genaker en bomen hem uit. Het wordt een heerlijk ontspannen dagje zeilen met prachtige uitzichten op Lanzarote. Als we de kaap aan de zuidkant voorbij zijn zien we een paar prachtige baaien met zeilboten voor anker. We besluiten daar een lunchstop te maken en halen onze flippers en snorkels tevoorschijn. We snorkelen met z’n allen naar de kant en zien in het heldere water allerlei vissen. Het is de eerste keer dat de jongens snorkelen en ze vinden het prachtig. Luuk neemt z’n kans waar en gaat nog even surfen. Hij is aan het oefenen om een head dip te maken maar dat zal nog wel even duren voordat het hem lukt. Er staat in ieder geval genoeg wind zodat hij heerlijk kan gaan hangen! Aan het einde van de middag varen we de Marina Rubicon binnen. Het is een grote marina met barretjes, restaurantjes, winkels en een zwembad. Het is een echt toeristen resort maar wij genieten van al deze luxe. We zitten dan ook al gauw aan het zwembad na te genieten. ’s Avonds gaan Raoul en de jongens nog even de kant op om Barcelona tegen Madrid te kijken. Gelukkig is het gelijkspel en hebben de favorieten van onze jongens Ronaldo en Messi allebei twee keer gescoord.

Vulkanen in het Timanfaya park.

 

Maandagochtend huren we een auto en verkennen het eiland. Als eerste gaan we naar het Timanfaya park dat een vulkaanpark is en een beschermd natuurgebied. De vulkanen om ons heen hebben verschillende kleuren van zwart tot donkerrood. In het park laten ze ook zien hoe warm het daar vlak onder de oppervlakte is, zodat ze er zelfs op kunnen bbq’en of iets in brand kunnen steken. Overal zien we lava van grote brokken tot fijne steentjes. Na het park rijden we door een wijngebied en zien hoe ze de wijnplanten in ronde gaten laten groeien met daaromheen een muurtje. Toch een heel verschil met hoe de wijnplanten in het Ahrdal in Duitsland  groeien! Het eiland is binnen een dag goed te bereiden en we zijn in de middag al in het noorden van het eiland en huren body boards voor de jongens zodat ze het body boarden kunnen proberen op het strand van Famara. Het is een echt surfstrand en er rollen vele golven binnen,  toch is het nog niet zo makkelijk om een surfrit te maken. Aan het einde van de middag rijden we via de oost kant van het eiland terug naar de boot en maken nog een kleine stop in Puerto de Calero om nog naar een watersportzaak te gaan. We zijn op zoek naar een anode dus wie weet hebben ze daar er één. Helaas hebben ze niet wat we zoeken en we kijken of we de Ostrea kunnen vinden. Zij staan als het goed is op de kant en zijn aan het werk aan de boot. We hebben ze al gauw gevonden en kletsen bij. Ze hebben heel wat werk verzet en de boot ziet er goed uit. Hopelijk zien we ze weer ergens in de Carieb.
 

Flying Circus uit het water.

Dinsdag is weer een gewone dag. We doen school, wassen en doen klusjes. Raoul verstevigd de doos van de automatische stuurautomaat dus hopelijk is de constructie zo iets steviver. 's Middags hebben we de travel lift geboekt bij de haven en worden er uitgehaal zodat Raoul de anode kan vervangen en we halen gelijk de aardplaat van de boot. Na het harde werken is het tijd om te ontspannen aan het zwembad van de marina. 's Avonds nog even lekker uit eten en we voelen ons echte toeristen!

Het plan is om woensdagmiddag te vertrekken naar Gran Canaria voor een tocht van zo’n 90 mijl en hopen daar de volgende morgen te zijn.

Getting closer to Lanzarote.

Inner lake at Arrecife.



Castle San Gabriel.

Surfboys at Famara Beach.

 

 

Twee Berbers.

Mohammedia



Vissershaven van Mohammedia.

Zondag rustdag, we nemen het heel letterlijk en doen werkelijk niets. Het is waanzinnig warm in de haven en de jongens surfen en zwemmen rond de boot. Het is voor het eerst dat ze spontaan van de boot het water inspringen, dus dat betekent dat het zeewater in Marokko aardig warm begint te worden. We liggen in een ‘luxe’ jachthaven met twee steigers. Alle voorzieningen zijn er van douches tot internet. De jachthaven wordt goed bewaakt door de havenmeester en zijn vele hulpjes. Ongelooflijk hoeveel mensen in deze kleine jachthaven werken. Ze zijn allemaal super vriendelijk en voorkomend naar ons toe. De jachthaven is een onderdeel van het haventerrein dat bewaakt wordt en zonder opgaaf van reden kom je het terrein niet op. ’s Nacht staan er grote lampen op de kade dus we worden goed verlicht. Het rare is dat op nog geen paar honderd meter de vissershaven ligt en je dus makkelijk met een vissersbootje bij ons langszij kunt komen. Tot nu toe groeten de vissers allemaal heel vriendelijk als ze langsvaren en we hebben er verder ook geen last van. Als we ’s avonds de weersverwachtingen bekijken zien we dat er vanaf woensdagavond veel wind (zuidwest) langs de kust van Agadir staat en dat gooit onze plannen een beetje in de war. We besluiten om maandagochtend de weersverwachtingen nog een keer te bekijken en als het zo blijft gaan we maandagavond varen en hopen dan voor woensdagavond in Agadir te zijn.

De volgende dag blijken er geen veranderingen in de weersverwachtingen te zijn, hooguit dat de wind iets noordelijker verwacht wordt. We besluiten om de boot vaarklaar te maken en tanken diesel. Voor 108 liter diesel betalen we nog geen 80 Euro dus goedkoper kan het niet. We hebben om 11 uur een taxi naar Casablanca besteld om de stad te gaan bekijken. Bij de poort van de haven vinden we de taxi, de handvaten van de deur zijn stuk, het raam aan onze kant kunnen we niet naar beneden draaien want de hendel ontbreekt en later zien we dat de taxi elke keer aangeduwd moet worden!! Gelukkig hebben we een goede chauffeur, die prima rijdt en geen gevaar op de weg is. Wel gebruikt hij elke keer zijn claxon en toert de hele tijd. Van Mohammedia naar Casablanca is het maar 30 kilometer rijden maar we doen er bijna een uur over. Er zijn overal opstoppingen en de brommers schieten ons links en rechts voorbij. De voorwijken van Casablanca zijn zeer armoedig en we zien vele krottenwijken. Overal lopen er mensen langs de weg, die op zoek zijn naar een lift. In Casablanca worden we netjes voor de Hassan 2 moskee afgezet en de chauffeur wacht op ons. De Hassan 2 is de derde grootste moskee ter wereld en gebouwd ter ere van de verjaardag van Koning Hassan die 60 werd. We krijgen een rondleiding door deze prachtige moskee.  Na de moskee worden we door de chauffeur naar de medina gebracht. De medina is een waar doolhof van kleine gangetjes met verkoopwaren. Het valt ons op dat er vele winkels met kleding zijn en de jongens zien natuurlijk weer mooie voetbalshirts van Real Madrid en Barcelona alsof ze nog niet genoeg voetbalkleren hebben!! Even later lopen we met twee voetbalsetjes weg van nog geen 20 Euro maar het is dan waarschijnlijk ook namaak!! Na de medina brengt de taxi ons weer terug naar Mohammedia waar de jongens nog even gaan zwemmen en wij ons klaarmaken voor de zeiltocht. Om zes uur varen we de haven uit en buiten staan er redelijke golven en waait het aardig. We zetten één reef in het grootzeil en worden elke keer door de golven aardig weggezet. Om 9 uur houdt de wind op en we besluiten om het grootzeil eraf te halen omdat het anders erg gaat liggen klapperen omdat er toch nog aardig wat golven zijn. We zetten de motor bij omdat we een gemiddelde van 6 knopen per uur willen halen om woensdagavond voor het donker in Agadir te kunnen zijn. Als we voorbij Casablanca varen zien we de Hassan 2 moskee in al z’n pracht en praal. De hele moskee is verlicht en blijft mijlenver te zien. Gedurende de nacht worden de golven minder maar er staat verder ook geen wind.

 

Zonsondergang tijdens het varen.

De volgende dag varen we de hele dag op de motor met een uitgeboomde genua. De wind komt van achteren en we liggen aardig recht. ’s Middag neemt de wind even toe en kan de motor een paar uur uit, maar helaas na het eten is het alweer met de wind gedaan en gaat de motor weer aan. Vlak langszij komt een vissersbootje en de vissers laten zien dat ze een prachtige merlijn (zwaardvis) gevangen hebben. We steken onze duim op maar zien een paar minuten later verschrikt dat ze door onze vislijnen heenvaren. Gelukkig zetten ze gelijk de motor uit en proberen ze de lijnen onder hun boot uit te krijgen. Wij rollen de genua in en varen achteruit. Ondertussen halen Raoul en Luuk de vislijnen binnen. Het lukt de vissers om de lijnen vrij te krijgen en onze hengels zijn dus gered!! We hadden nog niet eerder een boot aan de haak gehad!! ’s Nachts om twee uur draait de wind volledig en krijgen we hem tegen. Dit stond absoluut niet in de weersvoorspelling. We houden de motor aan maar moeten nu aan de wind opkruisen. De wind verandert continu van zuid, zuidoost naar zuidwest dus we slingeren qua koers alle kanten op.



Goede vangst!

Rond 10 uur ’s ochtends ronden we Kaap Ghir en zetten koers naar Agadir. Rond lunchtijd halen we enorm grote tonijn binnen. De beste vangst tot nu toe!! Het is wel even een klus om hem binnen te halen en dood te maken. Als we om half drie in de haven aakomen worden we wederom vriendelijk ontvangen. We krijgen alleen de politie aan boord en alle formulieren worden weer ingevuld en de paspoorten  gestempeld. Agadir is een luxe haven  met meerdere steigers en barretjes en restaurant rondom. Het doet allemaal erg Europees aan. Als we om vier uur ons bij de haven aanmelden blijkt er een zwembad bij de haven te horen. We weten niet hoe gauw we onze zwemkleding moeten aantrekken en vinden het zwembad bovenop het havenkantoor met ligbedden, bar, grasveld en een fantastisch uitzicht op Agadir. Hier gaan we het nog even uithouden!! ’s Avonds maken we de bbq aan en eten de tonijn heerlijk op. De tonijn is veel te veel voor ons en we delen aan andere mensen stukken tonijn uit. We maken kennis met een aantal nieuwe Nederlandse boten, die in de haven liggen  waarvan één boot met drie kleinere kinderen. We vragen onze achterburen het gezin met de kinderen op de koffie en ze blijken uit Rotterdam te komen, wat een toeval!  Rond een uur of negen gaat het harder waaien en komt er een enorme mist opzetten. Wat ben ik blij dat we op tijd binnen zijn!

Donderdagochtend is het grijs, grijs en nog eens grijs. We slapen dan ook heerlijk uit en doen school met de kinderen. Om één uur breekt er een storm uit en we krijgen 40 knopen in de haven. Raoul loopt net op de boulevard waar de prullenbakken over de boulevard vliegen en een rolluik van één van de bars van de muur vliegt. Helaas vergeet ik de luiken op tijd dicht te doen dus we krijgen nogal wat water binnen en hebben een nat bed. Jammer! ’s Middags blijft het miezeren en het blijft een grijze dag. Als het droog wordt lopen we de stad in want we willen een reisbureau vinden waar we een toer naar de woestijn mee kunnen maken. We hebben van een Nederlander een kaartje gehad van een reisorganisatie en zij blijken dit te kunnen aanbieden. De jongens lijkt het erg leuk om de woestijn te zien en ze zien zichzelf al op de kamelen rijden. We boeken uiteindelijk een tweedaagse toer en gaan zaterdag weg. ’s Middags hebben we een andere boot op de borrel gevraagd maar we staan uiteindelijk met alle Nederlanders (vier Nederlandse boten) bij ons op de steiger te praten en we besluiten met elkaar te borrelen bij onze achterburen, want zij hebben het grootste schip. Het wordt uiteindelijk een hele gezellige middag en we eten uiteindelijk ook nog met elkaar. Ieder heeft nog wel wat over en maakt een gerecht waardoor het een uitgebreide maaltijd wordt. Zoveel saamhorigheid onder de Nederlanders hebben we tot nu toe nog niet meegemaakt en is wel erg speciaal!

 

Wat een luxe!!

 

De volgend dag schijnt gelukkig de zon al weer. Ik nodig de kinderen van de achterburen uit om bij ons school te doen zodat ik een kind van groep 1, groep 3, groep 5 en 6 aan boord heb. Het lijkt zo bijna op een echte school. Wel lastig om de aandacht goed te verdelen maar toch loopt het ook wel weer. Luuk leest voor de kleinste voor en Sjoerd helpt Katie van groep  1 met haar werkjes. Ik werk veel met Mare die groep 3 doet want die leert nu echt lezen en schrijven. ’s Middags lunchen we bij de achterburen en gaan met alle kinderen naar het zwembad. Agadir bevalt ons tot nu toe erg goed. ’s Avond flaneren we over de boulevard en eten bij de MacDonalds. We pakken de tassen want morgen gaan we twee dagen reizen. Helaas moeten we van twee Nederlandse boten afscheid nemen want die gaan morgen vertrekken. Hopelijk zullen we ze later nog een keer tegenkomen!

Ait ben Haddou.

 

 

Luuk in de duinen.

Zaterdagochtend worden we om zeven uur opgehaald. Het blijkt een hele tocht naar de woestijn te zijn en zullen daar pas tegen de avond aankomen. Overdag rijden we door een prachtig landschap waar veel Hollywood films zijn opgenomen. Het is een droog, dor en ruig landschap met vele bergen. Af en toe doet het aan het landschap bij de Grand Canyon denken. De eerste stop is bij een plek, die voor verschillende Best Western films gebruikt is en nu door de lokale bevolking wordt onderhouden. Rond lunchtijd stoppen we bij Ait Ben Haddou, een sprookjesachtige kasbah uit de 11^e eeuw. De huizen zijn van  leem gebouwd en hebben bijna dezelfde kleur als het landschap. We bezoeken de kasbah en lopen door de wirwar van straatjes. Momenteel wonen er nog maar weinig mensen in deze oude kasbah omdat er geen elektriciteit is en water. We genieten van een heerlijke Marokaanse lunch en maken kennis met Tajine, een stoofgerecht wat we de komende dagen nog veel eten. Na de lunch rijden we door de Draa Vallei en zien vele oasisen. Door de vallei stroomt de rivier de Dra, waardoor er palmbomen kunnen groeien en gras. Rond een uur of zes komen we bij de Tinfou duinen. De jongens rennen de duinen op met hun skimboard en proberen van de duinen af te glijden, wat prima lukt maar niet heel snel gaat. We besluiten een tocht op de kamelen te maken want je als we er dan toch eenmaal zijn!! We worden aangekleed als Berbers en maken een prachtige tocht door de duinen. De zon gaat langzaam onder en de duinen worden goud geel van kleur. Een prachtig gezicht! Na de toch krijgen we mierzoete muntthee aangeboden. Als het donker is rijden we naar Zagora waar we overnachten in een hotel ingericht in als een tent met een tuin als oase.

 

Karavaan de Wijn.

De volgende dag zien we pas hoe mooi de tuin is en krijgen een goed ontbijt met croissants en chocoladebroodjes. We hoeven vandaag minder ver te rijden dus we doen het wat rustiger aan en maken onderweg vele stops om van het landschap te genieten. Op een gegeven moment zien we een nomade familie met hun dromedarissen in de rivierbedding lopen. In dit gebied leven nog steeds nomaden. Als we door de dorpjes rijden zien we veel lemen huizen, ezeltjes, prachtig geklede vrouwen en speelt het dorpsleven voor onze ogen af. Het binnenland is nog erg conservatief want alle vrouwen zijn gesluierd. Aan het einde van de middag rijden we het moderne Agadir weer binnen en wassen het woestijnstof  van ons af in het zwembad.

Maandag maken we ons klaar voor het vertrek en tanken we de boot, doen boodschappen, halen stempels bij de douane en vullen de watertanks. Als de jongens school doen gaat Raoul nog golfsurfen in één van de nabijgelegen  baaien met Joris van de Cedo Nulli. Een relaxte dag die wederom in het zwembad eindigt. We hebben genoten van Marokko en zijn klaar om naar de Canarische eilanden te vertrekken. Het doel is Lanzarote zo’n 220 mijl varen.

Visserhaven van Mohammedia.

Medina of Casablanca.




Cape Ghir with the Atlas mountainsn in the clouds.

 







Marina Agadir.




 Fishers harbour of Agadir.

 

View at the Atlas Mountains from our window.

 

Sunset on a camel.



Draa Valley with oasis.





Nomads with camels in Draa Valley.