flying circus

Little Jost van Dyke op de British Virgin Islands.

British Virgin Islands en United State Virgin Islands

Woensdagochtend komen we bij daglicht aan in de British Virgin Islands. Columbus heeft de eilanden de naam ‘de Maagden’ gegeven, omdat het ontelbare eilanden bij elkaar zijn in nagedachtenis aan St. Ursula en de 11.000 maagden. Als we om acht uur de eerste eilandjes bereiken breekt de zon net door en varen we langs het eerste eilandje, dat niets meer is dan een hoop zand met drie palmen en een groot rif eromheen maar het is in ieder geval leuk als binnenkomer! We navigeren zorgvuldig en vinden het kanaal tussen de riffen door dat naar de Northsound van Virgin Gorda leidt. De Nordsound is een enorme baai met verschillende ankerplekken. We ankeren voorlopig eerst in Gun Creek omdat we de boot moeten inklaren en naar de immigratie toe moeten. Graham en Joan zijn net voor ons aangekomen en we leggen bij hun aan. We zien de Mare Liberum ook binnenlopen en de drie kapiteins klaren de boten in. Uiteindelijk varen we met de Karma terug naar het rif en vinden er een mooie ankerplek. We hebben een fantastisch uitzicht op het rif, de zee en de andere eilanden. Na een nacht doorvaren zijn we aardig moe en proberen om de beurt overdag wat slaap in te halen. Raoul gaat ’s middags nog met de jongens snorkelen bij het rif en Luuk vermaakt zich met het windsurfen. Aan het einde van de middag zien we de Annalena naast ons het anker uitgooien dus dat is gezellig. Aan het einde van de middag gaan we naar Leverick Bay, een resort waar ze een leuke bar hebben en muziek tijdens happy hour. Er heerst een heerlijke ontspannen vakantiesfeer en we besluiten gelijk nog een dag te blijven!

Samen met de Annalena achter het rif bij de ingang van de North Sound, Virgin Gorda.

In St. Maarten hebben we een drukke tijd gehad en zijn aan een aantal dingen niet toegekomen. Zo moet de was nog gedaan worden, het weblog afgeschreven worden en moet er zeker nog een keer school gedaan worden. In het resort hebben we grote wasmachines gezien dus Raoul gaat ’s ochtends de was doen terwijl ik school doe met de kinderen. Ook hebben we eindelijk weer eens internet aan boord want we kunnen het signaal van het resort oppikken. Tijd dus om weer eens wat te skypen, e-mail nakijken en proberen ons hotmail adres gaande te krijgen wat nog steeds niet gelukt is! Als de was droog en opgevouwen is wordt het hoog tijd om weer wat te ontspannen. Raoul gaat met de kinderen waterskiën en we gaan daarna met z’n allen naar het resort om gebruik te maken van het zwembad en de snelle internetverbinding om het weblog te updaten. Gelukkig begint happy hour vroeg waar we met de Karma en Annalena goed gebruik van maken. We zitten heerlijk aan het zwembad met uitzicht over de baai en het rif met een ‘painkiller’ (cocktail) in de hand!

Schoonmaken van de King vis.

De volgende dag zijn we weer helemaal klaar om te reizen en halen om acht uur het anker op om samen met Karma richting Anegada te varen. Alleen op de genua varen we naar het rif ten oosten van Anegada want we hebben het plan om bij het rif te gaan snorkelen. Onderweg vangen we een enorme King vis wat onze eerste vangst weer is na twee maanden! Na twee en half uur varen vinden we de ankerplaats achter het rif en we maken ons aan Karma vast. Graham maakt de dinghy klaar en met z’n allen gaan we met de snorkelspullen verder het rif op. Het is een raar gezicht om onze twee boten achter het rif te zien liggen want we liggen er zielsalleen en er zijn geen andere boten in de wijde omtrek te bekennen. Gelukkig is het vandaag erg rustig weer en zijn er nauwelijks golven zodat we tijdens het snorkelen goed zicht hebben. We zien allerlei mooie koralen, gekleurde vissen en dit keer een grote rog. De rog ligt plat op de bodem maar zwemt na een tijdje majestueus weg. Voor ons is dit de eerste keer dat we een rog in het wild zien zwemmen dus de dag kan niet meer stuk. Als we terugkomen bij de boot halen we het anker op en varen verder naar Anegada waar we aan het einde van de middag aankomen. Anegada is zo plat als een pannenkoek en vanuit de verte zagen we als eerste de huizen en pas later het land. We gaan in de baai voor anker en gaan met de dinghy aan land. Het eerste wat ons opvalt is de rust dat het eiland uitstraalt. Er lijkt alsof er weinig gebeurt, er zijn geen mensen in de bar en het ziet er zelfs wat verlaten uit. We gaan op weg naar de flamingo’s die tien jaar geleden opnieuw zijn uitgezet in de zoutwater lagune van Anegada. We hebben aanwijzingen gekregen dat we de weg moeten volgen tot de brug. Nadat we een goed half uur in de brandende zon hebben gelopen hebben de kinderen al geen zin meer om naar de flamingo’s te gaan. We houden een auto aan en vragen hoe ver het nog is naar de brug en we krijgen spontaan een lift. Eenmaal bij de brug aangekomen zien we de flamingo’s in de lagune maar het zijn kleine roze stipjes en helaas heeft niemand eraan gedacht om een verrekijker mee te nemen, jammer. De jongens hebben geen zin om terug te wandelen en komen de met het idee om ook terug te liften, zowaar de eerste auto stopt. Wederom krijgen we een lift en de man vertelt ons dat het eiland 300 inwoners heeft, dat verklaart waarom het allemaal zo rustig is. We worden netjes bij de bar afgezet waar we de enige klant zijn. Jammer dat we de flamingo’s niet van dichtbij hebben kunnen zien maar de inwoners hebben hier wat op gevonden, overal vinden we flamingo’s om ons heen op de huizen, als verlichting op borden etc. ’s Avonds hebben we een heerlijke bbq met King vis wat altijd goed smaakt als je het zelf gevangen hebt. Helaas komt er in de loop van de avond steeds meer golven de ankerplaats in waardoor we een onrustige nacht hebben.

Flamingo lagune op Anegada.

Zaterdagochtend varen we terug richting Virgin Gorda en het plan is om te gaan duiken bij de eilanden groep de Dogs. Als we rond de middag bij de Dogs aankomen blijken er enorme golven rond de westkant van het eiland Great Dog te staan waardoor het onmogelijk is om er te duiken. Karma heeft de laatste vrije mooring opgepikt van het National Park, bij het eiland Great Dog en we kunnen bij hun aanleggen. We hebben een heerlijke lunch met vis op het achterdek van Karma en genieten van de mooie omgeving. Na de lunch varen we naar Marina Cay, een klein eilandje met een groot rif eromheen dat erg beschut ligt achter het eiland Great Camanoe en Scrub Island. Wat is het heerlijk om weer rustig stil te liggen met de boot!

Lunch aan boord van de Karma.

De volgende dag hebben we een rustige start. Joan en ik gaan met de dinghy naar het eiland Marina Cay. Op het eiland staat een resort en we lopen de heuvel van het eiland op en genieten van het mooie uitzicht. We drinken een kop koffie in de bar van het resort dat uitzicht op het rif heeft en voor de bar ligt een klein zandstrandje, een lijkt me een ideaal vakantieoord! Ik kan me voorstellen dat je hier met een boek op een ligstoel helemaal gelukkig kan worden! Op de terugweg naar de boot zien we de Mare Liberum liggen en buurten even en spreken af om elkaar later in de week te ontmoeten. Wij maken ons ondertussen klaar om verder te varen naar het eiland Jost van Dyke. Om bij Jost van Dyke te komen moeten we door een nauw kanaal tussen de eilanden door varen. Het is dus wederom belangrijk om nauwkeurig te navigeren tussen de riffen en rotsen door. Het is een prachtige zeiltocht en er is steeds weer iets moois om naar te kijken.

Bubbling pool.

Elk eiland heeft z’n mooie baaien met zandstranden, het water is fantastisch turquoise en we komen meerdere kleine zandstrandeilanden tegen. Na twee uur varen komen we bij Little Jost van Dyke aan waar we een ankerplaats achter het eiland vinden. We buurten even bij Graham en Joannie en als we terugkomen hoor ik een brommend geluid. Het blijkt de waterpomp te zijn aanstaat maar er loopt geen water uit de kraan. We checken de watertaken en één watertank blijkt finaal leeg te zijn terwijl we zeker weten dat die nog vol was. We zoeken overal in de boot en vinden de boosdoener, de slang is van de boiler afgekomen en één totale watertank (150 liter) is in de boot gelopen. We zetten snel de bilge pompen aan en Raoul begint het overige water met een maatbeker op te scheppen. Raoul blijft aan boord om de klus verder te klaren en ik ga met de kinderen naar de kant om naar de ‘bubbling pool’ te gaan. Helaas zijn de golven vandaag te groot om te gaan zwemmen in de ‘pool’ want er komen enorme brekers binnen, die een enorme zuigkracht hebben dus we bekijken het spektakel vanaf de kant. Het is in ieder geval een mooi gezicht om de golven tegen de rotsen te zien slaan. Als we terugkomen bij de boot heeft Raoul een nieuwe slang gemonteerd en is er geen schade aan de motor of de accu’s want alles heeft onder water gestaan. We zijn blij dat alles met een sisser is afgelopen!! Helaas komen ook nu weer golven de baai in waardoor de boot aardig ligt te rollen.

De baai van Jost van Dijke.

De volgende ochtend gaan we vrij vroeg op pad naar Great Harbour, de grootste baai van Jost van Dyke omdat we het rollen zat zijn. Gelukkig is het maar een half uur varen en we ankeren dan ook om negen uur al in Great Harbour. Het ligt hier inderdaad wat rustiger en we kunnen gewoon de week weer beginnen met school. Tussen de middag hebben we een heerlijke lunch bij Karma aan boord. We nemen afscheid van ze want wij gaan vandaag door naar Sooper’s Hole dat aan de westkant van het eiland Tortola ligt. We willen namelijk morgen daar de ferry naar St. John, US Virgin Islands nemen zodat we een visum voor 90 dagen krijgen om de US binnen te kunnen. Het is maar een klein anderhalf uur varen en voordat we het weten zijn we in Soper’s Hole. We pikken een mooring op en gaan met de dinghy naar de ferry maatschappij. Het blijkt geen enkel probleem om morgen met de ferry mee te gaan en er is altijd plaats! Soper’s Hole is verder niet meer dan een haven met toeristische winkels eromheen en we zijn dan ook al gauw uitgekeken. We liggen hier rustig en hebben een prachtig uitzicht op de andere eilanden en St. John.

Met de ferry naar St. John.

Dinsdagochtend staan we vroeg op om de ferry te nemen naar St. John. We varen vol speed met de ferrry langs de noordkant van St. John, waardoor het maar een half uurtje varen is voordat we bij Cruz Bay aankomen en de jongens genieten van de tocht, weer eens wat anders dan varen met de Flying Circus! In St. John aangekomen merken we dat we in de VS zijn aangekomen, want bij de immigratie worden alle handafdrukken en foto’s genomen en krijgen we de felbegeerde visum in ons paspoort voor 90 dagen reizen in de VS. We merken wel een verschil met de British Virgin Islands want dit deel van de Carieb is duidelijk beter georganiseerd. De wegen zijn netjes verzorgd met duidelijke bewegwijzering, nette winkelcentra met goede winkels en een aardige restaurants langs de zee. Cruz Bay is maar een klein stadje en via de vvv krijgen we goede informatie over wat we deze dag kunnen gaan doen. We besluiten om een wandeltocht te maken vanuit Cruz Bay naar een paar leuke stranden aan de noordkant van het eiland, kaarten en informatie over de wandeltocht pikken we op bij het Virgin Island Visitors Centre. Het is een leuke wandeling door een droge vegetatie met prachtige cactussen, die metershoog reiken maar vaak overgroeid zijn door bomen. Na een half uur lopen komen we bij Honeymoon Beach, een hagelwit strand met uitzicht op een turquoise zee. Als we de enigen waren zou dit inderdaad een honeymoon beach kunnen zijn maar we delen het strand met vele Amerikanen, die op een cruiseschip reizen! Op St. John lopen vele kuddes met wilde ezels rond en we zien een kudde op het strand. De ezels zijn wel zo tam dat de jongens ze kunnen aaien! Al met al hebben we een heerlijke luie middag op het strand van St. John. Om half vier nemen we de ferry terug naar Soper’s Hole en varen we gelijk door naar Peter Island waar we net voor het donker aankomen en naast de Karma ons anker uitgooien.

Wilde ezels op St. John.

De volgende morgen zien we ook de Mare Liberum binnenlopen want we hebben met elkaar afgesproken om te gaan duiken bij de Indians, een drietal rotsen met mooie koralen en vissen. Uiteindelijk gaan we met z’n allen op de Karma naar de Indians en vinden nog een vrije mooring om de boot aan vast te leggen. Bas, Graham, Raoul, ik en de jongens maken ons klaar om te gaan duiken en Graham neemt brood mee om de vissen te lokken. Het is een prachtige duik met enorme rotswanden met koralen en vissen. Graham heeft erg veel succes met het brood en de vissen duiken er massaal op af waardoor we veel vissen zien. Bas heeft een onderwatercamera mee en schiet veel foto’s. Dankzij hem kunnen we eindelijk laten zien wat we normaal onderwater zien en waardoor we een leuke herinnering aan deze duik zullen hebben. Marieke, Joan en de meisjes snorkelen rondom de Indians en zijn ook erg enthousiast als ze terugkomen. We varen uiteindelijk terug naar Peter Island waar onze boten nog voor anker liggen en maken ons klaar voor een bbq. Op het eiland hebben we een leuk strand gezien om te bbq’en waar de kinderen heerlijk kunnen spelen en wij op ons gemak wat kunnen eten, zo is iedereen tevreden!!

Met z'n allen duiken.

Prachtige koralen.

Raoul en Luuk onderwater.

Irma en Sjoerd.

Vandaag staat er nog een duik op het programma en we varen met z’n allen naar Salt Island waar we een mooring op kunnen pikken om te duiken op het wrak de ‘RMS Rhone’. Eén van de eerste stalen schepen postschepen, die gezonken is tijdens een orkaan waardoor er redelijk wat overblijfselen te zien zijn. Het is weer eens wat anders dan langs een rotswand te duiken en we bekijken alle overgebleven scheepsonderdelen op ons gemak. De vissen vinden het ook een prettige leefomgeving want er zitten hele scholen verborgen o.a. onder het roer. Het leven op de zeebodem gaat gewoon door en er hebben zich vele gekleurde koralen gevormd op de bodem. Raoul en Luuk zien ook nog een schildpad voorbij zwemmen. Er staat vandaag een behoorlijke stroming waardoor we hard moeten peddelen en na twintig minuten duiken is het goede er wel af. Als we bovenkomen blijken we uiteindelijk tot 17 meter gedoken te hebben wat onze diepste duik tot nu toe met de kinderen is. We hebben een heerlijke lunch bij Graham en Joan aan boord en nemen afscheid van de Mare Liberum, die naar Jost van Dyke gaat. Wij varen verder naar Buck Island en vinden een rustige baai om te ankeren en hebben een gezellige laatste avond met Graham en Joan. Helaas zullen we afscheid van ze moeten nemen want zij gaan terug naar St. Maarten en wij trekken morgen verder naar de St. Thomas in de USVI. We hebben in ieder geval een heerlijke tijd met ze gehad en wie weet waar we ze ooit nog weer eens zullen treffen?

Leuke huizen in Soper's Hole.

Vrijdagochtend varen we al vroeg naar Soper’s Hole waar we de boot uitklaren. Rond elf uur varen we verder langs het eiland St. John en hebben de stroom goed mee. Al gauw zijn we voorbij St. John en varen tussen een nauwe doorgang richting Charlotte Amalie dat op St. Thomas ligt. Er staat vandaag totaal geen wind dus we motoren het hele eind en komen na de lunch in Charlotte Amalie aan dat de hoofdstad van St. Thomas is. Het eiland ziet er duidelijk volgebouwd uit vergeleken bij St. John dat voor 80% een natuurpark is. We gooien het anker uit voor de stad, maken de dinghy klaar en varen naar de immigratie waar wederom foto’s en vingerafdrukken van ons worden genomen. We moeten een hele papierwinkel invullen en als de mevrouw vraagt wanneer we weggaan dat blijkt ze ons voor morgen gelijk uit te kunnen klaren. Ideaal, hoeven we gelijk niet meer terug te komen! We varen met de dinghy naar Yacht Haven, een haven vol met megajachten wat altijd leuk is om naar te kijken. We vinden uiteindelijk een grote supermarkt vlak bij de haven en slaan in voor de komende dagen op de Spanish Virgin Islands.

Presbyteriaanse kerk.

Voor de zaterdagochtend hebben we een vroege start want we staan al om 9 uur op de boulevard van Charlotte Amalie. We lopen als eerste door het historische gedeelte en bekijken de overblijfselen van de Deens historie. Amerika heeft namelijk de eilanden St. John, St. Thomas en St. Croix in 1917 van Denemarken gekocht. Zo zijn er nog vele straatnamen in het Deens en is de Presbyteriaanse kerk er een overblijfsel van. In het historische gedeelte staan prachtige houten huizen en beklimmen we het oude gedeelte door gebruik te maken van de vele trappen met honderden treden. Bovenop de heuvel staat het kasteel van Blackbeard wat we helaas niet kunnen bezichtigen omdat het nu een hotel is. We lopen de heuvel af en komen dan in het hartje van Charlotte Amalie uit dat voornamelijk bestaat uit duty-free shops. Gelukkig zijn er vandaag geen cruiseschepen en kunnen we er rustig rondwandelen. Raoul zoek alvast zijn verjaardagscadeau uit en laat zijn oog vallen op een Go-Pro fototoestel, waarmee je o.a. onderwater foto’s kunt maken. We zijn al vrij gauw uit gewinkeld en gaan terug naar de boot. We halen het anker op en halen diesel bij de marina in de volgende baai want we hebben de afgelopen tijd veel gemotord! Om twaalf uur zetten we koers naar Culebra, het eerste Spanish Virgin island dat we aandoen. Er staat zowaar wind en voor het eerst sinds we in de de BVI’s aangekomen zijn hijsen we weer het grootzeil en kunnen we zonder motor!! De tocht verloopt vlekkeloos en rond vier uur laten we het anker vallen in Ensenada Honda. Jammer genoeg hebben we het heerlijke zeilgebied van de BVI’s nu achter ons gelaten maar we kijken ook zeker uit naar de Spaanse Virgin Islands en in het bijzonder Puerto Rico!