flying circus

Heineken Regatta, Sint Maarten.

St. Maarten

Dinsdagochtend begint Raoul al vroeg om de kapotte verstaging eraf te halen. Hij gaat de mast in en rond negen uur is het hele karwei klaar en zijn beide verstagingen, die we willen vervangen eraf. We willen namelijk ook de verstaging aan de linkerkant van de mast vervangen, zodat aan beide kanten nieuwe verstagingen zitten. De tuigerij maakt de nieuwe stagen op maat, walst de terminals erop en rond de middag is Raoul al weer bezig om de nieuwe verstaging te monteren. De boot is ondertussen in een werkplaats verandert waardoor wij grotendeels van de dag in het internetcafé Lagoonies doorbrengen dat vlak voor de deur ligt, wat goed uitkomt want het blog moet weer geupdate worden! Aan het einde van de dag is de hele klus geklaard en zitten er een nieuw paar verstagingen op de boot. Heerlijk dat dit probleem ook weer verholpen is!!

Raoul in de mast aan het werk.

We hebben aan de tuigerij gevraagd of we nog een dag langer aan hun steiger mogen liggen omdat we vandaag de buitenboord motor voor reparatie wegbrengen. De motor staat op het punt om het te begeven en zonder buitenboord motor is het lastig om voor anker te gaan, want dan hebben we geen vervoer meer naar de kant. Gelukkig kunnen we blijven liggen maar het nadeel is dat het ontzettend warm wordt op de boot omdat er geen zuchtje wind bij de kant staat. Ook vandaag brengen we dus veel tijd in het internetcafé door waar het wél goed toeven is. Tot onze schrik komen we erachter dat we niet meer bij ons hotmail adres kunnen dus het zit even niet mee. Gelukkig zijn er ook nog een paar lichtpuntjes want de motor is aan het einde van de dag gerepareerd en de Annalena komt in de haven naast ons liggen. Ook hebben we ons ondertussen ingeschreven voor de Heineken Regatta, die a.s. vrijdag begint. In St. Eustatius waren er tijdens de borrel bij het zwembad met de Nederlanders al plannen gesmeed om mee te doen en uiteindelijk gaan we met onze boot meedoen en Marieke en Bas van Mare Liberum als mede organisatoren. Als we aan het einde van de middag met Gerard en Rommy zitten te borrelen zien we de Mare Liberum aankomen varen en ze gaan bij ons aan de steiger liggen. Natuurlijk komen ze ook gezellig mee borrelen en voordat we het weten heeft niemand meer zin om te gaan koken. Het internetcafé Lagoonies heeft vandaag paella op het menu staan want ons allemaal erg lekker in de oren klinkt en verhuizen we met z’n allen daarheen.

Op anker in de Simpson Bay.

Donderdagochtend wordt het toch echt tijd om bij de steiger van de tuigerij weg te gaan, maar we maken we laden eerst de boot vol. We lopen naar de Grande Marche supermarkt en komen met een volle winkelwagen uit de winkel. Gelukkig kunnen we de boodschappen laten bezorgen en rijden we zelf mee, een ideaal systeem! Rond de middag vertrekken we en varen we de Simpson lagune over naar de ankerplaats. Als we eenmaal liggen komt de Mare Liberum erbij, de Annalena en we zien de Ostrea ook binnenkomen. Zo lijkt het wel een kleine enclave met Nederlandse boten. Op zich wel handig want alle van elke boot vaart er wel iemand met ons mee tijdens de Heineken Regatta en zo kunnen we de logistiek simpel houden. Bas helpt mee met de voorbereidingen om onze boot weer om te toveren tot wedstrijdboot. Zo gaat de buiskap eraf, de surfplank, duikflessen, netten van de zeereling en stallen we alles op hun boot. We hebben er in ieder geval allemaal erg veel zin in!

Jongste crew van de Heineken Regatta.

De volgende ochtend leggen we bij de Mare Liberum aan en stappen Marieke, Bas en de kinderen aan boord om mee te varen met de wedstrijd. Even later komen Rommy en dochter Lynn van de Annalena eraan, Pieter van de Ostrea en met Jo de Duitse solozeilers en is onze bemanning compleet. Als we om negen uur voor de brug liggen om naar buiten te varen lijkt het wel spitsuur. De stemming zit er overal goed in en we worden toegejuicht door mensen van het balkon van de St. Maarten Yacht Club, dat tijdelijk is omgetoverd tot het Heineken Huis. Eenmaal buiten in de Simpson Bay aangekomen nemen we alle posities van iedereen door en maken we ons klaar voor de start. We varen mee in de Lotery class, die bestaat uit zo’n elf totaal verschillende boten waarvan wij met onze 40 foot één van de kleinsten zijn. Daarnaast zijn er nog zo’n zes andere klassen die dezelfde wedstrijdbaan varen als wij. Wat een spektakel is het om rond te varen tussen al deze boten en de adrenaline stijgt. We hijsen de zeilen en oefenen een aantal zeilmanoeuvres.

De brug van Simpson Bay.

Als ons waarschuwingsschot afgaat hebben we nog 5 minuten voor de start en blijken we totaal verkeerd te liggen omdat er een paar grote catamarans vlak voor de startlijn liggen, die daar totaal niets te zoeken hebben. Er wordt heel wat geschreeuwd maar helaas levert het ons een slechte start op. Het eerste rak moeten we hoog aan de wind en we doen ons best om de achterstand goed te maken.
De kinderen zitten allemaal aan de hoge kant en elke keer als we overstag gaan, kruipen ze netjes over het brugdek naar de andere kant. We duiken elke baai in om gebruik te maken van de stroming en halen zo veel boten van andere klassen in. Het leuke van deze wedstrijd is dat het wedstrijdveld zo groot is, zodat er altijd wel andere boot bij je in de buurt is. Als we bij Phillipsburg zijn ronden we de boei en varen we halve wind langs de oostkant van het eiland richting het noorden waar een ander boei ligt. Nadat we deze gerond zijn varen we zuidwaarts terug naar Philipsburg en hijsen de genaker. Het is een krappe koers om de genaker te varen en komen erg dicht onder de kust met veel ondieptes maar het lukt net. Als we de boei bij Philipsburg ronden is het voor de wind naar de finishlijn. Het is bloed warm voor de wind en we zijn dan ook blij dat we er zijn. Uiteindelijk komen we als vierde over de startlijn wat niet slecht is. Later blijkt dat we door onze rating vijfde geworden zijn maar we begrijpen niet hoe deze rating is samengesteld want we moeten bijna even hard varen als een 46 footer?? Waarschijnlijk is de rating voor sommigen ook een lot uit de loterij???? Toch hebben we allemaal een super dag gehad en komen tot de conclusie dat dit toch een andere manier van zeilen is dan wat we het laatste half jaar gedaan hebben!! Terug in de Simpon Bay Lagune heeft Gerard van de Annalena een heerlijke maaltijd klaar staan voor de hele bemanning en hebben we later nog een hele gezellige avond waar de rum rijkelijk vloeit!!

Pieter: voordekker

Raoul: schipper

Marieke: genua trim

Woensdagochtend starten we weer in Simpson Bay en varen we bijna met dezelfde bemanning, helaas kan Pieter vandaag niet mee, maar Gerard heeft zich nu bij ons aangesloten. Dit keer hebben we een super start, die wel bloedstollend spannend is want links van ons zitten er een aantal boten zo dichtbij dat we er zo op over kunnen stappen. Rechts van ons is er ook geen ruimte want we passeren rakelings het startschip en ik roep snel tegen de kinderen dat ze hun benen binnenboord moeten halen, zo vlak gaan we erlangs! Raoul staat achter het roer en ziet een andere boot achter ons bijna tegen onze bimini aankomen. We halen allemaal opgelucht adem als we ons na de start snel vrij kunnen varen. Toch geeft het ook een enorme kik dat we zo goed gestart zijn maar ben ik blij dat het goed gegaan is want we racen op het moment wel met ons ‘huis’! Het eerste rak is aan de wind en al gauw ronden we de boei en varen in westelijke richting langs het eiland. Het is een voordewinds rak en we lopen mooi met de spinnaker op. Er staat een leuk windje en we ronden als eerste van onze klasse de boei aan de westkant van het eiland. Helaas moeten we deze voorsprong weer weggeven aan onze grootste concurrent de Biba een 54 footer, die als een speer achter

Drukte bij het ronden van de boei.

ons aankomt en halve wind langs ons heen raast richting het noorden.

We blijven echter geconcentreerd doorvaren langs de westkant van het eiland. De zeilen worden optimaal getrimd en Raoul, de schipper houdt ons voortdurend bij de les!! Aan de noordkant van het eiland ronden we de boei en varen aan de wind naar de finishlijn, die in Marigot Bay ligt. We finishen uiteindelijk als tweede uit onze klasse en zijn blij met het resultaat!! We leggen de boot voor anker in Marigot Bay, dat tot het Franse deel van het eiland behoort maar ook toegang geeft tot de Simpson Bay Lagune. De brug naar de lagune gaat pas om half drie open dus we hebben tijd voor een heerlijke lunch, zwemmen wat in het rond in de prachtige baai met zandstrand en helder blauw water. Als we door de brug gaan motoren naar het Nederlandse deel van de lagune. Het Franse deel van de lagune is slecht onderhouden en we lopen een keer vast en varen later tegen een buis aan die onderwater ligt en niet gemarkeerd is. Balen, want dat kan veel schade aan de kiel opleveren!! We bereiken onze ankerplek en Raoul gaat gelijk onderwater om te kijken of er schade is. Uiteindelijk blijken er alleen een paar krassen op de kiel te zitten en komen we dus met de schrik vrij. ’s Avonds heeft Marieke een heerlijke maaltijd bereid en genieten we met z’n allen na van de dag. Wel gaan we dit keer wat vroeger naar bed!

Gerard op de genua trim.

Rommy aan het roer.

Lynn op de grootschoot.

Zondag is het alweer de laatste dag van de Heineken Regatta en begint de vermoeidheid z’n tol te eisen, maar we gaan er allemaal wel weer voor!! We hebben een vroege start en halen Graham en Joannie op van de Karma, die gisteren in St. Maarten zijn aangekomen en de plaats innemen van de bemanning van de Annalena. Gelukkig kan Pieter weer meedoen en hebben we zo weer een complete bemanning. We varen om acht uur door de brug en zijn dus vroeg in Marigot Bay en hebben tijd voor ontbijt en een kopje koffie. Het waait vandaag aardig tussen de 15 en 20 knopen. Tijdens het proefvaren blijkt de boot makkelijk uit het roer te lopen in vlagen en zetten we het eerste rif in het grootzeil waardoor we het zeil goed vlak kunnen trimmen. We willen voorzichtig starten en geen gekke capriolen uithalen zoals gisteren, want daar waait het nu echt te hard voor! We varen rustig op de startlijn af en remmen de boot door de zeilen te laten vieren. Vlak voor het startschot halen we de zeilen aan en blijken uiteindelijk een perfecte start te hebben.

Volop actie aan boord.

We zijn namelijk precies naast de startboot uitgekomen en hebben een totaal vrij veld om ons heen, want de meeste boten hebben te veel vaart gehad en liggen verderop de startlijn. We proberen de winst te behouden door scherp aan de wind te varen en iedereen hangt in de zeereling aan de hoge kant. We ronden de boei in Marigot Bay en zetten de spinnaker. Helaas zit er een val verkeerd en kunnen we de spinnaker met moeite naar beneden halen. Het probleem wordt opgelost en de spinnaker weer snel gehesen. We hebben niet veel terrein verloren en liggen nog steeds eerste van onze klasse. We varen noordwaarts voor de wind op het eiland Anguila af waar een boei ligt die we moeten ronden. Daarna volgt er een lang rak aan de wind zuidwaarts langs de westkant van het eiland. Vanwege de harde wind en de bijbehorende golven hebben we als licht bootje geen kans tegen zwaardere boten als de Biba. We blijven geconcentreerd doorvaren, trimmen de zeilen continu en duiken elke mogelijke baai in. We kruisen continu andere boten waardoor het spannend varen is. Wie heeft er voorrang en kunnen we onze koers houden! Uiteindelijk komen we toch weer als tweede over de lijn in Simpson Bay en zijn tevreden met het resultaat. Moe maar voldaan varen we door de brug naar de lagune. We sluiten de dag af met een gezamenlijk bbq en gaan ’s avond naar het eindfeest op het strand en genieten van de optredens. Er heerst een gezellige sfeer en de rum punch smaakt goed! We hebben een super gevoel over deze Heineken Regatta. We hebben goed gevaren, de boot heel gehouden en met een geweldig gemotiveerde bemanning gevaren. De kinderen hebben het ook heel goed gedaan want ze hebben alle dagen goed meegevaren of zichzelf vermaakt zonder te zeuren!!

Bitterballen bij de borrel.

Kinder bbq.

Als we maandagochtend wakker worden moeten we allemaal een beetje bijkomen en weer even wennen. Geen wedstrijd spanning meer, race schema’s of een boot vol met mensen. We brengen de dag rustig door, doen toch wat school omdat het maandag is en om de regelmaat weer terug te brengen aan boord. Luuk gaat weer lekker surfen en we gaan ’s middags met de Mare Liberum naar het strand in de Simpson Bay. ’s Avonds drinken we met Bas en Marieke de Heineken Magnum fles op die we gekregen hebben, want zonder hun steun en enthousiasme hadden we waarschijnlijk niet meegedaan. Door de wedstrijdspanning, de adrenaline, het optimaal zeilen en een voortreffelijke teamgeest is de Heineken Regatta één van de highlights van onze reis geworden.

Dinsdagochtend beginnen we weer een beetje het ritme op te pakken en ons klaar te maken voor het vertrek naar de British Virgin Islands. Er wordt weer school gedaan, uitgeklaard en de laatste boodschappen gehaald. Om vijf uur halen we het anker op en varen naar de Franse kant waar Graham ondertussen ook al het anker opgehaald heeft en achter hem varen we het kanaal uit naar de brug. Als we de brug uitkomen blijkt het in de baai van Marigot erg onrustig te zijn want de wind staat erop en er zijn aardige golven opgebouwd. Het beloofd geen rustige nacht te worden en besluiten daarom maar na het eten gelijk door te varen naar de British Virgin Islands. Het is in totaal 80 mijl varen dus het kan makkelijk in een nachttocht. Om acht uur ’s avonds varen we de baai uit en zetten alleen de genua op. Het waait 15 tot 20 knopen en we varen zo’n 7 knopen. Het gaat hard genoeg en we hebben geen zin om het grootzeil te hijsen dus varen we zo verder, we verdelen de wachten en gaan zo de nacht in. Gedurende de nacht gaat het minder hard waaien en het wordt uiteindelijk een rustige trip. ’s Nachts tijdens mijn wachten lees ik het boek van de Virgin Islands om te kijken wat we allemaal de komende week kunnen gaan doen. Om 9 uur varen we tussen de eilanden van Virgin Gorda door en gaan de Northsound in. Het is een hele grote groene baai met verschillende ankerplekken. We klaren in bij Gun Creek en zullen zeker de komende week gaan genieten van de British Virgin eilanden samen met Graham en Joannie.

Dear English readers: something went wrong with the English version on the last two blogs. I have updated the English version again. Sorry for the inconveniences.