De Flying Circus crew.

Oversteek naar de Azoren.

Dinsdag 14 mei starten we om één uur de motor om de haven van St. George uit te varen voor een oversteek van 1668 mijl naar Flores in de Azoren. Het weer is gelukkig ondertussen behoorlijk gekalmeerd want vannacht is er een zware depressie overgetrokken, waar we nu achteraan gaan varen. De wind is net naar het noordwesten gedraaid dus die hebben we mooi in de rug waardoor we de eerste dagen in oostelijke richting zullen varen. We doen nog snel even een fotosessie met de crew, voordat we de oceaan op gaan. Buiten staat er behoorlijk veel wind, zo’n windkracht 5 met vlagen 6. We zetten het grootzeil met het derde rif en rollen na een tijd de genua tot de helft in. De golven zijn erg warrig want er staan twee deiningen tegen elkaar in, een zuidelijke en een noordelijke die nu opbouwt, waardoor de boot aardig ligt te rollen. Tegen de tijd dat het etenstijd is wordt er weer zoals gewoonlijk bamisoep gegeten, want het is geen feest in de kombuis. We zijn allemaal redelijk zeeziek aan het worden en Raoul is de enige die nergens last van heeft. Het is nog wel even een heftig nachtje met veel wind.

We verlaten de baai bij St. George om de oceaan op te gaan.

De volgende dag draait de wind verder naar het noorden en varen we halve wind. Wel is de wind wat minder zodat het iets comfortabeler wordt aan boord, ook helpt het dat de golven langzamerhand uit één richting komen. Toch zijn we nog niet in geslingerd en voelen we ons niet top. We brengen grotendeels van de dag dan ook liggend, op bed of op de bank door. De jongens kijken vooral veel film op bed. Ook vandaag dus geen culinaire hoogstandjes en wordt er kantenklare pasta met water aangelengd. Een tegenvaller is dat we geen weerkaarten kunnen binnenhalen omdat de software van de satelliet telefoon op de computer niet meer te vinden is?? Gelukkig is Ton it specialist dus als hij morgen zeeziekte vrij is hoopt hij het te kunnen oplossen. De nacht verloopt redelijk rustig en de wind neemt nog verder af maar draait langzaam naar het noordoosten, zodat we nu aan de wind moeten varen, waardoor de boot toch redelijk schuin komt te liggen.

 

 



We hebben beet!

We worden ’s ochtends wakker van de vislijnen, want Ton is tijdens zijn vroege wacht aan het vissen geslagen en heeft beet. Bij het naar binnenhalen verspelen Raoul en Ton de vis, dus dat is wel even jammer. Nog geen vijf minuten nadat ze de vislijnen er weer in hebben liggen, hebben ze weer beet en dit keer lukt het wél om hem binnen te krijgen. Het is een enorme dikke tonijn van zo’n 8 kilo en 70 cm lang, Ton is enorm blij met zijn eerste vangst. Gelukkig voelt Ton zich vandaag veel beter en krijgt de software van de satelliet telefoon weer aan de praat. We zijn reuze blij dat we weer kunnen mailen en een weerkaartjes kunnen binnenhalen. Op de weerkaart zien we dat het hogedrukgebied ons inhaalt en dat er de volgende dagen erg weinig wind staat. De wind zit meer naar het noorden dus gaan we overstag en varen noordwaarts om voor de komende dagen wind te zoeken. Iedereen voelt zich vandaag weer wat beter dus het gewone leven begint weer een beetje op gang te komen aan boord. Voor de borrel eten we heerlijke verse tonijn als sushi en het smaakt super! De wind wordt steeds minder en we moeten uiteindelijk zelfs de motor bijzetten. Op zich niet zo heel erg want nu heb ik weer puf om te koken en ligt de verse vis ’s avonds heerlijk in de pan te sputteren. Als de zon onder is zien we een hele groep dolfijnen rond de boot zwemmen en volop springen. Het is een heel spektakel en een fantastisch gezicht, wat een ontzettend snelle en elegante dieren zijn het toch! De nacht verloopt erg rustig en we moeten op een gegeven moment het zeil zelfs naar beneden halen omdat er te weinig wind staat en door de deining de zeilen gaan klapperen.



Dolfijnen overal naast de boot.

 

Er staat ’s morgens nog steeds weinig wind maar het is daardoor wel heerlijk rustig aan boord, waardoor we voor het eerst sinds drie dagen weer uitgebreid ontbijten en er wordt zelfs weer school gedaan. Na schooltijd leert Ton de jongens hoe ze de weerkaarten met de satelliettelefoon moeten binnen halen en vol trots laat Luuk ons de nieuwe weerkaarten zien, waaruit blijkt dat in de loop van de dag de wind moet gaan toenemen.  De voorspellingen kloppen prima want na de lunch kan de gennaker erop, al moet de motor eerst nog wel even bij blijven staan. Wederom hebben we weer een heerlijke borrel met sushi waar we geen genoeg van kunnen krijgen! Na het eten is er genoeg wind om alleen op de gennaker verder te varen en kan de motor uit. We kunnen nu ook eindelijk voor het eerst richting ons doel gaan varen en we hebben ook redelijk wat stroom mee. Zo zouden we nog wel dagen door willen varen! Het wordt een heerlijke rustige nacht en Luuk houdt voor het eerst samen met mij wacht van 10 tot 12 uur ’s nachts.



Zonsopgang op de oceaan.

Tijdens de ochtendwacht van vier tot zes uur zie ik een fantastische zonsopgang. De zon komt als een ronde oranje bal uit het water op, wat een fantastisch gezicht is. Als ik het log invul blijkt dat we een kwart van de afstand hebben afgelegd en is het nog 1248 mijl naar Flores, dat is wel een feestje waard! De jongens kiezen ervoor om een pannenkoekenfeestje te houden, dus na de school gaan we uitgebreid pannenkoeken bakken en voor de liefhebbers is er ook spek en kaas. We eten op ons gemak in de kajuit en de middag glijdt aan ons voorbij. Helaas is de tonijn bijna op en eten we voor de laatste keer sushi de borrel en ’s avonds bakken we de laatste moten vis op. Als we na het eten de e-mails bekijken blijkt dat een boot, die net na ons vertrokken is, nog een stuk zuidelijker zit en geen wind heeft. We hebben het er dus goed aan gedaan om naar het noorden te varen, want we varen de hele dag al op de gennaker en maken mooie voortgang. Op de één of andere manier hebben we vandaag ook één tot anderhalve knoop stroom mee, de brand zit er dus goed in! Als we de nieuwe weersberichten bekijken zien we dat er over vier dagen een zware depressie overkomt. Om ons daar goed voor te positioneren gaan we vanaf vannacht oostelijk varen om aan de onderkant van de depressie te zitten met minder wind. In de loop van de nacht verandert het weer en is het zeer bewolkt en begint het te regenen. In een bui halen we de gennaker naar beneden en gaan op de genua en motor verder.

Luuk aan het componeren.

De volgende morgen is het enorm grijs en dat is wel even wennen, want we hebben tot nu toe elke dag zon en een fantastische heldere blauwe hemel gehad. We varen ondertussen halve wind in oostelijke richting en hijsen het grootzeil tot het tweede rif. Ton probeert weer een vis binnen te halen maar helaas vangt hij geen vis maar een meeuw, die in de vislijnen verstrikt is geraakt. We zijn niet de enige die trek hebben in vis! Gelukkig komt de meeuw zonder schade vrij. De hele dag blijft het grijs, regenachtig en buiig. We brengen dan ook grotendeels van de dag binnen lezend en film kijkend door, met buiten één man op wacht. Luuk is weer helemaal aan het blokfluiten en begint steeds meer liedjes te spelen, zelf te bedenken en op te schrijven, erg knap!! Sjoerd heeft z’n gitaar weer tevoorschijn gehaald en is ook druk aan het oefenen. We schrikken op als de stuurautomaat het plotseling niet meer doet als er een regenbui overkomt  maar gelukkig zit ik dicht bij het roer, zodat ik snel het roer kan pakken. Ton roept om de handleiding van de stuurautomaat maar Raoul gaat gelijk op onderzoek uit en het blijkt dat de stuurstang is losgekomen van de stuurautomaat. Gelukkig  kan hij de stuurstang er opnieuw inzetten. We halen allemaal opgelucht adem want om de rest van de reis zelf te moeten gaan sturen is een hele opgave! Voor de lunch maakt Ton een heerlijke tonijnsalade met de laatste visresten. Het  wordt tijd dat we weer een nieuwe vis vangen! Als we de weersvoorspellingen bekijken blijkt de depressie over drie dagen langzamer door te komen en achter ons te blijven. Niets is zo veranderlijk als het weer!! We proberen nu zoveel mogelijk de directe lijn naar Flores te volgen, maar de vaart is er vandaag behoorlijk uit omdat we nu zo’n knoop stroom tegen hebben. Om de dag sneller te laten gaan zetten we de klok één uur vooruit want tot Flores moeten we drie uur tijdsverschil overbruggen.



Overheerlijke tonijnsalade op brood.

’s Ochtends vroeg is het erg buiig en moeten we het zeil verder reven tot het derde rif. Het is dus weer rock’n roll tijd aan boord! De jongens hebben dan ook haarfijn door dat we onder deze omstandigheden geen school kunnen doen! Wel lijkt het vissen te lukken want Ton heeft tot twee keer toe beet, maar de vissen weten te ontsnappen. Jammer want psychologisch lagen de vissen al in de pan!  Maar ja zo blijft het in ieder geval een sport! Later op de dag is het weer in ieder geval een stuk opgeklaard en het zonnetje schijnt weer. Wel is het een stuk kouder als in het begin van de week en zit er nog wel veel wind onder de wolken, die voorbijkomen. We hebben ondertussen de stroom weer mee en we maken aardige voortgang. In de loop van de dag wordt het allemaal wat rustiger en kunnen alle reven er weer uit. Bij het binnenhalen van de weerkaarten blijkt dat we tot morgenochtend wind hebben en daarna zal het de komende dagen niet veel meer zijn. De routing op de computer geeft vandaag voor het eerst de route helemaal tot Flores aan en we zouden eventueel volgende week dinsdag met deze wind in Flores kunnen aankomen! Maar ja we zien wel, tot nu toe zijn de weersvoorspellingen langer dan drie dagen erg onbetrouwbaar gebleken, maar met het oog op lichter weer persen we er vandaag dan ook alles uit en blijven actief zeilen. Tijdens de borrel met guacamole en tortilla chips komen er weer dolfijnen langszij, het blijft mooi om naar de beesten te kijken! Bij gebrek aan verse vis eten we vandaag maar nasi! Helaas is de wind gedurende de avond al op en we zetten de motor bij en proberen te motorzeilen. Het grootzeil klappert alle kanten op omdat er nog hoge golven staan valt een leuver, waarmee het grootzeil aan de mast vastzit op het dek. Snel maakt Raoul me wakker en halen we het grootzeil naar beneden zodat we nog niet meer leuvers kwijtraken. De rest van de nacht varen we op de motor verder.

Dolfijnen blijven mooi om naar te kijken.
 

Dinsdagochtend vroeg zijn we op de helft van de trip en moeten we nog 842 mijl naar Flores. Helaas is er nog steeds weinig wind  en varen we nog op de motor, wel kunnen we daardoor de hele ochtend de watermaker laten draaien zodat we allemaal een lekkere douche kunnen nemen en toppen de tanks goed vol. Raoul naait de leuver weer in het grootzeil zodat dat probleem ook weer is opgelost. De boot ligt ook lekker recht en we maken daar goed gebruik van, want de boot krijgt weer eens een goede poetsbeurt en de jongens maken samen cake om te vieren dat we halverwege zijn.  Als schoolopdracht maken ze een mooie tekening over de oversteek met een rijmpje erbij en we hebben een feestelijke lunch met hotdogs.



Het gedicht over de oceaan.

Zo staat de hele dag in het kader van het feit dat we over de helft van de oversteek zijn. De stemming wordt nog beter als blijkt dat we gedurende de middag genoeg wind hebben om de gennaker te hijsen en de motor uit kan. Wel moeten we erg actief sturen om de gennaker vol te houden maar met een zonnetje op je bol is dat geen straf. Ton heeft contact met zijn gezin en zij informeren het verdere thuisfront van ons doen en laten. Zo is iedereen weer een beetje op de hoogte. Bij de borrel eten we de zelfgebakken cake en steken sterretjes aan om de cake nog feestelijker te maken. Als we de weersvoorspellingen bekijken zouden we vannacht genoeg wind voor de gennaker ’s moeten  hebben dus laten we hem op staan om zoveel mogelijk vaart te maken.

Een prachtig versierde cake!

Als Ton ’s ochtends mijn wacht om zes uur overneemt gaat het steeds harder waaien en maakt hij een paar mooie schuivers met de boot, tijd dus om de gennaker eraf te halen en te vervangen voor een grootzeil met tweede reef en de genua. We zien het front, met donkere wolken achter ons aankomen dat voor meer wind zorgt en de hele dag varen we vlak voor het weerssysteem uit. Het leuke is dat we daardoor een mooie windkracht 4 van achteren hebben, maar niet de bijbehorende golven omdat de wind nog niet de kans heeft gekregen om de golven op te bouwen. We varen als de brandweer met een gemiddelde van 7 tot 8 knopen terwijl het toch redelijk comfortabel blijft aan boord. Tot nu toe is dit de mooiste vaardag van deze trip en hopen we in 24 uur zo’n 170 mijl af te leggen wat voor ons echt een record is. Bij het ophalen van de weersberichten blijkt dat in de loop van de nacht de wind minder zal worden, we genieten er dus nog maar goed van en het zorgt voor een goede stemming aan boord. De routing op basis van de nieuwe weersinformatie geeft weer aan dat we nog steeds op dinsdag aan gaan komen dus nog een kleine vijf dagen te gaan. Wel is het jammer dat het vissen niet meer lukt, we hadden vanochtend wel even beet maar de vis heeft zelfs de staaldraad kapot kunnen krijgen en zwemt nu ergens met de haak rond? Om vissen aan te trekken gooien we een grote lokvis uit maar ook dat levert niets op. We eten uiteindelijk de laatste kip uit de koelkast op en we beginnen aardig door onze verse voorraad heen te raken dus over een paar dagen gaan we op blikvoer over! Onverwachts blijft het de hele nacht redelijk doorwaaien en schieten we mooi op.

 



We zetten de grootste lokvis in.

’s Ochtends zit er helaas de klad in en moeten we het grootzeil en genua eraf halen. Wel lukt het om met de gennaker op te blijven varen en gemiddeld zes knopen te blijven lopen. De mannen zijn er helemaal klaar mee dat ze de laatste dagen geen vis hebben gevangen en alle materialen worden nog eens nagelopen. Ze maken nu zelfs aan de lokvis een haak! Nu moet het volgens hen gaan gebeuren! Gedurende de dag neemt de wind steeds verder af en varen we op de motor verder. Het is een  relaxte dag, met een heerlijk zonnetje en met een goed boek komen we de dag door. Voor etenstijd komen er wederom een hele groep dolfijnen rond de boot zwemmen. Ongelooflijk hoeveel dolfijnen we tijdens deze trip gezien hebben. Toch blijft het elke keer leuk. We eten op ons gemak binnen in de kajuit en vergeten bijna dat we op de oceaan zitten zo heerlijk zitten we na te tafelen. Na het eten blijkt dat de wind doorgedraaid is en vult langzaam in van de andere kant, we hijsen de zeilen en gaan motor zeilend  de nacht in.

 

Relaxte dag in het zonnetje.

De volgende ochtend komt er steeds meer wind en kunnen we de motor uit doen. Naast ons zien we een zeiljacht, de Nyctea en Ton roept hem op via de marifoon. Het blijkt een zeilboot te zijn die meedoet aan de ARC Rally en richting Horta vaart, het is leuk om even contact te hebben en we wisselen wat gegevens en weersinformatie uit. Rond de middag hebben we nog maar 420 mijl, één vierde te gaan, we vieren dat met heerlijke wentelteefjes voor de lunch en een cadeautje voor de jongens. Ze hebben dit echt verdiend want tot nu toe hebben de jongens zich prima zelf vermaakt en er wordt niet of nauwelijks gezeurd of ruzie gemaakt, helemaal top!  Zo zijn nu helemaal in de ban van het zwaard vechten en van de stokken aan boord worden zwaarden gemaakt. Ze zijn uren aan het snijden en de kuip ligt vol houtkrullen! Natuurlijk gaat het tijdens één van de gevechten mis en is dat het einde van het zwaard vechten. Helaas houdt de wind er in de loop van de middag opeens weer mee op, de motor gaat aan en aan het einde van de dag blijkt dat we helaas weinig voortgang hebben geboekt. Het helpt natuurlijk ook niet dat we vandaag de klok nog een keer een uur vooruitgezet hebben. ’s Nachts zetten we de motor goed bij om toch wat meer mijlen te maken. Tijdens mijn wacht van tien tot twaalf passeert een zeilboot ons vanachter. Het blijkt de Mad Fish te zijn, die we voor het laatst in Guadeloupe gezien hebben, een Engels gezin met ook twee jongens in de leeftijd van Luuk en Sjoerd. Ik roep hun op via de marifoon en we kletsen even bij, hopelijk zien we elkaar nog in Horta.
 

De grootste visvangst tot nu toe!

De volgende dag is er nog steeds geen wind en we hebben de hele dag de motor aan. De dagen beginnen zich steeds meer aaneen te rijgen en we zitten helemaal in het ritme van wachtlopen, vishengels uitzetten, ontbijten, weerskaarten trekken, bijslapen of school, lunch, borrel, avondeten en wachtlopen. Tussendoor lezen we een boek of zitten in de kuip te kletsen. Het leven aan boord is heel simpel en overzichtelijk! Gelukkig lukt het vissen vandaag een stuk beter en de mannen vangen ’s ochtends een albacore.  Als we bijna aan de borrel willen gaat de hengel nog een keer af en dit keer hebben we een hele grote vis aan de haak. Ton gaat helemaal uit zijn dak en is bijna een half uur bezig om de vis voorzichtig binnen te halen. Uiteindelijk is het een gigantische tonijn, een albacore van 77 cm lang en wel 10 kilo! Het schoonmaken van de vis is een hele slachtpartij en de kuip zit vol met bloed. We hebben dus vandaag weer verse sushi bij de borrel en de vis gaat ’s avonds onmiddellijk in de pan, versere vis kun je niet krijgen en het smaakt heerlijk! We hebben zoveel moten en files van de vis kunnen snijden dat we waarschijnlijk nog vele dagen vis zullen eten! ’s Nachts komt de wind invallen en kunnen we de motor uitzetten.
 

Een enorm bloedbad in de kuip.

Zondagochtend blijft het aardig waaien en we varen ondertussen met het tweede reef in het grootzeil. Als we de weerkaarten via de satelliettelefoon binnenhalen en we de routing uitzetten naar Flores, dan zien we dat we daar morgen midden in de nacht aankomen. Aangezien we liever niet ’s nachts een haven binnenlopen zijn we daar niet zo blij mee. Als we ook nog eens zien dat wanneer we op vrijdag van Flores naar Horta zouden willen varen de wind tegen zouden krijgen dan is de keus snel gemaakt om nu door te varen naar Horta. De wind tot Horta is goed en we zouden er dinsdag in het begin van de avond kunnen zijn. We zetten nu dus als einddoel Horta in de kaartenplotter en moeten daardoor zo’n 100 mijl extra afleggen. De hele dag blijft de boot goed doorlopen wat erg goed is voor de mijlen en de stemming aan boord, maar het wordt daardoor wel een enorm hangdagje. We kijken allemaal erg uit naar het einde van de reis dat nu toch wel dichterbij aan het komen is! Voor de lunch, borrel en avondeten staat er natuurlijk tonijn op het menu!




De laatste dagen maken we goede voortgang.

 

We varen nog steeds halve wind met een windkracht 3 tot 4 met windvlagen 5 en lopen als een tierelier met een gemiddelde van 6 tot 7 knopen. ’s Ochtends zien we een zeilboot aan stuurboord en we nemen contact met hem op via de marifoon. Het blijkt een Nederlandse boot, de Cula te zijn met een solozeiler aan boord. Via hem horen we welke Nederlandse boten er allemaal aan het oversteken zijn want er schijnt weer een Nederlands Maritiem Radionet te zijn om 9.00 uur ’s avonds via de SSB Radio. We nodigen hem alvast voor een borrel uit in Horta! De hele dag blijven onze ogen op de teller gericht waarop de nog te varen mijlen staan aangegeven en het einddoel komt met steeds dichterbij, we zijn duidelijk aan het aftellen. In de middag passeren we Flores op grote afstand en zien vaag de contouren van het eiland. ’s Avonds eten we voor de laatste keer bamisoep want het is redelijk rock’n roll aan boord. Om 9 uur luisteren we het Nederlandse Netje uit en het blijkt dat er een hele groep bekende boten voor ons aan het oversteken zijn en op weg zijn naar de Azoren. De meesten hebben nog heel wat mijlen te gaan dus we zijn daardoor des te blijer dat wij er bijna zijn!




Het eiland Faial met Pico op de achtergrond.

Dinsdagochtend blijft het nog steeds goed doorwaaien. We zijn allemaal klaar om aan te komen en kijken vol verlangen uit naar de contouren van het eiland Faial, met het eiland Pico erachter. Raoul is de eerste die land in zicht ziet. Langzamerhand komt het eiland dichterbij en zien Ton en ik het ook. Aan de westkant van het eiland is in 1957 een vulkaan uitgebarsten waardoor er 2 vierkante kilometer land erbij gekomen is, van zee kunnen we de krater goed zien. Het eiland Faial is erg groen en ziet er netjes aangeharkt uit vanaf de zee. Het heeft enorm steile wanden en veel lava rotspartijen. De kinderen trekken ook de zeilkleren aan en varen de rest van de dag actief mee. Langs het eiland zijn er versnellingszones met wind zodat we een actieve zeilmiddag hebben. We komen rond half vier aan in de haven van Horta en leggen de boot aan de kade aan. Uiteindelijk hebben we 14 dagen gedaan over zo’n 1800 mijl dus daar zijn we heel tevreden mee. We hebben een goede oversteek gehad met niet al te veel gekkigheid. We zijn super blij dat we er zijn en gaan de komende dagen heerlijk genieten van Horta en de Azoren!

 

Beautiful sunset at the ocean sailing with the gennaker up.

Crossing to the Azores.

Last night a heavy depression passed St. George with a lot of wind and rain. The idea is to sail behind the depression and to leave as soon as the wind has shifted to the northwest, so we will have the wind in the back and are able to sail in an easterly direction. In the end we leave the harbour of St. George on Tuesday around one o’clock after the wind shift, for the crossing of 1668 miles to Flores in the Azores. We quickly do a photo session with the crew in the bay before we get out to the ocean. Outside at sea there is a good breeze of wind force 5 with gusts up to wind force 6. We raise the main sail up to the third reef and roll out half the genoa. The waves are quite confused with two kind of swells, one from the south and one from the north which is building up. It is quite uncomfortable on board and the boat is rolling a lot. At dinner time we have noodle soup as usual because it is very hard to cook at the galley at the moment. We are all feeling seasick and Raoul is the only one who is feeling ok.  It is quite a rough night with a lot of wind!



Noodle soup for dinner.

The next day the wind is turning further to the north and we sail on a reaching course. The wind calms down a bit during the morning so it is getting more comfortable on board. What also helps is that the waves slowly come from one direction. We are still not used to the motion on board and spend most of the day laying down on our beds or on the couches. The boys watch a lot of movies on their bed. Again we don’t feel like cooking and have an easy dinner. When we try to get weather information we find out that our satellite phone can’t find the satellite phone software on the computer?? Luckily Tom our new crew member is an it specialist and he hopes to fix it tomorrow once he feels better. We have a reasonable night and the wind is calming down further but is turning to the north, which means we have to sail up wind and the boat is at quite an angle.

Ton's first catch at the ocean.

The next morning we wake up because of the fishing lines. Ton has put out the fishing lines during his early watch and caught a fish. Unfortunately the fish gets off the hook when Raoul is trying to reel in the fish. They put out the lines again and after 5 minutes they have another fish on the hook and this time Raoul manages to reel him in. It is a an enormous yellow fin tuna with a weight of 8 kilo and measures 70 cm. Ton is really happy with his first catch at the ocean!! Ton is feeling much better today and is able to fix our satellite software so we are able to use the internet again and to download new weather information. We are quite happy that our satellite connection with the computer is working again, because weather information is crucial on board for the rest of the trip! We download new grib files and see that the high pressure system is catching up on us and there will be not a lot of wind the next couple of days. The wind is more to the north, so we tack and sail in northerly direction to find some wind. Everybody is feeling much better today and we are slowly getting into the normal routine on board. We have wonderful sushi with our drinks in the afternoon. The wind is dying down at the end of the afternoon and we have to put on the engine. I don’t mind to be honest because I finally have the energy to cook and we have fresh tuna for dinner. Early in the evening we see a whole group of dolphins swimming and jumping around the boat. It is quite a spectacle and a beautiful sight, to see how gracious and fast these animals swim. We have a quiet night and a certain point we have to get the sails down because there is not a lot of wind and the sails are flapping around.



Sailing with the gennaker up.

The next morning there is still little wind but it is nice and calm on board, so for the first time in three days we have a proper breakfast and we even start with school again. After school Ton learns the boys how they have to get the grib files from the internet via the satellite telephone and Luuk shows us the new weather information. This information tells us that the wind will pick up during the day. The weather forecast is totally correct and after lunch we are able to put the gennaker up, although we still need to keep the engine running. We have again a lovely drink with sushi, where we can’t get enough of. After dinner there is enough wind and we can put the engine of. We finally can sail straight to our goal and we have also the current with us. Like this we would like to sail on for days!!!! It is a calm night and Luuk keeps me for the first time company during my night watch from 10 to 12 hours.



It is getting cold during the night watch.
 

During my morning watch between four and six hours, I see a beautiful sunrise. The sun is comingup as an orange ball out of the water, which is a wonderful sight. When I fill in the log book I notice that we have sailed a quarter of the distance to Flores and we still have to sail 1248 miles to Flores. This is worth a party and the boys decide to have a pancake party, so after school we bake pancakes and we even have bacon and cheese as toppings.  We are having our pancakes in the main saloon and time is ticking away.

 

Sjoerd bakes nice pan cakes.

Unfortunately the tuna is almost finished and we have for the last time sushi with our drinks.For dinner we eat the last tuna fish so it is time for new fish! When we look at the e-mails after dinner we find out that the boat who left at the same day as us is still south and doesn’t have any wind. It was a guess to go north but we have found wind and we are sailing with a nice speed with the gennaker up. We also have a knot current with us so we are making good progress. The weather forecast tells us that in four days a heavy depression will pass and we decide to sail in an easterly direction to position us well and get the lighter winds out of the depression. During the night the weather is changing, it is getting really clouded and it starts to rain. In a rain shower the wind is shifting dramatically and we have to take the gennaker down and sail on with the genoa and the engine.



Pancake party in the main saloon.

The next morning it is grey and clouded and we have to get used to the new weather, because until now we have had sunshine and blue skies. The wind picks up again and we raise the mainsail to the second reef and we sail on a reaching course. Ton tries to fish but unfortunately he doesn’t catch a fish but a sea gull, which is tangled in the fishing lines. We are not the only ones who are trying to catch a fish!!  Luckily we are able to free the bird without any damage. The rest of the day it stays grey and rainy. We spend most of the time inside with reading, watching movies while one is outside on watch. Luuk starts to play the recorder again, he composes his own songs and writes them down, really good!!



Sjoerd on the guitar.
 

Sjoerd has also taken out his guitar again and is practising a lot. At a certain moment during a rain shower, the automatic pilot doesn’t work and I am quite close to the helm so I am able to steer the boat. Ton’s first reaction is to look for the manual but Raoul goes straight down to see what is wrong. The steering pipe came loose and luckily Raoul is able to put it back in again. We are all happy that it is fixed because it is quite a challenge if we have to steer ourselves for the rest of the trip. When we have a look at the new weather forecast it seems like the depression is slowing down and will stay behind us. The weather is quite unpredictable for the longer run and from now on we try to keep the straight rum line to Flores!! Unfortunately we are not moving very fast because we also have a knot current against us. We change the clocks today because until Flores we have to make up three hours of time difference and we put the clocks one hour ahead to make the day go by faster!
 

Rock'n roll on board.



In the morning there is a lot of wind under dark clouds and we have  to reef the main sail to the third reef. It is rock’n roll time on board again!! The boys know exactly that this is not a good day for school!! Ton has put out the fishing lines early in the morning and has had already two catches but both times the fishes were able to get off the hook. Quite a disappointment because we were already dreaming of a nice tuna dinner!! At least this way it is still a sport! The weather is improving and the sun is coming out, although there is still a lot of wind under some clouds. We have the current suddenly with us and we are making nice progress. Later that day the wind is calms down and we can shake out all the reefs. When we look at the new weather information it looks like we have wind until tomorrow and the days after it will be very calm. The routing information gives us for the first time our route until Flores and predicts that we will be in Flores next Tuesday.  We will see, because until now the weather reports from three to eight days ahead have been very unpredictable! During the rest of the day we keep on sailing very actively because we want to make the most of the wind we still have!! During our drink with guacamole and tortilla chips we see again dolphins along the boat, it is very nice to watch these animals!!  Unfortunately there is already no wind later on in the evening and we have to put the engine on. The main sail is flapping about because of the swell and a slide, which is sewed in the mainsail and attaches the sail to the mast,  falls down on the deck. Raoul wakes me up and we quickly lower the main sail because we don’t want to lose more slides and we motor through the rest of the night.



 

Raoul is sewing the slide into the main sail



Tuesday morning we are halfway of the trip and there is still not a lot of wind and we keep the engine running. The advantage is that we can keep the water maker running all morning so there is enough water for a nice shower and we are able to fill the water tanks. It is really comfortable on board and we use the moment to give the boat a proper clean and Raoul is able to sew in the attachment back into the main sail so that problem is solved as well.

The boys are baking a cake to celebrate that we are half way and as part of school they are making a poster with a poem about the crossing. To celebrate our half way we have a nice lunch with hot dogs and the cake with our drinks in the afternoon. We are all in a good mood and it is even getting better when the wind starts to pick up in the afternoon, so we are able to raise the gennaker and turn the engine of. We have to steer actively to keep the gennaker full but it is no punishment to be outside in the sunshine and having to steer! Ton makes a phone call to inform the people at home that we are half way so everybody is informed again. The weather forecast shows still some wind for the next couple of hours so we keep the gennaker up at night to make as much as possible miles!!



Steering with the remote control.



When Ton is taking over my watch in the morning at six o’clock it suddenly starts to blow and we make some broaches with the boat. Time to take the gennaker down and to raise the main sail to the second reef and to roll out the genoa. We slowly see the predicted low, with the dark clouds coming  behind us and we keep the whole day sailing in front of the low. The nice thing is that we stay in front of the low with a nice wind force 4 but with a very calm sea because the wind didn’t have the time to build up the waves. We sail very vast with an average speed of 7 to 8 knots while it is still comfortable on board. This is the best sailing day so far from the trip and we hope to cover 170 miles today which will be our record during this trip. The new weather forecast shows us that during the night the wind will calm down so we are enjoying the moment and we are all in a good mood! The routing information tells us again that we should be able to reach Flores by Tuesday so our changes are getting bigger to arrive on Tuesday. We just have five more days to go! It is a pity that we aren’t that lucky with the fishing although again this morning we had a catc, but the fish bit through the steal cable and is probably swimming around with the hook in his mouth? Trying to get fish we put the teaser in the water but that doesn’t seem to have an effect on the fishing. In the end we eat our last chicken out of the refrigerator and we slowly are running out of fresh meat and vegetables. In a couple of days we need to get our tins with food out! The wind is still blowing during the whole night which was not expected but we are quite happy with it because we are still making nice progress.



We keep on sailing in front of the low.

During the morning the wind dies down and we need to take the main sail and genoa down. We try to keep on sailing with the gennaker and are able to make an average of 6 knots. The men are desperate to catch some fish and inspect all fishing material. Raoul even makes a hook on the teaser! They are ready for the big catch!! Later on in the afternoon the wind dies down totally and we have to put the engine on. It is a nice and relaxing day with the sun shining and it is a nice day to sit out in the cockpit with a book. During dinnertime a group of dolphins is swimming around the boat. It is incredible how many dolphins we have seen during this trip but we still can’t get enough of these animals. The weather is very calm so we have our dinner down in the main saloon and forget about the time. After dinner it seems like the wind has filled in from the other side and we slowly are able to sail again with the engine still running.



Dolphins all around the boat.
 

The next morning the wind builds up and we are able to put the engine of. Next to us we see a sailing boat the Nyctea and Ton calls them on the VHF. The Nyctea is part of the ARC Rally and is on its way to Horta. It is nice to have contact with another boat and we exchange some details and weather information. Around noon we only have 420 miles more to go, which is a fourth of the trip and we celebrate this with a special ‘wentelteefjes’ lunch and a present for the boys.  The boys have really deserved this because they have been very good on board, they play very well and hardly complain. Unfortunately the wind dies down again and we have to put the engine on. At the end of the day we find out that we didn’t make a lot of mileage today. What doesn’t help is that we have put the clock another hour forward today as well!  Therefore we put the engine at night in full gear to keep up the speed. At night I see another sailing boat passing by and it is the Mad Fish, which we saw last in Guadeloupe. On board is an English family with two boys with the same age as our boys. It is nice to speak to them on the VHF and hopefully we meet them again in Horta.



Catch of the day: Albacore,
 

The next day there is still no wind and we have the whole day the engine on. The days are slowly looking all the same and we are totally in the rhythm of doing our watches at night, getting the fishing lines ready in the morning, breakfast, getting weather information, the men get some more sleep in the morning while I do school with the kids, lunch, drinks, dinner and watches again. During the day we are mostly outside in the cockpit reading a book or chatting away. Live is simple and easy on board! Luckily the fishing is going much better today and we have a small tuna (albacore) on the hook. During our drinks in the afternoon one of the fishing line makes a lot of noise and we have a big fish on the hook.

Nice meat of the albacore.

Ton is totally happy and it takes him half an hour to reel the fish carefully in. He has a giant tuna, again a albacore of 77 cm long and at least 10 kilo on the hook . We have finally fresh sushi again and of course tuna for dinner!! We probably have enough fish for the next couple of days as well. At night the wind starts to blow and we are able to put the engine of.

Sunday morning it keeps on blowing and we have to put the second reef into the main sail. We get the grib files via the satellite telephone and put in the routing to Flores. We find out that we will arrive there Monday night and when we want to continue on Friday to Horta we will have the wind on the nose. The forecast to Horta is much better, the wind and angle will be good until we arrive in Horta so the decision is made easily to go on to Horta. This will add another 100 miles to the trip but we should be able to arrive there Tuesday afternoon. The whole day the boat is sailing with a good speed and the mood is very good on board, although it is not comfortable on board but at least the end is near!



Getting the weather information via the satellite telephone.

We still sail on a reaching course with wind force 3 to 4, with gusts to 5 and we are making great progress. We are sailing with an average of 6 to 7 knots. During the morning we see another sailing boat next to us and we call him on the VHF. It is another Dutch boat, the Cula with a single handed sailor on board. He informs us about the Dutch Maritime Radio Net at nine o’clock at night via the SSB radio. It is nice to speak to him and we invite him already for a drink in Horta! We are counting down the miles and are coming closer to Horta. In the afternoon we pass Flores at a great distance and see vaguely the shapes of the island. At night we eat for the last time noodles soup because it is still rock’n roll on board. At nine o’clock we listen to the Radio and it seems that a lot of familiar boats are busy with the crossing to the Azores. We are happy that we are almost there because most boats still need to sail a lot of miles!

 The flag of the Azores.

 Ready to arrive!

Active sailing!












It keeps on blowing and we are totally ready to arrive!! The kids put on their sailing gear and sail actively with us. We slowly see the shapes of the island of Faial with the island Pico behind it. On the western side of Faial a piece of new land was created in 1957 when a volcanic exploded. You can see the crater very well from the see and is massive. The island Faial itself looks very green and nicely kept. We sail along the coast and get a lot of wind in the acceleration zone but we are well prepared for an active sailing afternoon. We finally arrive around half past three in the harbour of Horta. We have sailed 1800 miles in 14 days and are quite happy with the result. We had a good crossing with no major damage or bad weather. We are very happy that we have arrived safely and definitely going to enjoy Horta and the Azores the next coming week!

 

The harbour of Horta on Faial.

 Onze positie op de kaart is/ Our position at the map is: http://www.winlink.org/dotnet/maps/PositionreportsDetail.aspx?callsign